ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : mikuo Len 2 : ความรู้สึกที่ลึกซึ้งเกินไป
ตอนย่อยที่ | ชื่อตอนย่อย | ผู้เข้าชม | โพส | แก้ไข |
1 | mikuo Len บทนำ | 8 | 0 | แก้ไข |
2 | mikuo Len 1 : เด็กน้อยหรือน้องชาย | 7 | 0 | แก้ไข |
3 | ข้อเสียของผมยาว มันมีจริง?? | 1 | 0 | แก้ไข |
ผมว่า . . . = =;; มีแต่นักอ่านเงานะครับ ไม่มีใครโพสให้ผมเลย //ร้องไห้กอดมิคุโอะเป็นชุด (ไม่ใช่ล่ะ = =;; ต่อๆเข้าเรื่อง)
********************************************************************
2
ความรู้สึกที่ลึกซึ้งเกินไป
"มิคุโอะ . . . เสื้อฉันอยู่ไหนอะ?"
"สงสัยตกพื้นมั้งครับ ^^"
"เอ่ = =;; เก็บให้หน่อยสิ"
"ครับๆ ^^"
พวกผมมาถึงทะเลแล้วล่ะครับ ไวไหมล่ะครับ ^^ เพราะที่นี่ถูกมิคุซื้อไปน่ะครับ เลยกลายเป็นของวงเราไปแล้ว = = ที่แห่งนี้ก็คงจะแพงขึ้นสุดๆเลยล่ะครับ เพราะมันติดกับทะเลพอดี ผมค่อยๆถอดชุดออกและใส่ชุดว่ายน้ำชาย พอผมออกไปก็เห็นมิคุโอะยืนคุยกับมิคุและพี่ริน แล้วเสื้อฉันล่ะ = = มิคุโอะ
"อ๊ะ . . . 0 0 เล็นคุง ^^ มานี่สิครับ" มิคุโอะกวักมือเรียกผม
"อือ"
"เล็นคุง!!!~ >[]<" จู่ๆพี่บ้าก็มากอดผมอย่างหน้าตาเฉย
"พี่ครับ ปล่อยผมเถอะครับ ร้อนนะครับ"
"ก็เค้าคิดถึงเล็นคุงนี่นา >< นะๆ"
"ครับๆ = =;;"
"แต่ผมว่าเล็นคุงจะร้อนจริงๆนะครับ ^^ " อยู่ดีๆมิคุโอะก็เข้ามากอดผม
"กะ . . . ก็นะ" ผมหน้าแดงแล้วก้มหน้าลง
"อะไรอะ~ >3< ทำไมเล็นคุงดูเหมือนจะทำตามมิคุโอะมากกว่าเค้านะ" พี่รินทำหน้าไม่พอใจสุดๆ
"น่าๆ~ ^^ " มิคุปลอบริน
"พี่มิคุจัง! *0* วันหลังให้ฉันเป็นพี่สาวพี่มิคุนะ . . . นะๆ >< "
"กะ . . . ก็ได้จ้า ^^;; "
"เย่~ >3< รักพี่มิคุจังที่สุด"
พี่รินเข้าไปกอดมิคุอย่างหน้าตาเฉยแล้วหอมแก้มทีหนึ่ง ผมล่ะอยากฆ่าพี่คนนี้จริงๆ =A= ผมมองมิคุโอะที่กอดผมผมพึ่งรู้ตัวว่ามิคุโอะจ้องผมไม่หยุดจนผมเผลอสบตาเขาเข้าอย่างจังๆ แก้มผมแดงอีกครั้ง มิคุโอะค่อยๆอุ้มผมขึ้นไปไว้บนไหล่แล้วลากผมไปอย่างหน้าตาเฉย
"มะ . . . มิคุโอะ!!! ปล่อยฉันลงนะ!!"
"ผมว่าลองไปหาพวกพี่ไคโตะดีกว่าครับ ^^ "
"ตะ . . . แต่ว่า . . . "
"น่า~ . . .เดี๋ยวเล็นคุงก็จะสนุกด้วยล่ะครับ"
แต่ว่านายกำลังทำให้ฉันหน้าแดงแทบจะละลายแล้วนะ ปล่อยฉันลงสิเฟ้ย!! >[]< ผมหน้าแดงแล้วมองพื้นลงไป รู้สึกได้ยินเสียงมิคุโอะหัวเราะนิดหน่อยด้วย พอเดินมาถึงใต้ต้นไม้ก็เจอพวกไคโตะอยู่ในนั้น กำลังปิ้งบาบีคิวกินกันอยู่ มิคุโอะวางผมลงแล้วจับมือผมให้เข้าไปร่วมกันด้วย
"มิคุโอะ!!" อยู่ดีๆเสียงของใครบางคนก็ทำให้ผมหันไปมองนั่นก็คือ 'อะไคโตะ' จู่ๆเขาก็กอดมิคุโอะทันที
"อะ . . . อะไคโตะซัง ^^;; ไม่ต้องกระโดดกอดผมก็ได้นะครับ"
"ได้ไงล่ะ ก็มิคุโอะที่แสนน่ารักๆของฉันหายไปตั้งนาน คนอย่างพี่ชายก็คิดถึงเป็นนะ!!"
"พี่อะไคโตะ!! ปล่อยมิคุโอะนะครับ . . . รู้ไหมว่ามิคุโอะน่ะพึ่งกลับมาจากโตเกียวนะครับ"
"อา . . . ปล่อยก็ได้ "
พออะไคโตะปล่อยมิคุโอะ ผมก็รู้สึกแปลกๆที่อะไคโตะมากอดมิคุโอะราวกับว่าอยากจะ . . . เอาอะไคโตะออกไปแฮะ = = พอพวกเราทุกๆคนเริ่มกินบาบีคิว ผมก็นั้งดื่มน้ำหน่อยจู่ๆมือของมิคุโอะก็มาจับมือผมแล้วบีบเบาๆ
"มิคุโอะ!?"
"มันเหนื่อยน่ะครับ" เขายิ้มบางๆและแล้วก็มานอนตักผมอย่างหน้าตาเฉย
"มิคุโอะ!"
"ขอหลับแปปหนึ่ง. . . ครับ "
เขาค่อยๆหลับตาแล้วหลับไปอย่างไว ผมก็หน้าแดงนิดหน่อย ผ่านไปสักพักผมก็โดนไคโตะปลุกซะแล้วไคโตะมองผมและยิ้มใส่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น