ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ETP] Love my bad boy รักจริงๆนะแบดบอยของฉัน

    ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่5

    • อัปเดตล่าสุด 10 ต.ค. 57


    5

    “นายจะไม่นั่งเหรอ”ฉันเงยหน้าถามคิมนัมยอง

    “อืมนั่งสิ”คิมนัมยองลากเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งลง

    “นี้ฮะฮยองผมเก็บไว้ให้”ซอกกุกยื่นขนมปังปิ้งทาเนยให้คิมนัมยอง

    “ขอบใจซอกกุก”คิมนัมยองรับแล้วยัดเข้าปากทันที(น่าจะหิวน่าดู- -)

    “น้องๆทุกคนคะเตรียมตัวไปถ่ายทำรายการต่อนะคะ”พี่คาเลนเมลเดินมาบอกกับทุกคน

    “แต่พี่ครับซีโล่ยังไม่ลงมาเลยนะครับ”คิมนัมยองบอกพี่คาเลนเมล

    “อ๋อ งั้นรอน้องซีโล่ก่อนก็ได้ค่ะกินต่อก่อนก็ได้นะคะ”พี่คาเลนเมลบอกทุกๆคน

    “ครับ/ค่ะ”ทุกๆคนตอบพร้อมๆกัน

    “ฉันมาแล้ว”ซีโล่รีบวิ่งหอบมาแต่ไกล

    “ช้าจังเลยซีโล่มั่วแต่ทำอะไรอยู่รู้มั้ยพวกเราแล้วก็พี่ๆทีมงานรอนานแค่ไหน”บาร์โคสพูดใส่ซีโล่

    “ขอโทษครับผมจะไม่ช้าอีกแล้วครับ”ซีโล่พูดเสียงสั่นๆ

    “รู้งั้นก็ดีแล้วรีบๆไปกินข้าวซะ”บาร์โคสตะคอกใส่ซีโล่

    “ครับๆ”ซีโล่โค้งให้บาร์โคสแล้วไปชงกาแฟกิน

    “บาร์โคสเค้าเป็นแบบนี้ตลอดรึเปล่านะ”ฮโยมินกระซิบข้างหูฉัน

    “แล้วฉันจะไปรู้กับพวกเขามั้ยล่ะ”ฉันตอบแล้วยื่นกอดอกพิงกำแพงติดเสา

    “น้องๆคะเสร็จแล้วไปจเจอพี่ที่หน้าโรงแรมด้วยนะคะ”พี่คาเลนเมลพูดกับทุกคน

    “ครับ/ค่ะ”ทุกคนตอบพร้อมกัน

     ทุกคนเดินไปที่หน้าโรงแรมพร้อมกับซีโล่ด้วยพี่ๆทีมงานได้แต่งหน้าให้กับทุกคนหลังจากนั้นก็เริ่มเปิดกล้องถ่ายทำรายการกันเลยแต่ว่าระหว่างกำลังทำภารกิจอยู่นั้นก็มีเมฆเข้ามาปรกคุมมากมายทำให้ท้องฟ้ามืดไปหมดแล้วมาฝนตกลงมาพี่ทีมงานท่ติดตามฉันกับคิมนัมยองและซีโล่ก็ไปหลบฝนในระแวกใกล้ๆมันเป็นบ้านไม้เก่าๆที่มาเก๊าท์มีบ้านแบบนี้ด้วยเหรอ?มันเหมือนเป็นบ้านทรงไทยนี้ถ้าไม่ติดว่าฉันเป็นคนไทยแล้วไปออดิชั่นที่เกาหลีเลยรู้ดีว่าเป็นบ้านทรงไทย

    -..-แต่รู้สึกว่ามันน่ากลัวยังไงไม่รู้เหมือนที่ประเทศไทยเลยอ่ะน่ากลัววววววววววววววววแต่ก็ไม่เป็นไรเราอยู่จนชินแล้วนิ

    “เธอเป็นอะไรรึเปล่าหน้าซีดเชียว”คิมนัมยองมองแล้วถามฉัน

    “เปล่า สักหน่อย”ฉันตอบแล้วหันหน้าหนี

    “แล้วจะหลบตาฉันทำไมล่ะ”คิมนัมยองจับคางจ้องหน้าของเขา

    “มันก็เรื่องของฉันมั้ยล่ะ”ฉันสบับหน้าหนี

    “น่ะแล้วตกลงเธอเป็นอะไรล่ะ”คิมนัมยองเอามือมาโอบไหล่ฉันไว้อีกข้าง

    “ปล่อยฉันนะนายมีสิทธิ์อะไรมาแตะต้องฉันห๊ะ!!!”ฉันตะคอกใส่คิมนัมยอง

    “มันก็เรื่องของฉันจะทำไมเธอจะทำอะไรฉันได้เหรอยัยตัวเล็ก”คิมนัมยองลูบหัวฉัน

    “ปล่อยฉันนะตาบ้า”ฉันสะบัดตัวออกแล้วก็ตีแขนคิมนัมยองรั่วๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×