คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : lovely boy chapter9
A peek at the beginning of love
ารแอบมอเป็นุเริ่ม้นอวามรั
All I wanna do is find a way back into love
สิ่ที่้อารือ แ่หนทาลับไปสู่วามรั
I can't make it through without away back into love
ันไม่สามารถผ่านพ้นไปไ้ เมื่อปราศาวามรั
ผมสอัวเ้าับผ้าห่มฮาร่ายับัวเล็น้อย แ่ผม็าใับไอนิยามที่ผมเอนะ หึ
A peek at the beginning of love
ารแอบมอเป็นุเริ่ม้นอวามรั
รุ่เ้า
ผมื่นึ้นมา็พบับท่านยุที่นอนอยู่น้อฮาร่าลไป้าล่าอีแล้ว ผมเลยลุึ้นไปเรียมะไปอาบน้ำที่ห้อแ่็ไม่ลืมหนัสือนาอึน
“อ่า พี่ลู่หานมาแล้ว” น้อฮาร่าวิ่มาหาผม
“วันนี้เราเล่น่อนแอบันไ้ไหม” น้อฮาร่าถามเสียหวาน
“เห็นไหมฮาร่า บอแล้วพี่ลู่หาน้อเล่น” ฮาร่าหันไปพูับท่านยุ
“รับๆไปท่าน้าวัน” ผมเินามท่านยุไปทาน้าว
“ุมา่อนรนี้ทำไมเนี่ยมันแบนะ” ผมบอ
“อ่าว พี่เฮุนพี่ลู่หานอยู่นี่เอ” เราสอนผลัออาันอย่าเร็ว
“ะ..รับ” ผมอบเสียสั่นไม่ล้าแม้แ่ะมอหน้าท่านยุ
“ฮาร่าไม่อยาเล่นแล้วอ่ะ” ีแล้วผมิในใ
“แล้วฮาร่าะทำอะไรอ่ะรับ” เป็นผมที่ถาม
“ผมอยาเอพี่ที่ายอร้านนมที่พี่ลู่หานพาไปเมื่อวานอ่ะรับ”
ย้อนลับไปเมื่อวาน ผมพาฮาร่าไปื้อนมที่แบฮยอนทำานอยู่ผมุยับแบฮยอนนิหน่อย้วย
“ะ..ใ่รับ” น้อฮาร่าอบเสียสั่นหน้าแ้วย
“ั้นนาย็วนแบฮยอนมาสิ” ท่านยุบอ
“ือน้อฮาร่าเาอยาเอนายแล้วท่านยุอุาิแล้ว”
(็ไ้นายส่ที่อยู่มาไ้ไหม)
“ไ้แ่นี้นะเี๋ยวเอัน”
ผมส่แผนที่ทีุ่ัมินเยให้ไว้ับแบฮยอน ผมรอแบฮยอนไม่นาน็เห็นแบฮยอนเินมา
ผมพาแบฮยอนเ้ามาในัวบ้านแบฮยอนอบ้านท่านยุเหมือนวันแรที่ผมมาูแล
“พี่แบฮยอน” น้อฮาร่าวิ่มาอแบฮยอน
“เออ ุเฮุนไปไหนเหรอรับน้อฮาร่า”ผมถาม
“อ๋อ พี่เฮุนบอว่าะวนพี่านยอลมาเล่น้วยนะรับ”
“ะ..านยอลเหรอ”แบฮยอนูหน้าีมาเลย
“นั้นไรับมาแล้ว” ฮาร่าี้ไปที่ท่านยุและานยอล
“หวัีรับฮาร่า” านยอลเินมาุยับฮาร่า
“รับพี่านยอล” แหมู่สนิทันั
Miss the days when we still love each other
ิถึวันวานอนเรายัรััน
ผมว่าผมิผิมานะที่มาบ้านท่านยุและ้อมาเอเาอีปาร์านยอลผมมอหน้าเาเล็น้อยแล้วหลบสายาทันที
“อ่า พี่แบฮยอนทำเ้เป็นมั้ย” น้อฮาร่าถามผม
“ปะ..เป็นรับ” ผมอบเสียสั่น
“ีเลยพี่านยอล็เยทำให้ฮาร่าินั้นพี่านยอลับพี่แบทำให้ฮาร่าินหน่อย”
“ไ้รับ” านยอลพูผมรู้สึหน่วๆในใอบล
“ั้นเี๋ยวพี่ับพี่แบฮยอนไปทำให้ินนะ”
ผมเินามานยอลไปที่ห้อรัวอท่านยุมีแม่บ้านอยู่และานยอล็บอให้ออไปผมูในู้อห้อรัวแล้ว็มีอที่ะทำเ้า็อโแลพอีเลยผมหันไปหาานยอลและ...
“ทำเ้า็อโแลันมั้ย” เราสอนพูพร้อมัน
“อือ”
ผมั้หน้าั้าทำเ้แ่อยู่แป้ที่านยอลรอนมัน็เ้าาผมแสบามาเลยยี้า และูเหมือนมือานยอละเยาผม่อนะเป่ารามันทำให้ผมหายแสบ
“หายแสบแล้วนะ” านยอลมาบีบมูผมผมหน้าร้อนนิๆ
“เออ ทะ..ทำ่อีว่า” ผมลมือทำเ้อีรั้
ผมลมือทำ้วยไม่เห็นรอยยิ้มอบอุ่นอานยอลที่ให้มาเหมือนเมื่อ่อนที่เยบัน ผมับานยอลทำเสร็แล้ว็เอาไปให้ท่านยุลู่หานและน้อฮาร่า
“น้อฮาร่าินเ้ัน” ลู่หานเรียน้อฮาร่า
“หูยย น่าินมาเลยรับ” น้อฮาร่ามอามันวาว
“ลู่หาน น้ำลายไหลแล้ว” ผมแวเล่น็รายนั้นอบินเ้ะาย
“อะไรแบอย่ามา” หน้าลู่หานูใมาอ่ะ
“มาเร็วลูลู่” ลู่หานเินมาย่นมูใส่ผม
Chanyeol
ผมว่าอนนี้ผมอยาเป็นลู่หานที่สุอ่ะ็ูิแบฮยอนทั้อ้อนใส่ทั้อะไรแล้วสอนนี้ะแย่ันน่ารัเหรอแ่ผมว่าเฮุนมันมอลู่หานแปลๆนะ
“แบฮยอนแะไม่ให้ันินใ่ป่ะ” ลู่หานูโรธหน้าำหน้าแ
“โอ๋ ลูลู่ไม่เอาๆเี๋ยวมะป้อน” แบฮยอนัเ้ป้อนลู่หาน ูฟินมาอ่ะ
“็ไ้แบี้” ลู่หานับแ้มแบฮยอนแล้ว็ป้อนเ้ให้ัน
แ่เี๋ยวนะสอนนี้มันเป็นู่ิ้นันป่ะเนี่ยอบเล่นถึเนื้อถึัวันเห็นอย่านี้ผม็หึอ่ะ อนนี้ผมรู้ใัวเอแล้วว่ารู้สึยัไับแบฮยอน
ย้อนลับไปอนโทรศัพท์ับเฮุน
“ว่าไไอฮุน”
(านยอลแบฮยอนะมาบ้านัน)
“แล้ว”
(ะมามั้ย)
“มาิันิว่าันยัรัแบอยู่”
(ันีใที่นายรู้ใัวเอ แ่นี้นะ)
ปัุบัน
ผมถึมานัู่แบฮยอนับลู่หานเล่นันไ็น่ารัีนะสอนนี้น่ารัีนะยิ่มีน้อฮาร่า็ูเพลินาี
อนเย็น
ผมอลับบ้าน่อนและอาสาไปส่แบอยอนอนแรแบูไม่ยอมแ่สุท้ายแบ็้อมาับผม ผมมาส่แบที่อพาทเม้น
พอถึที่อยู่แบ่อนที่แบะออารถผมับับแนแบไว้แบมอ้วยสายาุน
“แบฮยอนอนนี้ันิว่า...”
“...”
“..ันยัรันายอยู่”
“านยอล..”
“นายะไม่รับรััน็ไ้ไม่เป็นไร”
“านยอลฟัเรานะ”
“...” แบฮยอนพูน้ำเสียูริั
“ถ้านายอบเราั้น..”
“...” แบฮยอนยิ้ม่อนะพูว่า
“..อบ็ีบนะ..” แบพู่อนะวิ่ึ้นห้อ และทำให้ผมยิ้มไ้ว้ามาในรอบปี
Chanbaek end
TBC.
ือเอาริป่ะ ฟินี้มันเป็นอานแบไม่ใ่ ลู่แบ
ู่อื่นสีนิพันหมแล้วเหลือฮุนฮานเนี่ยแหละ อนนี้ใล้
ะูบันแล้วแ่ไรท์ม่ยอมเลยส่ฮาร่าไป 55555
เม้น โหวเยอะๆนะ
ความคิดเห็น