คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 11
11
(เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น)
“อันยองฮาเซโย”ฉันกดรับโทรศัพท์
(แทฉันจะให้เธอไปร้องเพลงเดียวนะ)
“อ๋อค่ะ”ปลายสายคือซันจานิมจะให้ฉันร้องเดียวเหรอ
(เธออาบน้ำแล้วใช่มั้ย?)
“อาบแล้วค่ะ”
(เธอลงมาที่หน้าคอนโดฯเลยฉันรออยู่)
“อ๋อค่ะๆงั้นแค่นี้นะคะ”หลังจากนั้นฉันก็กดตัดสาย
ณ AP Entertainment
พี่คาเลนเมลยื่นเนื้อเพลงให้ฉันแล้วฉันก็ลองร้องดู
(เนื้อเพลง)
ไม่ว่ายังไงฉันก็ยังชอบเธอ ฉันได้แค่ยิ้มไม่มีคำพูดใด... ช่วยกอดกันได้มั้ยเธอ... วันนี้ที่ฉันรอมานานเท่าไหร่ เธอผู้อ่อนหวานลองมองกันได้ไหม จะกุมมือเธอไว้เอง... ทุกๆวันก็เอาแต่วาดฝัน ว่าได้จูงมือกันบินไปแสนไกล... ในที่ที่มีกันตลอดไป... โชคชะตาใช่มั้ยที่เชื่อมรักเราให้เป็นอย่างนี้ ฉันคงหนีมันไม่ไหว everyday I’m so Luckyก็ความในใจ.. ฉันคงต้องเผยให้เธอรู้ ว่ารักเธอมากมาย เสียงของฉันนั้นที่เริ่มสั่นเพราะเธอ หัวใจของฉันล่องลอยไปเพราะเธอ คงจะเป็นความรักเอง... รู้ใช่ไหมเธอนั้นคือเหตุผลเดียว เธอทำให้ฉันมีความสุขแค่ไหน คงจะเรียกว่ารักเธอ... ทุกๆวันก็เอาแต่วาดฝัน ว่าได้จูงมือบินไปแสนไกล.. ในที่ที่มีกันตลอดไป ... โชคชะตาใช่มั้ยที่เชื่อมรักเราให้เป็นอย่างนี้ ฉันคงหนีมันไม่ไหว everyday I’m so Luckyก็ความในใจ.. ฉันคงต้องเผยให้เธอรู้ ว่ารักเธอมากมาย เพราะว่าฉันนั้นพร้อมจะทำทุกอย่าง ไม่ว่าฉันต้องแลกอะไรก็ตาม ก็จะขอสัญญากับเธอว่าจะรักเพียงแต่เธอ วันเวลาจะหมุนเวียนไปเท่าไหร่ไม่ว่าโลกจะพบจุดจบเมื่อใด เราจะไม่จากลา เธอคือโชคดีของฉันใช่ไหม ฉันบอกรักเธอได้ไหมสิ่งที่ฉันได้เคยปิดบังไว้ everyday I’m so Luckyก็ความในใจ.. ฉันคงต้องเผยให้เธอรู้ ว่ารักเธอมากมาย ฉันรักเธอ...
“เก่งมากค่ะคุณน้องแค่เห็นเนื้อเพลงก็ร้องได้แล้วงั้นเราไปอัดเสียงกันเลยนะคะ”พี่คาเลนเมลยิ้มให้ฉันแล้วพาไปห้องอัดเสียง
“เฮ้อ”ฉันถอนให้ใจเบาๆแล้วเริ่มอัดเสียง
หลังจากที่อัดเสียงเสร็จซันจานิมก็นัดให้ฉันมาถ่ายMVแต่ใครจะพระเอกนะอยากให้เป็นแร็ปจูมินอ่ะ><
ณ คอนโดฯของ AP Entertainment ห้องของวง Girl’s pop
“เธอไปไหนมาแทพวกฉันหาเธอตั้งนาน”ฮโยมินวิ่งมาจับมือฉัน
“ซันจานิมให้ฉันไปอัดเสียงเพลงเดียวของฉันน่ะ”
“เพลงอะไรเหรอ”คาราเซียมองมาที่ฉัน
“เพลงSo Luckyน่ะพรุ่งนี้ฉันต้องไปถ่ายMVขอโทษนะที่ทำให้พวกเธอเป็นห่วงนะ”ฉันยิ้มแห้งๆให้ฮโยมินยุนราและคาราเซีย
“แล้วพระเอกคือใครเหรอคะออนนี่”ยุนราถามฉัน
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันยุน”ฉันตอบยุนรา หลังจากที่ฉันตอบยุนราไปฉันเข้าไปในห้องนอนของ ตัวเองฉันรู้สึกแปลกๆหลังจากที่ไม่ได้เจออีตาคิมนัมยองมาสองวันฉันรู้สึกคิดถึงเขา ไม่สิๆไม่เจออีตานั้นก็ดีแล้วนิ ความรู้สึกแบบนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นกับผู้หญิงอย่างฉันเลยนะคนอย่างฉันไม่มีวันคิดถึงผู้ชายบ้าๆอย่างอีตาคิมนัมยองนั้นแน่นอน
ความคิดเห็น