ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผิดรึไง ที่ใจอยากซึน!(yaoi)

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1:ก้านไม้ กับ ไออุ่น

    • อัปเดตล่าสุด 8 เม.ย. 58


                   เช้าวันใหม่ณ บ้านหลังหนึ่ง แดดยา่มเช้าอันอบอุ่นส่องมาที่หน้าต่างและเล็ดลอดออกมาทางผ้าม่าน

    "อืม..."ร่างของเด็กชายคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียง ได้คว่ำตัวหลบแสงอาทิตย์ที่สาดเข้ามา เด็กชายคนนั้นหรือก็คือ ไออุ่น เป็นเด็กชายร่างบาง ไม่สูงหรือเตี้ยจนเกินไป ผิวขาวเนียนไร้ริ้วรอย ดูไปดูมาก็คล้ายกับผู้หญิงจนน่าตกใจ

    ขณะนี้เวลา 7.00 น. ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด เสียงนาฬิกาปลุกดังเป็นช่วงๆ ทำให้ไออุ่นต้องเอื้อมมือมาปิดอย่างเบื่อหน่าย

    "เฮ้อ.."เขาถอนหายใจพลางนอนคลุมโปงต่อไป

    "อายยยยยยยยยยยยยอุ่นนนนนนนนนนนนนน!!"ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งตะโกนออกมาจากนอกบ้าน ทำให้เด็กชายที่นอนอยู่บนเตียงถึงกับขมวดคิ้วแล้วเอาหมอนมาอุดหู

    "เมิงงงตื่นนนนรึยางงงง!"เสียงข้างล่างยังคงตะโกนต่อไป

    "ถ้าเมิงยังไม่ตื่น กูจะงอเเงตรงนี้นะ!อายยอุ่นนน!"ก็ยังคงไม่มีเสียงตอบรับ...

    "เมึงไม่ตื่นใช่มั้ย?ได้..."เเละเสียงก็หายไป แต่ทันใดนั้น ก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

    เอาอีกแล้ว.. ไออุ่นคิดในใจอย่างเบื่อหน่าย พลางกำหมัดแน่น

    ตึกๆๆๆๆๆ เสียงดังขึ้นมาเป็นระยะๆ และมันกำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

    "ปัง!" 

    "ไออุ่น!ไปเล่นกาน~"พลันปรากฎร่างของเด็กชายคนหนึ่ง ที่เปิดประตูเข้ามาอบ่างแรง และกระโจนเข้ามาใส่

    "อุ๊บ!"แต่ก็ต้องเจอเข่าของไออุ่นเข้าไปกลางท้องเต็มๆ ทำให้เด็กชายอีกคนต้องไปนอนดิ้นอย่างเจ็บปวดอยู่บนพื้นห้อง

    "สม"ไออุ่นที่ลุกขึ้นมาแล้วนั่งอยู๋บนเตียง กล่าวอย่างเบื่อหน่าย

    "แหะๆ แรงเยอะไม่เปลี่ยนเลยนะเมิงเนี่ย"เด็กชายอีกคนหัวเราะแห้งๆพลางพูด

    "แล้วมึงมาทำอะไรตั้งแต่เช้า"ไออุ่นถาม

    "กูจะมาชวนมึงไปเตะบอลไง!"เด็กชายอีกคนทำตาเป็นประกาย พลางชี้ไปที่ลูกบอลที่กลิ้งอยู่บนพื้น

    "กูไม่เล่น"สั้นๆง่ายๆและเขาก็นอนต่อไป

    "น่า~มาเล่นเป็นเพื่อนกูหน่อย"

    "กู ไม่ เล่น"ไออุ่นย้ำ

    "น้าๆๆๆๆๆ"เด็กชายอีกคนก็ยังคงอ้อนพร้อมทำตาเป็นประกาย

    "วันนี้วันอะไร"ไออุ่นถาม

    "อ๋อ วันเสาร์ไง"เด็กชายอีกคนตอบ

    "ใช่ไงครับ และ มันควรจะเป็นเวลาพักผ่อนของกู และเช้าๆแบบนี้ กูจะไม่ไปไหนทั้งนั้น"ไออุ่นพูดออกมาจากผ้าห่มเสียงขุ่น ทำให้เด็กชายอีกคนหน้าจ๋อยไปเลย

    "ก็ด้ายยย งั้นกูจะนั่งรอมึงอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน!"เด็กชายอีกคนนึงพูดพลางลากเสียง

    "เออ"ไออุ่นพูดในลำคอพร้อมนอนต่อ

    5นาทีผ่านไป.....

    10นาทีผ่านไป.....

    15นาทีผ่านไป.....

    20นาทีผ่านไป.....

    มันไปรึยัง? ไออุ่นคิด และดีดตัวจากเตียงขึ้นมาดู ปรากฎว่า..

    เจ้าตัวได้นั่งหลับไปซะเเล้ว..

    เฮดโฟนที่ยังคงสวมอยู่ ถูกวางไว้บนลำคอ นั่งขัดสมาธิพิงกำแพง หลับตาพริ้มดูสบาย ผมยุ่งๆปรกหน้าแต่ดูดูดีไม่น้อย

    "เป็นแบบนี้ตลอด"ไออุ่นบ่นอุบอิบ

    "เมื่อคืนเล่นเกมส์ดึกสิท่า"เขาพูดพลางเดินไปใกล้ๆเด็กชายที่กำลังนอนหลับสบายอยู่ พอมองหน้าใกล้ๆแล้ว เด็กชายคนนี้ยิ่งหน้าตาดูดีเข้าไปใหญ่ ชนิดที่ว่า สาวไหนมาก็ต้องหลง เรื่องนี้ทำให้ไออุ่นหึงอยู้บ่อยๆก็ตาม แต่เขาก็ไม่รู้ถึงสาเหตุว่า ทำไมตัวเองถึงหึงกันแน่

    "...ปล่อยให้นอนอย่างนี้ล่ะ"เขาว่าพลางคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป

    เวลา 7.41 น.

    ไออุ่นออกมาจากห้องน้ำแล้ว ตอนนี้เขาอยู่ในสภาพกางเกงบ๊อกเซอร์และผ้าขนหนูผืนเล็กที่เอาไว้เช็ดผม แต่เขาก็ไม่เห็นวี่แววของเด็กชายอีกคนที่นั่งรอเขาเลย ทำให้เขาเริ่มสงสัยว่าหายไปไหน แต่เมื่อเดินไปทางตู้เสื้อผ้าก็พบว่า

    "มึงทำอะไร"ไออุ่นถามเสียงขุ่น เสียงเลือดเริ่มปูดขึ้นมาบนขมับซ้าย คิ้วเริ่มกระตุกเมื่อมองสิ่งที่เห็นบนหน้า

    "หาชุดให้มึงใส่ไง"เด็กชายกล่าวพลางคุ้ยชุดไปมาจนห้องรก

    "กูหาใส่เองได้ครับ"

    "เออน่า~ อ่ะ! เอาชุดนี้"เด็กชายว่าพลางยื่นชุดให้ใส่ มันเป็นชุดเสื้อแขนยาวสีส้มขาว กางเกงสีน้ำตาลขาสั้น ทำให้ไออุ่นคิ้วผูกเป็นปมเลยทีเดียว

    "เดี๋ยวๆนี่มันชุดที่มึงให้กูตอนวันเกิดปีที่เเล้วนี่"ไออุ่นว่า

    "ก็ใช่ไงครับคุณเพื่อน"

    "แล้ว นี่หน้าร้อน เอามาให้กูใส่้เพื่อ"

    "ก็เห็นคุณมึงไม่ไปเตะบอลเป็นเพื่อนกู ก็มาเล่นในห้องมึงก็ได้ เปิดแอร์เย็นสบาย~"เด็กชายว่า

    "กูไม่ใส่"ไออุ่นกล่าว

    "งั้นมึงใส่ชุดนี้"เด็กชายทำตาเป็นประกายยิ่งกว่าเดิม

    "ชุดนี้กูก็ขอผ่าน แล้วนี่ตอนมึงเล่นเกมส์กับกูมึงก็ให้กูใส่ชุดนี้ เพื่ออะไรครับ"ชุดนี้คือชุดเมด มีริบบิ้นฟูฟ่องเต็มไปหมด มีทั้งหูแมวและหางแมว และผ้ากันเปื้อนสีขาวสะอาด

    "ก็กูเห็นมึงเก็บชุดนี้ไว้อย่างดีอ่ะ"

    ที่กูเก็บไว้เพราะซ่อนไม่ให้มึงเห็นไง.. ไออุ่นบ่นในใจ

    "ไม่ กูจะใส่ชุดนี้"ไออุ่นว่าพลางเบียดเด็กชายอีกคนเข้าไปหยิบเสื้อคอวีสีฟ้าอมเขียม กับกางเกงยีนมาใส่อย่างรวดเร็ว

    "โห..อุ่น ไม่มีความน่ารักเลย-3-"เด็กชายทำปากจู๋ใส่

    "กูอุตส่าห์จะออกไปข้างนอกเป็นเพื่อนมึงแล้วนะครับ คุณก้านไม้"เด็กชายทำหน้าไม่สบอารมณ์สุดๆกับเพื่อนตัวเอง

    "ฮ่าๆๆกูล้อเล่น ไปก็ได้ๆ"เด็กชายที่รู้สึกจะชื่อว่าก้านไม้ตอบอย่างร่าเริง






    -------------------------------------------------------------------
    มาแล้วค่า กับตอนที่1 กว่าจะได้มาแต่งมัวแต่เล่นเกมส์ รอยายชิมิล่า(รับรองไม่มีคนรอ-3-)
    ตอน2น่าจะมาเร็วๆนี้แหละน้า แต่ง2เรื่องควบกันไปมันก็อยากอยู่
    ไรท์มือใหม่เน้ออย่าว่ากัน
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×