ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของอย่าเข้ามานะเพราะนี่คือคำสั่่ง

    ลำดับตอนที่ #11 : มาม่อน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 43
      0
      24 ต.ค. 60


    A P P I C A T I O N





    "เป็นแค่หมากในเกมอย่าริบังอาจเดินเกมโดยพลการแบบนี้สิ :)"

    "รอยยิ้มของฉันมันทำไมหรือหืม... :)"

    "คนอย่างนายเนี่ยนะอายุมากกว่าฉันน่าขำสิ้นดี :)"

    "เด็กแล้วยังไงย่ะ!"




    ชื่อ 
    ก่อนตาย {นิวาริน เทพทัต / Niwarin}(ปกป้องสิ่งชั่วร้าย) สัญชาติ =  ไทย
    เกิดใหม่ {โฮตารุ  คิโยโกะ / Hotaru  Kiyoko}(หิ่งห้องที่บริสุทธิ์) สัญชาติ = ญี่ปุ่น

    ชื่อเล่น 
    ก่อนตาย{นิชา / Nicha }
    เกิดใหม่{คิโยะ / Kiyo }

    อายุ : 15

    ลักษณะภายนอก 
    ก่อนตาย
    เด็กสาวผิวขาวราวน้ำนมเจ้าของเรือนผมผมสีดำรัตติกาลใบหน้าที่มีเค้าโครงของคนไทยอยู่นั่นกลับมีดวงตาลสีฟ้าบริสุทธิ์อยู่จึงทำให้ใครหลายคนคิดว่าเธอนั่นเป็นลูกครึ่งแต่ที่จริงไม่ใช่เธอนั่นเป็นคนไทยแท้ร้อยเปอร์เซ็น ผมที่ถูกมัดทรงทวิเทลถ้าปล่อยออกมาผมของเธอจะยาวสลวยถึงบั้นท้าย เธอนั่นสูงเพียงเเค่170 เซนติเมตร หนักเพียงแค่50 กิโลกรัม ถ้าเป็นคนไทยเธอถึงว่าค่อนข้างสูงอยู่คนหนึ่ง 

    เกิดใหม่
    เด็กสาวน่าตาจิ้มลิ้มผิวขาวอมชมพูดวงตาสีชมพูบานเย็นที่มองเข้าไปกี่ครั้งก็ตกหลุมรักเธอนั่นเป็นเจ้าของเรือนผมสีชมพูบานเย็นที่เหมือนสีตาผมที่ยาวไปถึงบั้นท้ายมองกี่ทีๆก็น่าจับผมของเธอมาตัดขาย(?)เธอนั่นมีส่วนสูงเพียงแค่159 เซนติเมตร หนัก45 กิโลกรัม เพราะเธอนั่นเป็นเด็กในสายตาผู้ใหญ่จึงทำให้ใครหลายคนอดที่จะเอ็นดูเธอไม่ได้ยิ่งความน่ารักของเธอแล้วล่ะก็ยิ่งไม่พ้นความอ้อนของเธอไปได้ยาก

    ลักษณะนิสัยใจคอ 

    คิโยโกะลูกคุณหนูจอมเอาแต่ใจ
    เธอนั่นมีนิสัยที่เอาแต่ใจสุดๆอยากได้อะไรก็ต้องได้โดยไม่สนใจวิธีการก็ตาม

    คิโยโกะจอมขี้อิจฉา
    คิโยโกะนั่นชอบอิจฉาผู้ที่ดีกว่าตนเองเสมอโดยเฉพาะเรื่องครอบครัวเธอมักจะอิจฉาคนที่มีครอบครัวที่อบอุ่นอยู่ตลอด

    คิโยโกะจอมเสแสร้ง
    คิโยโกะนั่นเป็นจอมเสเเสร้งอันดับหนึ่งเธอชอบตีหน้าเป็นนคนร่าเริง เอาใจใส่ น่ารัก เรียบร้อย ดูใสๆ แต่ที่จริงไม่เลย

    รอยยิ้มที่แฝงความร้ายกาจ

    รอยยิ้มของคิโยะนั่นไม่เคยยิ้มด้วยความจริงใจเลยสักครั้งเธอชอบแฝงความร้ายกาจด้วยรอยยิ้มแสนสวยของเธอนั่น ถ้าใครอยากเห็นเธอยิ้มด้วยความจริงใจนั่นอย่างหวังเลยว่าเธอจะยิ้มให้ใครเห็น


    ภายนอกดูใสซื่อ อ่อนแอ น่าปกป้อง น่ารักแต่ที่จริงแล้วเป็นคนร้ายลึก

    ฟังไม่ผิดหรอก...ความจริงคิโยะเป็นคนร้ายลึก อยากได้อะไรก็ต้องได้แม้ต้องให้วิธีไหนก็ตามยิ่งเป็นสิ่งที่เธออยากได้แล้วล่ะก็เธอจะไม่ยอมปล่อยมันไปได้ง่ายๆแน่


    มีแผนอยู่ในหัวตลอดเวลา

    คิโยะเป็นคนที่ชอบวางแผนไว้ต่างๆราวกับว่าเธอกำลังเล่นเกม...ใช่!เธอกำลังเล่นเกมอยู่โดยมีเพื่อนของเธอเป็นตัวเดินหมากให้เธอเอง ไม่มีใครสามารถรู้ได้ว่าเธอกำลังวางเเผนอะไรไว้อยู่ในใจ


    ถ้าเธอเกลียดอะไรแล้วล่ะก็เธอก็จะเกลียดให้ถึงที่สุด

    คิโยะป็นคนหนึ่งที่เกลียดอะไรแล้วก็จะเกลียดให้ถึงที่สุดไม่ว่าสิ่งนั่นเธอเคยรักและหวงมากแค่ไหนเธอก็จะเกลียดจนกว่าสิ่งนั่นจะหายไปโดยเฉพาะเหล่าคนที่หักหลังเธอสุดแสนเกลียด และเธอคิดที่จะบดขยี้คนเหล่านั่นให้จมดินเหมือนกับที่เขาเคยทำกับเธอ


    เธอเป็นจอมหลอกหลวง

    คิโยะเป็นจอมหลอกหลวงในทุกๆสิ่งไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกของเธอเองเธอก็จะหลอกตัวเองไปซ้ำๆถึงแม้ว่าเธอจะเจ็บแค่ไหนก็ตามและเธอยังสามารถหลอกหลวงคนอื่นให้มาติดกับอีกด้วย 


    เธอคิดว่าทุกคนคือหมากในการเล่นเกมของเธอ

    เธอเคยมีอดีตที่ฝังใจเพราะเธอเคยโดนหลอกให้เป็นหมากตัวหนึ่งในเกมของคนอื่นเธอจึงคิดได้ว่าทุกคนก็ล้วนเดินตามเกมของคนอื่นไปตลอดเพราะงั้นเธอจึงสร้างเกมที่เธอเป็นคนควบคุมอยู่ฝ่ายเดียว ถึงเธอคิดว่าทุกคนเป็นหมากในเกมของเธอแต่เธอกลับไม่ค่อยชอบในสิ่งที่ตัวเองทำลงไปเหมือนกัน


    เธอก็แค่เรียกร้องความสนใจในสิ่งที่เธอไม่เคยได้รับ

    เพราะตอนเด็กเธอนั่นไม่เคยได้รับความรักจากพ่อแม่หรือแม้ไม่เคยมีเพื่อนเธอจึงพยายามเรียกร้องความสนใจในเรื่องต่างๆไม่ว่าจะเป็นการเรียนหรือกีฬา เธอแค่คิดว่าขอแค่สามารถทำให้เธอเป็นจุดสนใจได้ก็พอ เธอก็จะไม่สนใจอะไรแล้ว


    เธอเกลียดน้องสาวเข้าไส้

    ใช่แล้วเธอนั่นเกลียดน้องสาวเข้าไส้เพราะเธอรู้สึกว่าน้องสาวของเธอนั่นแย่งควัามรักจากคนที่เธอรักไม่เว้นแต่บอดี้การ์ดที่เธอแอบชอบก็ให้ความสนใจน้องสาวเธอมากกว่าเธอจึงทำให้เธอเคยคิดที่จะฆ่าน้องสาวตัวเอง


    หลายครั้งมักจะมีคำพูดที่แทงใจดำและดูถูกเหยีบหยามคนอื่น

    หลายครั้งที่เธอมักจะพูดแทงใจดำคนอื่นแต่คนอื่นชอบคิดว่าเธอคงไม่ได้ตั้งใจพูดเพราะเธอมักจะพูดต่อท้ายแบบนี้เสมอ

    'อุ๊ป!ขอโทษด้วยนะคือฉันไม่ได้ตั้งใจ'


    คิโยโกะเธอเป็นจอมสวมหน้ากาก

    เพราะเธอคิดว่าถ้าเกิดสวมหน้ากากแล้วได้ผลประโยชน์ตามที่ตนเองต้องการแล้วทำไมเธอไม่สวมมันบ้างล่ะ


    ประวัติ 
    ก่อนตาย

    นิชาเป็นเด็กกำพร้าแม่และนิชานั่นเคยเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งที่มีความสุขกับการใช้ชีวิตแต่แล้ววันหนึ่งพ่อของเธอนั่นได้พาผู้หญิงคนหนึ่งเข้าบ้านและบอกให้เธอเรียกผู้หญิงคนนั่นว่าแม่ด้วยความเป็นเด็กและเธออยากมีแม่ด้วยจึงทำให้เธอนับถือผู้หญิงคนนั่นเป็นแม่แต่ว่าตั้งแต่ที่ผู้หญิงคนนั่นเข้ามาอยู่ในบ้านของเธอนั่น เธอเริ่มไม่มีความสุขกับชีวิตเพราะต่อหน้าคุณพ่อของเธอจะผู้หญิงคนนี้เขาจะทำเป็นแอ็บใสซื่อทำเป็นว่ารักนิชามากแต่พอลับหลังชอบด่าชอบจิกชอบใช้นิชา บางครั้งก็แกล้งนิชาต่อหน้าพ่อของนิชา(เขียนไปเขียนมาคันไม้คันมืออยากตบนางจัง' ')

    จนนิชานั่นทนไม่ไหวเธอเลยขอไปอยู่โรงเรียนประจำครั้งแรกพ่อของเธอนั่นก็ปฏิเสธแต่เพระนิชามีเหตุผลอยู่ไม่น้อย(แต่ก็ไม่บอกเรื่องแม่เลี้ยง)และเเม่เลี้ยงของเธอเองก็เห็นว่าถ้าไม่มีเธอคงจะดีมากเลยไม่ขัดและพยายามพูดจาหว่านล้อมจนพ่อของนิชายอมแต่ต้องมีข้อแม้คือ

    "ถ้าลูกสอบได้ ตอนปิดเทอมฤดูร้อนเมื่อไรต้องกลับบ้านทุกครั้งไม่มีข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น"

    นิชานั่นเห็นว่ามันง่ายดีเลยรับข้อตกลงและเข้าไปสอบในโรงเรียนประจำจนในที่สุดเธอสอบผ่านและเธอได้เข้าโรงเรียนประจำจนเวลาล่วงเลยผ่านไปสามปีตอนนั่นเธอจบพอดี

    เธอกำลังกลับบ้านแต่ว่ารถที่เธอนั่งมานั่นเบรคแตกและแถวนั่นเป็นทางโค้งหน้าผาสูงชันแล้วรถเสียการควบคุมจึงทำให้รถที่เธอนั่นมาตกเหวและเธอก็ตายในที่สุด


    เกิดใหม่
    คิโยโกะเกิดมาในตระกูลที่ร่ำรวยเธอถูกดูแลเอาใจใส่มาอย่างดีแต่สิ่งหนึ่งเธอไม่เคยได้รับเลยคือ'ความรักจากพ่อแม่'
    เพราะเป็นความเชื่อจากตระกูลถ้าเกิดมีลูกที่ไม่เหมือนพ่อแม่นั่นจะต้องเลี้ยงดูเป็นพิเศษเพราะเด็กคนนั่นเป็นเด็กกลับชาติมาเกิด เพราะเหตุนี้เธอเลยไม่ได้รับความรักจากพ่อแม่ เธอได้ไปเรียนแบบเด็กปกติก็จริงแต่เธอนั่นก็ยังถูกบังคับทำในเรื่องที่เธอไม่ชอบจึงทำให้เธอค่อนข้างมีนิสัยที่เขาแต่ใจ แต่แล้ววันหนึ่งมีงานเลี้ยงของตระกูลจึงมีเหล่าลูกคุณหนูและลูกนักธุระกิจชื่อดังมาร่วมงานเลี้ยงเยอะจึงทำให้คิดโยโกะได้รู้จักกับลูกสาวที่ร่วมธุระกิจของพ่อเธอ เขาเป็นคนแรกที่กล้าตีสนิทและยื่นมือมาให้เธอจึงทำให้เธอนับถือเด็กผู้หญิงคนนั่นเป็นเพื่อนคนแรกและเป็นคนสำคัญสำหรับเธอ จึงทำให้พวกเธอสองคนนั่นเล่นด้วยกันทุกเย็น
    จนกระทั่งวันหนึ่งตอนที่เธอกลับมาบ้านและกำลังออกไปเล่นกับเพื่อนของเธอที่สวนสาธารณะเธอนั่นได้บังเอิญไปได้ยินเพื่อนของเธอคุยกับคนอื่น
    "นี่ทำไมช่วงนี้ไม่มาเล่นกับเราเลยล่ะไปเล่นกับยัยลูกคุณหนูนั่นอย่างเดียว"
    "อ่อ พอดีว่าที่ฉันไปเล่นกับยัยคุณหนูนั่นนะ ฉันเห็นว่าถ้าเล่นกับยัยคุณหนูนั่นได้ของมาเยอะเลยคิดว่าเล่นด้วยสักหน่อยดีกว่าถึงแม้มันจะน่าเบื่อก็ตาม"
    "เห~จริงเหรอ!?งั้นวันหลังพวกฉันขอไปเล่นด้วยคนสิ"
    คิโยโกะที่แอบฟังอยู่นั่นถึงกับตกใจและเดินถอยออกมาก่อนที่จะตัดสินใจวิ่งกลับบ้านไปในวันนั่นเธอไม่ยอมพูดคุยอะไรกับเลยด้วยซ้ำเพราะเธอรู้ว่าเพื่อนของเธอนั่นเหมือนจะใส่หน้ากากเข้าหาเธอเพื่อหาผลประโยชน์มาตลอดจึงทำให้เธอคิดมาได้ว่า 'ถ้าหากทุกคนนั่นใส่หน้ากากเข้าหาเธอเพื่อผลประโยชน์แล้วทำให้เธอไม่ใส่หน้ากากเข้าหาคนอื่นบ้างล่ะ?' เพราะเธอคิดแบบนั่นเธอเริ่มที่จะใส่หน้ากากเข้าหาคนอื่นบ้าง เธอแกล้งทำตัวสดใส ร่างเริง ยิ้มแย้มเหมือนเด็กทั่วไป เมื่อเธอเห็นว่าเพื่อนทุกคนนั่นต่างเริ่มเชื่อใจและไว้วางใจเธอแล้วนั่นเธอจึงเริ่มที่จะใช้คนอื่นเป็นเครื่องมือในการกลั่นแกล้งเพื่อนที่หาผลประโยชน์จากเธอ(จากข้างต้น)โดยการใส่ร้ายบ้าง พูดถึงคนอื่นในทางเสียๆหายๆบ้างแต่ก็ยังเป็นความจริง ส่งข้อความว่าร้ายบ้าง จึงทำให้ใครหลายคนเริ่มแกล้งเพื่อนคนนั่น ครั้งแรกเป็นเพียงแค่การกลั่นแกล้งเล็กๆน้อยเท่านั่นแต่หลังๆเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆจนเพื่อนคนนั่นได้ย้ายโรงเรียนออกไปในที่สุด แต่ก็ไม่มีใครทราบว่าคนที่อยู่เบื้องหลังในการกลั่นแกล้งครั้งนี้คือเธอ

    สิ่งที่ชอบ  
    เกม = เธอชอบเกม
    ชัยชนะ = เวลาเธอเล่นเกมเธอมักจะชนะเสมอ
    การแตกร้าว = เธอชอบการดูคนอื่นที่แตกคอกันเองเพราะเธอคิดว่ามันสนุกดีแต่ที่จริงไม่เลย

    สิ่งที่เกลียด 
    คนที่คิดจะหักหลังเธอ = เธอไม่ชอบถึงขั้นแทบไม่แตะมัน
    การถูกบังคับ = เธอเกลียดการถูกบังคับเป็นอย่างมาก
    ครอบครัวที่ดูอบอุ่น = เธอไม่ชอบเห็นคนอื่นที่มีครอบครัวที่ดูอบอุ่นเวลาเธอเจอนั่นเธอจะดูเศร้าสร้อย
    ความมืด = เธอเกลียดความมืดเพราะมันทำให้เธอเหมือนตกเข้าไปอยู่ในฝันร้าย
    ความอ้างว้าง = เธอไม่ชอบความอ้างว้างเธอไม่ชอบการอยู่อย่างโดดเดี่ยวเพราะมันทำให้เธอรู้สึกเหงา
     
    สิ่งที่แพ้ / กลัว 
    สถานที่แคบ = เธอเคยเข้าไปอยู่ในที่แคบแต่แล้วเธอไม่สามารถออกมาได้ถึง1วันเต็ม! 

    คู่  
    มาม่อนแต่ถ้าไรท์อยากให้มาม่อนเป็นผู้หญิงเราเอาฟรานก็ได้ค่ะ (สืบเนื่องจากไปหาเพศมาม่อนให้แน่ใจเราเลยคิดว่ามาม่อนน่าจะเป็นผู้ชาย...มั้งนะ)

    แนวความรักที่ต้องการ 
    ปั๊บปี้เลิฟ น่ารักๆ
    มุมสัมภาษณ์ตัวละคร

    "หวัดดีจ๊ะ ฉันคือพระเจ้านะจ๊ะ" 
    ตอบ "หืมมม~นี่ฉันตายแล้วเหรอเนี่ยหว๋าน่าเสียดายจุง"

    "ช่วยแนะนำตัวให้ฟังหน่อยได้มั้ยจ๊ะ พูดมาเท่าที่อยากพูดเลยนะ!"
    ตอบ "ค่ะ...ฉันนิชา ส่วนชื่อนามสกุลนี่ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกนะคะฉันเกรงว่ามันอาจจะรกสมองของคุณพระเจ้าได้"

    "เธออยากจะกลับไปใช้ชีวิตอีกมั้ยล่ะ? ถ้าไม่...ฉันขอเสนอให้เธอไปที่โลกอนิเมะและมังงะที่เธอชอบนะ เอามั้ยล่ะ?"
    ตอบ "ถ้ามันสนุกฉันขอร่วมด้วยค่ะ"

    "แต่ก่อนจะไปเกิดใหม่ ขอถามอะไรสักข้อได้มั้ย?"
    ตอบ "จะถามอะไรฉันอีกล่ะหืม?"

    "เธอคิดว่า อะไรคือ 'สิ่งที่แตกหักได้แม้จะไม่ได้กุมมันเอาไว้' งั้นเหรอ?"
    ตอบ "เพื่อนค่ะ"เธอตอบออกมาโดยไม่ทันคิด
    "เพื่อนคือสิ่งที่แตกหักได้ง่ายโดยเฉพาะยิ่งเราไว้ใจสิ่งนี้มากเท่าไรเพื่อนนั่นยิ่งจะหักหลังเราได้ง่ายมากขึ้นค่ะ"
    "

    "โชคดีกับชีวิตใหม่ของเธอนะจ๊ะ!"
    ตอบ "ค่ะ!...หวังว่าชีวิตใหม่ของฉันคงจะสนุกไม่น้อยเลยนะคะ"เธอยิ้มให้พระเจ้าก่อนที่จะหายไป

    มุมผู้ปกครอง

    สวัสดีค่ะ เราฮาคุราอินะคะ เตงชื่ออะไรเอ่ยยย : เราชื่อเรนคนเดิมเพิ่มเติมกลัวหนูคลาริสไม่ผ่านเลยมาส่งลูกสาวอีกคนค่ะฮา

    ถ้าไม่ผ่านจะมาเผาบ้านเรามั้ยคะ? : ไม่ค่ะ

    ถ้าหลุดคาร์สักนิดท่านจะให้อภัยเรามั้ยคะ(...) : ให้ค่ะ

    ขอให้โชคดีนะคะ! : ขอบคุณคะ!!


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×