คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แม่ไม่เข้าใจดาวอ่า ความดาวมาหา(อะ)ไร T^T
nu eng
อ๊ากกก !!! อยากจะกรี้ด
นี้เป็นประโยคที่คิดในใจ โถ่ๆๆๆๆ ชีวิตคนเราเกิดมาหน้าตาดีก็มีกรรม(เกี่ยวไร -.-)
นั้นเป็นวันที่อิบ้าคนนี้ไปบอกแม่ว่าจะไปสอบชิงทุน
แม่ก็ อืมไปเรื่อยๆจนเราบอกว่า จะไปอเมริกา!!!!!!
เท่านั้นแหละ แม่ของดิฉันกำลังถืออิโต้หั่นหมูอยู่เงยหน้าขึ้นมามอง
ด้วยสายตาประมาณว่า "แกเอาหมูฉันไปไว้ไหน"
แล้วถามว่า
"แกจะอยู่ได้เหรอ เงินมีเหรอ !!"
เราตอบด้วยความเป็นดาว(ซินโดม-_-X)ว่า มันฟรีแม่ ถ้าได้ทุนเต็ม
"ทุนเต็ม!!!!!แล้วแกจะได้เหรอ"แหม่นั้นเสียงแม่ชั้นเหรอ
ฉันทำอะไรให้เธอเคืองโกธรรรรรรร เพลงจำเลยรักบรรเลงขึ้นมาเลยทีเดียวT^T
นั่นมันเป็นการแทงใจดำกันอย่างแร๊ง โถ่พุทถังกะละมังหล่น
เกิดมามีฝันก็มีกรรม Y^Y พจมารทำอะไรผิดเคอะ!!
แต่แล้วเมื่อวันต่อมาสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อแม่เดินมาบอกว่า
"เอาน้ำเต้าหู้ไหม " เอิ่ม-O- ไม่ใช่ๆๆแม่พูดต่อว่า "จะชิงทุนก็พยายามแล้วกัน"
โอ้วววววววววววว >O<อิชั้นเหมือนลอยบินท่ามกลางอากาศ ในที่สุดบันไดที่โรยด้วยกลีบดอกหน้าวัวของฉันก็ปรากฏดีใจจนลืมอาแป๊ะที่ยืนขายน้ำเต้าหู้เลยอ่ะ
ตั้งแต่วันนั้นเราก็จะพยายามหาภาษามาฝึกอยู่เรื่อยๆถึงแม้ว่าแม่จะมายืนประกบ=__= แต่อิชั้นก็ไม่หวั่นแม้วันมามาก
ส่วนพ่อก็เห็นด้วยมาตั้งแต่แรก เพราะอยากให้ไปเหลือเกิน(ยังไงเนี้ย ไม่รั้งเลยเหรอYUY)
แล้วรู้อะไรป่ะ เรายังไม่เคยขึ้นเครื่องบิน แบบไปเมืองนอกอะไรเงี้ยอ่ะ
เวลาเห็นเครื่องบินด้วยความวิปริตของอิชั้นก็ยิ้มและยืนมือไปคีบมันเข้าปาก -_______-;;;;;;แล้วอยู่ตรงป้ายรถเมย์ด้วยนะคนป้าข้างๆมองอิฉันด้วยหน้าตาเอือมระอาสุดๆ=^=
แต่ด้วยความหน้าด้านก็ยังยืนตัวเราะคิกคักอยู่คนเดียว (ระอากับตัวเอง)
และแล้วประกายฝันเล็กๆก็จุดขึ้นด้วยความรู้ที่มีเท่าหางอึ่ง(อึ่งไม่มีหาง) แล้วตรูไม่มีความรู้ไรเลยเหรอฟะ
พยายามทำความฝันให้เป็นจริง อ๊ากกก พวกเรา บุก!!!!!!!!
ความคิดเห็น