คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 บอสครับ! จะทำอะไรน่ะ! (30%)
II
“เอ่อ…”
อนนี้! ผมำลันั่ ๆ อยู่บนโฟาหนัสีำสนิทในห้ออประธานบริษัทอผม
ไ่รับ! นั่ ๆ ย้ำ!! นั่ ๆ มา ิบหาย นไม่รู้ะยัไ
ือ..ูมานั่รนี้ทำไม?
ผมทนวามอัวเอไม่ไหวึยมือึ้นสุแน
ทำให้ท่านประธานปาร์ที่อนนี้ำลันั่ไถโทรศัพท์อยู่บนโฟาร้ามผมเลิิ้วถาม
“?”
“ือ..ผมมีอะไระถามรับ”
“เรียผม็ไ้รับ ไม่ำเป็น้อทำเหมือนเ็มัธยมอรูไปเ้าห้อน้ำ”
า….
หน้าาไปทั้แถบ..
ูไม่ถามละ!! นั่รอเยๆ็ไ้!!
“ไม่มีไรแล้วรับ!”
“นั่่อไปนั้นแหละรับ เี๋ยว็รู้เอ”
“…..”
บ๊ะ..
เป็นประธานหรือเป็นเอ็เวิร์ ัลเลน.. รู้สิ่ที่ผมอยาถามไ้้วยแฮะ รับ ็ไ้รับ โอเเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ั้แ่ที่ท่านประธานเอ่ยประโยที่ทำให้ใผมโรมราม
เา็ลาผมมานั่บนโฟาัวนี้ แล้วเา็ไปนั่อีโฟาัวนึที่ร้ามับผม
ยาึ้นไว่ห้าแล้วยโทรศัพท์ึ้นมาไถเล่น และผม็มานั่รนี้ไ้เือบ 10 นาทีแล้ว ประธาน็ยัไม่พูอะไร ทุนสสัยไ่ไหม ทำไมผมถึไ้มานั่อยู่รนี้? ทำไมไม่ให้ผมลับบ้านนน
เออรับ ผม็สสัย
แ่ท่านประธานอผม็บอไปเมื่อี้นั้นแหละรับว่าให้นั่เยๆ ผม็ะนั่เยๆ่อไป
…
………..
……..
…..
…
..
.
อ๊า อึอัโว้ยยยยย
ผมยมือึ้น้านึมาเาหัวแรๆอย่าหุหิ
ในใ็ระวนระวายอยาลับอนโัวเอใะา
“ผมบอให้นั่เยๆ ไม่ไ้ให้มัน โฟาัวนั้นแพนะรับ ุบยอน”
……
หือ…
มัน?
มัน!!!?
มันเี่ยรายยยยยยยยย!!?
“ท่านประธานรับ ือให้ผมรออะไรรับ?”
ผมถามระาเสียอย่าหุหิ
า้อไปที่หน้าหล่อๆอไอ้ประธานที่ำลัไถโทรศัพท์ไม่สนใผม
ประธานปาร์เยหน้ามอพนัานอนที่อนนี้ำลัแสสีหน้าสสัยปนหุหิ
นเือบะหลุหัวเราะออมา ีนะที่เาเ็บอารม์ไ้ทัน ไม่ั้นอีนใมาแน่ๆ
“เฮ้อ…”
านยอลแล้พ่นลมหายใใส่นัวเล็
ทำให้แบฮยอนหน้าเริ่มเปลี่ยนสีึ้นมาทันที
…ประธานโรธเหรอ..
“ผะ..ผม…”
“แ่ารรออย็ทำไม่ไ้”
“…..”
“แล้วะเป็นเลาอผมไ้ยัไหล่ะ ุบยอน?”
“ห้ะ!! ว่าไนะรับ”
แบฮยอนในเผลอลุึ้นาโฟา
าลมเบิว้า้อไปที่ท่านประธานที่นั่เ็บอาารไม่ให้หัวเราะออมาอยู่
ทำไมเลาอเาถึทำอะไร็ูล
..ูน่ารัไปหม
“ผมออนุาพูแ่รั้เียวไ้ไหมรับ”
“มะ..ไม่ไ้นะรับ!! ท่านประธาน้อบอผมว่าท่านประธานหมายถึอะไร”
“หืม.. ารเลื่อนำแหน่มาเป็นเลานุารอผม ทำใหุ้เหิมเริมถึั้นออำสั่ับบอสอุเลยเหรอรับ?”
านยอลเลิิ้ว
ใบหน้าที่เยาอยู่แล้วยิูุ่เ้าไปให่ ทำให้แบฮยอนอนนี้
สับสนทุอย่าไปหม
“เอาหล่ะๆ ผมะบอุัๆแ่รั้เียวนะรับ ุบยอน”
“ะ..รับ”
ไม่ไ้แ่พู
านยอลลุึ้นาโฟาเ่นเียวับแบฮยอน เินเ้ามาใล้นที่ัวเล็ว่านเ้าอใบหน้าหวานๆ้อเยหน้าสบาเา เมื่อเอสายาพิาาแบฮยอนที่ไม่รู้ัวอะไรเลย ทำให้
เี่ยย ใเือบพั
านยอลรีบรวบรวมสิทุอย่า่อนะเอ่ยเสียเรียบๆามแบบบับอเา
“่อไปนี้…”
เว้นวรรให้อีนื่นเ้นเล่น
่อนะเอ่ยประโยที่เาิมานานเือบเือนออไป
“ุบยอน แบฮยอน้อมาเป็นเลานุารส่วนัวอประธานบริษัทพีีวาย
ปาร์ านยอล”
“……”
“และวันนี้เป็นวันทำานวันแรอุ”
“ห๊ะ!!!”
___30%___
อะอ้าวววววววววว ประธานนนนนน ทำไมทำน้อแบแบบเน้
แล้วไปิอะไรมาั้เือนนึ อะๆๆๆ วันทำานวันแรในห้อเล็ๆนี้อเลาบยอน
แบฮยอนะเป็นยัไ ะมีใรทายไหม55555555
พรุ่นี้พั (ื่อไรท์เอ) ้ออ่านหนัสือสอบลาภา มะรืน็สอบเบย ยาวไป 3 วัน่ะ
เลยมาอัพเอาในัอ่าน่อนะหายไปาโลโเี่ยว 3 วันเ็ม
ิมไ้นะะ
ี้แนินึ้า
อบอมเม้นอุ marinboy "เนื้อเรื่อเป็นไทยหรือเาหลีะ เห็นมีัวละรทั้ไทยทั้เาหลีเลย"
อบนะ่าา ว่า ือพัอยาให้ัวละรอยู่ในไทย่ะ เพราะไรท์ไม่มีวามรู้เี่ยวับประเทศเาหลีเท่าไหร่ ทั้ะให้หา้อมูลไปแ่ไป พัไม่ไหวแน่ๆเพราะพั็เรียนเน้อ พัเลยะให้มีทั้ัวละรทั้ื่อเาหลีและไทย เพราะถ้าะให้ัวละรื่อเาหลีหมละมาอยู่ไทยมัน็ทะแม่ๆ ิะว่าพวนามาทำานที่ไทย พูภาษาไทยละันนะะ่ายี ไม่้อีเรียสมาเน้ออ่านเอาบันเทิเนาะะ
ี้แเรื่อพล้อเรื่อนะะ
ในใพัเลยือลัวนัอ่าน พัะบอพล้อเลยละัน (ไม่ไ้สปอยล์แ่อย่าใ)
ถ้านัอ่านอ่านมาถึอนนี้ละะเริ่มรู้เรื่อประมาว่า ไอ้ประธานเนี่ย มีวามิหรือมีัมิอะไรับแบฮยอนแน่ๆ เพราะพัใบ้ไปหลายรั้แล้วเนาะ ั้แ่เรื่อสมัรานนมาถึเรื่อเลา ไม่อยาให้เนาะว่าทำไมอยู่ๆานยอลถึเ้าหาแบฮยอน
และถ้านัอ่านไ้อ่าน้อมูลเบื้อ้นอฟินี้ ะเห็นำว่า “นิสัยที่แสออมา”ับ”นิสัยที่ไม่ไ้แสออมา” แสว่าัวละรทั้สอัวเนี้ยย มีนิสัยใอหรือพฤิรรมที่แ่าาที่พัเริ่นในอน 1-2 แน่ๆเลย านับแบเนี่ย ถ้าลับหลันอื่นๆะมีนิสัยอีแบบนึรึเปล่าน้า อันนี้อบอแ่นี้55555 แน่นอนว่านิสัยที่ไม่แสออมาเนี่ย มันือนิสัยอัวละรริๆ ไม่เหมือนนิสัยที่แสออมา ัวละระสร้าึ้นเพื่อปิบันิสัยริ อให้เ้าใรนี้เย้
อยารู้ว่านิสัยริๆอประธานปาร์ับเลาบยอนะเป็นยัไ
็ิ้มหน้าประธาน้าล่าเลยยยย เอานิ้ว เอามือ เอาศอ เอาปา
เอาอะไริ้ม็ิ้มเถอะ55555555555
-เฟ้บไว้อัพใหม่ะไ้เ้-
#ิ้มประธานปาร์เบยยยยย
ความคิดเห็น