ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ขอบคุณนะคาโล
รุ่งเช้า
ดวงตาสีฟ้าที่ส่อแววเย็นชาค่อย ๆ ลืมตาขึ้น แสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้า เป็นสิ่งที่ปลุกชายหนุ่มจากนิทรา...
สิ่งที่ชายหนุ่มมองไปเป็นที่แรก คือ เตียงของหญิงสาวอันเป็นที่รัก แต่เตียงนั้นกลับว่างเปล่า
ชายหนุ่มเลยออกตามหาจนถึงหลังป้อมอัศวิน สิ่งที่ชายหนุ่มเห็นคือร่องรอยของข่ายเวทมนต์ดาว 8 แฉก
ที่เฟรินทำไว้
“นี่มัน เวทปลุกปีศาจนี่นาหรือว่า...” คาโลพูดเบา ๆ ก่อนจะวิ่งกลับห้องไป
“อ้าวเฟริน นายมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไรน่ะ” คาโลถามงง ๆ
“มันก็นั่งอยู่ตรงนี้ตั้งนานแล้วว่าแต่นายไปไหนมา” คิลที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำพูดกับคาโล
“แต่ว่า...ช่างเหอะ” คาโลจะเถียงแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
“คาโล ฉันจะไปเยี่ยมพ่อ (หาข่าวนีโอ) สักพักนะ นายอยู่กับเฟรินซัก 2-3 วันละกัน” คิลพูดขณะเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า
“อือ ฝากด้วยนะคิล เรื่องข่าว” คาโลกระซิบเบา ๆ
“อือ ว่าแต่นายอย่าทำอะไรเฟรินตอนฉันไม่อยู่ล่ะ” คิลแซวขำ ๆ
เปรี๊ยะ...
“เหวอ...”คิลร้องเมื่อน้ำแข็งเริ่มมาเกาะขาของตน...
“จะไปก็รีบไป” คาโลพูดช้า ๆ
“อือ ไปนะเฟริน” คิลตะโกนลาเพื่อนสาว
ซึ่งเฟินก็ยิ้มและโบกมือให้ด้วยความร่าเริง
เมื่อคิลไปแล้วเฟรินเลยเดินมาเกาะแขนคาโลแล้วพูดว่า
“คิลไม่อยู่คงเหงาเนอะ”
“ไม่หรอก...ว่าแต่เฟรินนายลองพูดซิ โดยไม่ต้องจับฉัน” คาโลพูด
เฟรินพยายามที่จะเปล่งเสียง แต่ก็ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาจากปากสีชมพูนั้น
“วันนี้พอก่อนละกัน” ในที่สุดคาโลก็พูดขึ้น
เฟรินหอบน้อย ๆ แล้วยิ้มอย่างดีใจ
เมื่อกลับถึงห้องเฟรินก็ล้มตัวลงนอนอย่างเหนื่อยล้า
“นายไม่อาบน้ำหรอ” คาโลถาม
เฟรินส่ายหน้า  =.= ^
“ฉันนับ 1 - 3 ถ้านายยังไม่เข้าห้องน้ำฉันจะอาบให้นาย 1...”
สิ้นเสียงคาโลเฟรินก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที
คาโลได้แต่มองตามด้วยความขำในท่าทีของสาวน้อย ไม่นานเฟรินก็ออกมจากห้องน้ำพร้อมชุดนอนสีขาวนวล
คาโลมองเฟรินด้วยความตกตะลึงแต่ก็รีบเข้าห้องน้ำต่อไปอย่างรวดเร็ว
และแล้วค่ำคืนนั้นก็ผ่านไปอย่างสงบ
ดวงตาสีฟ้าที่ส่อแววเย็นชาค่อย ๆ ลืมตาขึ้น แสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้า เป็นสิ่งที่ปลุกชายหนุ่มจากนิทรา...
สิ่งที่ชายหนุ่มมองไปเป็นที่แรก คือ เตียงของหญิงสาวอันเป็นที่รัก แต่เตียงนั้นกลับว่างเปล่า
ชายหนุ่มเลยออกตามหาจนถึงหลังป้อมอัศวิน สิ่งที่ชายหนุ่มเห็นคือร่องรอยของข่ายเวทมนต์ดาว 8 แฉก
ที่เฟรินทำไว้
“นี่มัน เวทปลุกปีศาจนี่นาหรือว่า...” คาโลพูดเบา ๆ ก่อนจะวิ่งกลับห้องไป
“อ้าวเฟริน นายมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไรน่ะ” คาโลถามงง ๆ
“มันก็นั่งอยู่ตรงนี้ตั้งนานแล้วว่าแต่นายไปไหนมา” คิลที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำพูดกับคาโล
“แต่ว่า...ช่างเหอะ” คาโลจะเถียงแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
“คาโล ฉันจะไปเยี่ยมพ่อ (หาข่าวนีโอ) สักพักนะ นายอยู่กับเฟรินซัก 2-3 วันละกัน” คิลพูดขณะเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า
“อือ ฝากด้วยนะคิล เรื่องข่าว” คาโลกระซิบเบา ๆ
“อือ ว่าแต่นายอย่าทำอะไรเฟรินตอนฉันไม่อยู่ล่ะ” คิลแซวขำ ๆ
เปรี๊ยะ...
“เหวอ...”คิลร้องเมื่อน้ำแข็งเริ่มมาเกาะขาของตน...
“จะไปก็รีบไป” คาโลพูดช้า ๆ
“อือ ไปนะเฟริน” คิลตะโกนลาเพื่อนสาว
ซึ่งเฟินก็ยิ้มและโบกมือให้ด้วยความร่าเริง
เมื่อคิลไปแล้วเฟรินเลยเดินมาเกาะแขนคาโลแล้วพูดว่า
“คิลไม่อยู่คงเหงาเนอะ”
“ไม่หรอก...ว่าแต่เฟรินนายลองพูดซิ โดยไม่ต้องจับฉัน” คาโลพูด
เฟรินพยายามที่จะเปล่งเสียง แต่ก็ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาจากปากสีชมพูนั้น
“วันนี้พอก่อนละกัน” ในที่สุดคาโลก็พูดขึ้น
เฟรินหอบน้อย ๆ แล้วยิ้มอย่างดีใจ
เมื่อกลับถึงห้องเฟรินก็ล้มตัวลงนอนอย่างเหนื่อยล้า
“นายไม่อาบน้ำหรอ” คาโลถาม
เฟรินส่ายหน้า  =.= ^
“ฉันนับ 1 - 3 ถ้านายยังไม่เข้าห้องน้ำฉันจะอาบให้นาย 1...”
สิ้นเสียงคาโลเฟรินก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที
คาโลได้แต่มองตามด้วยความขำในท่าทีของสาวน้อย ไม่นานเฟรินก็ออกมจากห้องน้ำพร้อมชุดนอนสีขาวนวล
คาโลมองเฟรินด้วยความตกตะลึงแต่ก็รีบเข้าห้องน้ำต่อไปอย่างรวดเร็ว
และแล้วค่ำคืนนั้นก็ผ่านไปอย่างสงบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น