คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ห้องมะลิสุดวุ่นวาย
8.00 am ที่สนามหญ้าโรงเรียนฮานาโมริ หลายๆคนก็มาโรงเรียนกันแล้ว ..มิคาสึกิยืนอยู่ที่แถว เหม่อมองสิ่งรอบข้างไปเรื่อยๆทำหน้าตาเฉื่อยชาตามปกติ แล้วก็เงยหน้าขึ้นมองตามเสียงอะไรบางอย่างบนท้องฟ้า.. แล้วคิดอะไรไปเรื่อยๆอีก..
เครื่องบินเหรอ..อะไรกันนั่น..มันทิ้งอะไรลงมาหว่า..คนรึเปล่า..เอ..1คน..2คน มีสองคนกระโดดลงมาแล้วกางร่มผ้าใบ...เจ๋งดีแฮะ..ลงมาแล้ว...ลงมาแล้ว...
เฮ้ยใครปิดไฟวะ!!
อ้อร่มมันลงมาคลุมหัวคนแถวนี้รวมทั้งเราด้วยนี่เอง ว่าแล้วพวกนั้นก็เก็บร่มอย่างรวดเร็ว จะว่าไปแม่พวกนี้มันก็หน้าคุ้นๆนา
"อ๊ะ..หวัดดีมิกกี้"
อ้อเพื่อนเราเองนี่ฝ่า..ลืม (สมองแกมันมีรอยยับเป็นเส้นตรงรึงาย~)
ฟูวะ มิโดริ เด็กสาวม.3ดวงตาสีเขียวมรกต เส้นผมสีชมพูมัดแกละต่ำสองข้างผมแสกกลางแบบซิกแซก กับน้องสาวคือ ฟูวะ ชิรายูกิ ผมสีฟ้าอ่อนทรงนักเรียนแท้ๆมัดรวบข้างหลังครึ่งหัว ตาสีฟ้าอ่อน ปีนี้ชิรายูกิเพิ่งขึ้นมอต้น พี่น้องคู่นี้ตื่นสายทีไรจะนั่งเครื่องบินมาแบบนี้ประจำ..ไอ้เราก็นึกว่าสุริยุปราคาทุกทีสิน่า.. "แหม..เดือดร้อนชาวบ้านตั้งแต่วันแรกเลยนะมิโดะ"เราไม่ได้พูดนา ไอเสะตะหาก ..เร็ทสึคาวะ ไอเสะ ผมและตาสีม่วง บ่งบอกถึงความบ้าเกย์เข้าสายเลือด แม่นี่ชอบจับคู่ชาวบ้าน(จับY-Yaoi)อยู่เรื่อย ผมปล่อยยาวลงมายาวถึงเอว
พอเลิกแถวทุกคนก็แยกเข้าห้องเรียน มิคาสึกิและเพื่อนๆเข้าไปในห้องจัสมิน
และนั่งที่ตามเลขที่! ตามเลขที่!! ตามเลขที่!!!
โธ่.. อุตส่าห์รีบมาจองที่ ถึงจะอ่านการ์ตูนตอนถีบจักรยานมาก็เหอะ เราเลขที่ J เกือบติดหน้าต่าง..เออก็ดีไปเพราะตอนแรกจองที่ไว้ที่นั่งเลขที่ I (ข้างๆเลขที่J ติดหน้าต่าง) นี่พอดีดูท่าเจ้าคนที่นั่งข้างเราจะขาดเรียนวันแรกซะแล้วแฮะ..เสร็จ
แล้วมิกก็ไปนั่งที่เลขที่ I ต่อมาก็มีครูคนนึงเข้ามาในห้องแล้วบอกว่าวันนี้ครูประจำชั้นติดธุระพอดี (จะขาดอะไรกันนักฟะ) ดีล่ะ! อ่านการ์ตูนต่อดีฝ่า..
ถึงไหนแล้ว อืมบาโรวิ่งแบกฮิเดโยชิมาบอกว่ามันโดนคุโรงาเนะของอุเอคิ ..อ้าว พอหมอกจาง อุเอคิโผล่ "เอ..ทำไมฉันไม่หายไปล่ะ..?"..นั่นสิไหนว่าไซหมดแล้วจะหายไปไง..
ครืด!! เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้นอีกครั้งหลังจากที่เงียบไปพักนึง เด็กผู้หญิงผมเปียสีทองยาวถึงเข่า ดวงตาสีฟ้า เดินเข้ามา ท่าทางจงใจเข้าห้องสายราวกับจะหาเรื่องใครบางคน..เฮ้ยรึว่ามันนั่งข้างเราวะ
"คุณอือซากายะ อือซาโกะ"
เสียงของหัวหน้าห้องนามว่า มิซึโนะ ชิเงรุ ผมสีเงิน ตาสีแดง ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ มิโดริ ลุกขึ้นเอ่ยชื่อผู้ที่เดินเข้ามา
"มีอะไร..หัวหน้า"
"ตามกฎของโรงเรียน..ผมคงต้องจดชื่อคุณนะครับ!"
ทำเป็นเสียงแข็งนะเจ้าชิเงะ
"เอาสิ!"
สายตากินเลือดกินเนื้อนั่นทำเอาคุณหัวหน้าคิดหนัก..เอาไงดีวะ ไม่อยากจะมีเรื่องกับผู้หญิงด้วยสิ.. ต่อหน้ามิโดริซะด้วย... เอาวะ
"เอาเถอะวันนี้ครูประจำชั้นไม่มาจะผมเว้นให้แล้วกัน"
โถนึกว่าจะแน่..อือซาโกะคิด แล้วทั้งคู่ก็นั่งลง
เห..อือซาโกะเลขที่ A ..แล้วใครมันนั่งข้างเราละหว่า..ช่างเหอะ อ่านต่อ ..
"อุเอคิ..นายยังไม่หายไป!!"
พั่บ!
อ๊ะ!!
คนที่นั่งข้างหลังดึงการ์ตูนไปซะแล้ว
"ฮารุโยสึกิซัง! ปีการศึกษานี้ก็เลิกอ่านการ์ตูนในห้องเรียนได้แล้วนะ!"
หว่าย ซวยละ ปีนี้คุณกรรมการรักษาระเบียบ เซกะ นั่งเลขที่ X เหรอเนี่ย (หลังเลขที่ I)
เป็นลางร้ายว่าจะไม่ได้ อ่านการ์ตูน/หลับ/กินขนม ในห้องเรียนตลอดปีอีกแน่ๆ..
----
12.00am พักเที่ยง.. พอครูออกห้องมานก็ตื่น ชักหิวแฮะ..ว่าแล้วมิคาสึกิก็หยิบขวดนมสดขนาดแกลลอนนึงออกมาจากกระเป๋ายกดื่มแล้วนั่งอ่านการ์ตูนต่อไป (พ้นสภาพถูกเซกะยึดแล้ว) ...อ้าวสองคนนี้ตกเหวไม่ตายแฮะ ..
"มิก!"
โอยมีเสียงสวรรค์มาขัดการอ่านการ์ตูนอีกแล้ว รู้มั้ยว่ามันจะอวสานอยู่แล้ว!!
เฮ่อเสียงยัยอือซาโกะนี่เอง
"จะอ่านการ์ตูนไปถึงไหน"
ถึงชาติหน้าว่ะ
แล้วแม่นี่ก็พูดต่อ
"ไปกินข้าวกันได้แล้ว ขนาดไอเสะยังลุกไปแล้วเลย!(ไอเสะคิด:หมายความว่าไงฟะ)"
"เฮ่อ ก็ได้ๆ"
แล้วเราก็ลุกตามมันไปโดยดี กลัวเรื่องจะยาว
..ในวงกินข้าวซึ่งมีกันสี่คนคืออือซาโกะ มิโดริ ไอเสะ และเรา ต่างคนต่างก้มหน้ายัดข้าวกัน (แล้วมันจะนั่งเป็นวงทำเพื่อ) เออน่ะ มันก็คุยกันยู้~
ไอเสะ"เออนี่..กินเสร็จแล้วชั้นจะไปชมรมก่อนนะ วันแรกกัปตันเรียกรายงานตัวกัน"
อือซาโกะ"กัปตันที่ว่าน่ะตาพี่แวนตะ (มาจากคำว่าแว่นตา) นั่นน่ะเหรอ"
ไอเสะ"บ้าดิ กัปตันริวน่ะ ริวคาวะ คินไซตะหาก"
อือซาโกะ"แหมๆๆ ไม่ยอมให้เรียกชื่อแฟนตัวเองผิดเลยน้า" อือซาโกะแซวเล่นตามปกติ ไอเสะก็ไม่สะท้านเช่นเคย
"โอ๋ย.. แฟนฉันที่ไหน แฟนนายชิทสุ(ชิเงรุ)ตะหาก"
มิโดริเริ่มเลือดลมขึ้นสูง
"ว่าไงนะ!!!"
ไอเสะ"แหม..เขาเหมาะสมกันจะตาย"
มิโดริ"จะบ้าาาาเหรอ อย่ามาจับชิเงะคุงของชั้นวายกะไอ้พี่คินไซนะ!"
มิกเราพูดมั่ง "ช่าย..ไปจับเขาวายกันได้ยังไง"
มิโดริ"มิกกี้..(เกือบซึ้ง)"
มิก"..ไม่สนับสนุนคินไซ x ชิเงะ ! มันต้อง ชิเงะ x ใบบัวสิ!!"
มิโดริเกิดอาการระบบไหลเวียนเลือดอุดตัน
"ว้อยยยย กับใบบัวคุงก็ไม่ได้เฟ้ยยยย"
แล้วอือซาโกะก็รีบพูดแทนไอ้สองคนตะกี๊ก่อนจะตายหมู่
"โทดทีๆ มิโดริ ใจเย็นๆๆๆๆ นะ อย่าพึ่งแปลงร่าง (เป็นมิโดริสตอร์มล้างโลก-มันคิดกันเอาเอง) เลยนะๆๆ ขอโทดจริงจริ๊ง"
แล้วบรรยากาศก็เงียบกริบราวกับอยู่อีกโลกนึงถึงมิโดริจาเริ่มสีหน้าปกติขึ้นแล้ว แต่หน้าตายังคงบอกบุญไม่รับอยู่ อือซาโกะเลยแยกวงคนแรก
"เอ่อฉันไปชมรมดนตรีไทยก่อนดีกว่า.."
ไอเสะก็ด้วย"ฉะ..ฉะ..ฉัน ด้วย ..ชมรมหมากกระดานป่านนี้รวมตัวกันแล้ว"
ส่วนมิกยังไม่กล้าขยับตัว บะหมี่หมดก็มิกยกนมมาซดอีก.. แต่ ทำไงดีวะ แล้วก็มีเสียงสวรรค์ (อันนี้ของแท้) มาจากด้านหลัง โอ้ชิเงรุมาโปรด
ชิเงรุ"ไปชมรม[ชมรมยุทธศาสตร์การรบ(!)]กันเถอะฟูวะ"
มิโดริสะดุ้ง + ดีใจเล็กน้อย ตะโกนร้องกรี๊ดๆ อยู่ในใจ แต่ก็ทำเป็นหน้าเฉยสุดยอดแล้วเดินไป
รอดไป...เราก็ไปชมรมมั่งดีก่า
ความคิดเห็น