คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่4
4
เช้าวันต่อมา~
“หาว~ เช้าแล้วเหรอนอนไม่เต็มอิ่มเลย”ซีโล่ลุกจากที่นอนแล้วมาบิดขี้เกียจหน้าเตียงนอนของตัวเอง
“ซีโล่ถ้านายยังนอนอิ่มงั้นฉันกับแทก็ไม่ได้นอนเลยล่ะ”คิมนัมยองพูดกับซีโล่
“ทำไมล่ะ”ซีโล่ทำตาสลึมสลือมองคิมนัมยอง
“เมื่อคนฉันกับแทนอนกันตอนห้าทุ่มเกิบเที่ยงคืน”
“จริงดิ-0-“ซีโล่ทำหน้าหวอกิน
“ก็จริงน่ะสิ”คิมนัมยองตอบ
“ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ”ฉันบอกซีโล่กับคิมนัมยองแล้วหยิบเสื้อผ้ากับผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ
25นาทีผ่านไป
ฉันแต่งตัวเสร็จแล้วก็เดินออกมาจากห้องน้ำเจอทั้งสองคนหลับเตียงใครเตียงมันกันเลยทีเดียวอย่างกับเมื่อคืนไม่ได้นอนอย่างไงอย่างงั้น -*-
“ตื่นๆ ไปอาบน้ำได้แล้วมั่วแต่นอนอยู่ได้ก็ไม่ทันทำภารกิจต่อไปกันหรอก”ฉันเดินไปปลุกแต่ทั้งสองคนก็ไม่ตื่นฉันเลยใช่วิธีชีดน้ำใส่หน้าของทั้งสองคน
“ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย”คิมนัมยองบ่น
“ก็นายไม่ยอมตื่นเองนี้น่า”ฉันยืนกอดอกอยู่หน้าเตียงนอนของคิมนัมยอง
“ฉันไปอาบน้ำแล้วนะแทเธอลงไปกินอาหารข้างล่างกับคนอื่นก่อนก็ได้”ซีโล่พูดแล้วเข้าห้องน้ำไป
“อืม”ฉันตอบซีโล่สั่นๆ แล้วหันกลับมาที่เตียงคิมนัมยองอีกครั้งปรากฎว่าหมอนี้หลับอีกแล้ว- - ฉันเขย่าตัวเขาอีกรอบ
“อะไรของเธอเนี่ย”คิมนัมยองบ่นพึมพำ
“เตรียมตัวได้แล้วจะสายแล้วเนี่ยตาบ้า”ฉันตะโกนใส่หูคิมนัมยอง
“แล้วทำไมเธอต้องตะโกนด้วยฉันไม่ได้หูตึงสักหน่อย”คิมนัมยองปิดหูของตัวเอง
“กลัวนายไม่ได้ยินไง”ฉันทำหน้ากวนประสาท
“เธอไปกินข้าวได้แล้วไป”คิมนัมยองปัดมือไล่ฉัน
“ไปก็ได้ย่ะ”ฉันเดินหันหลังให้คิมนัมยองแล้วเดินออกจากนอกห้องไป
“ตาบ้านี้กวนประสาทชะมัด”ฉันบ่นพึมพำเบาๆกับตัวเอง
ฉันเดินไปที่ลิฟต์เพื่อลงไปกินอาหารด้านล่างกับเพื่อนๆคนอื่นและแขกรับเชิญของทางรันนิ่งเกิร์ล พอมาถึงชั้นล่างคนเยอะมาก-0-ฉันหาเพื่อนๆและพี่คาเลนเมลแทบไม่เจอ
“แท!แท!ทางนี้ๆ”คาราเซียตะโกนเรียกฉัน
“อ๋อๆ”ฉันวิ่งไปทางโต๊ะยาวริมหน้าต่างที่มีทั้งซันจานิมพี่คาเลนเมลแขกรับเชิญเพื่อนๆฉันแล้วก็หนุ่มๆวงETP
“แล้วคิมนัมยองล่ะ”ซูฮุนถามฉัน
“ตานั้นยังไม่ทันได้อาบน้ำด้วยซ้ำ”ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง
“นิสัยเดิมแม้แต่อยู่กับผู้หญิงฮยองยังไม่คิดที่จะอาบน้ำเลย”ซอกกุกพูดแล้วมองมาทางฉัน
“ตอนอยู่หอหมอนั้นก็ไม่อาบน้ำเหรอ???”ฉันหันไปถามซอกกุก
“ใช่ครับ ตื่นมาอาบน้ำแต่เช้าตอนที่ผู้จัดการมาโกหกว่าเกิร์ลกรุ๊ปจะมาเนี่ยแหละครับ”
“เหอะๆงั้นเหรอ”ฉันหัวเราะแห้งๆแล้วทำหน้ากวนประสาท
“ครับ แล้วพวกเราก็จัดบ้านกันแทบวุ่นเลยไม่อยากจะเชื่อผู้จัดการจะโกหกพวกเราได้”ซูฮุนเสริมซอกกุก
“อะแฮ่ม!!!”เสียงของคิมนัมยองดังขึ้นหลังฉัน
“อะไรคาคอเหรอครับฮยองนัมยอง?”ซอกกุกถามคิมนัมยองด้วยคำถามกวนประสาท
“เปล่า ครับกุกกี้”คิมนัมยองทำสีหน้ากวนประสาท
“อ๋อ ครับๆ”ซอกกุกตอบสั่นๆแล้ว ตักข้าวต้มกินต่อ
“นายไม่กินอะไรหน่อยเหรอ”คาราเซียถามคิมนัมยอง
“ยังหรอกครับคุณคาราเซียผมยังไม่หิว^^”คิมนัมยองยิ้มแห้งๆให้คาราเซีย
“ได้โปรดให้เกียติผมด้วยครับคุณนัมยองอย่าคิดจะแย่งแฟนผมเชียวนะครับ”ซูฮุนพูด
“อ๋อ ครับๆขอโทษครับฮยอง”คิมนัมยองตอบซูฮุน
ความคิดเห็น