คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : กับดักของเพื่อนตัวแสบ/บ้านของหลิน( rewrite)
(LIN'S TALK)
สวัสดีค่ะตอนนี้คุณอยู่กับหลินนะคะหลินเป็นเพื่อนของซูชิเองค่ะ
"หวัดดีหลิน"เสียงซูชิตะโกนมาแต่ไกล
"ว่าไงซูชิรู้แมะว่าหว่อรอหนี่มานานเท่าไหร่ละ"
"ก้คงรอแป๊บเดียวมั้ง55 แล้วเมื่อไหร่แกจะเลิกพูดจีนคำไทยคำซักทีเนี่ย"
"ก้เมื่อนั้นแหละ"ฉันตอบมันไปแบบอ้อนบาทา
"ไอ้กวนติง"
"เออ แล้วเรียกฉันออกมามีอะไรหรอ"
"ก้ ฮืออคิดแล้วมันเศร้าคือป๊าจะให้ฉันย้ายโรงเรียนอ่ะ"
"แล้วทำไมหรอ"
"ก้คือว่า...."เฮ้ย!ทำไมหน้าไอซูชิมันเปลี่ยนเร็วขนาดนี้วะจากT^Tเปน+_+มันต้องมีแผนอะไรอยู่แน่ๆเลย
"ทำไม"
"สัญญาก่อนนะว่าจะไม่โกรธกันอ่ะ"
"เออ"ฉันตอบแบบขอไปที
"ก้คือว่าเอ่อ...."
"อะไรเล่า!!"ฉันตะคอกมันไปแบบรำคาญ
"ก้ฉันสมัครเรียนให้แกไปด้วยกันแล้วอ่ะ แล้วก้ทำเรื่องย้ายโรงเรียนให้แก
แล้วด้วย"
"หา!0o0ม่ายยย"ฉันตกใจสุดขีดจนนตกเก้าอี้เลยอ่ะเรื่องอะไรฉันต้องย้ายโรงเรียนอ่ะ
"ช่วยไม่ได้ ก้แกรับปากฉันแร้วนี่55+"ไอ้เพื่อนบ้ามีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น(ซึ่งก้คือฉัน)
"ฮืออออทามมายแกทำกับเค้าอย่างนี้"ไอเพื่อนเวร ฮือ ฉันไม่อยากย้ายโรงเรียนนะเฟ้ย
"เลิกร้องไห้ได้แล้วน่า แกก้ร้องไห้เป็นเด็กๆไปได้"พอได้ยินมันบอกว่าเป็นเด็กฉันก้พุ่งปรี๊ดโดยทันที คือแบบว่าฉันไม่ชอบให้ใครมาว่าฉันเป็นเด็กอ่ะ
"ไอบ้า!!!!ฉันไม่ได้เป็นเด็กแล้วนเฟ้ยก้สิ่งที่แกทำกับชั้นอ่ะ"พอฉันพูด
เสร็จคนทั้งร้านก้มองมาทันทีเวร!เด่นจนได้ อายว่ะ(เพิ่งจะมียางอาย)
"แกเด่นแล้วนะเว้ยเลิกโวยวายได้ละแกสัญญากับฉันแล้วเพราะฉะนั้นแกต้องย้ายโรงเรียนตามฉันok na"
"เออ โอเคก้ได้วะ"ฉันเริ่มจะปลงละ ร้องไห้ไปก้เด่นเปล่าๆ
"ฉันว่าเราออกจากร้านกันเหอะว่ะ ไม่อยากเด่น"ฉันบอกกับซูชิ
"เออเห็นด้วยอย่างแรง"แล้วฉันกับซูชิก้เดินออกจากร้านไป
"ฮืออ ลูกค้าลืมจ่ายตังแล้วฉันจาโดนหักเงินเดือนมั้ยเนี่ย"พนักงานพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อยT^T
~ที่บ้านหลิน~
"ม๊า ป๊า หว่อกะมาแว้ว(พ่อแม่หนูกับมาแล้ว:milld)"
"หรอ ลูก แล้วลูกจาอาบน้ำก่อนหรือกิงข้าวก่องล่ะลูก"(ก่อน)
"อาบน้ำก่องค่ะ แล้วม๊าอยู่ไหนอ่ะป๊า"
"ไปกิงโต๊ะแชร์มั้งลูก ทำไมหรอ"
"ป่าวกะ ไปอาบน้ำแล้วนะคะ"
~ห้องอาบน้ำ~
~gee gee gee gee baby baby be ~ฉันเปิดเพลงเสียงดังๆเพราะฉันกลัวผอสระอีเป็นอันมากกกก แล้วฉันก้อาบน้ำเสร็จ
"ลูก อาบน้ำเสร็จยัง"ป๊าของฉันตะโกนขึ้นมา
"เสร็จแล้วค่ะ"
"งั้นก้รับลงมากินข้าวได้แล้ว"
"ค่า"แล้วฉันก้รีบวิ่งลงบันไดเพราะตอนนี้โคตรหิววว
ตุบ!ตึก!ตึก!ตึก!โอ๊ย!
เอ่อมิต้องตกใจไปค่ะ โอ๊ย! เสียงแรกคือตกค่ะ ใช่แล้วค่ะฉันตกบันไดส่วนเสียงที่2-4นี่ร่วงค่ะแล้วเสียงสุดท้ายคือฉันร้องเองแหละค่ะ
"ลูก!เปงยางไงบ้าง!"
"โอ๊ย!หนูโคตรเจ็บเลยอ่ะป๊า"
"แล้วเดินไหวมั้ยลูก"ป๊าถามด้วยความเปนห่วง
"ไหวค่าหลินซะอย่าง"ฉันพูดแล้วอวดตัวเอง
"ไปกิงข้าวกันเตอะค่ะฉันบอกป๊าแล้วรีบไปหม่ำข้าวแสนอร่อยโดยที่มิได้สนใจป๊าตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว
"เฮ้อ! ลูกคนนี้มันยังไงกันนะ เดี๋ยวร้องไห้เดี๋ยวเข้มแข็ง ไม่ข้าวจายย"ป๊าของฉันพึมพำแต่ฉันมิได้ยินกินข้าวเส็ดแระ ไปอ่านนิยายดีกว่ามีนางเอกชื่อเหมือนฉันด้วยแฮะ55+
~oh baby l (อาหารญี่ปุ่นเพื่อนเลิฟ) ~
ว้ายฉันวางมือถือไส้ตรงไหนเนี่ย อ้อ เจอละอยู่ใต้หมอนนี่เองรับล่ะนะ
"โหล2โหลหวัดดี นี่ครายอ่ะ"
(หวัดดีชั้นเปนครายก้เพื่อนสนิทแกไงไอ้บ้า)
"อ๋อ ซูชิเองหรอมีไรอ่ะ กำลังอ่านนิยายถึงตอนตบกันเลยย)
(คือเรื่องที่จะย้ายโรงเรียนอ่ะ)ไอ้หยา!ไอซูชิเกริ่นเรื่องที่ฉันเกลียดมาแล้ว
"เออ มีไรหรอ"
(ก้คือว่า..คืออ)
"มีไรก้รีบบอกมาคนยิ่งรม'ไม่ดีอยู่"
(โอเคๆคือพรุ่งนี้อ่ะเราต้องย้ายไปร.ร.ใหม่แล้วนะเว้ย)
"เออ พรุ่งนี้เจอกันนะ เฮ้ย!แล้วชุดน.รแล้วหนังสือที่จะเอาไปเรียนอ่ะแก"
(ก้กำลังจะเอาไปให้แกเนี่ยแหละ อีก5นาทีเจอกันหน้าบ้านแกนะ)ตู๊ดๆๆๆ
~5นาทีผ่านไป~
ปี๊นๆ!
"มาแล้วๆ"
"เออ"
"กินขนมใน้บ้านก่อนป่ะ"
"ไม่ดีกว่าว่ะ เดี๋ยวต้องไปดูตึกและของสิ่งต่างๆกฎอะไรเทศนี้ของร.ร.ใหม่ก่อนอ่ะ"
"หา!!!!!นี่แกจะลงทุนปีนเข้าไปในร.รใหม่เลยหรอวะ"
"ไอ้บ้า!!แกเอาฝ่าพระบาทคิดรึไงฟะถึงพูดว่าฉันจะปีนร.รเข้าไปอ่ะ ฉันจะเข้าเว็บบอร์ดของร.รนั้นดูเฟ้ย"
"แหะๆ เออ แล้วหนังสือกับชุดอยู่ไหนอ่ะ"
"หลังรถ เดี๋ยวเอาให้"
"แต๊ง บายพรุ่งนี้มารับแนตอนเช้าด้วยนะเฟ้ย"
"เออ รู้แล้ว บาย"
ความคิดเห็น