ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2
"อ้าว ก้าน อุ่น ลงมาแล้วหรอลูก"เสียงผู้หยิงคนหนึ่งดังออกมาจากครัว ทำให้ไออุ่นและก้านไม้ต้องเดินเข้าไปดู ผู้หญิงคนนี้คือ คุณแม่่ของไออุ่น ผู้เป็นเพื่อนสนิท(มากๆ)กับแม่ของก้านไม้ หน้าของเธอดูอ่อนเยาว์เกินกว่าอายุจะ40 หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสดูใจดี ตอนนี้เธอกำลังปอกเปลือกมันฝรั่งและต้มน้ำเพื่อทีี่จะเอามาทำซุปอยู่
"คร้าบ~คุณแม่ โอ้โห!กลิ่นหอมจังครับ"ทั้ง2คนสูดดมกลิ่นหอมๆของซุปมันฝรั่งที่ชวนให้น้ำลายสอ
"จ้า งั้นรอประเดี๋ยวนึงนะ"คุณแม่ว่า ในระหว่างนั้นเราก็เตรียมของช่วยคุณแม่รอไปหลายอย่าง
พอทานเสร็จแล้วก็ช่วยกันเก็บของ ล้างจาน เช็ดโต๊ะกัน
"โห อิ่มสุดๆไปเลยครับ เนอะ ไออุ่น อาหารของคุณน้านี่สุดยอดจริงๆ"ก้านไม้ว่าพลางลูบท้องของตัวเองไปมา
"อืม อิ่มแปล้ไปเลยล่ะ"ไออุ่นตอบ
"แล้ววันนี้จะไปไหนกันหรอจ๊ะเด็กๆ"คุณแม่ถามอย่างอ่อนโยน
"อ๋อ! ชวนไออุ่นไปข้างนอกครับ"
"ขอโทษนะครับ กูไม่อย-- อุ๊บ!"
"งั้นผมขอตัวก่อนนะคร้าบ กับข้าวอร่อยมากเลยครับ แล้วจะรีบกลับมานะคร้าบบบ!"ก้านไม้ว่าพลางลากไออุ่นออกไป
"จ้า ไปดีมาดีนะ"คุณแม่โบกมืออำลาอย่างนางสาวไทยและเข้าบ้านไป
"อ่อยอูๆ!(ปล่อยกู!)"ไออุ่นร้องอู้อี้ พร้อมกับแกะมือเหนียวๆของก้านไม้ออก
"ถ้ากูปล่อยมึง มึงก็หนีกลับบ้านน่ะสิ"ก้านไม้ว่า
"ไอ้อ้าน! อูอ๋าย..ไอไอ้ออก...(ไอ้ก้าน! กูหาย..ใจไม่ออก)"
"อ้าว โทษทีเพื่อนโทษที"
"เฮ้อ...เกือบตาย"ไออุ่นถอนหายใจเฮือกใหญ่
"อย่าเวอร์เพื่อนอย่าเวอร์"ก้านไม้ทำหน้าบอกประมาณว่า เวอร์เกิน
"มึงลองโดนเองมั้ยหล่ะ? มึงก็รู้ว่ากูอ่อนแอ"
"คร้าบๆมึงอ่อนแอ"
"เงียบเลย สรุปมึงจะไปไหน"
"โอ้!! สรุปมึงยอมไปกับกูเเล้วสินะ"ก้านไม้พูดอย่างร่าเริง
"เออๆเร็วสิ"
"ปะ งั้นไปกันเลย!!~"ก้านไม้จูงมือไออุ่นไปเรื่อยๆ พร้อมพูดอย่างกับเด็กบอกประมาณว่า เราไปเล่นที่นั่นกันเถอะอะครับ เอาแต่่ใจชะมัด เฮ้อ... ไออุ่นลอบถอนหายใจ พลางอมยิ้มเล็กๆที่มุมปาก
---------------------------------------------------------------------
เป็นไงบ้างคะตอน2
เอามาลงสั้นๆก่อนนะ
พอดีไรท์จะอู้//โดนโบก
และไปเขียนอีกเรื่องนึงอ่ะค่ะ
เข้ามาอ่านและคอมเม้นต์กันเยอะๆน้า
"คร้าบ~คุณแม่ โอ้โห!กลิ่นหอมจังครับ"ทั้ง2คนสูดดมกลิ่นหอมๆของซุปมันฝรั่งที่ชวนให้น้ำลายสอ
"จ้า งั้นรอประเดี๋ยวนึงนะ"คุณแม่ว่า ในระหว่างนั้นเราก็เตรียมของช่วยคุณแม่รอไปหลายอย่าง
พอทานเสร็จแล้วก็ช่วยกันเก็บของ ล้างจาน เช็ดโต๊ะกัน
"โห อิ่มสุดๆไปเลยครับ เนอะ ไออุ่น อาหารของคุณน้านี่สุดยอดจริงๆ"ก้านไม้ว่าพลางลูบท้องของตัวเองไปมา
"อืม อิ่มแปล้ไปเลยล่ะ"ไออุ่นตอบ
"แล้ววันนี้จะไปไหนกันหรอจ๊ะเด็กๆ"คุณแม่ถามอย่างอ่อนโยน
"อ๋อ! ชวนไออุ่นไปข้างนอกครับ"
"ขอโทษนะครับ กูไม่อย-- อุ๊บ!"
"งั้นผมขอตัวก่อนนะคร้าบ กับข้าวอร่อยมากเลยครับ แล้วจะรีบกลับมานะคร้าบบบ!"ก้านไม้ว่าพลางลากไออุ่นออกไป
"จ้า ไปดีมาดีนะ"คุณแม่โบกมืออำลาอย่างนางสาวไทยและเข้าบ้านไป
"อ่อยอูๆ!(ปล่อยกู!)"ไออุ่นร้องอู้อี้ พร้อมกับแกะมือเหนียวๆของก้านไม้ออก
"ถ้ากูปล่อยมึง มึงก็หนีกลับบ้านน่ะสิ"ก้านไม้ว่า
"ไอ้อ้าน! อูอ๋าย..ไอไอ้ออก...(ไอ้ก้าน! กูหาย..ใจไม่ออก)"
"อ้าว โทษทีเพื่อนโทษที"
"เฮ้อ...เกือบตาย"ไออุ่นถอนหายใจเฮือกใหญ่
"อย่าเวอร์เพื่อนอย่าเวอร์"ก้านไม้ทำหน้าบอกประมาณว่า เวอร์เกิน
"มึงลองโดนเองมั้ยหล่ะ? มึงก็รู้ว่ากูอ่อนแอ"
"คร้าบๆมึงอ่อนแอ"
"เงียบเลย สรุปมึงจะไปไหน"
"โอ้!! สรุปมึงยอมไปกับกูเเล้วสินะ"ก้านไม้พูดอย่างร่าเริง
"เออๆเร็วสิ"
"ปะ งั้นไปกันเลย!!~"ก้านไม้จูงมือไออุ่นไปเรื่อยๆ พร้อมพูดอย่างกับเด็กบอกประมาณว่า เราไปเล่นที่นั่นกันเถอะอะครับ เอาแต่่ใจชะมัด เฮ้อ... ไออุ่นลอบถอนหายใจ พลางอมยิ้มเล็กๆที่มุมปาก
---------------------------------------------------------------------
เป็นไงบ้างคะตอน2
เอามาลงสั้นๆก่อนนะ
พอดีไรท์จะอู้//โดนโบก
และไปเขียนอีกเรื่องนึงอ่ะค่ะ
เข้ามาอ่านและคอมเม้นต์กันเยอะๆน้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น