ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของอย่าเข้ามานะเพราะนี่คือคำสั่่ง

    ลำดับตอนที่ #8 : เบลเฟกอล

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 56
      0
      13 เม.ย. 60






    APPLICATION



    ชื่อ : เทรย์เวอร์  เอ็มม่า [Trevor  Emma]
    [Trvor = ฉลาด มีความรู้]

    [Emma = สมบูรณ์แบบ,สวย,ภาษาเยอรมันหมายถึงทุกสิ่ง]

    ชื่อเล่น : เอ็ม[M](ให้เรียกเฉพาะคนที่เธออนุญาตเท่านั่นส่วนคนอื่นเธอจะให้เรียกแต่นามสกุล)

    อีฟ[Eve = ผู้ให้ชีวิต](ชื่อในวงการแฮกเกอร์)

    อายุ : 15

    สัญชาติ :  อิตาลี่

    ลักษณะภายนอก : เอ็มม่าเด็กสาววัย15ปีสูงเพียงแค่165เซนติเมตร หนัก45กิโลกรัมที่ชอบพกหนังสือเล่มหนาไปมา เจ้าของเรือนผมสีฟ้าประกายยาวถึงกลางหลัง ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลอ่อนๆ เธอมีรูปร่างสูงโปร่งเหมือนนางแบบ ผิวสีขาวราวกับน้ำนม ผมที่ดูหยักศรเล็กน้อยเพราะเธอชอบเกล้าผมไว้นานๆพอปล่อยออกมาก็งอเองตามธรรมชาติ ริมฝีปากสีชมพูบางเหมือนเชอรี่ ชุดนักเรียนเปลี่ยนเสวตเตอร์สีครีมแขนยาวถึงมือกระโปรงสีดำมีเพียงแค่ส่วนปลายกระโปรงเป็นสีขาว เนกไทที่ถูกเปลี่ยนให้เป็นโบว์ผูกเล็กๆสีดำออกน้ำเงิน ตราโรงเรียนอยู่ตรงเสื้อเสวตเตอร์หน้าอกด้านซ้าย(ดูตามรูปข้างบนเพียงแค่เสื้อด้านในสีฟ้าเป็นสีแดง)

    นิสัยใจคอ : 

    เป็นคนที่ฉะฉาน ตรงไปตรงมา

    เอ็มม่าเวลาที่คิดอะไรแล้วล่ะก็เธอมักจะพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมาไม่มีการพูดอ้อมค้อมอะไรเด็ดขาด เพราะเธอคิดว่าเวลาที่พูดอ้อมค้อมมันน่ารำคาญจะตายไปและเสียเวลาด้วย โดยเหตุนี้เลยทำให้เธอค่อนข้างปากหมาไปนิดหน่อย(นิสสสสสสสสส(ส.เสือล้านตัว)หน่อยจริงๆนะ)


    เป็นคนเบื่อง่าย ไม่ชอบยึดติดกับอะไรนานๆ

    อย่างที่เข้าใจเอ็มม่าเป็นคนที่ชอบเบื่อง่าย เวลาที่เธอสนใจอะไรแล้วล่ะก็เพียงแค่ผ่านไปวันสองวันหรือแค่สามชั่วโมงเธอก็จะเบื่อไปเอง เธอไม่ชอบที่จะยึดติดกับอะไรไปตลอดเพราะเธอชอบอิสระมากกว่า


    มีน้อยคนที่จะรู้จักกับเธอจริงๆ

    เอ็มม่าเป็นคนหนึ่งที่ไม่ค่อยมีข้อมูลแม้แต่ทางโรงเรียนก็แทบจะไม่มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเธอเลยรู้แต่ว่าเธอเป็นแฮกเกอร์อัจฉริยะถึงจะมีคนรู้ประวัติของเธอแต่นั่นมันแค่ฉากบังหน้าเท่านั่น


    เธอคืออัจฉริยะแฮกเกอร์!

    ไม่มีใครที่ไม่รู้จักเธอในวงการแฮกเกอร์ และไม่เคยมีใครเห็นหน้าเธอมาก่อนจนเธอเป็นบุคคลลึกลับในวงการแฮกเกอร์ทุกคนต่างคิดว่าอีฟนั่นคือผู้ชายแต่แท้จริงแล้วอีฟนั่นคือผู้หญิงซึ่งเป็นเธอ เธอเริ่มเข้ามาในวงการแฮกเกอร์ตั้งแต่อายุยังน้อย


    ถ้าอยากจ้างเธอเพียงแค่พูดรหัสลับ

    มักจะมีคนมาจ้างเธอประจำไม่เว้นแต่ในโรงเรียนเพียงแค่ไปในห้องสมุดแล้วไปนั่งโตะตรงมุมในสุดที่ลับตาแล้วเพียงแค่พูดว่า 'คิมเบอร์' [Kimber = ผู้มีอำนาจ] แล้วยื่นอีเมลล์ให้เธอเพียงแค่นี้เธอก็จะทำงานให้คุณผ่านทางอีเมลล์แต่ถ้าเป็นคนนอกโรงเรียนถ้ามีอีเมล์ของเธออยู่แล้วก็สามารถสั่งงานของเธอได้แต่ก็ระวังหน่อยก็ดี :) เพราะก่อนที่เธอจะรับงานเธอชอบแฮกข้อมูลของคุณและตรวจด้านดีและด้านร้ายจนสามารถทราบที่อยู่ตอนนี้ของคุณได้


    เธอชอบอยู่ที่เงียบๆคนเดียว

    เอ็มม่าเป็นคนที่ชอบอยู่ตัวคนเดียวเวลาว่างก็จะไปหาที่เงียบๆพร้อมกับกระเป๋าใส่หนังสือไม่สิโน๊ตบุ๊คที่ดูคล้ายหนังสือไปในที่เงียบๆ เพื่อทำงานในแบบฉบับของเธอ


    เวลาคุยกับใครระวังโดนภาษาของเธอโจมตีเข้าล่ะ

    ไม่ค่อยมีใครมากนักที่จะคุยกับเธอเพราะไม่มีใครเคยฟังเธอออกเวลาที่เธอเผลอพูดในแบบของเธอโดยทำให้อีกฝ่ายถึงกับงงตาแตกเพราะงี้เธอจึงเป็นพวกเงียบๆไม่ค่อยพูด


    ธอนั่นแอบเป็นโปคเกอร์เฟสหน่อยๆ

    ในบางครั้งเธอก็ไม่ค่อยแสดงสีหน้าให้คนอื่นรับรู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไงโดยเฉพาะตอนที่เธอได้ทำงานหรือมีเรื่องสนุกๆเธอจะแอบยิ้มนิดๆแต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าเธอคิดยังไง


    เธอคือผู้ควบคุมเกม

    เวลาที่เธอได้เริ่มเล่นเกมแล้วล่ะก็เธอนั่นคือผู้ควบคุมเกมของแท้เพราะเธอสามารถสั่งให้ใครไปทำอะไรที่ไหนอย่างไรก็ได้...อย่าลืมล่ะเพราะเธอนั่นคืออัจฉริยะแฮกเกอร์ :)


    ประวัติ : เอ็มม่าเด็กสาวที่อยู่ในครอบครัวที่มีฐานะเป็นหน้าเป็นตากับสังคมอยู่ประมาณหนึ่งแต่เธอไม่เคยได้รับความอบอุ่นเลยแม้แต่น้อยเพราะฐานะทางบ้านของเธอทำให้พ่อและแม่ต้องออกงานปล่อยและให้ความสำคัญกับพี่ชายของเธอมากกว่า เธอจึงเริ่มเก็บตัวอยู่แต่ในห้องและในตอนนั่นเธอก็เริ่มรู้จักกับโลกออนไลน์และโลกออนไลน์นั่นเริ่มทำให้เธออยากรู้จักทุกอย่าง จนกระทั้งวันหนึ่งพ่อและแม่ของเธอไม่พอใจที่เธอเอาแต่อยู่ในห้องพ่อและแม่ของเธอจึงทำลายคอมพิวเตอร์ที่ดูเหมือนจะเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอดูเหมือนคนเก็บตัวตอนนั่นเธอช๊อคมากจนหนีออกจากบ้าน

    เมื่อเธอเดินไปตามถนนจนเธอได้ไปเจอแฮกเกอร์คนหนึ่งเข้าในวันฝนตกเขาคนนั่นได้ช่วยเธอเอาไว้และพาเธอเข้าองค์กรลับที่มีแต่แฮกเกอร์ที่ทำงานให้กับหน่วยงานผิดกฏหมายครั้งแรกที่เขาพามามีแต่คนคัดค้านเธอ แต่เขาก็ช่วยเกลี้ยกล่อมคนในองค์กรจนทำให้เธอได้เข้าและสอนเธอเกี่ยวกับโลกแฮกเกอร์ทุกอย่าง โชคดีที่เธอเป็นคนที่เรียนรู้ไวและสามารถปรับสภาพได้จึงทำให้เธอเป็นยอมรับสำหรับคนบางกลุ่มจนกระทั่งวันหนึ่งเขาได้ถามอะไรเธอแปลกๆไปว่า

    'อีฟ...ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน'

    'ฉันอยากจะให้เธอรับช่วงต่อจากฉันหน่อยนะ'

    'แล้วก็ถ้าเป็นไปได้ฉันไม่อยากให้เธอเข้ามายุ่งกับวงการนี้ให้มากนัก'

         ตอนนั่นเธอไม่รู้เรื่องเธอจึงรับปากไปและอีกวันเขาออกไปทำงานข้างนอกและปล่อยให้เธออยู่ในองค์กรคนเดียวเธอคิดว่าเขาไปทำงานแค่ไม่กี่วันจนวันเวลาผ่านล่วงเลยไปเป็นปีเธอไม่ได้ข่าวอะไรจากเขาเลยจึงทำให้เธอตามหาเขาผ่านทางโลกออนไลน์คนในองค์กรก็ช่วยเธอตามหาเพราะเขาเป็นแฮกเกอร์ที่เก่งที่สุดและองค์กรไม่อยากจะเสียเขาไปจนกระทั่งผ่านไปสามปีเธอถึงจะได้ข่าวเกี่ยวกับเขาว่า 'เขาตายแล้ว'  ตอนนั่นทำให้เธอเหมือนโดนอะไรทิ่มแทงเข้าไปในหัวใจเธอกินไม่ได้นอนไม่หลับเพราะคนสำคัญของเธอได้หายไปแล้ว จึงทำให้เธอไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อและตอนนั่นบอสขององค์กรได้เตือนสติเธอเอาไว้และบอกกับเธอว่า 

    'ถ้าเธอทำแบบนี้แล้วคิมเบอร์(ชื่อของผู้ชายเกือบทั้งประวัติ555)จะไม่เสียใจเอาหรือไง...สู้เอาเวลาแบบนี้ไปหาตัวคนฆ่าเขาซะดีกว่า' 

         เพราะคำพูดของบอสจนทำให้เอ็มม่าเริ่มแฮกของมูลและเริ่มหาเบาะแสของคนร้ายที่ฆ่าเขาจนผ่านไปสองเดือน เมื่อเธอรู้ตัวคนร้ายทำให้เธอตกใจเพราะคนร้ายที่ฆ่าคนสำคัญของเธอไปคือครอบครัวของเธอจึงทำให้เธอโกธรแค้นเข้าไปอีกจึงทำให้เธอเกิดความรู้สึกอยากจะทักทายพ่อกับแม่ของเธอสักหน่อย

         เอ็มม่าเริ่มที่จะปล่อยข่าวลือเสียๆหายๆให้กับพวกเขาจึงทำให้ครอบครัวของเธอเริ่มมีธุระกิจที่ไม่มั่งคงแต่แค่นี้ยังไม่พอสำหรับเธอ เธอเริ่มโจมตีพี่ชายที่พ่อและแม่ของเธอนั่นรักและหวงจนไม่สนใจเธอโดยการปล่อยภาพพี่ชายตัวเองที่เปลือยและรูปภาพกับข่าวลือต่างๆนานานั่นไปทั่วโลกอินเตอร์เน็ตจึงทำให้พี่ชายของเธออับอายและฆ่าตัวตายไปแต่เธอก็ยังรู้สึกไม่สาสมกับในสิ่งที่พวกเขาทำเธอจึงเริ่มแฮกข้อมูลและปล่อยให้ข้อมูลของตระกูลตัวเองรั่วไหลออกไปจึงทำให้แม่ของเธอหนีพ่อของเธอไป

    ขณะที่เอ็มม่ากำลังสนุกการเล่นเกมล้างแค้นอยู่เธอไม่รู้สึกตัวเลยว่าตัวเองได้สร้างความเดือดร้อนและทำลายความเชื่อถือขององค์กรไปมากแค่ไหน  จนบอสของเธอเริ่มทนไม่ไหวจึงได้เรียกเอ็มม่ามาพบที่ห้องทำงานของตนเอง

    'อีฟ...เธอรู้หรือไม่ว่าเธอได้สร้างความเดือดร้อนและทำลายความเชื่อถือขององค์กรเราไปมากแค่ไหน'

    เขามองเธอที่นอนเล่นวิดีโอเกมอยู่บนโซฟาอย่างสบายใจเหมือนเธอไม่ได้ทำอะไรผิด

    'อ่า...ไม่รู้สิ'

    เธอตอบโดยไม่คิด

    'อีฟเธอไม่มีความสำนึกผิดเลยสินะ'

    'เฮ้อ...ฉันไม่รู้ว่าจะว่าเธอยังไงแล้วนะอีฟ'

    เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะจ้องมองเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้าเขา

    ตั้งแต่เด็กคนนี้เข้ามาในองค์กรได้4ปีเธอก็มีฝีมือพัฒนาเป็นอย่างมาก...จนสามารถล้มแฮกเกอร์ระดับหัวกะทิได้หลายคนด้วยอายุเพียงแค่12 จนเขาคิดว่าเพื่อนสนิทของเขาได้เก็บเด็กปีศาจมาหรือไง!

    'แต่ก็เอาเถอะ'

    'อีฟ...ไหนๆเธอก็อายุ13แล้วนะฉันว่าเธอควรเข้าเรียนได้แล้วและอีกอย่าง...'

    'ฉันเห็นความสามรถของเธอแล้วนึกเสียดายมากเธอสนใจที่จะไปเข้าโรงเรียนPrison School for Gifted มั้ยล่ะ'

    เขามองเด็กสาววัย13ปีก่อนที่จะถามอะไรบางอย่างจึงยื่นแผ่นกระดาษมาให้เธอ

    '....'

    เธอเปรยตามองแผ่นกระดาษนั่นนิดหน่อยก่อนที่จะหันมาสนใจวิดีโอเกมต่อโดยไม่พูดอะไร

    'เงียบแบบนี้แปลว่าไม่สินะ'

    'โรงเรียนPrison School for Gifted เป็นโรงเรียนที่สามารถทำให้ฝีมือของเธอพัฒนาไปได้ไกลกว่านะอีฟ'

    'แล้ว...??'

    เขาเห็นเธอที่ไม่ค่อยสนใจอะไรสักอย่างนอกจากวิดีโอเกมเอาจึงถือวิสาสะริบวิดีโอเกมของเธอ

    'เฮ้! นั่นของฉันนะบอส!!'

    เธอโวยวายขึ้นมาก่อนที่จะลุกขึ้นมานั่งจ้องหน้าบอสของเธออย่างกินเลือดกินเนื้อ

    'เธอลืมไปแล้วหรือไงคำพูดที่คิมเบอร์พูดก่อนที่จะหายตัวไป!'

    บอสของเธอพูดเหมือนคนโกธรอะไรสักอย่างมา จึงทำให้เธอก้มหน้าเงียบเหมือนลืมในสิ่งที่เขาเคยพูดไว้ก่อนที่เขาจะหายตัวไป

    'ถ้าไม่เธอไม่ยอมเข้าโรงเรียนนี้ฉันคงต้องใช้มาตรการเด็ดขาดแล้วล่ะ'

    'ไปอยู่ที่นั่นแล้วได้อะไรล่ะ'

    เสียงของเธอถามต่อจึงทำให้เขายิ้มนิดๆเหมือนคนมีชัยชนะ

    'ตามที่ฉันพูดก่อนหน้านี้ความสามารถของเธอยังพัฒนาไปได้ไกลกว่าที่คิด'

    'บางทีเธออาจจะเป็นสุดยอดแห่งวงการแฮกเกอร์ก็ได้นะ'

    'งั้นตกลง'

    เธอตอบโดยไม่มีท่าทีลังเลที่ผิดกับเมื่อกี้โดยลึกลับ

    เมื่อกี้เขาพยามพูดให้เธอเข้าโรงเรียนแทบตายแต่สิ่งที่ได้มาเธอปฏิเสธ...แต่เมื่อเขาเอาชื่อเพื่อนสนิทมาอ้างเธอก็ตอบโดยไม่ลังเลเลยสักนิด

    นี่สินะ...ผู้ชายที่มีที่ทำให้เธอเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ :)

    และตอนนี้เขาได้ทำตามแผนของรัฐบาลที่ให้ไว้แล้วโดยส่งตัวเธอไปให้โรงเรียนPrison School for Gifted ใครจะไปคิดว่าเธอจะหลอกง่ายขนาดนี้ล่ะแค่อ้างชื่อผู้ชายเพียงคนเดียวเท่านั่นเอง


    อาวุธ : แล็บท็อป(ใช้เวลาแฮกข้อมูล) , มีดสั้นที่ถูกเก็บไว้ในสถานที่ต่างๆ(โดยฝีมือนางเองแล้วไม่มีใครรู้ด้วย!!)

    คดีและวีรกรรมที่เคยก่อ : ปล่อยภาพน่าอายและข่าวลือจนทำให้พี่ชายตัวเองต้องฆ่าตัวตาย

    - แฮกข้อมูลของตระกูลตัวเองและนำไปปล่อยบนโลกออนไลน์

    - สร้างข่าวลือเสียๆหายๆให้กับคนที่ตัวเองเกลียด

    -เจาะระบบคอมพิวเตอร์ของหน่วยงานต่างๆและปล่อยไวรัส

    -แฮกข้อมูลลับของหน่วยงานต่างๆ

    ชั้นปี : ม.3 เกรด9(มั้งไม่แน่ใจ)

    เพิ่มเติม : -เหตุการณ์นั่นผู้คนเรียกว่า 'เกมล้างแค้นของลูกสาว'
    -เธอมักจะสะพายกระเป๋าแบกแล็บท็อปที่คล้ายกับหนังสือไปทุกที

    -เธอชอบอยู่ในห้องสมุดเงียบๆหรือไม่ก็ห้องคอม

    -เธอจะใส่เเว่นเฉพาะตอนที่จ้องคอมนานๆ

    -ถ้าวันไหนไม่เห็นเธอหรือเธอไม่ไปเรียนจงรู้ไว้เลยว่าเธอหมกตัวอยู่ในห้อง

    -เอ็มม่าเข้ามาในองค์กรตอนอายุ8ขวบ

    -มาอยู่ในโรงเรียนPrison School for Gifted ตอนอายุ13ปี เพราะโดนหลอก(และตอนนี้เธอยังไม่รู้เลยว่าตัวเองยังโดนหลอก==;)


    ยกตัวอย่างคำพูด :
    'เทรย์เวอร์  เอ็มม่า ยินดีที่(ไม่)รู้จัก'

    เธอแนะนำตัว

    'งานน่ารำคาญแบบนี้ฉันไม่ทำหรอกนะ'

    เวลาปฏิเสธงาน

    '...น่ารำคาญ'

    เวลาหงุดหงิด

    'เป็นแค่เจ้าชายตกกระป๋องอย่าริอาจมาสั่งฉัน'

    โมโห1

    'ก็นึกว่าใครเป็นแค่เศษสวะชั้นต่ำนี่เอง'

    โมโห2

    'มีเรื่องสนุกมาให้ทำอีกแล้วสินะ'

    เวลาเจองานที่น่าสนใจ



    มุมผู้ปกครอง

    สวัสดีค่ะ เค้ามินาโตะนะเธอ
    :: LenSea คนสวยเองคร้าบบบ~(ปล.ยังไม่ได้เปลี่ยนชื่อขี้เกียจ)

    ทำไมมาสมัครเอ่ย?
    ::ไม่รู้อ่ะ...รู้แต่ว่าไปสมัครที่ไหนก็มีแต่นกๆๆๆๆๆ(นกหัวม่วงเต็มๆ)

    ถ้าไม่ติดเป็นอะไรไหมคะ?
    :: ก็นกสิ...เอ้ย!เศร้าใจนิดๆ

    นิยามลูกสาวตัวเองมาสักหน่อยสิคะ ยาวหน่อยก็ได้!
    :: แฮกเกอร์ปากหมา!!!

    (เพราะนิสันตรงไปตรงมาของนางเลยทำให้นางค่อนข้างปากหมา)




    (c)                 Chess theme
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×