คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1
1
ณ สนามบินใจกลางเมืองกรุงโซล
ฉันมาที่สนามบินกับเพื่อนๆวงGirl’s popแล้วก็ETPซันจานิมผู้จัดการ พอมาถึงสนามบินซนจานิมก็ให้ฉันมาเดินคู่กับอีตาคิมนัมยองเลยจะสร้างกระแสอะไรนักหนาก็ไม่รู้-_-
“พี่แทคะขอรูปคู่กับพี่นัมยองหน่อยค่ะ><”แฟนคลับขอรูปฉันกับคิมนัมยอง
“ได้สิครับ^^”อีตาคิมนัมมยองตอบแฟนคลับโดยที่ไม่ถามฉันเลยแถมเอามือมาโอบเอวฉันไว้ด้วย แฟนคลับก็พากันถ่ายใหญ่เลย
ณ เมืองมาเก๊า
ฉันกำลังลงจากเครื่องบินมีคนส่งใบภารกิจมาให้ฉนกับคิมนัมยองภารกิจคือ’หากระเป๋ารันนิ่งเกิร์ล’ทำไมมันง่ายจัง
“แล้วเราจะไปหาที่ไหนกันดี”คิมนมยองหันหน้ามาหาฉัน
“มันก็ระบุอยู่ไม่ใช่เหรอ นี้ไง”ฉันชี้ให้คิมนัมยองดู
“ก็ใช่ของเธอ แต่เราจะหาคนถือกระเป๋าได้ยังไงคนที่สนามบินตั้งเยอะ”
“หาคนที่น่าสงสัยไง”
“งั้น เราไปหากันเถอะ”คิมนัมยองจับมือฉันแล้ววิ่งไปในตัวอาคารสนามบิน ฉันกับคิมนัมยองมองไปรอบๆอาคารสนามบินก็เจอคนน่าสงสัยจึงวิ่งไปหาคนคนนั้นแล้วพูดกับผู้ชายคนนั้น ผู้ชายคนนั้นจึงยื่นกระเป๋ารันนิ่งเกิร์ลมาให้ฉันกับคิมนัมยอง
“เฮ้ยๆ นัมยองหากระเป๋าเจอแล้ว”ซูฮุนจูงมือคาราเซียวิ่งไล่ฉันกับคิมนัมยอง”เอากระเป๋ามา”
“มันไม่ได้มีใบเดียวสักหน่อย”คิมนัมยองตะโกน
“หาเอาก็ได้ฟะ”ซูฮุนจูงมือคาราเซียออกหากระเป๋าอีกครั้ง
คิมนัมยองถึอกระเป๋าไว้มือขวาแล้วจับมือฉันด้วยมือซ้ายพอไปถึงหน้าสนามบินมีอาร์มี่ต้อนรับพวกฉันมากมาย
กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด
เสียงกรี๊ดของอาร์มี่ที่มาเก๊าดังมากมีป้ายไฟเขียนว่า’Lee Mintae’ด้วยอ่ะแต่ไปประเทศไหนก็มีหมดนั้นแหละเนอะ คิมนัมยองลากฉันขึ้นแท็กซี่ที่มาเก๊า ต่อไปต้องไปทำภารกิจหาคุณแจมาเปิดกระเป๋ารันนิ่งเกิร์ล
ณ ใจกลางเมืองมาเก๊า
ฉันและคิมนัมยองเดินเข้าไปในซอยเล็กเล็กมีร้านเพรชอยู่คิมนัมยองเดินไปหาพนักงานขายในร้านนั้นแล้วถามพนักงานว่ามีคุณแจมั้ยแต่พนักงานไม่มี
“พี่คะแหวนวงนี้เท่าไหรเหรอคะ”ฉันชี้แหวนในตู้กระจก
“2แสนดอลล่าห์ครับ”
“ประมาณกี่วอนเหรอคะ”
“4ล้าน2แสนวอนครับ”
ฉันปล่อยมือจากตู้กระจกแล้วรีบจูงมือคิมนัมยองออกจากร้านทันทีฉันตกใจกับคำว่า’4ล้าน2แสนวอนครับ’ทำไมมันแพงจังเลยToT
“แล้วเราจะไปหาที่ไหนกันดี”คิมนัมยองเกาหัว
“มานี้”ฉันวิ่งตามชายชุดดำไปหลังอาคารแต่คิมนัมยองวิ่งแชทไปล็อคแขนผู้ชายคนนั้นพอกระชากหน้ากากออกมาเป็นซีโล่วงGirl’s my Boy’s
“นายมาทำอะไรที่นี้”ฉันถามซีโล่
“ฉันเป็นแขกรับเชิญน่ะ อ่ะนี้คุณแจ”ซีโว่ยื่นคุณแจให้คิมนัมยอง
“ขอบใจ”คิมนัมยองเปิดมาเจอกระดาษภารกิจมันเขียนว่า’ให้แขกรับเชิญและรันนิ่งเกิร์ลฝ่ายชายสานมือให้รันนิ่งเกิร์ลฝ่ายหญิงนั่ง’
หลังจากที่อ่านภารกิจจบซีโล่และคิมนัมยองก็ประสานแขนกันเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสให้ฉันนั่ง
“นั่งสิแท”ซีโล่เรียกให้ฉันนั่ง
“อืมๆ”ฉันตอบซีโล่แล้วค่อยๆหย่อนตัวลงบนแขนของทั้งสองคน ทั้งสองคนก็ยกฉันขึ้น(กลัวตกง่าToT)
“หนักชะมัด”คิมนัมยองบ่น
“ฉันพยายามทำตัวให้เบาที่สุดแล้วนะ”ฉันจับไหล่ทั้งสองคน
“ระวังตกล่ะ”ซีโล่เตือนฉัน
“ห่วงอะไรกันนักกันหนาเป็นแฟนกันรึไง”คิมนัมยองจิปาก
“ไม่ใช่ซักหน่อยเป็นห่วงเพราะถ้าแทตกแล้วจะเล่นเกมต่อไม่ได้”ซีโล่มองคิมนัมยอง
ณ มาเก๊าทาวเวอร์
พอมาถึงมาเก๊าทาวเวอร์ซีโล่และคิมนัมยองก็วางฉันลงคิมนัมยองสบัดมือเหมือนว่าที่สานมือให้ฉันนั่งมามันลำบากเขามากอย่างไงอย่างนั้นเลย- -
“ทำไมมันสูงจังเลยล่ะ”ฉันมองขึ้นไปยอดบนสุดของมาเก๊าทาวเวอร์
“แน่นอนอยู่แล้ว200เมตรมันจะไม่สูงได้ยังไง”คิมนัมยองยืนกอดอกแล้วหันมาหาฉัน
“เฮ้ๆ เราไปกันได้แล้วน่าเราอยู่ทีมเดียวกันแล้วนะ”ซีโล่ดึกมือฉันกับคิมนัมยองไปที่ลิฟต์ของมาเก๊าทาวเวอร์แล้วขึ้นไปชั้นบนที่มีไว้เล่นเกมและชมวิว
“ทุกๆคนคะฟังทางนี้ด้วยค่ะ เรามีภารกิจที่ต้องทำคือให้ตัวแทนในแต่ละทีมมากระโดดบันจี้จัมนะคะและต้องหาตัวเลขให้เจอ”พี่คาเลนเมลตะโกนให้เราทุกคนได้ยิน
ความคิดเห็น