ห้องเก็บของ

ลำดับตอนที่ #9 : ใบสมัคร TaLe LeGenD'S sToRY

APPLICATION

รูปภาพ ::

บท :: Alice :: เด็กช่างฝัน

               รูปร่างลักษณะ-บุคลิกภาพ : เด็กสาวร่างเล็กผู้มีผิวขาวราวหิมะ ใบหน้าเนียนรูปไข่ถูกประดับด้วยดวงตากลมโตสีอเมธิสต์ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากอวบอิ่มสีเชอร์รีที่มักจะเหยียดยิ้มอยู่เสมอ แม้บางครั้งดวงตาของเธอจะไม่ได้ยิ้มด้วยเลย เรือนผมสีบลอนด์ทองยาวสยายถึงต้นขาที่คาดด้วยริบบิ้นยาวสีแดง สูง 160 ซม. หนัก 48 กก. ปกติมักจะมองหน้าตรง ไม่ค่อยมองด้วยหางตา ถ้าจะดูด้านข้างก็จะหันไปทั้งหน้าเลย เคลื่อนไหวอย่างมีมารยาททุกอิริยาบถ มักจะไม่ค่อยมีใครได้ยินเสียงฝีเท้าของเธอ การมาของเด็กสาวจึงทำให้คนอื่นตกใจในบางครั้ง

              ชื่อ – นามสกุล :: อเดลลีน

               ชื่อเล่น :: อเดล, ลิลลี่

               อายุ :: 17 ปี

               เพศ :: หญิง

               เผ่าพันธุ์ :: มนุษย์

ลักษณะนิสัย :: เธอเป็นพวกสงบนิ่งจนน่ากลัว ใบหน้าของเธอแสดงออกได้เพียงใบหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์ หรือยิ้มอย่างอารมณ์ดี หรือบางครั้งก็จะมาพร้อมกัน เธอไม่เคยโกรธคนอื่นเพราะไม่รู้ว่าโกรธมันเป็นอย่างไร เป็นพวกลืมง่าย ถ้าไม่น่าจดจำจริงๆเธอจะลืมภายในสองสามวัน เป็นมิตรกับทุกคนและขี้อ้อน แต่นั่นเป็นเพียงฉากหน้าเท่านั้น เธอไม่ค่อยให้ความสำคัญกับความผูกพันธ์มากนัก อีกทั้งเธอยังนับว่าเป็นคนที่อำมหิตสุดๆ สามารถสังหารผู้อื่นได้แม้ว่าจะมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า และสามารถผลักเพื่อนไปตายแทนตนเองได้โดยไม่รู้สึกรู้สาอะไร แถมยังรู้สึกมีความสุขสุดๆเมื่อเห็นสีหน้ายามเจ็บปวดของคนอื่น เธอไม่เคยไว้ใจใคร

            ลักษณะคำพูด :: แทนตัวเองว่า "ฉัน" เรียกแทนคนอื่นว่า "เธอ" หรือ "คุณ" ตามด้วยชื่อ สำหรับคนที่มีฐานะหรืออายุมากกว่า มักจะเรียกศัตรูที่เป็นผู้หญิงว่า "ราชินีแดง" ถ้าศัตรูมีเพื่อนหรือลูกน้องคนอื่นจะเรียกพวกนั้นว่า "คุณทหารไพ่" ไม่ก็ตัวร้ายในนิทานเรื่องอื่นๆ ปกติพูดจาสุภาพ ไม่มีสบถคำหยาบคายให้คนอื่นได้ยิน เช่น
                      "อ๋า คุณราชินีแดงรอฉันก่อนสิคะ" - วิ่งไล่พลางปามีดใส่ศัตรู
                      "ฮิฮิฮิ ฉันเขินนะคะ" - ถูกชม

             ประวัติ :: อเดลลีนเกิดมาในครอบครัวพ่อค้าที่ร่ำรวยในครอสเวิร์ล เมื่อเธออายุได้ 5 ขวบ ครอบครัวของเธอก็ถูกฆาตกรรม ตัวเธอที่หลบอยู่ใต้เตียงถูกฆาตกรจับได้และถูกนำไปขายในตลาดมืด เศรษฐีคนหนึ่งที่ทำธุรกิจในโลกมืดได้ซื้อตัวเธอไป โชคดีที่เธอหน้าตาคล้ายกับลูกสาวที่ตายไปแล้วของเขา เขาจึงเลี้ยงเธอในฐานะ'ลูกสาว'คนหนึ่งและได้สอนเธอทุกๆอย่างที่เขารู้ ไม่ว่าจะเป็นโลกด้านสว่างและด้านมืด แต่เมื่อเธออายุได้ 13 ปี เศรษฐีผู้นั้นก็ถูกสังหารโดยนักฆ่าที่ถูกจ้างมาจากคู่แข่งทางการค้าของเขา นักฆ่าเกือบจะฆ่าอเดลลีน แต่โชคดีที่เธอหนีไปหยิบมีดจากห้องครัวและแอบแทงเขาจากข้างหลัง ระหว่างที่เธอแทงเขาซ้ำอีกหลายรอบเพื่อให้เขาตายจริงๆ อเดลลีนก็สังเกตเห็นใบหน้าที่ทุกข์ทรมานก่อนตายของเขา เธอเกิดรู้สึกมีความสุขสุดๆอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หลังจากนั้น เธอก็อ้างความแค้นของพ่อตนในการสังหารศัตรูทางการค้าของพ่อทั้งหมด และเริ่มต้นการเป็นนักฆ่านับแต่นั้นเป็นต้นมา

               อาชีพ:: นักฆ่า

               อาวุธ:: มีดสั้นอาบยาพิษ ปกติจะใช้ฟัน แทง หรือไม่ก็ปาใส่สิ่งต่างๆที่อยู่ในระยะไกล ถ้าใครโดนจะรู้สึกมึนงงไปชั่วขณะและชาไปทั่วร่างอย่าวรวดเร็วจนไม่สามารถขยับไปไหนได้

              ความสามารถ :: ปามีดแม่น, รู้จุดแข็งจุดอ่อนในร่างกายมนุษย์จึงสามารถจัดการคนที่แข็งแรงกว่าได้โดยไม่ต้องใช้แรงมากนัก, ประสาทสัมผัสดีกว่าคนทั่วไป

             ความสามารถพิเศษ :: -

              ชอบ / แพ้ / เกลียด::
                   ชอบ
              สีหน้ายามเจ็บปวดของผู้อื่น (สัญชาตญาณดิบ) จะหายใจไม่เป็นจังหวะ หัวใจเต้นเร็วผิดปกติ
              นิทาน (เพราะทำให้เธอได้หลีกหนีจากโลกแห่งความเป็นจริง) เหมือนเด็กเห็นของเล่น จะดีใจมากถ้าได้อ่านหรือฟังมัน อินกับเรื่องราวในนั้นมาก

                   แพ้
              ไข่ ได้กลิ่นแล้วรู้สึกอยากอาเจียน ถ้าทานเข้าไปจะอ้วกออกมาพร้อมกับไข้จับไปสามวัน

                  เกลียด
             ไข่ อาการเหมือนตอนแพ้

                   เพิ่มเติม :: เนื่องจากอเดลลีนเป็นพวกไม่มีจิตอาฆาตโกรธแค้นใคร เธอสามารถเดินเข้าไปจ้วงเหยื่อโดยไม่ได้คิดอะไร จึงไม่มีจิตสังหารให้เหยื่อได้รู้ตัวก่อนลงมือ และเธอจะค่อยๆทรมานให้ตายอย่างช้าๆ

 

สัมภาษณ์ตัวละครหน่อยนะ

เดี๋ยวนี้ไม่ว่าใครก็ไม่รู้จักนิทานเลย คุณพอจะรู้จักนิทานบ้างมั้ย

- รู้จักเยอะเลยค่ะ อยากลองฟังฉันเล่าสักเรื่องไหม

หรอ.. อืมมม แล้วคุณคิดยังไงกับนิทานล่ะ

- เป็นเรื่องราวที่ดีมากๆเลยค่ะ ฉันชอบอ่านมันเพราะมันทำให้ฉันลืมโลกแห่งความจริงไปเลย ถ้าได้เข้าไปอยู่ในนั้นคงจะดีไม่น้อยเลยน้า...ฮิฮิ

ฮะๆ ก็นะ ... ฉันจะสร้างตำนานขึ้นล่ะ มหาตำนานนิทานกริมม์ และแน่นอนว่ากริมม์ก็คือนามสกุลของฉันเอง

- เห สุดยอดไปเลย ฉันหวังว่าเธอจะทำสำเร็จนะคะ

หวังว่าจะเป็นแบบนั้นน่ะนะ แต่ก่อนที่จะทำได้ฉันต้องเปลี่ยนเมืองนี้ให้ได้ก่อน ฉันจะออกเดินทางไปกับน้องสาวหาผู้ร่วมอุดมการณ์เดียวกันสร้างนครแห่งปรัมปราขึ้นมาคุณคิดว่าไง

- อืม..(ทำท่าคิด) เป็นนครที่น่าสนใจนะคะ ถ้าเธอสร้างสำเร็จอย่าลืมชวนฉันไปดูนะ

ฮ่าๆๆงั้นหรอ อื้มม ตอนนี้ได้เวลาไปหาคนที่จะเดินทางด้วยแล้ว ถ้าคุณสนใจจะเดินทางไปกับเราล่ะก็ ลองแวะไป “ร้าน(เรื่อง)เหล้า” นะ อ้อ!! เรื่องนี้อย่าให้ไปถึงหูพวกทางการล่ะ บายย!!
- น่าเสียดายจังเลยนะคะ ฉันติดงานปัจจุบันอยู่ก็เลยไปกับเธอไม่ได้ อ้า ฉันจะปิดปากเรื่องนี้ให้สนิทเลยค่ะ (ยิ้มพลางโบกมือลา)

 

สัมภาษณ์เจ้าของออริหน่อย

คุณชื่ออะไรคะ แล้วคุณคิดยังไงกับการมาสมัครนิยายเรื่องนี้

- เอลลิก้าค่ะ ที่มาสมัครเพราะพล็อตเรื่องน่าสนใจมากค่ะ

เวลาประกาศให้บอกเหตุผลด้วยไหมคะ

- บอกก็ดีค่ะ

ต้องการมีคู่ไหมค่ะ ถ้าต้องการเดี๋ยวไรท์จะจับคู่ให้

- ต้องการอยู่นะคะ แต่ถ้าไม่ได้ก็เป็นไรค่ะ

ถ้าไม่ติดจะรับกลับเลย หรือว่าให้ไรท์ยัดบทอื่นให้คะ

- ยัดบทอื่นค่ะ

ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ
               - ค่ะ