ฟิกบารามอส ::รักต้องห้าม::

ข้อมูลเบื้องต้น

Noda Sung

เนื้อเรื่อง

"พี่คาโล..." น้ำเสียงหวานๆ เรียกบุรุษที่นั่งอ่านหนังสือริมหน้าต่างให้หันมามอง

ร่างเล็กๆ ของเด็กหญิงวัย 4 ขวบกำตุ๊กตาและหมอนใบเล็กๆ เอาไว้อย่างหวงแหน

"เฟริน?? ยังไม่นอนอีกหรอ" ร่างสูงละจากหนังสือหันมาสนทนากับเจ้าตัวเล็ก

"เฟรินกลัว อยากมานอนกับพี่คาโลค่ะ" ร่างเล็กอ้อนตาละห้อย มุมปากเจ้าชายผู้สูงศักดิ์หยักแย้มขึ้นเล็กน้อยก่อนจะช้อนให้ร่างเล็กๆ ขึ้นมานั่งตัก

"เล่นเอาหมอนกับตุ๊กตามาแบบนี้ ใครจะปฏิเสธลง" คาโลเอ่ยน้ำเสียงอ่อนโยน เฟรินเอนกายอิงอกหนาดวงตากลมโตสีน้ำตาลหรี่ลงช้าๆ ก่อนจะผล่อยหลับไป

คาโลลูบหัวเจ้าตัวเล็กเบาๆ อย่างทะนุถนอม แววตาสีฟ้าไหววูบอย่างสะท้อนใจทำไมกันนะ...เมื่อพี่มองเจ้า...มันมีความรู้สึก...เกินกว่า...พี่น้อง

"อือ..." ร่างเล็กกว่าบนตักเขาครางราวกับว่าทรมานเสียเต็มประดา ทำให้ร่างสูงเดาได้ไม่ยากนัก
'คงฝันร้าย'

ไม่นานร่างเล็กก็ลุกขึ้นพลางขยี้ตายกใหญ่ปกปิดรอยน้ำตา แต่ไม่ว่าพยายามปิดบังสักเท่าไหร่เสียงสะอื้นก็ยังคงฟ้องอยู่ดังเท่านั้น...

นิ้วเรียวคว้าร่างบางเข้ามากอดก่อนจะปลอบประโลมเสียงนุ่ม

"ฝันร้ายหรือเฟรินของพี่" ร่างน้อยไม่ตอบหากพยักหน้าเบาๆ

"ไนท์แมร์จะไม่ทำร้ายเด็กดีหรอกเจ้าอย่ากลัวไปเลย" คาโลเอ่ยต่อพลางโยกตัวเห่กล่อมร่างเล็ก

"เฟรินไม่ใช่เด็กดี ไนท์แมร์จะต้อง..." น้ำเสียงหวานใสหยุดเพียงเท่านั้นด้วยกลัวคำพูดของตัวเอง คาโลลอบยิ้มขันกับใบหน้าใสซื่อนั่น

"เพราะอะไรเฟรินถึงไม่ใช่เด็กดีล่ะ" คาโลถาม

"เพราะ...เพราะเฟรินรักพี่คาโล" เฟรินตอบ คราแรกชายหนุ่มชะงักแต่เมื่อสังวรณ์ได้ก็ย้ำใจว่านางต้องรักเขาคนละอย่างกับพี่เขารักนางแน่

รักของนางที่มีต่อเขา...มันบริสุทธิ์...

"เฟรินรักพี่ทำไมถึงไม่ใช่เด็กดีล่ะ" คาโลยังคงถาม หวังให้ร่างน้อยระบายความรู้สึก อย่างน้อยที่สุดก็เพื่อให้คืนนี้เด็กน้อยตรงหน้าได้หลับสบาย...

"เพราะรักของเฟริน ครูเจนิเฟอร์บอกว่ามันบาป" ร่างเล็กพูดเพียงเท่านั้นน้ำตาน้อยๆ ที่ฝืนกลั้นมานานก็ร่วงริน คาโลเช็ดให้แทบไม่ทัน

"พี่จะปกป้องเจ้าเอง อย่าคิดมากเลยมานี่สิพี่จะเล่านิทานให้ฟัง" คาโลเอนกายราบไปกับเตียงก่อนจะให้เฟรินนอนบนท่อนแขนกำยำนั่น

ร่างเล็กใช้ศีรษะพาดลงบนไหล่กว้าง หวังให้เสียงจังหวะหัวใจของพี่ชายขับกล่อมให้หลับไหลอีกแรง น้ำเสียงนุ่มทุ่มอ่อนโยนเริ่มต้นเล่าร่างบางก็ปรือเปลือกตาลงอีกครั้ง

ไม่ครั่นคร้ามราตรีกาลที่แสนมืดมิด

ไม่ครั่นคร้ามกระทั่งไนท์แมร์จ้าวแห่งฝันร้าย

เพียงแค่พี่คาโลของเธอจะปกป้อง แค่นี้ก็มั่นใจว่าไม่มีใครหน้าไหนกล้าทำอะไรเธอได้...มาก็มาสิ เธอจะฟ้องท่านพี่คาโลให้จัดการเสียให้ราบ...

โดยไม่ทันรู้ตัวร่างบางก็เผลอหลับไป...

ดวงตาสีฟ้าคอยเหลือบมองร่างบางเป็นระยะเมื่อเห็นว่าหลับแล้วแถมมุมปากยังมีรอยยิ้มเล็กๆ มันทำให้เขาค่อนข้างมั่นใจว่าคืนนี้ เฟริน...น้องของเขาจะต้องฝันดี...

เรียวปากบางทาบทับไปที่อีกปากที่เล็กกว่ามากช้าๆ แววตาสีฟ้าหม่นแสงก่อนจะถอนริมฝีปากออก ชายหนุ่มเดินไปที่หน้าต่างจ้องมองไปที่ดวงจันทร์กลมสุกสว่าง

หากอธิษฐาแล้วท่านให้พรได้จริง...

ข้าขออธิษฐาน...ให้ข้าเป็นคนบาป อย่าให้เฟรินต้องมาเป็นคนบาปร่วมกับเขา แค่เด็กคนนี้เท่านั้น ที่อยากจะปกป้องเอาไว้จากทุกสิ่ง...

เพราะนาง...สำคัญยิ่งกว่าลมหายใจของเขาเสียอีก


เจ้า...จะเป็นยอดรักของพี่...ตลอดไป




ลิตเติลมิคุจังเองจ้า