คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : CHAPTER III 100%
CHAPTER III
[FIC MARVEL] I LOVE YOU MY QUEEN
CHAPTER III
The Rise Of Silver V. Part III
นิวแม็ิโ 08 : 36 AM.
เมื่อเวลา่ำืนที่ผ่านมา เอเลน่าำลัเผิับวามรู้สึเ็บปว....
เธอไม่รู้ว่าเธอเ็บปวเพราะอะไร อยู่ีเธอ็รู้สึเ็บแปล๊บที่อ้ายในะที่ำลัะเินไปูธอร์ หัวใอเธอบีบรัแน่นนเธอทรุลับพื้น ลินท์เห็นเธอล้มลและวิ่เ้ามาอุ้มพาเธอมาที่ห้อพยาบาลและนั่เฝ้าไม่ห่าไปไหนนถึเ้า
“แน่ในะว่าไม่ไ้เป็นอะไรร้ายแร” ลินท์ บาร์ันถาม
“แน่นอน ันไม่ไ้เป็นอะไรร้ายแระหน่อย” เอเลน่าอบ หล่อน่อยๆลุึ้นนั่
“แ่เธอทรุลับพื้น --- ันไม่เยเห็นเธอเป็นแบบนี้มา่อนเลย แน่ในะว่าไม่ไ้เป็นอะไร?” ลินท์ถาม้ำ เอเลน่าลอา
“ันไม่เป็นไรลินท์ ทีมแพทย์ที่รว็บอว่าร่าายันแ็แรี” เอเลน่าว่าแล้วลุึ้นยืน หล่อนระโสอสามรั้และหมุนัว “เห็นไหม ันสบายี ไม่ไ้เป็นอะไรร้ายแร”
ลินท์มอเธอ่อนะถอนหายใ
“โอเ ถ้าเธอบอว่าไม่เป็นอะไร็ี --- ปานนี้เรามี่เป็นห่วเธอแย่” มือบาที่ำลัะหยิบปืนมาเหน็บที่เอวะัไป่อนะหันมาหาายหนุ่มที่ำลัโทรศัพท์อบแทใรสัน
“นายบอเาเหรอ?!” เอเลน่าถาม ลินท์ยัไหล่่อนะเ็บโทรศัพท์เ้าระเป๋าาเ
“็แ่รายานสถานาร์ให้เารู้ --- ไม่้อัวลหน่า ันบอเาไปแล้วว่าเธอสบายี ยัไม่าย” ิ้วอเอเลน่าระุ หล่อนเหยียยิ้มเย็นและพูึ้น
“อบุที่รายานบอเา และใ่ันยัไม่าย อบุฮออาย” ร่าบาเินรออาห้อพยาบาลทันที ไม่วายไ้ยินเสียลินท์ะโนไล่หลัมาว่า ‘้วยวามยินีรับุนายไฮเพอเรียน’
“FU** YOU Clint !!!” เอเลน่าะโนอบไปพร้อมับูนิ้วลาให้ ลินท์ที่เินออมาเห็น็หัวเราะอบใ่อนะเินแยออไปอีทา
ร่าบาเินไปยัห้อััที่ล้อม้วยระใส เมื่อมาถึเอเลน่า็เลื่อนเปิบานประู วาสีโลหิมอไปรอบห้อๆพลามวิ้วมุ่น
ธอร์หายไปไหน.....
“มีนมารับเาไปั้แ่เมื่อืน” เอเลน่าหันไปมอ้าหลั โลสันเอามือไว่หลัอยู่รนั้นแล้วยิ้มเล็ๆให้เธอ
“ใรมารับเาไป” เอเลน่าถาม
อให้ท่านพ่อมารับเาไปทีเถอะ....
“ร.เลวิมารับเาไปน่ะ” หล่อนมวิ้ว “เาบอว่าายนนั้นือร.โนัล์ เบล็ เป็นเพื่อนอเาทีุ่นเราที่เอาานอพวเาไป”
“แล้วนาย็เื่อเหรอ” เอเลน่าเินสวนนไหล่โลสันไป
“ไม่อยู่แล้ว” เอเลน่าหันลับมามอ โลสันระุยิ้ม “ันส่นให้ไปามูพวเาน่ะ”
“....ให้ายเถอะ ัะวุ่นวายเินไปแล้ว” หล่อนพึมพำ
“เมื่อี้ว่าอะไรนะ?” โลสันถาม เอเลน่าหยุเินแล้วหันไปมอ
“เปล่านิ --- ”
ิ๊ๆ! ิ๊ๆ! ิ๊ๆ!
“เิอะไรึ้น?!” โลสันหันไปถามเ้าหน้าที่ที่ำลัรวลื่นบาอย่า เอเลน่าหันไปมอ่อนะเห็นเป็นราฟฟิเหมือนพายุทรระบอแะลที่พื้นโลและหลับไป
“พบ่าพลัานมหาศาลรับ --- แล้วมัน็หายไปที่ 15 ไมล์ ะวันเียเหนือ”
“ลอไปูันิ --- เอเลน่า!!!” โลสันร้อะโนเมื่อเห็นหิสาวรีบวิ่ัหน้าเาออไปพร้อมสายบอร์ ไม่ถึห้านาทีหล่อน็หายไปาสายาเา โลสันลูบหน้าัวเอ่อนะรีบึ้นรถและับออไปพร้อมับเ้าหน้าที่นอื่นๆ
เมือเล็ๆในนิวแม็ิโ 09 : 21 AM.
สาบานไ้ว่าเอเลน่าไม่เยหัวเสียแบบนี้มา่อน
เมื่อสิบห้านาที่อน เอเลน่ามาถึุที่เิแหล่พลัานมหาศาล เธอพบับรอยไหม้เป็นสัาลัษ์แปลๆบนพื้นแ่ไม่ยัะเห็นอะไรเลย นระทั้เธอไ้รับารแ้าเ้าหน้าที่ที่โลสันส่ไปามูธอร์บอว่าพบบุลแปลๆในเมือเธอึรีบมาที่เมือเล็ๆนี้
วาสีโลหิสอส่อมอไปรอบๆเมือา้าบนสายบอร์ นระทั่เธอสัเเห็นลุ่มบุลที่แ่ัวแปลๆแ่าาาวเมือ
เอเลน่าามูพวเานมาถึอาารหรือห้อวิัยอุฟรอสเอร์ หล่อน่อยๆนำสายบอร์ร่อนลที่พื้น่อนะเินมาที่หน้าประู
“สหาย้า --- เอใร้าไม่เยีใเท่านี้” ธอร์ว่า “แ่พวเ้าไม่วรมานี่”
“เรามา --- ”
“ใ่ พวนายทุนไม่วรอยู่นี่” ทุนหันไปทา้นเสีย่อนะพบับเอเลน่าที่ยืนอยู่หน้าประูอาาร หล่อนออและมอพวเา
“เป็น --- เป็นไปไม่ไ้....” ธอร์พึมพำ
“ธอร์....นั้นใ่....” เลี้ิฟหันไปหาธอร์ ายหนุ่มผมทอ่อยๆเินเ้าไปใล้ วาสีฟ้าเริ่มสั่นลอน เอเลน่าถอยไป้าวหนึ่่อนะถูายหนุ่มร่าโอแน่นนเธอเ
“โอ๊ยนี่!!! ทำอะไรอ --- ”
“ยัมีีวิอยู่....ยัมีีวิอยู่ริๆ้วย....” ธอร์พึมพำแล้วุหน้าลับไหล่อเอเลน่า หล่อนยืนเอะะอยู่เือบนาทีเพราะไม่เยถูายล้ามโแบบธอร์อมา่อน หล่อนถอนหายใ่อนะอเาอบ
“นี่มันหมายวามว่ายัไ ้าไม่เ้าใ” แฟนรัลพูพลาหันไปทาเลี้ิฟ
“นาือพระเษภินีอธอร์....” เหล่าวอริเออร์ทรีถึับาโและมอไปทาธอร์ที่อเอเลน่าไม่ปล่อย
“พระเษภินีอธอร์เรอะ!! ้าไม่เห็นรู้มา่อนเลยว่าธอร์มีพี่สาว” โวลสแ็์ว่า
“ไม่แปล....นาหายัวไปั้เือบห้าร้อยว่าปี....ใรๆ็เลยเื่อว่านาายไปแล้ว แ่นี่ --- มันน่าเหลือเื่อมา” เลี้ิฟว่าพลามอไปที่เอเลน่า
“้า...้านึว่าท่านายไปแล้ว --- ท่านหายไปไหนมาั้เือบห้าร้อยว่าปี?” ธอร์ถามะลายอาเอเลน่า หล่อนสูหายใเ้าลึๆ่อนะอบ
“ธอร์...ันสูเสียวามทรำ...” เอเลน่าบอ ธอร์มวิ้ว
“หมายวามว่ายัไสูเสียวามทรำ”
“ันรู้ว่าันือเอเลน่า ธิาแห่โอิน แ่ันสูเสียวามทรำไป....ลอห้าร้อยว่าปีมานี้ัน....ันไม่มีวามทรำอะไรหลเหลืออยู่เลย....รวมถึนายและโลิ้วย” เอเลน่าอบ ธอร์เียบไปั่วอึใ่อนะับไหล่อผู้เป็นพี่แล้วยิ้ม
“....ไม่เป็นไร ่อให้ท่านไม่มีวามทรำเี่ยวับ้าหรือโลิ....้า็ีใที่ไ้พบท่านอีรั้....ท่านพี่” เอเลน่าสบาับเาแล้ว่อยๆลี่ยิ้มให้ับธอร์
“พวนายะมาพาธอร์ลับั้นสิ” เอเลน่าเบนวามสนใมาที่สหายอธอร์ เหล่าสหายทั้สี่สะุ้และรีบโ้ัวให้ับหิสาวผู้มีศัิ์เป็นพระเษภินีอธอร์
“่ะ --- ใ่พ่ะย่ะ่ะ เรามาเพื่อพาพระอนุาอท่านลับแอสาร์” โฮุนอบ เอเลน่ามวิ้ว่อนะหลุหัวเราะ
“ไม่เห็น้อเร็ันนานั้นนิ ทำัวามสบายเถอะ” เอเลน่าว่า เหล่าสหายทั้สี่อธอร์มอหน้าัน่อนะยืัวยืนรแทน
“เี๋ยวนะ พา้าลับไปเหรอ?” ธอร์ถาม “พวเ้า็รู้ว่า้าลับไปไม่ไ้”
“ท่านพ่อ...าย็เพราะ้า และ้ายัถูเนรเทศ” มาถึรนี้เอเลน่า็เริ่มมวิ้วอีรั้
“เี๋ยว่อนธอร์ นายถูเนรเทศมานั้นเรื่อริ แ่....ท่านพ่อายั้นเหรอ?” เอเลน่าพู่อนะหันไปทาเลี้ิฟ “นั้นริหรือเท็”
“เป็นวามเท็เพะ --- ธอร์ ท่านพ่อเ้ายัไม่าย” เลี้ิฟอบ ธอร์เียบไป
“โลิ...” เาพึมพำ
รืน!!!!!
“นั้นอะไรน่ะ?” เอเลน่าพูึ้นะมอไปยัพายุที่ำลั่อัวึ้นาอีฟาหนึ่อัวเมือเล็ๆ ทุนเินมาแล้วมอไปทาเียวับที่หิสาวมอ
“ยัมีมาอีเหรอเนี้ย” ราี่ถาม่อนที่ทุนะออมาาอาารเพื่อูสิ่ที่เิึ้น
เอเลน่าเพ่สายามอไปอีฟาหนึ่่อนะไ้ยินเสียระเบิัู้มให่พร้อมับลุ่มวันระเบิ
“พวนายพาใรมา” เอเลน่าถาม หล่อนมอพวเลี้ิฟ้วยหาา
“เราเปล่า” เลี้ิฟว่า
“เป็นโลิ --- เนหลบไปะ” ธอร์พึมพำ่อนหันไปบอเน
“ุะทำอะไร?” เนถาม
“เราะอยู่ที่นี่” ธอร์ว่า
“ธอร์ะร่วมสู้ับเรา” โวลสแ็์ว่า ธอร์เินเ้าไปหาเหล่าสหายอเา
“สหาย...้าเป็นมนุษย์ รัแ่ะเป็นภาระทำให้พวเ้าาย” ธอร์ว่า “แ่้าพานพวนี้ไปที่ปลอภัยไ้”
“ถ้าุอยู่ ัน็อยู่” เนบอับธอร์้วยสีหน้าที่มุ่มั่น เอเลน่าเหลือบมอหล่อน้วยวามรู้สึไม่อบในั
“ั้น็ทำัวให้มีประโยน์หน่อยุฟรอสเอร์ --- พวนายที่เป็นเพื่อนับธอร์อยู่ถ่วเวลารนี้ไว้ ันับธอร์ะพานในเมือหนี” เอเลน่าสั่่อนะไป่วยธอร์พานในเมือพร้อมับพวร.เลวิ วอริเออร์ทรีและเลี้ิฟพยัหน้ารับ
วามโลาหลเิึ้นไปทั่วเมือเมื่อเอเลน่า ธอร์ และทีมอร.เลวิ่า่วยันะโนบอให้ทุนหนีออาเมือ เอเลน่ามอไปรอบๆเพื่อรวสอบว่ายัมีประารในเมือหลเหลืออยู่ไหมนระทั่...
ู้ม!!!!
“มันมาแล้ว....” เอเลน่าพึมพำ วาสีโลหิ้อมอไปยัหุ่นเหล็ร่าให่โที่ำลัใ้ไฟแผเผาเมือ
“นั้นเสทรอยเยอร์” ธอร์พูแล้วว้า้อมือเอเลน่าพามาหลบรมุมึ
เอเลน่าเห็นเสทรอยเยอร์ปัโวลสแ็์ระเ็นไประแทับรถ มือบาเรียมหยิบปืนที่เหน็บอยู่รเอวออมาและรอเพื่อหาัหวะยิ เสทรอยเยอร์เินเ้ามาใล้โวลสแ็์และำลัะใ้ลำแสาหน้าอมันยิใส่เา ในอนนั้นเอ เลี้ิฟ็ระโลมาาอาารและใ้อาวุธอนแททะลุออเสทรอยเยอร์นมันหยุารโมี เหล่าวอริเออร์ทรีและเลี้ิฟ่ายิ้มอย่ามีัย แ่ทว่าเ้าหุ่นเสทรอยเยอร์็ลับลุึ้นและเปลี่ยนหมุนัวหันหน้าไปทาเลี้ิฟและปล่อยลำแสเียวหล่อนไป เลี้ิฟหล่นลระแทพื้น หล่อนรีบลุึ้นและวิ่ะโนบอให้ทุนถอยไปั้หลั
เสทรอยเยอร์โมีใส่เหล่าสหายอธอร์นเ็บหนั ธอร์หันมาหาเอเลน่าและบอให้เธอพาพวเนไปหลบในที่ปลอภัย
“นายะทำอะไร” เอเลน่าถามและับไหล่เาไว้ ธอร์หันมาและยิ้มให้ มือหนาับมืออหิสาวออาไหล่
“เื่อใ้าท่านพี่” ธอร์พู เอเลน่ามอเา้วยวามเป็นห่ว่อนะบีบมือเาแรๆทีหนึ่แล้วบอเา
“อย่าทำอะไรโ่ๆล่ะ” ธอร์ยิ้ม่อนะรีบผละออไปูเพื่อนๆอเา เอเลน่าหันมาทาพวเนและพาพวเาออาที่่อน วาสีโลหิเหลือบเห็นเสทรอยเยอร์ยิลำแสเียวธอร์ไป ร่าบาหยุวิ่และหันมาทาธอร์
“ธอร์!!!” เอเลน่าะโนเรียื่ออีฝ่าย้วยวามใ ธอร์หันมาะโนบอว่าเาไม่เป็นไร่อนะวิ่เ้าไปหาวอริเออร์ทรีและพูอะไรบาอย่าับพวเา
“เรา้อถอย่อน เร็ว!” แฟนรัลพูึ้นะ่วยโฮุนพยุร่าอโวลสแ็์เินมาทาพวเอเลน่า
“แล้วธอร์ล่ะ” เนถาม
“ไม่มีเวลาแล้ว ไป่อนเถอะ” โวลสแ็์ว่า เอเลน่าหันลับมามอธอร์อีรั้และเห็นเาำลัเินไปทาเสทรอยเยอร์
“ธอร์...” เอเลน่าพึมพำ ร่าบายับไป้าหน้าทีละ้าว่อนะเปลี่ยนเป็นวิ่เมื่อเสทรอยเยอร์ปัธอร์ระเ็น เอเลน่ารีร้อลั่น
“ธอร์ ไม่!!!” หิสาววิ่เ้าไปหาายหนุ่มที่นอนแน่นิ่ไป มือบาับไหล่เาและออแรเย่า วาสีโลหิเอ่อลอไป้วยน้ำา
“ธอร์! มอหน้าัน ไม่เอาแบบนี้นะ! ธอร์!!” วาสีฟ้าใสสบาับวาสีโลหิ มือหนา่อยๆยึ้นสัมผัสใบหน้าอหิสาว รอยยิ้มาๆปราึ้นบนใบหน้าอายหนุ่ม
“ทุอย่าบแล้ว....ยโทษให้้า้วย....” ่อนที่มือหนาะหล่นล วาปิสนิท ไร้ึ่ลมหายใ.....
“ไม่!!!” เอเลน่ารีร้อลั่นพร้อมับหัวใที่เหมือนะแสลาย สายสัมพันธ์ที่ผูโยเธอับธอร์เอาไว้.....ำลัะแสลาย หิสาวุหน้าลับออน้อายพร้อมับร้อไห้ออมา
รืน!!!
เอเลน่าเยหน้าึ้นและเห็นบาสิ่บาอย่าที่พุ่รมาทาเธอับธอร์.....้อนโยเนียร์!!! ร่าบารีบลุึ้นหลบ เป็นัหวะเียวันับที่้อนอยู่ในมืออธอร์ พลันเิสายฟ้านาให่ลุมรอบัวธอร์เอาไว้ แสาสายฟ้าสว่า้านเอเลน่า้อเอามือบัาเอาไว้ เธอเห็น้อนโยเนียร์ลอยออมาาลุ่มสายฟ้านั้นแล้วระแทหน้าเสทรอยเยอร์้ำสอรั้นมันล้ม่อนที่้อนโยเนียร์ะลับมาอยู่ในมืออธอร์
เมื่อสายฟ้าหายไปเธอ็ไ้เห็น....ธอร์ เทพแห่สายฟ้า น้อายอเธอำลัยืนส่ยิ้มให้เธออยู่ เายื่นมือมาทาเธอ
“รั้แรเลยนะที่้าเห็นท่านร้อไห้ พี่้า” เอเลน่ารีบปาน้ำา่อนะับมืออีฝ่าย ธอร์ึเธอให้ลุึ้น่อนะโนหิสาว่อยแรๆที่ไหล่นเานิ่วหน้า
“่อย้าทำไมเนี้ย?!” ธอร์โวยวาย เอเลน่ายิ้ม
“โทษานที่ทำันร้อไห้ไล่ะ เ้าน้อโ่” เอเลน่าว่า ธอร์หัวเราะ
“ท่านมัอบว่า้าแบบนี้เสมอเวลา้าทำอะไรบ้าบิ่นนเ็บัว” เอเลน่ายิ้มอีรั้่อนะหันไปทาเสทรอยเยอร์
“ูเหมือนะมีานให่ให้เราัารอยู่นะ” หล่อนว่าพลาหยิบปืนู่ึ้นมาว ธอร์ระุยิ้มแล้วหมุน้อนไปมา เสทรอยเยอร์ลุึ้นและำลัะยิลำแสอีรั้
ธอร์เหวี่ย้อนไประแทที่หน้าอเสทรอยเยอร์นมันเ่อนะโนระสุนเปลวเพลิอเอเลน่ายิแสหน้าไปสามนั มือเหล็ปัเอเลน่าที่วิ่เ้ามานระเ็นไปอีทา
“เอเลน่า!!!” ธอร์ะโนลั่น ร่าบาลอยหวืมาระแทับรถ้าทาอย่าแร หล่อน่อยๆทรุลับพื้น เอเลน่าสะบัหัวไล่วามมึนและพยายามยันัวลุึ้น
บ้าริ! หัวเธอเือบแแหน่ะ!!
“อั!” เอเลน่าเยหน้าึ้น่อนะเห็นธอร์ำลัถูเสทรอยเยอร์ับเหวี่ยลับพื้น มันเอาเท้าเหยียบร่าอธอร์เอาไว้ สอมืออมันยึแนอเาและำลัะปล่อยลำแสออาหน้า ร่าบา่อยๆลุึ้น เธอเอามือยันับรถเอาไว้และอี้าพยายามเ็เลือที่ไหลเ้าาออ วาสีโลหิเหลือบเห็น้อนอธอร์ที่อยู่ใล้ัว เธอมอมันสลับับธอร์
.....เอาวะ! ลอูสัั้!!
‘มันบแล้ว....พี่้า’ โลิเอ่ยึ้นเมื่อเาเห็นเสทรอยเยอร์พร้อมปล่อยลำแสใส่ธอร์ เาหลับาลพร้อมฟัเสียรีร้ออพี่ายยามถูลำแสอเสทรอยเยอร์ยิใส่ แ่ทว่า.....
โรม!!!!
‘อะไรน่ะ?!!’ โลิถึับลุพรวาบัลลั์เมื่อเห็นเสทรอยเยอร์ล้มระเ็นไปอีทาโย....้อนโยเนียร์!!
เป็นไปไม่ไ้....ไม่เยมีใรย้อนอธอร์ไ้นอาัวธอร์เอและโอิน!!
“เอามือึ้นสนิมอแออาน้อายันะ!” ้อนโยเนียร์ลอยลับมาอยู่ในมืออหิสาว ธอร์ยันัวลุึ้นมอเอเลน่าอึ้ๆ
ะไม่ให้อึ้ไ้ไ!! ็หล่อนเล่นย้อนโยเนียร์อเาแบบสบายๆเลยนะ?!
ร่าบารีบวิ่มาหาธอร์่อนะยื่น้อนส่ืนให้เา ธอร์รับมา้วยวามุนและอ้าปาพะาบๆ เหมือนเายัสับสนับสิ่ที่เห็นเมื่อรู่
“เมื่อี้นี้ท่าน --- ้อน้า --- ท่าน...” ายหนุ่มมอ้อนอเาสลับับพี่สาวอน
“ท่านพ่อไม่บอล่ะสิว่าันเยเป็นอีนที่ถือ้อนไ้น่ะ” เอเลน่ามอใบหน้าุนอธอร์แล้วอหัวเราะในลำอไม่ไ้ “ราวหน้าทำหลุมืออี ันะบอพ่อแล้วยึ้อนนายะ”
ธอร์เลิิ้ว่อนะหัวเราะเล็น้อย “ไม่มีวันนั้นแน่” ... “้าว่าท่านหลบไปหน่อยีว่า ้าลัวท่านโนลูหลพลัอ้าไป้วย”
เอเลน่าพยัหน้า่อนะะโนบอให้ทุนถอยให้ห่า ธอร์ว้อนอนไปมาๆ่อนะเหวี่ยออไปพาให้ึร่าอเาึ้นเหนือพื้น สายลมเริ่มพัหมุน่อัวเป็นพายุนาเล็ มันพัเอาร่านาให่อเสทรอยเยอร์ลอยึ้นาพื้นและเ้าไปในพายุที่เ็มไป้วยสายฟ้าอธอร์
ลำแสสีส้มอเสทรอยเยอร์วูบวาบไปมาในพายุสลับับสายฟ้าอธอร์ เอเลน่าและนอื่นๆ่ายืนมอาไม่ระพริบ พวเาภาวนาหวัว่าเมื่อพายุที่ธอร์สร้าึ้นหายไปนที่ยืนอยู่รนั้นะเป็นธอร์
ไม่นานเสียระเบิาแรปะทะ็เิึ้นามมา้วยร่าอเสทรอยเยอร์ที่ร่วหล่นลมาระแทพื้นแระาย พายุสบลมีเพียวันำาเพลิไหม้และธอร์ที่เินออมา้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมไป้วยัยนะ
เอเลน่าไม่รอ้ารีบพุ่เ้าไปอน้อาย้วยวามีใและไม่วายะบ่นเล็น้อยว่าเธอลุ้นแ่ไหนอนเาสู้ับเสทรอยเยอร์ในพายุ ธอร์ยิ้ม เาเินเ้าไปเนึ่อีฝ่ายยืนมอเาไม่ละสายา
“นั้นุทีุ่ใส่ประำเหรอ?” เนเอ่ยถาม
“ประมานั้น” ธอร์ยิ้มอบ เาเยหน้าึ้นมอไปยัสหายอเา “เรา้อไปที่ประูไบฟรอสท์ ้ามีเรื่อ้อุยับน้อ้า”
วอริเออร์ทรีพยัหน้ารับ
“อโทษนะ!” เสียโลสันัึ้นเมื่อเาลารถ ทุนหันไปมอเา
“โนัล์...เรว่าุไม่ไ้บอวามริผมทุอย่า” โลสันพู
“ำไว้ บุรแห่โล” ธอร์พูึ้นบา “เรา่อสู้เพื่อสิ่เียวันเพื่อปป้อโลนี้ แ่นี้ไปเราือพวเียวัน ถ้าเ้าืนอที่เอาาเนไป”
“โมยไป” เนแทร
“อยืมไป” โลสันแ้
เอเลน่าที่ยืนระหว่าลาธอร์และโลสันมอทั้สอนสลับไปมา่อนะยิ้มเล็น้อย เธอับไหล่โลสันแล้วพู
“เอาล่ะ น้อายันอมาแบบนี้ เรา็้อทำามำอนั้น” โลสันมวิ้วเมื่อไ้ยินำว่า น้อาย เาำลัะอ้าปาถามแ่็ถูเอเลน่าพูึ้น “ไม่้อห่วุฟรอสเอร์ เราะืนอุปร์อเธอเพื่อให้เธอใ้ทำานวิัย่อไปไ้”
เนยิ้มทันที
“เ้าอยาไปูสะพานสายรุ้นั้นไหม” ธอร์หันไปถามเน
หล่อนมีท่าทีลนลานเล็น้อย่อนะพยัหน้ารับ ธอร์ยิ้ม เาระับเอวอหิสาวเ้ามาใล้ัวและอเธอเอาไว้ ธอร์ว้อน่อนบินออไปพร้อมับเนโยมีเสียโลสันพยายามะถามเาแ่็ไม่สำเร็ เอเลน่ามอธอร์ที่บินออไปแล้ว เธอเินมาบบ่าโลสัน
“ไว้เี๋ยวันเล่าให้ฟันะ” เธอหัวเราะเล็น้อยที่ยัเห็นโลสันทำปาพะาบๆไปมา
“เี๋ยว! แล้วเธอะไปไหนอี?” โลสันหันมาถามเมื่อเห็นเอเลน่าำลัถือสายบอร์เินไปหาร.เลวิเพื่อะอเาิรถไป้วย เอเลน่าหันมาแล้วอบ
“็ะไปส่น้อายันลับแอสาร์น่ะสิถามไ้!” พูบ็สะบัหน้าระโึ้นรถทันที
เอเลน่ารีบลารถอร.เลวิทันทีที่มาถึุเปิประูไบฟรอส์ เธอรีบเินไปหาธอร์ที่ำลัะโนเรียหาไฮม์ัลล์ ธอร์หันมา เาเินรมาทาพวเอเลน่า
“เาไม่ยอมอบลับมา” ธอร์ว่า
“ั้นเรา็ิอยู่ที่นี่” โฮุนพู
ธอร์พยายามะโนเรียหาไฮม์ัลล์อีรั้
“เป็นไปไ้ไหมว่าเิเรื่อึ้นที่แอสาร์” เอเลน่าพูึ้น
“อาเป็นไปไ้” เลี้ิฟอบ
สัพัแสสีรุ้ในลุ่มเมที่่อรวมัวันลมายัพื้นโล็ปราึ้นเรียรอยยิ้มาวอริเออร์ทรี เลี้ิฟและธอร์
หลัาที่ธอร์พูุยับเนและูบลา เอเลน่ามอไปยัธอร์ ริมฝีปาบาเม้มเ้าหาัน่อนะยับ
“ธอร์...” เอเลน่าเรียอีฝ่าย ธอร์เินเ้ามาใล้เธอมาึ้น “ะมีโอาสที่ันะไ้เอนายอีไหม?”
ธอร์เพียยิ้ม
“้าสัาะลับมาหาท่าน...พี่้า” มือหน้ายึ้นทัผมอเอเลน่า “ริๆท่านน่าะลับไปแอสาร์พร้อมับ้า”
“ที่พูมา็น่าสน แ่...” เอเลน่าเียบไป “ันไปไม่ไ้...เหมือนมีบาสิ่รั้เอาไว้ให้ันอยู่ที่นี่”
“บาสิ่เหรอ?”
“พูยาน่ะ แ่ถึยัไัน็ยัมีานที่้อทำที่นี่อยู่” เอเลน่ายิ้มพลาไหวไหล่
“...้าิถึท่านแน่” ธอร์ว่า
“เ่นันน้อาย...”
ธอร์เินเ้ามาอเอเลน่า ร่าบาทำเพียอเาอบและในอนที่ำลัผละออาัน มืออเอเลน่าสัมผัสโนำไล้อมืออธอร์ ราวับระแสไฟ็อ ร่าายอเอเลน่าสะุ้เฮือพร้อมับวามทรำที่เี่ยวับธอร์และบาวามทรำที่เี่ยวับโลิไหลเ้ามาในหัวอเธอ
ธอร์ที่เห็นเอเลน่ายมือุมหัวยัประอแนอเธอเอาไว้พลาถามเธอ้วยวามเป็นห่ว
“ท่านเป็นอะไรไหม?”
“ไม่...แ่...เหมือนะไ้วามทรำบาส่วนลับมา” เอเลน่าอบ “วามทรำที่เี่ยวับนายและโลิ อาะมีแอสาร์ิมา้วยนิหน่อย”
“นั้นเป็นเรื่อที่ีมาๆ!” ธอร์ยิ้มว้า “้าีในะที่ท่านไ้วามทรำเี่ยวับ้าและโลิลับมาบ้า”
“ีใเหมือนัน...” เอเลน่าับแนอธอร์แน่นึ้น เธอ้อเ้าไปในวาอธอร์ “รับปาันที...ไม่ว่าะเิอะไรึ้น อย่าถึั้น้อ่าันนะ โลิน่ะ...”
“เาเป็นน้อาย้า...้าไม่มีวัน่าเาเ็า ้าให้ำสัา” ธอร์ว่า
“อบุธอร์ อให้โีนะ” ธอร์พยัหน้า่อนะเินเ้าไปในสะพานไบฟรอส์พร้อมับวอริเออร์ทรีและเลี้ิฟ ร่าอพวเาถููเ้าไปในแสสีรุ้และหายวับไปในทันที
เอเลน่าและเนรีบเินมารุเิสะพานไบฟรอส์หลัาที่มันหายไป ทั้สอเยหน้าึ้นมอ
“แล้วเอันน้อาย...” เอเลน่าพึมพำ มือบาล้วเ้าไปในระเป๋าาเ
ำไลสีเินสลัลวลายโบราอยู่ในมืออเธอ วาสีโลหิ้อมอมันสัพั่อนะเยหน้ามอท้อฟ้า หัวใอเธอเ้นระส่ำเมื่อนึถึน้อายอีน ผ่านไปสัพัให่ท้อฟ้าเริ่มมืรึ้มราวับำลัะมีพายุเ้า ท้อฟ้าที่เ็มไป้วย้อนเมสีำและสายฟ้าแลบไปมายิ่ทำให้เอเลน่ายิ่เป็นัวลมาึ้น เธอยำไลึ้นุมไปที่อและหลับาล เฝ้าภาวนาอให้ทั้ธอร์และโลิปลอภัยทัู้่ หาถึั้นสู้ัน็อย่าถึนา้อ่าันเลย
เปลือาอหิสาวปิล เธอพอะำไ้บ้าแล้วว่าำไลที่ิัวเธอมาั้แ่ิล์เอเธอทำอะไรไ้ เอเลน่าพอระหนัไ้ว่าารสูเสียวามทรำไปทำให้เธอใ้พลัที่เยมีไม่ไ้มาแ่เธอ็ะลอู
‘ัน้อาระเห็นน้อายอัน’
ั่วพริบาเหมือนำอเป็นริ วาอเธอเริ่มมอเห็นภาพแ่มันเหมือนมีสอภาพาสอมุมึ่าว่าอาะเป็นามุมำไลที่ธอร์และโลิใส่ หัวอเอเลน่าปวุบแ่เธอ็พยายามับเหุาร์ที่เิึ้น อนนี้ธอร์ำลัสู้ับโลิ หัวใอเธอเหมือนระุวูบหนึ่เมื่อเห็นภาพเหมือนโลิำลัะหล่นาสะพานไบฟรอส์แ่็ไม่ เธอยิ่ำ ำไลแน่นึ้นเมื่อเหุาร์่อมาธอร์พยายามะทำลายสะพานไบฟรอส์
“ไม่นะธอร์...” เอเลน่าพึมพำ
ภาพที่เห็น่อมาือธอร์ทำลายสะพานสำเร็แ่มันส่ผลให้เิแรระเบิึ้น หัวเอเลน่าเหมือนโนเย่านเธอ้อมือ้าหนึุ่มหัวเอาไว้
“ุโอเไหม?” เนรีบเินเ้ามาถาม
“...สะพานไบฟรอส์ถูทำลายแล้ว...” เอเลน่าพูเสียเบา เนะัไปแล้วรีบเยหน้ามอท้อฟ้าอีรั้ ้อนเมสีำและสายฟ้า่อยๆเริ่มาหายไปทีละน้อย
“มันำลัะหายไป...” เนพูึ้นะมอท้อฟ้าที่่อยๆลับมาเป็นปิ
นาที่อมาหัวใเอเลน่าเหมือนะหยุเ้น ภาพที่เธอเห็น่อมา...เธอเห็นโลิปล่อยมือาหออโอินและร่วหล่นลไปในวามมื เธอทรุลับพื้น มือบาอบุมำไลไว้แน่น วาสีโลหิเ็มไป้วยน้ำา หิสาวเปล่เสียสะอื้น
“โลิ...”
--END--
****************************************************************
ไรท์ฟื้นืนีพแล้ว่าาา//โนโบ
ฮุ อโทษนะะที่หายไปนานเลย ้ออสารภาพเลยว่าแอบหมไฟเียน แฮะๆ แถมไม่ไ้ามมาเวลมาสัพัแล้ว้อมูลเลยูไม่แน่นเท่าเมื่อ่อนแถมห่าหายานเียนไปอี ภาษาฝืมา่ะ//ราบออภัย
ะว่าไปมาถึอนที่3แล้ว ัปันเรา็ยัไม่โผล่มาเลย ่าัวแพริๆ แ่ไม่้อห่วนะะ เี๋ยวัปันเรา็โผล่มาเร็วๆนี้แหละ่ะ
่วนี้ไรท์็พรุบๆโผล่ๆนะะ านแ่ละอย่าที่อาารย์ให้มามันโหหินสำหรับเรามาๆ แถมเทอมนี้วิาเอร์แ่ละัว็อย่า…ฮืออออ พูแล้วะร้อไห้่ะ//หยิบพรมเ็เท้ามาับนำ้า(?)
ไหนะ้อปั่นาน ไหนะ้อระวันัโวิ ไหนะ้อนั่่ารบ.ุนี้อี!! ทั้เรียทั้เหนื่อยเลย่ะ//ำยามแน่น
ถ้าอ่านแล้วะหิยัไ็ไม่้อแปลใเลย่ะ ไรท์เือบลืมโรเรื่อแล้ว่ะริๆ ูๆแล้วยัไ็ไ้มีรีไรท์แน่ๆ แ่ะรีไรท์ทีเียวอนเียนบ(ะบเมื่อไรล่ะนั้น)
ยัไ่วนี้รีเอร์ทุน็รัษาสุภาพ้วยนะะ รัและห่วใยาไรท์อมี้เียนนี้(ฮา)
ความคิดเห็น