ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    yaoi VOCALOID (Fic)

    ลำดับตอนที่ #14 : kaito mikuo 1 : คำท้า

    • อัปเดตล่าสุด 11 ก.ค. 56







    1

    คำท้า




     
         ผมค่อยๆหันไปมองคนตรงหน้าที่ยืนสีไวโอลินในห้องดนตรีโดยมีคุณครูผู้หญิงนั้งฟังอยู่ พอเล่นจบก็เดินเข้าไปกอดคนที่ผมแอบรักอยู่ก็คือคนที่สีไวโอลิน 'ไคโตะ' เขาเป็นคุณครูที่ผมแอบชอบมาตั้งแต่ตอนย้ายโรงเรียนใหม่ๆแล้ว


           "ไคโตะซัง ฉันว่าคุณน่าจะไปเล่นดนตรีกับนักเล่นดนตรีคนอื่นๆนะคะ" คุณครูลูกะโอบคอแล้วยิ้มใส่คนตรงหน้า


           "ครูลูกะก็ . . . ผมไม่เก่งมากนักหรอกครับ"


           "ต้องพยายามสิคะ"


           "ครับ ผมจะพยายา . . . "


          ผมรีบวิ่งไปเขตบริเวณนี้ทันที ความรู้สึกเจ็บจี๊ดที่หัวใจมันช่างทรมานซะเสียจริง ปวดหัวใจ หายใจไม่ออกอีก นี่มันคือ 'อะไร' กันนะ ร่างกายรู้สึกเพลียสุดๆสงสัยคงไม่ได้นอนแน่ๆเลย อา . . . อยากนอนจัง


              โครม!?









          ความรู้สึกเย็นๆแถวๆบริเวณคอพอลืมตาขึ้นมาก็พบกับคุณครูไคโตะที่เช็ดตัวให้ผม กับคุณครูกาคุโปะที่ตรวจเช็คอะไรสักอย่างแถวๆโต๊ะ ผมค่อยๆลุกขึ้นนั้งบนเตียงแต่โดนคุณครูไคโตะจับกดลงบนเตียงแถมยังโดนบ่นอีก


           "คุณครูครับ"


           "หือ? . . . เธอก็พูดดีๆเป็นนี่นา" คุณครูไคโตะลูบหัวผม


              อบอุ่นจัง


           "ผม . . . เป็นอะไรน่ะครับ?"


           "เธอเป็นลมน่ะ เมื่อเช้าทานอะไรมาบ้างไหม?"


           "ก็ . . . น่าจะเพลียๆเพราะนอนดึกน่ะครับ"


           "หัดนอนให้มันพอดีมั้งสิ"


           "ก็ . . . อ่านหนังสือนี่ครับ"


           " . . . "


           " . . . หือ? "


              อะไรกัน? . . . ทำไมต้องจ้องไม่หยุดล่ะ?


           "วันนี้เธอกินยามาผิดรึเปล่าเนี่ย? ที่จริงจะพูดจาไม่ดีและ . . . "


          ผมรีบเอาผ้าห่มคลุมหน้าตัวเองทันทีจนคุณครูไคโตะเขย่าตัวผมแต่ผมก็ไม่สนใจหรอก ก็เล่นพูดด้านเสียที่ตัวเองแกล้งคนคนนี้นี่นา . . . ก็อยากให้สนใจเยอะๆกว่าเก่านี่นา ผ่านไปสักพักผมก็รู้สึกถึงว่าฝนมันตกลงมา กะว่าจะเอาคะแนนที่สอบไปให้ดูซะหน่อยก็พนันกันนี่นา . . . ผมหันไปมองรถยนต์ของคุณครูไคโตะก็เจอกับคุณครูลูกะทันที

          ทำไม? . . . 2 คนนี้เป็นอะไรกันแน่ๆเลย อะไรกัน . . . เจ็บจี๊ดที่หัวใจอีกแล้ว ทรมานอีกแล้ว


           "มิคุโอะ?"


           "คุณ . . . ครู . . . ไคโตะ" ผมหันไปตามเสียงและรีบเข้าไปในอ้อมอกของครูทันที


           "มิคุโอะ?!"


           "ผม . . . ทรมาน หายใจไม่ออก"


           "เป็นหอบเหรอ?!"


           "ไม่รู้สิครับ แต่ก็เริ่มหายไปแล้ว"


           "เฮ่อ ชอบให้เป็นห่วงอยู่ตลอดเลยนะ เด็กบ้า"


           "ขอโทษครับ โอ๊ะ . . . ผมได้คะแนนที่ดีสุดๆเลยนะครับ" ผมรีบยื่นใบคะแนนให้


           "เอ๋ . . . เก่งจังนะ อย่างงี้ฉันก็ต้องทำตามสัญญาสินะ"


           "เอ๋ . . .?!"


           "ก็พนันกันนี่?"


           "อา . . . แต่ว่าผม . . . "


              ไม่อยากให้ไป


           "หือ?"


           "ปะ . . . เปล่าครับ! ผมไปแล้วนะ"


           "ฝนตกนะ เดี๋ยวครูไปส่งนะ"


           "ขะ . . . ขอบคุณครับ" ผมยิ้มบางๆ

    ***********
    เดี๋ยวมาต่อครับ นอนดึกแล้ว =w=

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×