ห้องเก็บของอย่าเข้ามานะเพราะนี่คือคำสั่่ง

ตอนที่ 27 : อยากทะลุมิติเหรอมาซื้อสร้อยเราสิ

ไร้เพื่อน ไร้ความรัก ไร้ความเมตตา  ไร้ความปราณี

และ

ไร้ความรู้สึก

นั่นคือ

หมาป่าผู้โดดเดี่ยว...

ดวงตาของเธอดูเหงาๆ

หัวใจที่สั่นรัวของเธอดูเหมือนจะพูดว่า 'กุมมือฉันไว้หน่อย'

ความรู้สึกของเธอเร่าร้อนแต่มันทำให้ฉันโล่งใจ 

ฉันรู้สึกดีนะ

เมื่อก่อนเธอเคยมีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเพื่อนฝูง คนรัก

หรือแม้แต่

ความรัก...

ตอนนี้เธอไม่เหลือทุกอย่างแล้วเหลือเพียงแต่ความเหงา

ความว่างเปล่า

และ

ความอ้างว้าง  ค่อยอยู่เป็นเพื่อน

เธอเคยเป็นใหญ่แต่ทว่าตอนนี้ฉันกลายเป็นหมาป่าผู้เดี่ยวดาย...

ที่ไม่มีใครต้องการ

"หืม...นายได้ยินเสียงอะไรจากแอปเปิ้ลลูกนี้มั้ย?"

"โหหหไม่ได้ยินหรือไงเสียงของแอปเปิ้ลลูกนี้เกำลังเรียกฉันอยู่นะ!

"เอ๊ะ!อะไรนะ!ตาสีนี้เหมาะกับฉันงั้นเหรอ ขอบคุณนะ!"

"แต่ว่า!ตาสีนี้ไม่ใช่เป็นสีตาที่แท้จริงของฉันหรอกนะ!"

"ทุกอย่างที่ฉันเคยมีอยู่มันได้หายไปแล้วล่ะ..."

"แต่ว่าตอนนี้ฉันเหลืออยู่แค่สิ่งเดียวคือ..."

"หมาป่าผู้เดี่ยวดายนั่นคือนิยามของฉัน"

ชื่อ : อุทาอุ  สเตเรน  I Utau Steren

          Uta u   I  การร้องหรือเพลง

          Steren  I  ดวงดาว

          Utau Steren I บทเพลงของดวงดาว

ชื่อเล่น : เรน I Ren

                 สเตล่า I  Stela

ความหมาย : บทเพลงของดวงดาว

กรุ๊ปเลือด : AB

อายุ : 20

ลักษณะภายนอก : สเตเรนหญิงสาวรูปร่างบางสูง170ซม. หนัก50กก. เธอเป็นเจ้าของผมยาวประมาณบ่าสีเหลืองครีมสดดวงตาสีม่วงดั่งอัญมณีใส เธอนั่นมีโครงหน้าเรียวรูปไข่ผิวขาวดั่งน้ำนมและเธอนั่นเป็นคนที่ชอบใส่หมวกอยู่ตลอดเวลา

พลังพิเศษ : เทเลพอตในระยะสั้นๆไม่เกิน100กิโลเมตรถ้าเกิดเกินเมื่อไรเธอจะหมดแรงทันทีและนอนหลับข้ามวัน

อาวุธ

เคียว

เธอนั่นมีเคียวเป็นอาวุธใครหลายคนนั่นสงสัยว่าทำไมอยู่ๆเธอถึงสามารถเอาเคียวออกมาได้ทั้งที่เธอไม่ได้ถือมันมาเลยก็เพราะว่าเคียวของเธอสามารถยืดหรือหดได้ตามที่เธอต้องการ(ให้นึกถึงไม้ยาวๆสั้นๆ)

สัตว์เลี้ยง :

หมาป่าสีขาว(สโนว์)

ลักษณะนิสัย : เธอเป็นคน

ประวัติ :

          อุทาอุ สเตเรน หญิงสาวผู้เคยเป็นหัวหน้าเชฟตั้งแต่อายุยังน้อยเธอนั่นประสบความสำเร็จในทุกๆด้านไม่ว่าจะเป็นด้านการเงิน ชื่อเสียง หรือแม้แต่ความรักเธอก็สามารถไขว่คว้ามันมาได้ด้วยน้ำมือของเธอเองแต่ทว่า...ความสุขของเธอนั่นอยู่ได้ไม่นานนัก

               วันหนึ่งเธอนั่นได้ลืมสูตรทำอาหารไว้ที่ทำงานจงทำให้เธอต้องย้อนกลับมาเอาแต่เธอเห็นประตูเปิดอยู่จึงคิดว่ามีคนเข้ามาฝึกทำอาหาร

          เธอโดนหักหลังเพราะความเชื่อใจและความรักโง่ๆของเธอ

          เธอถูกสวมเขามาโดยตลอด3ปี

          คนรักของเธอนั่นไปได้หักหลังเธอไปมีอะไรกับผู้ช่วยของเธอในตอนนั่นเธอทั้งเศร้าและโกธรในเวลาเดียวกันแต่ถึงอย่างงั้นเธอก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนนานๆเข้าเธอนั่นเริ่มทนไม่ไหว

          เธอเริ่มทำลายทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นการทำอาหารหรือแม้แต่เพื่อนและคนรัก

          เธอเริ่มเลือนหาย

          เธอเลือกที่จะเดินกลับหลังให้สิ่งเหล่านี้

          และเธอเลือกที่จะเดินหน้าเข้าสู่กับเป็นนักฆ่าที่ครอบครัวของเธอนั่นทำงานอยู่ในองค์กรแห่งหนึ่งและเธอนั่นใช้ชื่อว่า 'Devil'

ของที่ชอบ : เสียงฝนตก

ของที่เกลียด : อาหารที่ไม่อร่อย การถูกหักหลัง กาแฟ

                      

กลัว/แพ้ : เสียงฟ้าผ่า ฟ้าร้องและความมืด

ความสามารถพิเศษ : เล่นเปียโน,ทำอาหาร

ความสามารถที่ถนัด: ทำอาหาร,นอนหลับข้ามวันอย่างซอมตาย(?)

ความสามารถที่ไม่ถนัด: กีฬา

คู่ :ฮิบาริ เคียวยะ

เพราะอะไรถึงอยากคู่ : เพราะคิดว่าจะเป็นคนที่สามารถทำให้น้องกลับมาเป็นอย่างเดิมได้

ความรักที่อยกได้ : การเปลี่ยนแปลงน้องค่ะ

สถานการณ์การพูดของตัวละคร : เมื่อเธอเป็นคนที่ร่างเริงและพูดมากอยู่นิดหนึ่งแต่เมื่อเกิดเรื่องเธอแทบจะไม่ค่อยพูดอะไรออกมาเลยถ้าไม่จำเป็นมากๆ เธอจะแทนตัวเองว่า 'ฉัน' ตลอดและแทนคนอื่นว่า 'คุณ'

"เสียง...เสียงของอาหารกำลังเสียงฉันอยู่"

"ใช้ไม่ได้...รสชาติยังใช้ไม่ได้เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง"

"หืม?...เมอยากจะให้ฉันทำอะไรหรือ?"

ไรท์รับจำกัดเพราะงั้นไม่โกธรกันนะ : ไม่ค่ะแต่ขอรับน้องคืนนะคะถ้าไม่ได้จริงๆ

เพิ่มเติม : ขอโทษนะคะที่เปลี่ยนอะไรไปเยอะแฮะๆ