ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เพื่อนรัก...รักเพื่อน(yuri) end!!

    ลำดับตอนที่ #2 : วันวันหนึ่งซึ่งไม่สำคัญ

    • อัปเดตล่าสุด 28 เม.ย. 54


    เราเอาชื่อตอนมาจากเรื่องfriendship[yaoi]นะจ๊ะ
    ------------------------------------------------------------------------------
    chapter 2 : One day don't have mean
    7.00น.
    "ฮ้าวว กี่โมงแล้ววะเนี่ย โอ้เจ็ดโมง เช้าอยู่ๆ"
    วันนี้ฉันต้องทำอะไรบ้างเนี่ย อ้อ ก่อนอืนต้องเปิดคอม เอ้ย อาบน้ำก่อนฮ่าๆๆ วันนี้อารมณ์ดีมีความสุขค่ะ
    10.00น.
    "ออกจากบ้านได้แล้วลูกๆวันนี้เราจะไปกินข้าวกันที่โออิชิบุ๊บเฟ่ต์ นะจ๊ะ"
    "ค่ะแม่ เย่ๆ อร่อยๆๆ"ฉันพูดด้วยความตะกละ
    "ไอหมูมิ้นท์เอ๊ย"
    "เจ้มายด์อ้ะ"ฉันค้อนพี่สาวตัวเองควับๆ
    หลังกินข้าวเสร็จ
    "หนูไปทำโครงงานกับเพื่อนต่อนะคะ"
    "จ้า กลับบ้านเร็วๆน้า"แม่ฉันพูด
    จากนั้นฉันก็นั่งรถไฟฟ้าลงสถานีสุรศักดิ์
    ohohohohนอดีซารา (เติ้ล)
    "ฮัลโหลว่าไงจ๊ะเติ้ล"
    "มิ้นท์อยู่ไหนแล้วจ๊ะ"
    "ถึงสถานีสุรศักดิ์แล้วจ้าแต่เราไม่รู้ไปทางไหนต่ออ่ะ"
    "อ่อ มิ้นท์ออกมาทางนี้ ทางนี้นะจ๊ะเรารออยู่ข้างล่างน่ะ แม่เรามาส่ง"
    "จ้า แล้วเจอกัน"
    แล้วฉันก็โทรหามีมี่
    "ฮัลโหล มีมี่อยู่ไหนแล้วจ๊ะ"
    "ใกล้ถึงแล้วจ้า"
    "เราถึงแล้วนะอยู่กับเติ้ลตรง....อ่ะ"
    "อ่ะจ้า แล้วเจอกัน"
    "บาย"
    เวลาล่วงเลยผ่านไปจนฉันทำโครงงานเสร็จ ซึ่งฉันก็โดนพวกมันแกล้งเช่นเดิม ให้ตายดิ
    "ฮ้าเสร็จซักที"
    "ดูมันเละๆนะเราว่า"กัมมี่พูด
    "เฮ้ย สวยแล้ว อาร์ตดี"ฉันพูด
    "อาร์ตของแกนี่มัน"
    "ฮ่าๆๆ เอาน่ามีงานส่งก็บุญแล้วเนอะ"
    "ฮ่าๆ"
    "พวกแกวันนี้วันอะไร"ฉันถาม พวกมันจะจำได้ไหมน้า ว่าวันนี้เป็นวันที่สำคัญสำหรับฉัน ใช่แล้วค่ะ วันนี้คือวันเกิดฉันเอง ตอนแรกวันนี้กะจะไปเที่ยวกับเพื่อนแต่ต้องมาแก้รายงานแต่ฉันก็ไม่ว่าอะไรนะ สิ่งที่สำคัญในวันนี้คือฉันอยากได้คำอวยพรและความรักของเพื่อน
    "วันนี้ก็วันอาทิตย์ดิ"มีมี่ตอบ พอได้ยินคำตอบฉันเสียใจมาก
    "แล้วตกลงวันนี้วันอะไรอ่ะมิ้น"นกยูงถาม
    "ไม่มีอะไร หรอก จ้า"ฉันพูดพยายามเก็บความรู้สึกเต็มที่
    ohohoh [mom]
    "ฮัลโหล ว่าไงคะแม่"
    "ตอนนี้มิ้นท์อยู่ไหนแล้วลูก"
    "อยู่บ้านเพื่อนค่ะงานใกล้เสร็จแล้ว"
    "แล้วจะถึงบ้านประมาณกี่โมงจ๊ะ"
    "ประมาณทุ่มนึงอ่ะค่ะ"
    "นี่ก็หกโมงครึ่งแล้วนะ ยังไงก็รีบกลับนะลูก"แม่ฉันบอก
    "ค่ะ"
    "กลับกันเลยป่ะ"ฉันถามเพื่อนๆ
    "เอาดิ"
    "ไปๆๆ"
    "สวัสดีค่ะแม่กัมมี่ สวัสดีค่ะพ่อกัมมี่ สวัสดีค่ะอากงกัมมี่ พวกหนูลาล่ะค่ะ"
    "จ้า แล้วแวะมาใหม่นะ"แม่กัมมี่บอก
    จากนั้นกัมมี่ก็เดินไปส่งพวกเราตรงสถานีสุรศักดิ์
    "เราส่งตรงนี้นะ"กัมมี่พูด
    "จ้า บายๆ"พวกเราพูด
    "แล้วนกจะไปไหนต่ออ่ะจ๊ะ"ฉันถามเพราะถ้านกกลับบ้านเองมันค่อนข้างจะอันตราย แถวบ้านนกค่อนข้างเปลี่ยวอ่ะค่ะ
    "เราว่าจะไปทีบีทีอ่ะจ้า เดี๋ยวแม่เรามารับ"
    "อ่อ งั้นมีขี้เราสองคนเดินไปบีอาร์ทีเลยป่ะ"
    "มันไกลนะแก"
    "ก็จะได้ไม่ต้องเสียค่ารถไฟฟ้าไง แล้วก็จะได้ไปส่งนกด้วย นะๆ"ฉันพูด
    "เออๆ ไปๆ"
    "งั้นเราไปก่อนนะ บายจ้า"เติ้ลพูด
    "บายๆ"
    แล้วฉันกับมีมี่และก็นกยูงเดินไปทีบีทีกัน เมื่อถึงทีบีทีแล้วเราก็โบกมือลานกยูงและเดินคุยกันไปตลอดทาง
    "แฮ่กๆ ไกลจังว่ะ รถไฟฟ้าหนึ่งสถานีเนี่ย"ฉันพูด
    "นั่นดิ เฮ้อ แต่ก็นะออกกำลังกาย"
    "ฮ่าๆๆ ใช่ๆ"
    ฉันลงบีอาร์ทีสถานีเจริญราษฎร์แต่มีมี่ลงสถานีถนนจันทน์ซึ่งลงก่อนฉันหลายป้ายมาก เมื่อขึ้นบีอาร์ทีแล้วฉันก็ถามมีมี่อีกครั้งว่า วันนี้วันอะไร
    "วันนี้ก็วันอาทิตย์อ่ะดิ วันที่14 พฤศจิกายน ทำไมหรอแก"มีมี่ถาม
    "แกจำไม่ได้จริงๆหรอ"ฉันถามเริ่มมีน้ำคลอในดวงตา เสียใจนะที่เพื่อนลืมวันเกิดกันทั้งๆที่มันสำคัญสำหรับฉันมากแท้ๆ
    "อืม วันนี้ตกลงวันอะไรวะ"
    "ช่างมันเถอะ"
    "เออ แล้วคาร์ฟูว์ต้องลงสถานีไหนถึงใกล้อ่ะ"
    "ไม่รู้ว่ะ เค้าจำไม่ได้อ่ะ เดี๋ยวดูไปเรื่อยๆ" เมื่อผ่านสถานีเย็นอากาศ ระหว่างทาง
    "เฮ้ยนั่น คาร์ฟูว์นี่หว่า"ฉันพูดพร้อมชี้ออกไปนอกรถ
    "ซวยละมีมี่แกต้องเดินไกลเลยล่ะ ขอโทษนะ"ฉันผิดค่ะที่ไม่รู้ทางแล้วทางก็เปลี่ยวซะด้วยสิ มันผอมๆแห้งๆงี้อันตรายนะเนี่ย
    "ช่างมันเถอะน่า ไม่เป็นไรเค้าเดินได้ เดี๋ยวคราวหน้าคงลงถูกแหละ วันนี้มันดึกแล้วแก"มันพูดปลอบฉัน
    "อือๆ ถึงสถานีแล้ว บายๆ"
    "จ้า บาย"มีมี่พูด
    ฉันก็หยิบหูฟังขึ้นมาเปิดเพลง พวกมันจำวันเกิดฉันไม่ได้จริงๆหรอ คนที่ฉันอยากให้จำวันเกิดฉันได้มากที่สุดกลับไม่มีใครจำได้ เสียใจนะ T^T เกือบร้องไห้แล้วล่ะ
    ohohohoh [n'aom]
    "ฮัลโหล สวัสดีจ้าน้องออม"
    "สวัสดีค่ะเจ้มิ้นท์ สุขสันต์วันเกิดนะคะ ขอให้เจ้มิ้นมีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ"
    "ขอบใจนะจ๊ะ"
    "แล้วเจ้มิ้นยังไม่ถึงบ้านหรอคะ"
    "จ้า เจ้มิ้นกำลังนั่งรถอยู่น่ะ งั้น แค่นี้ก่อนนะจ๊ะ"
    "ค่ะ สวัสดีค่ะ"
    "บายๆจ้า"
    ohohohoh [pin]
    "ว่าไงจ๊ะ ลิง"
    "อะไรๆใครลิงยัยมิ้นพูดให้ดีๆนะ"
    "ฮ่าๆๆ ว่าแต่โทรมามีไรเปล่า"
    "ก็ สุขสันต์วันเกิดนะเว้ยขอให้มีความสุขและก็สมหวังในความรักกับเค้าซักที ถึงเค้าจะอยู่ไกลแต่เค้าก็คิดถึงแกนะ"
    "ขอบใจเว้ย คำอวยพรแกมันโดนใจจริงๆฮ่าๆ เค้าก็คิดถึงแกว่ะอยากอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมจังเลย"
    "ฮ่าๆๆ ไว้ม.ปลายเค้าว่าเค้าจะกลับมาอยู่คอนโดนะแก"
    "จริงอ่ะ ดีใจจัง แล้วเจอกันเว้ย"
    "เออ บาย"
    บายๆจ้า"
    ตี่ดีดิ๊ด
    เสียงสัญญาณจากมือถือเตือนข้อความเข้า
    From : mi2
    'สุขสันต์วันเกิดนะมิ้น ขอให้มีความสุขมากๆ สมหวังในสิ่งที่ปรารถนานะ'
    เมื่อฉันกลับมาถึงห้อง
    "กลับมาแล้วค่า"
    "กลับมาแล้วหรอลูก ไปอาบน้ำไป"
    "หม่าม้า มีพายบลูเบอร์รี่ป่ะคะ"
    "ไม่มีจ้า พอดีของหมดน่ะวันนี้"แย่จังแฮะ แต่ก็ช่างเถอะ
    "ค่ะ งั้นไม่เป็นไรค่ะ"
    ลัลลัลล้า อาบน้ำฉันอาบน้ำอย่างสนุกสนาน แล้วก็ออกไปนั่งเอารูปโครงงานลงคอมเตรียมปริ๊น
    "เมื่อไหร่จะถึงสองทุ่มเนี่ยแม่"เสียงเจ้มายด์ถามแม่ขึ้นมา
    "เดี๋ยวก็คงมาแหละ"แม่บอก และพี่สาวฉันก็เดินออกไปแง้มประตู ดู
    มีพิรุจนะเนี่ย
    ผึ่บ
    "อุ๊ย ไฟดับ"เสียงลุงเอกพ่อพี่พั้นพูด
    "แฮปปี้เบริ์ดเดย์ทูยูว แฮปปี้เบริ์ดเดย์ทูยูว แฮปปี้เบริ์ดเดย์ แฮปป้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบริ์ดเดย์ทูยูว "
    "ฟู่ว"แล้วฉันก็ป่าเทียนบนพายบลูเบอร์รี่
    --------------------------------60%----------------------------------------"พาย><"ฉันพูดด้วยความดีใจ
    "อ่ะนี่จ้า ลุงให้"ลุงเอกพ่อพี่พั้นบอกและยื่นกล่องที่มีเมจิกสีให้ ว้าวดีจังเลย
    "นี่จ้า แฮปปี้เบริ์ดเดย์นะมิ้น"พี่ไหมยื่นเสื้อสีชมพูสกรีนคำว่าmintให้ฉัน สวยดีแฮะ
    "อ่ะนี้ของเจ้ให้มิ้น"เจ้ฉันให้กระดาษโน้ต แจ๋วเลย
    "อ่ะนี่ของพ่อกับแม่"แม่พูดพร้อมกับยื่นกล่องของขวัญใบใหญ่ๆแบนๆมาให้หนึ่งใบ มันคืออะไรน้าแล้วฉันก็แกะเดี๋ยวนั้นเลย ว้าวพ่อกับแม่ฉันให้กระเป๋าเป้ที่ฉันบอกว่าอยากได้มานานแล้วดีใจจังเลย แต่เหนือสิ่งอื่นใดนะ วันนี้ฉันดีใจที่มีคนจำวันเกิดของฉันได้ ดีใจจริงๆนะ ฮ้า
    จากนั้นฉันก็นั่งทำโครงงานต่อ พี่พั้น พี่ไหม ลุงเอกก็กลับห้อง
    วันรุ่งขึ้น
    ฉันไปเรียนที่ห้องตามปกติและไม่มีทีท่าโกรธอะไรเพื่อนๆเลย ก็เมื่อวานนี้ัฉันได้ของขวัญจากคนอื่นไปแล้วนี่นาแล้วก็ไม่อยากโกรธเพื่อนด้วย ตอนเข้าแถวฉันกับนพ มีมี่แล้วก็เติ้ลเล่นวิ่งไล่ถีบกันปกติ(มากๆ)พอพักเช้า ฉันเห็นกัมมี่กับนกซุบซิบอะไรกันก็ไม่รู้ไม่อยากเข้าข้างตัวเองอ่ะ พอหมดคาบสองซึ่งเป็นคาบก่อนพักเช้าฉันก็ไปเข้าห้องน้ำคนเดียวตามปกติ แต่เมื่อออกจากห้องไปก็เจอเพื่อนคนนึงซึ่งฉันไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ยื่นตุ๊กตาคิมคิบอมมาให้ ดีใจจังเลย เมื่อฉันเข้าห้องน้ำเสร็จก็เดินกลับห้อง ก็เห็นเพื่อนในกลุ่มคนอื่นซึ่งไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่มารวมตัวกันฉันก็เดินไปนั่งที่แล้วเพื่อนๆก็ร้องเพลงแฮปปี้เบริ์ดเดย์ให้ ฉันดีใจสุดๆไปเลยล่ะ พอแกะกล่องดูก็เป็นเสื้อ สกรีนลายI love SuJu น่ารักดีแฮะ แต่ตัวเล็กไปหน่อย แล้วก็มีกล่องของขวัญเล็กๆแต่สำคัญมากๆเพราะมันมีคำอวยพรของเพื่อนของฉันอยู่น่ะสิแล้วก็มียางลบอยู่หนึ่งก้อน ฉันซึ้งใจมากแล้วก็บอกพวกเพื่อนว่าเมื่อวานนี้ฉันเสียใจมากจนเกือบร้องไห้แน่ะ เฮ้อ แย่จังนะแล้วฉันก็เรียนตามปกติ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×