ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : อาหารเย็นพาสุข(ชื่อไรฟะเนี้ย!!)
ริน:นี้มัน...อะไรกันเนี้ย//มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตชั้นเนี้ย!!
ยูมะ:อ่าว...กลับมาเเล้วหรอริน//ยังจะมาทำหน้าระรื่น
ริน:พี่ค่ะ นี้มันอะไรกันเนี้ย
ยูมะ:อ้อ..เมื่อเช้าพี่ลืมบอกเธอไปเลย//ทำไมพี่เป็นเเบบนี้เนี้ย!!
เลน:เอ่อ...นี้ใช่พี่ยูมะที่เเม่ผมบอกหรือเปล่าครับ
ยูมะ:อืม ใช่เเล้วหล่ะ//ลืม ชั้นไปเเล้วหรอไง
ริน:เลนคุง นี้นายจะย้ายมาอยู่ที่นี้หรอ
เลน:ครับ คือผมจะย้ายมาอยู่บ้านนี้จนกว่าจะจบ ม.6เลยครับ
ริน:งั้นหรอ เเอาเถอะมีเลนคุงอยู่อีกคนน่าจะช่วยอะไรเยอะเลยนะ
เลน:ครับ?
ริน:ไม่เหมือนพี่ยูมะ เอาเเต่นอนทั้งวันเลย
ยูมะ:นี้ริน ทำไมพูดเงี้ยเนี้ย!
ริน:ค้าๆ งั้นหนูไปซื้อวัตถุมาทำอาหารก่อนนะค่ะ
เลน:งั้นผมไปด้วยได้มั้ยครับ
ริน:ได้สิ ไปกันเลย!
เลน:ครับ//เเล้วพวกเราก็เดินไปที่ร้านสะดวกซื้อด้วย
ริน: เอาล่ะ ถึงเเล้ว
เลน:เเล้วรินจังจะทำอะไรหรอครับ
ริน:นั้นสินะ งั้นเอาข้าวเเกงกะหรี่เเล้วกัน
เลน:งั้นเดี๋ยวผมถือตะกล้าให้นะครับ
ริน:จ้า ขอบคุณมากนะ//หลังจากนั้นก็ซื้อเเล้วเดินกลับบ้านไปด้วยกัน
ริน:กลับมาเเล้วค่า!!!!
ยูมะ:กลับมาเเล้วหรอ
ริน:ค่า วันนี้เป็นเเกงกะหรี่นะ
ยูมะ:อืม เอ่อ...นี้เลนเดี๋ยวระหว่างที่ยัยนี่ทำอาหารอยู่เดี๋ยวชั้นพาไปดูห้องเองนะ
เลน:ครับ//เเล้วหลังจากนั่นพี่ก็พาเลนไปที่ห้อง(ของเลน)
ยูมะ:อะ..นี้ห้องของนายเเละนี้กุญเเจนะ
เลน:ครับ! �พี่ยูมะ
ยูมะ:งั้นถ้าอาหารเย็นเสร็จเเล้วจะเรียกนะ
เลน:ครับ
ยูมะ:อย่ามั่วพูดเเต่ครับๆๆสิ พูดอย่างอื่นมั่งสิ
เลน:ก็ผมไม่รู้จะพูดอะไรนี้ครับ
ยูมะ:งั้น ลองพูดกับรินสิรินยิ่งพูดมากอยู่ด้วย
เลน:งั้นหรอครับ
ยูมะ:อ่าว...กลับมาเเล้วหรอริน//ยังจะมาทำหน้าระรื่น
ริน:พี่ค่ะ นี้มันอะไรกันเนี้ย
ยูมะ:อ้อ..เมื่อเช้าพี่ลืมบอกเธอไปเลย//ทำไมพี่เป็นเเบบนี้เนี้ย!!
เลน:เอ่อ...นี้ใช่พี่ยูมะที่เเม่ผมบอกหรือเปล่าครับ
ยูมะ:อืม ใช่เเล้วหล่ะ//ลืม ชั้นไปเเล้วหรอไง
ริน:เลนคุง นี้นายจะย้ายมาอยู่ที่นี้หรอ
เลน:ครับ คือผมจะย้ายมาอยู่บ้านนี้จนกว่าจะจบ ม.6เลยครับ
ริน:งั้นหรอ เเอาเถอะมีเลนคุงอยู่อีกคนน่าจะช่วยอะไรเยอะเลยนะ
เลน:ครับ?
ริน:ไม่เหมือนพี่ยูมะ เอาเเต่นอนทั้งวันเลย
ยูมะ:นี้ริน ทำไมพูดเงี้ยเนี้ย!
ริน:ค้าๆ งั้นหนูไปซื้อวัตถุมาทำอาหารก่อนนะค่ะ
เลน:งั้นผมไปด้วยได้มั้ยครับ
ริน:ได้สิ ไปกันเลย!
เลน:ครับ//เเล้วพวกเราก็เดินไปที่ร้านสะดวกซื้อด้วย
ริน: เอาล่ะ ถึงเเล้ว
เลน:เเล้วรินจังจะทำอะไรหรอครับ
ริน:นั้นสินะ งั้นเอาข้าวเเกงกะหรี่เเล้วกัน
เลน:งั้นเดี๋ยวผมถือตะกล้าให้นะครับ
ริน:จ้า ขอบคุณมากนะ//หลังจากนั้นก็ซื้อเเล้วเดินกลับบ้านไปด้วยกัน
ริน:กลับมาเเล้วค่า!!!!
ยูมะ:กลับมาเเล้วหรอ
ริน:ค่า วันนี้เป็นเเกงกะหรี่นะ
ยูมะ:อืม เอ่อ...นี้เลนเดี๋ยวระหว่างที่ยัยนี่ทำอาหารอยู่เดี๋ยวชั้นพาไปดูห้องเองนะ
เลน:ครับ//เเล้วหลังจากนั่นพี่ก็พาเลนไปที่ห้อง(ของเลน)
ยูมะ:อะ..นี้ห้องของนายเเละนี้กุญเเจนะ
เลน:ครับ! �พี่ยูมะ
ยูมะ:งั้นถ้าอาหารเย็นเสร็จเเล้วจะเรียกนะ
เลน:ครับ
ยูมะ:อย่ามั่วพูดเเต่ครับๆๆสิ พูดอย่างอื่นมั่งสิ
เลน:ก็ผมไม่รู้จะพูดอะไรนี้ครับ
ยูมะ:งั้น ลองพูดกับรินสิรินยิ่งพูดมากอยู่ด้วย
เลน:งั้นหรอครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น