ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ETP] Love my bad boy รักจริงๆนะแบดบอยของฉัน

    ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 9

    • อัปเดตล่าสุด 28 ต.ค. 57


    9

    ณ ที่ถ่ายปกเข้าเล่มของนิตยสารk-pop seoul

     เฮ้อ~ ฉันต้องแยกกับเพื่อนๆอีกแล้วฉันต้องมาถ่ายปกกับอีตาคิมนัมยองด้วยฟ้าต้องการอะไรจากสังคม(?) ฉันเดินเข้ามาในกองถ่ายกับกาดอีก4คนเพราะระหว่างเดินทางอาร์มี่มารอรับที่หน้าสำนักพิมพ์เลย- - แต่ก็น่าดีใจนะมีอาร์มี่น่ารักกันทุกคนเลย>///<

    “น้องแทคะไปเปลี่ยนชุดด้านนู้นเลยค่ะนี้นะคะชุด”พี่ช่างแต่งหน้าเดินมาบอกกับฉันแล้วยื่นชุดให้

    “อ๋อค่ะๆ”ฉันฉันรับชุดจากพี่ช่างแต่งหน้าแล้วเดินไปที่ห้องเปลี่ยนชุด

     ระหว่างทางที่ฉันกำลังจะเดินไปเปลี่ยนชุดมีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาชนฉันล้มลงกับพื้น

    “ขอโทษครับผมไม่ได้ตั้งใจ”ผู้ชายคนนั้นยื่นมือมาให้ฉันจับเพื่อลุกขึ้นยืน

    “ไม่เป็นไรค่ะ”พอฉันเงิยหน้าขึ้นไปก็เป็นอีตาคิมนัมยองเองเหรอเนี่ย

    “เฮ้ย!! ยัยตัวแสบ”คิมนัมยองตะโกนขึ้นมาแล้วมองหน้าฉัน

    “ฉันต่างหากล่ะที่ต้องเป็นคนตกใจไม่ใช่นาย”ฉันชี้นหน้าคิมนัมยอง

    “น้องแทคะแต่งตัวเสร็จรึยังต้องไปแต่งหน้าแล้วนะคะ”พี่ช่างแต่งหน้าวิ่งมาบอกฉัน

    “อ๋อ ค่ะๆสักครู่นะคะ”ฉันก้มหัวตามมารยาทให้พี่ช่างแต่งหน้า

    “อย่านานนะคะจะได้เวลาถ่ายแล้ว”พี่ช่างแต่งหน้าย้ำอีกครั้ง

    “ค่ะๆ”ฉันยิ้มแห้งๆให้พี่ช่างแต่งหน้าแล้วจิปากใส่อีตาคิมนัมยอง

    “น้องนัมยองไปแต่งหน้ากับพี่นะคะ”พี่ช่างแต่งหน้าก็ลากอีตาคิมนัมยองไปดีไปให้พ้นๆสายตาหน่อยก็ดีรำคาญชะมัดอะไรนักหนาก็ไม่รู้

    2นาทีผ่านไป

     ฉันเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้วมุ่งตรงไปที่พี่ช่างแต่งหน้าเพราะมันจะไม่มีเวลาถ่ายมากนักและอีกอย่างฉันไม่อยากเห็นหน้าอีตาคิมนัมยองนานด้วยเห็นแล้วมันแปลกๆ

    “น้องค่ะเชิญนั่งค่ะ”พี่ช่างแต่งหน้าให้ฉันนั่งตรงเก้าอี้ตรงข้ามกับพี่ช่างแต่งหน้า ฉันนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกับพี่ช่างแต่งหน้า พี่ช่างแต่งหน้าก็เริ่มแต่งหน้าให้ฉัน

    4นาทีผ่านไป

     พี่ช่างแต่งหน้าแต่งหน้าให้ฉันเสร็จแล้วให้ฉันเดินไปที่ฉากหลังสีขาวที่มีอีตาคัมนัมยองรออยู่- -

    “เชิญน้องแทเข้าไปในฉากด้วยครับ”พี่ตากล้องหันมาหาฉัน

    “อ๋อได้ค่ะ”ฉันเดินเข้าไปในฉากแล้วอีตาคิมนัมยองทำหน้ากวนประสาทใส่ฉัน

    “เดี๋ยวให้น้องแทยื่นหันหลังให้น้องนัมยองแล้วให้น้องนัมยองกอดเอวน้องแทด้วยนะครับ”พี่ตากล้องสั่งฉันกับคิมนัมยอง คิมนัมยองก็ทำตามอย่างที่พี่ตากล้องบอกจริงๆ

    3ชั่วโมงผ่านไป

     ฉันเปลี่ยนชุดกลับมาเป็นชุดเดิมที่ใส่มาตอนแรกฉันเดินออกจากสำนักพิมพ์แล้วกลับไปที่คอนโดฯเองเพราะไม่ค่อยอยากให้ใครมาติดตามชีวิตตลอด24ชั่วโมง(นางโลกส่วนตัวสูง:ชาวเมืองอินเตอร์พาร์ค)ฉันกำลังจะเรียกแท็กซี่กลับบ้านแต่ก็มีผู้ชายคนหนึ่งปิดปากแล้วรวบแขนฉันไปไว้ด้านหลังแล้วยัดฉันเข้าไปในรถสปอร์ตเปิดประถุนสองที่หนังคันสีแดงแล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินไปทางด้านคนขับ แล้วผู้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนอีตาคิมนัมยอง!!เขาไม่เคยไปจากสายตาฉันเลยวันนี้คิมนัมยองนายต้องการอะไรจากสังคม(?)ทำไมนายถึงจะต้องมากวนฉันได้ตลอดเวลาเลยเนี่ยห๊ะ!ตาบ้านี้นิรำคาญชะมัด

    “นายจับฉันมาทำไม”ฉันหันไปถามคิมนัมยอง

    “ก็ฉันเห็นเธอจะเรียกแท็กซี่กลับกลัวว่ามันจะอันตราน่ะ”คิมนัมยองสตาร์ทแล้วออกรถ

    “มากับนายนั้นแหละอันตรายกว่า”ฉันนั่งกอดอก

    “เถอะน่าชั่งมันเถอะยังไงฉันก็ไม่ทำอะไรเธอหรอกยัยบื้อ”

    “เหอะ”แต่คงเพราะซันจานิมให้ฉันอยู่กับคิมนัมยองสองต่อสองบ่อยๆมั้งอีตานี้ถึงได้จะไปส่งฉันที่คอนโดฯ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×