คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แว่วเสียงล้อจักรยาน
เช้ามืดวันพุธอันสดใส (?) ดังเช่นทุกวัน ทุกอย่างยังคงเงียบสงบ ร้านค้าบางร้าน(คนแก่เฝ้าร้าน) ต่างเริ่มทยอยกันเปิดรั้วรับเสียงนกร้องและไก่ขันเช่นเคย หากแต่วันนี้มันเป็น.. วันเปิดภาคเรียนที่หนึ่งของโรงเรียนฮานาโมริ ..ดอกไม้ป่า...
5.00 am แสงแดดซึ่งส่องแสงยาวนานกว่าแสงจันทร์ในฤดูร้อน กำลังโผล่พ้นทะเลสาบขึ้นมาเล็กน้อย...
ในขณะที่เสียงนาฬิกาปลุกของเด็กนักเรียนประถมและมัธยมฮานาโมริพร้อมใจกันดังระงมทั่วเมือง (เว่อร์) มีเสียงเสียงหนึ่ง ซึ่งผ่านหูใครหลายๆคนไปในเวลาเสี้ยววินาที ...เสียงล้อจักรยาน
..มันเป็นจักรยานยี่ห้อยอดนิยมรุ่นโลโซราคาถูก สีแดง ที่ผ่านการใช้มาอย่าง..เอ่อ..ไม่รู้สิ.. แต่สภาพโทรมสุดบรรยาย มันกำลังแล่นบนถนนสายทางไป ร.ร.ฮานาโมริด้วยความเร็วเทียบเท่ากับมอร์เตอร์ไซค์ที่ขี่ด้วยความเร็วมาตรฐาน.. ถึงจะเร็วเพียงเท่านั้นแต่มันก็เร็วเหนือจักรยานที่คนทั่วไปปั่นได้มากแล้ว!!
เจ้าของจักรยานเป็นเด็ก ..เอ่อ..เด็กหญิงที่มองเพียงหน้าตาแล้วจำแนกเพศไม่ได้ แล้ววันนี้มันดันใส่ชุดชมรม ซึ่งออกแนวกางเกงนักเรียนชายมาอีกแน่ะ! และหน้าตา +ความสูง +สมอง ประมาณเด็กป.5-6 (เพื่อนๆมันว่างั้น) ถึงจะมีวิชาที่เก่งกว่าชาวบ้านอยู่บ้าง แต่เจ้านี่อยู่ม.3นะเฮ้ย!! ที่มันพิศวงกว่านั้นคือ มือของมาน ไม่ได้จับแฮนเดิ้ล แต่มันถือหนังสือการ์ตูน!! (ซื้อที่ร้านคุณตาใจดีแถวบ้านเมื่อกี๊เอง) สายตาก็จับอยู่ที่การ์ตูน! ยังดีว่ามันเหลือบดูทางข้างหน้าอยู่เป็นครั้งคราว แถมแหกโค้งและหลบคนที่เดินอยู่ได้ทั้งๆ ที่ปั่นความเร็วปานนั้นและมือถือหนังสือการ์ตูนอ่านไปด้วยได้อย่างชำนิชำนาญอีกตะหาก ..แกเป็นคนรึเปล่า!!~
เออลืมแนะนำ.. เจ้านี่มีนามว่า มิคาสึกิ [HaruYotsuki MikaZuki] เปนเด็กผมสั้นสีน้ำตาลเข้มเกือบดำแต่รุงรังและผมแต่ละเส้นยาวไม่ค่อยจะเท่ากันเหมือนชาวบ้าน ดวงตาสีดำสนิท.. ด้วยฟามที่เพื่อนสนิทๆเรียกมันว่า มิก บ้าง มิคุซากิ บ้าง (เพื่อนมานตั้งกันเอง) ชาวบ้านชาวช่องยิ่งไม่คิดว่าเจ้านี่เป็นผู้หญิงกันปายใหญ่ แต่เดิมทีมันเป็นคนเฉยๆ ไม่มีอะไรเด่นอยู่แล้ว ก็เลยไม่มีใครมาสังเกตชีวิตเจ้านี่กันจริงๆจังๆเลย
เพียงแต่วันไหนใส่กระโปรงนักเรียนหญิงชาวบ้านเขาก็เห็นเป็นผู้หญิง วันไหนอุตริไปใส่กางเกงนักเรียนชาย (ซึ่งมันซื้อมาผิดตั้งแต่ม.1แน่ะ)ชาวบ้านเขาก็เห็นเป็นผู้ชายเท่านั้นเอง (โห..ชีวิต) เนื่องจากสองปีที่แล้วเขาประกาศมาว่าให้นักเรียนซื้อชุดนักเรียนไปสองแบบ (คือชุดฤดูร้อนที่แขนสั้น กับชุดฤดูหนาวที่แขนยาวนั่นเอง) ด้วยความที่สมองมันเป็นยังงั้น (ยังไงวะ) มันเลยซื้อมาสองแบบตามที่เขาประกาศ เอ่อชุดฤดูร้อนทั้งคู่ แต่เป็นชุดนร.ชายกับชุดนร.หญิง!! (ตกลงสมองแกมันประมวลผลกันยังง้ายยย)
อ่ะเข้าเรื่องกันต่อเนาะ คุณเธอก็ยังปั่นจักรยานตาจ้องการ์ตูนไปเรื่อยๆ ..ทางข้างหน้านั่นมัน..โอ้วอีกโค้งเดียวก็บึ่งถึงโรงเรียนแล้วซาร่า.. แต่ว่า..มิคาสึกิไม่ได้เหลือบมองถนนบ้างซะแล้ว.. เพราะการต่อสู้กำลังจ ะชี้ขาด!!
นางเอก"ไม่ได้นะอุเอคิ!ถ้านายใช้ท่ามาโอ นายก็จะต้อง..!!" ศัตรู"ไม่จริง..เป็นไปไม่ได้ แกจะยอมแลกชีวิตเพื่อกำจัดข้างั้นรึ!!!" พระเอก"มาโอ!!!" นางเอก"ไม่นะ.. อุเอคิ!!!!" พระเอก"โมริ..ฉันดีใจมาก..ที่ได้พบทุกคน.." นางเอก"อุเอคิ~ คิ คิ คิ คิ!!!(แอคโค่)"
โครมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!! เอ่ออันนี้เสียงจริง
อั่ค..โอยซวยแล้วจักรยาน.. บัดนี้มันกองอยู่กะจักรยานสีดำอีกคันอยู่แถวโค้งสุดท้ายโอ้ซาร่านั่นแล.. ส่วนเจ้าของกระเด็นไปคนละทิศ แย่แล้วเรา มิคาสึกิคิด แบบนี้จะได้ไปจองที่นั่งทันมั้ยเนี่ย!! (ชาวบ้านเขายังไม่ออกจากบ้านกันหรอกเฟ้ย)
"อ้าวเฮ้ย..มิก!"
เจ้าของจักรยานอีกคันตะโกนขึ้นมา
"ทำไมออกเช้าจังวะ"
เป็นเด็กผู้ชายรุ่นเดียวกันชมรมเดียวกัน ผมสีแดงทรงผมคล้ายๆ ทรงนักเรียนหากแต่มันยาวเกินทรงนักเรียนไปนิด ดวงตาสีแดง และมีชื่อที่เพื่อนในชมรมดัดแปลงจากชื่อจริงคือมิยาซากิ
"อ้าวมิยะนี่เอง ก็ต้องมารีบจองที่ดีๆ อะดิ "
มิคาสึกิพูดมั่ง เอ่อนี่ไม่คิดจะพูดอะไรเกี่ยวกับอุบัติเหตุครั้งนี้กันรึไง
"เออเหมือนกันเลย..เฮ้ยจะว่าไปก็ต้องรีบแล้ว"
คงไม่คิดจะพูดกันจริงๆแฮะ
"จริงด้วย!"
ว่าแล้วทั้งคู่ก็แบก (ซาก) จักรยานของใครของมันวิ่งเข้าสู่รั้ว ประตูโรงเรียน ซึ่งคุณลุงยามเพิ่งจาเปิดมันได้ไม่นาน แล้วก็วิ่งแยกเข้าไปจองที่นั่งในห้อง ห้องใครห้องมัน
ความคิดเห็น