ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    yaoi VOCALOID (Fic)

    ลำดับตอนที่ #4 : mikuo Len 2 : ความรู้สึกที่ลึกซึ้งเกินไป

    • อัปเดตล่าสุด 20 ต.ค. 55


    ตอนย่อยที่ ชื่อตอนย่อย ผู้เข้าชม โพส แก้ไข
    1 mikuo Len บทนำ 8 0 แก้ไข
    2 mikuo Len 1 : เด็กน้อยหรือน้องชาย 7 0 แก้ไข
    3 ข้อเสียของผมยาว มันมีจริง?? 1 0 แก้ไข


    ผมว่า . . . = =;; มีแต่นักอ่านเงานะครับ ไม่มีใครโพสให้ผมเลย //ร้องไห้กอดมิคุโอะเป็นชุด (ไม่ใช่ล่ะ = =;; ต่อๆเข้าเรื่อง)
     
    ********************************************************************

     


    2

    ความรู้สึกที่ลึกซึ้งเกินไป
     

          "มิคุโอะ . . . เสื้อฉันอยู่ไหนอะ?"

          "สงสัยตกพื้นมั้งครับ ^^"

          "เอ่ = =;; เก็บให้หน่อยสิ"

          "ครับๆ ^^"

          พวกผมมาถึงทะเลแล้วล่ะครับ ไวไหมล่ะครับ ^^ เพราะที่นี่ถูกมิคุซื้อไปน่ะครับ เลยกลายเป็นของวงเราไปแล้ว = = ที่แห่งนี้ก็คงจะแพงขึ้นสุดๆเลยล่ะครับ เพราะมันติดกับทะเลพอดี ผมค่อยๆถอดชุดออกและใส่ชุดว่ายน้ำชาย พอผมออกไปก็เห็นมิคุโอะยืนคุยกับมิคุและพี่ริน แล้วเสื้อฉันล่ะ = = มิคุโอะ

          "อ๊ะ . . . 0 0 เล็นคุง ^^ มานี่สิครับ" มิคุโอะกวักมือเรียกผม

          "อือ"

          "เล็นคุง!!!~ >[]<" จู่ๆพี่บ้าก็มากอดผมอย่างหน้าตาเฉย 

          "พี่ครับ ปล่อยผมเถอะครับ ร้อนนะครับ" 

          "ก็เค้าคิดถึงเล็นคุงนี่นา >< นะๆ"

          "ครับๆ = =;;"

          "แต่ผมว่าเล็นคุงจะร้อนจริงๆนะครับ ^^ " อยู่ดีๆมิคุโอะก็เข้ามากอดผม

          "กะ . . . ก็นะ" ผมหน้าแดงแล้วก้มหน้าลง

          "อะไรอะ~ >3< ทำไมเล็นคุงดูเหมือนจะทำตามมิคุโอะมากกว่าเค้านะ" พี่รินทำหน้าไม่พอใจสุดๆ

          "น่าๆ~ ^^ " มิคุปลอบริน

          "พี่มิคุจัง! *0* วันหลังให้ฉันเป็นพี่สาวพี่มิคุนะ . . . นะๆ >< "

          "กะ . . . ก็ได้จ้า ^^;; "

          "เย่~ >3< รักพี่มิคุจังที่สุด"

          พี่รินเข้าไปกอดมิคุอย่างหน้าตาเฉยแล้วหอมแก้มทีหนึ่ง ผมล่ะอยากฆ่าพี่คนนี้จริงๆ =A= ผมมองมิคุโอะที่กอดผมผมพึ่งรู้ตัวว่ามิคุโอะจ้องผมไม่หยุดจนผมเผลอสบตาเขาเข้าอย่างจังๆ  แก้มผมแดงอีกครั้ง มิคุโอะค่อยๆอุ้มผมขึ้นไปไว้บนไหล่แล้วลากผมไปอย่างหน้าตาเฉย

          "มะ . . . มิคุโอะ!!! ปล่อยฉันลงนะ!!"

          "ผมว่าลองไปหาพวกพี่ไคโตะดีกว่าครับ ^^ "

          "ตะ . . . แต่ว่า . . . "

          "น่า~ . . .เดี๋ยวเล็นคุงก็จะสนุกด้วยล่ะครับ"

          แต่ว่านายกำลังทำให้ฉันหน้าแดงแทบจะละลายแล้วนะ ปล่อยฉันลงสิเฟ้ย!! >[]< ผมหน้าแดงแล้วมองพื้นลงไป รู้สึกได้ยินเสียงมิคุโอะหัวเราะนิดหน่อยด้วย พอเดินมาถึงใต้ต้นไม้ก็เจอพวกไคโตะอยู่ในนั้น กำลังปิ้งบาบีคิวกินกันอยู่ มิคุโอะวางผมลงแล้วจับมือผมให้เข้าไปร่วมกันด้วย

          "มิคุโอะ!!" อยู่ดีๆเสียงของใครบางคนก็ทำให้ผมหันไปมองนั่นก็คือ 'อะไคโตะ' จู่ๆเขาก็กอดมิคุโอะทันที

          "อะ . . . อะไคโตะซัง ^^;; ไม่ต้องกระโดดกอดผมก็ได้นะครับ"

          "ได้ไงล่ะ ก็มิคุโอะที่แสนน่ารักๆของฉันหายไปตั้งนาน คนอย่างพี่ชายก็คิดถึงเป็นนะ!!"

          "พี่อะไคโตะ!! ปล่อยมิคุโอะนะครับ . . . รู้ไหมว่ามิคุโอะน่ะพึ่งกลับมาจากโตเกียวนะครับ"

          "อา . . . ปล่อยก็ได้ "

          พออะไคโตะปล่อยมิคุโอะ ผมก็รู้สึกแปลกๆที่อะไคโตะมากอดมิคุโอะราวกับว่าอยากจะ . . . เอาอะไคโตะออกไปแฮะ = = พอพวกเราทุกๆคนเริ่มกินบาบีคิว ผมก็นั้งดื่มน้ำหน่อยจู่ๆมือของมิคุโอะก็มาจับมือผมแล้วบีบเบาๆ

          "มิคุโอะ!?"

          "มันเหนื่อยน่ะครับ" เขายิ้มบางๆและแล้วก็มานอนตักผมอย่างหน้าตาเฉย

          "มิคุโอะ!"

          "ขอหลับแปปหนึ่ง. . . ครับ "

          เขาค่อยๆหลับตาแล้วหลับไปอย่างไว ผมก็หน้าแดงนิดหน่อย ผ่านไปสักพักผมก็โดนไคโตะปลุกซะแล้วไคโตะมองผมและยิ้มใส่

          


          
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×