ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ฮ่าๆๆๆ มานคือโอกาศของฉาน ^๐^
รู้สึกว่านายวิศจะไม่มีท่าทางดีใจหรืออึ้งเลยนะเนี่ย ถึงว่าเมถึงบอกว่าวิศเป็นผู้ชายเย็นชา เย็นจิงโว้ย!!เย็นจนหนาวเลยตรู
"อืม..ขอบใจนะที่ชอบเรา แต่ไม่จำเป็นไม่ต้องชอบเราก้อได้นะ"
่วิศตอบหน้าตาเฉื่อยชาเหมือนคนเพิ่งตื่น ก้อจิงนะถ้าไม่จำเป็นยังไงฉันก้อไม่มีวันชอบนายหรอกย่ะ.......แต่นี้มันเป็นอะไรที่ร้าบม้ายด้ายจิงๆ
"แต่ฉันจำเป็นจิงๆอ่ะ..เออชั่งมันเถอะ..ว่าแต่นายมานี้มีไรรึป่าว"
ื่ฉันถามคืน หน้าตากวนส้งตีง
"เออ..เรื่องนั้นชั่งมันเถอะถ้าเทอชอบฉันพรุ่งนี้อย่าลืมไปดูฉันซ้อมบาสที่โรงยิมก้อแล้วกันนะ บาย เดินดีๆหละ"
วิศพูดแล้วเดินไปหน้าตาเฉยทำเอาฉันอึ้งไปเลยอ่ะ เมื่อกี้เค้าพูดว่าไรนะ พูดชวนฉันไปดูบาสงั้นเหรอฮ่าๆๆๆๆไอ้วิศนายเข้ามาในเกมส์ของฉันแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ
"เปรี้ยวเทอเป็นอะไรอ่ะ...หัวเราะอยู่คนเดียว"
เสียงนนดังมาจากข้างหลัง มาทีก้อไม่สุ้มให้เสียงเดี๋ยวแม่ตบเลย T๐T
"อ้าวนนเองเหรอ..มาไม่ให้สุ้มให้เสียงเลยนะ ตกใจหมดเลย ^๐^"
ฉันพูดหน้าด้านๆในใจ ตกใจโคดๆเลยเจ๊
"เออ.โทดที แล้วเปรี้ยวมาเล่นอะไรแถวนี้กลับบ้านได้แล้วนะเดี๋ยวมันจะค่ำนะที่นี้หน้ากัวด้วย"
โอ้โฮ้...พูดสะตรูกัวเลย...แล้วมาพูดอะไรตอนนี้ว่ะเนี่ยกัมลังจะกลับพอดี
"อ๋อ..ก้อจะกลับเดี๋ยวนี้และจ้า^๐^ ขอตัวก่อนนะคร่า......"
ฉันไม่ปล่อยให้นนถามอะไรให้มากความหรอกนะ..ขี้เกียจฟัง จากนั้นฉันก้อเดินไปคอนโด เปิดประตูก้อเห็นพี่ปอนด์ดูทีวีอยู่
"อ้าวกลับมาแล้วเหรอ วันนี้ไปกินข้าวข้างนอกนะเพราะพี่ต้องไปซื้อของนี้รีบไปเปลี่ยวชุดไป"
พี่ปอนด์ไม่ปล่อยให้ฉันพูดเพราะรู้ว่าฉันต้องต่อความยาวสาวความยืดแน่เลยดันฉันเข้าห้องนอนไป สักพักฉันก้อออกมาในชุด เสื้อสีขาวกระโปรงยีนต์ตรงเข่าพอดี
"เป็นไงชุดนี้..ชุดนี้เปรี้ยวยังไม่เคบใส่เลยนะ สวยช่ายป่ะ"
ฉันพูดแล้วหมุนตัวไปมา
"เออ..สวยดี ป่ะรีบไปเถอะหิวจนไส้จะขาดแล้ว"
พี่ปอนด์ลากฉันไปที่รถแล้วรีบบึงรถไปที่ร้านอาหารของโรงแรมแห่งหนึ่งใหญ่ใช้ได้เลยนะเนี่ย
"นึกไงมากินร้านนี้เนี่ย"
ฉันพูดแล้วมองไปรอบๆ
"ก้อร้านนี่พี่เคยมากินนะสิ อร่อยมากเลยนะ"
"อืม..ขอบใจนะที่ชอบเรา แต่ไม่จำเป็นไม่ต้องชอบเราก้อได้นะ"
่วิศตอบหน้าตาเฉื่อยชาเหมือนคนเพิ่งตื่น ก้อจิงนะถ้าไม่จำเป็นยังไงฉันก้อไม่มีวันชอบนายหรอกย่ะ.......แต่นี้มันเป็นอะไรที่ร้าบม้ายด้ายจิงๆ
"แต่ฉันจำเป็นจิงๆอ่ะ..เออชั่งมันเถอะ..ว่าแต่นายมานี้มีไรรึป่าว"
ื่ฉันถามคืน หน้าตากวนส้งตีง
"เออ..เรื่องนั้นชั่งมันเถอะถ้าเทอชอบฉันพรุ่งนี้อย่าลืมไปดูฉันซ้อมบาสที่โรงยิมก้อแล้วกันนะ บาย เดินดีๆหละ"
วิศพูดแล้วเดินไปหน้าตาเฉยทำเอาฉันอึ้งไปเลยอ่ะ เมื่อกี้เค้าพูดว่าไรนะ พูดชวนฉันไปดูบาสงั้นเหรอฮ่าๆๆๆๆไอ้วิศนายเข้ามาในเกมส์ของฉันแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ
"เปรี้ยวเทอเป็นอะไรอ่ะ...หัวเราะอยู่คนเดียว"
เสียงนนดังมาจากข้างหลัง มาทีก้อไม่สุ้มให้เสียงเดี๋ยวแม่ตบเลย T๐T
"อ้าวนนเองเหรอ..มาไม่ให้สุ้มให้เสียงเลยนะ ตกใจหมดเลย ^๐^"
ฉันพูดหน้าด้านๆในใจ ตกใจโคดๆเลยเจ๊
"เออ.โทดที แล้วเปรี้ยวมาเล่นอะไรแถวนี้กลับบ้านได้แล้วนะเดี๋ยวมันจะค่ำนะที่นี้หน้ากัวด้วย"
โอ้โฮ้...พูดสะตรูกัวเลย...แล้วมาพูดอะไรตอนนี้ว่ะเนี่ยกัมลังจะกลับพอดี
"อ๋อ..ก้อจะกลับเดี๋ยวนี้และจ้า^๐^ ขอตัวก่อนนะคร่า......"
ฉันไม่ปล่อยให้นนถามอะไรให้มากความหรอกนะ..ขี้เกียจฟัง จากนั้นฉันก้อเดินไปคอนโด เปิดประตูก้อเห็นพี่ปอนด์ดูทีวีอยู่
"อ้าวกลับมาแล้วเหรอ วันนี้ไปกินข้าวข้างนอกนะเพราะพี่ต้องไปซื้อของนี้รีบไปเปลี่ยวชุดไป"
พี่ปอนด์ไม่ปล่อยให้ฉันพูดเพราะรู้ว่าฉันต้องต่อความยาวสาวความยืดแน่เลยดันฉันเข้าห้องนอนไป สักพักฉันก้อออกมาในชุด เสื้อสีขาวกระโปรงยีนต์ตรงเข่าพอดี
"เป็นไงชุดนี้..ชุดนี้เปรี้ยวยังไม่เคบใส่เลยนะ สวยช่ายป่ะ"
ฉันพูดแล้วหมุนตัวไปมา
"เออ..สวยดี ป่ะรีบไปเถอะหิวจนไส้จะขาดแล้ว"
พี่ปอนด์ลากฉันไปที่รถแล้วรีบบึงรถไปที่ร้านอาหารของโรงแรมแห่งหนึ่งใหญ่ใช้ได้เลยนะเนี่ย
"นึกไงมากินร้านนี้เนี่ย"
ฉันพูดแล้วมองไปรอบๆ
"ก้อร้านนี่พี่เคยมากินนะสิ อร่อยมากเลยนะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น