ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter III closes up I
“ฮ้า~ อิ่มจังเลย รอดตายไปอีกมื้อ เอ
.ว่าแต่มื้อนี้นายกินเยอะ ผิดปกตินะ Gac_chan ไม่กลัวอ้วนแล้วเหรอ?” Hyde กล่าวล้อเล่นชายหนุ่มร่างสูงที่เดินอยู่ข้างหลังซึ่งปกติแล้วจะไม่ทานมื้อเย็น แต่วันนี้กลับซดราเมนชามใหญ่ไปตั้ง 2 ชาม ส่วนฝ่ายคนที่ถูกแซวได้แต่ยิ้มยังไม่ทันได้ตอบอะไร เขาก็เห็นหญิงสาวสวยคนหนึ่งวิ่งมาทางพวกเขา ท่าทางมีความสุขมากที่ได้เห็นพวกเขา ไม่สิ
เธอน่าจะดีใจที่ได้เห็น Hyde คนเดียวมากกว่า เพราะขณะวิ่งมาเธอก็เรียกชื่อของออกร่างบางด้วยความยินดี แต่ดูท่าทาง Hyde จะไม่คิดอย่างเดียวกับเธอ เนื่องจากเขาเห็นใบหน้าที่มีรอยยิ้มแต้มอยู่เมื่อครู่นี้ กลับซีดลงอย่างเห็นได้ชัด Hyde คงตกใจไม่น้อยที่ได้เห็นเธอ
“haido คิดถึงคุณจัง”หญิงสาวยิ้มร่าเมื่อมาหยุดยืนอยู่ข้างหน้าสามีสุดที่รัก(เปล่าวะ) ขณะที่ Hyde ยังยืนตัวแข็งทื่อ เขาตกใจมากเพราะไม่คิดว่าจะได้เจอเธอที่นี่
“ .คะ .คุณมาได้ไง? เมงุ” Hyde ฝืนใจยิ้มกลับไปทั้งๆที่สีหน้าของเขาดูแย่มาก
“ชั้นทนคิดถึงไม่ไหวค่ะ ก็เลยบินตามมา เป็นอะไรไปคะ Haido ไม่ดีใจเหรอคะ ที่ได้พบชั้น” เธอกล่าวด้วยสีหน้ายิ้มแย้มราวกับยินดีเป็นที่สุดที่ได้พบกับสามีที่ไม่ได้พบกันนานเกือบ 2 เดือน
“แล้ว .”เธอกล่าวพลางเหลือบสายตาไปมองชายหนุ่มรูปงามอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆสามีของเธอ
เป็นเชิงเตือนให้สามีแนะนำชายหนุ่มร่างสูงให้เธอได้รู้จัก Hyde จึงหันไปมอง Gackt แล้วแนะนำเขาให้เธอรู้จัก
“ เอ่อ .นี่ Camui Gakuto_kun เพื่อนร่วมงานของชั้น .เอ่อ Gac_chan นี่ Megumi ภรรยาของชั้น” Hyde กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก ซึ่ง Gackt เห็นแล้วก็อดสงสาร Hyde ไม่ได้ แต่เขาก็ทนทำเป็นนิ่งเฉยเหมือนไม่ได้สังเกตุเห็นอะไรในดวงตาของ Hyde ที่มองมาเหมือนจะขอความช่วยเหลือจากเขา จะให้แสดงออกตอนนี้ได้อย่างไรก็ในเมื่อเจ้าของ(Hyde)ยืนอยู่ตรงนั้น คงไม่เป็นการดีแน่ๆ ตอนนี้เขาเป็นคนนอกที่ได้แต่มองว่า Hyde จะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผม Camui Gakuto ครับ” Gackt กล่าวพลางยื่นมือขาวเรียวยาวออกไปให้หญิงสาว
“เช่นกันค่ะ ชั้น Takarai Megumi ค่ะ ยินดีที่รู้จัก”หญิงสาวยื่นมือออกไปเช่นกัน
“ได้ข่าวว่าคุณสนิทกับสามีดิชั้นมากเลย”เธอกล่าวกลั้วเสียงหัวเราะ
“ครับ เราสนิทกันมากเลย” Gackt ยิ้มตอบรอยยิ้มที่จงใจปั้นขึ้นมาของเธอ
“ที่ผ่านมาคุณคงช่วยดูแลสามีดิชั้นขอบคุณมากนะคะ”เธอกล่าวขึ้นเหมือนกับจะละประโยคที่ว่า ‘จากนี้ไปคุณไม่ต้องมายุ่งกับเขาอีกแล้ว ของๆขั้น ชั้นดูแลเขาเองได้’ เอาไว้ Gackt รับรู้ข้อความที่ส่งมาให้เป็นอย่างดีแต่ แสร้งทำเป็นไม่รู้ หึ หึ หึ อยากรู้นักเจ้าหล่อนจะทำหน้าอย่างไร เขาคิดพลางกล่าวตอบ
“ไม่เป็นไร มิได้ครับ ผมต่างหากล่ะครับที่สามีของคุณช่วยดูแล นี่เมื่อวานนี้เขายังบ่นเรื่องที่ผมนอนวันละ 2-3 ช.ม. อยู่เลย” Gackt กล่าวพร้อมเสียงหัวเราะ ที่เห็นแววขุ่นเขี้ยวอยู่ในดวงตาของหญิงสาว แต่เธอก็นับเป็นนักแสดงชั้นหนึ่งที่ยังแสร้งหัวเราะกับคำพูดของเขาอยู่ได้
“อย่าง ..Haido นี่เหรอคะ? แหมคุณนี่ใจร้ายจริงเชียว ทีกับชั้นไม่เห็นเอาใจใส่อย่างนี้บ้าง” เธอป้องปากหัวเราะอย่างมีจริตพลางติสามีตัวเองที่ไม่เคยจะดูแลเธออย่างนี้บ้าง Gackt ก็ตั้งใจจะแกล้งยั่วโมโหเธอต่อแต่ว่า ..
“พอเถอะ Gac_chan นายขึ้นไปรอชั้นที่ห้องก่อนนะ เดี๋ยวชั้นตามไป ..เอ่อ .Megu หิวรึเปล่า?ทานอะไรมารึยัง? ถ้ายังเราไปห้องอะไรทานในห้องอาหารเถอะ ที่นั่นบรรยากาศดีอย่างที่คุณชอบ” Hyde กล่าวปรามไม่ให้ Gackt ต่อปากต่อคำไปมากกว่านี้ ก่อนจะเดินนำหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาของตนไปยังห้องอาหารที่คาดว่ายังเปิดรับรองพวกเขาอยู่ 
ชายหนุ่มกับหญิงสาวที่ดูสมกันราวกับภาพเขียนเดินเคียงคู่ไปยังห้องอาหารสุดหรูของทางโรงแรมที่จุดเทียนไปตามโต๊ะแทนที่จะเป็นดวงไฟนีออน ช่วยสร้างบรรยากาศ และปรับอารมณ์ของหญิงสาวให้ดีขึ้นได้อย่างไม่น่าเชื่อ
“ขอ xxxx กับ xxxx ส่วนเครื่องดื่มขอเป็น xxxx แล้วกันค่ะ”เสียงหวานใสของหญิงสาวเอ่ยกับบริการอย่างนุ่มนวล ก่อนจะหันไปถามชายหนุ่มที่นั่งสายตาเหม่อลอยออกไปนอกหน้าต่าง
“ do .haido คะ” เสียงหวานใสของเธอดึงสติ Hyde ให้กลับมาที่โต๊ะอาหารอีกครั้งก่อนที่มันจะล่องลอยออกจากความจริงไปหาใครบางคน
“อ่า~ ขอโทษ คุณว่าอะไรนะ?”Hyde ยิ้มแห้งๆให้เธอเป็นเชิงขอโทษที่เผลอใจลอย
“คุณเป็นอะไรคะ ดูเหม่อลอยชอบกล” เธอกล่าวด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“ทานอะไรหน่อยไหมคะ?”
“เปล่า .ผมสบายดี อืม ขอเป็นไวน์แก้วหนึ่งก็แล้วกัน”  Hyde สั่งเครื่องดื่มแล้วก็กลับไปทอดสายตาออกไปยังบรรยากาศยามค่ำคืนของ Taiwan อีกครั้ง ตอนนี้เขากำลังทำใจอยู่ กำลังทำใจพูดเรื่องที่ยากที่สุดสำหรับเขา
“เอ่อ .Megu ผมมีะไรบางอย่างจะบอกคุณ”เขาเริ่ม ริมฝีปากบางอิ่มสีแดงเหมือนไวน์กำลังสั่นระริกทั้งๆที่เจ้าตัวไม่ได้ตั้งใจ หญิงสาวหันมามองใบหน้าของเขาแล้วรอฟังในสิ่งที่เขากำลังจะบอก
“ผมขอโทษที่ไม่รู้มาก่อนว่าคุณต้องการอะไร ขอโทษที่ไม่ได้ดูแลคุณดีพอ คุณจะว่าผมก็ได้ ผมไม่โกรธคุณหรอก เพราะผมไม่ดีเอง”ริมฝีบางบางของ Hyde ยังคงพูดไปเรื่อยๆทั้งๆที่มันยังสั่น
“เดี๋ยว Haido นี่คุณพูดถึงเรื่องอะไรคะ” Megumi เอ่ยถามขึ้นเธอเริ่มรู้สึกไม่ดีกับคำพูดแปลกๆของสามีด้วยเซ้นน์ของผู้หญิงเธอรู้สึกได้ว่าสิ่งที่เขากำลังจะพูดออกมาต้องไม่ใช่คำว่า “ผมรักคุณ” แน่ๆ
“Megumi เราหย่ากันเถอะ”
“คุณว่าอะไรนะคะ!!!!!~”
จากนาทีเปลี่ยนเป็นชั่วโมงนับตั้งแต่หญิงสาวผู้ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาวิ่งออกไปจากห้องอาหารทั้งน้ำตานองหน้า ชายหนุ่มร่างบางผู้เป็นสามีก็ยังคงนั่งทอดสายตาออกไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย จนไม่รู้สึกเลยว่ามีใครบางคนมายืนอยู่ที่เก้าอี้ที่ครั้งหนึ่งมันเคยรองรับร่างของหญิงสาวผู้เป็นภรรยาของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่
“นั่งด้วยคนนะครับ” เสียงทุ้มต่ำที่แสนนุ่มนวลเอ่ยขึ้นฉุดสติที่กำลังล่องลอยของชายหนุ่มผู้มีอายุมากกว่าให้หันกลับมามองต้นเสียง
“อ่า .Gac_chan”เสียงทุ้มแต่หวานหูหลุดชื่อคู่สนทนาออกมาเบาๆ ดวงตากลมโตของ Hyde จ้องมองร่างสูงอย่างพึงพอใจ ก่อนที่ริมฝีปากบางเฉียบจะคลี่ยิ้มออกมาให้คู่สนทนาอย่างเป็นกันเอง
“นั่งสิ ดื่มอะไรหน่อยไหม?” Hyde กล่าวพลางยกแก้วไวน์ขึ้นชวน Gackt นั่งดื่มเป็นเพื่อน
“ก็ดีครับ ขอเป็น Vodka แล้วกัน” Gackt สั่งเครื่องดื่มกับบริกรที่เรียกมาแล้วจึงทรุดตัวลงนั่งตรงข้ามกับชายหนุ่มร่างบางผู้มีใบหน้างดงามราวหญิงสาว
“วิวสวยดีนะครับ” เสียงทุ้มต่ำน่าฟังของ Gackt กล่าวขึ้นมาลอยๆ ขณะทอดสายตาออกไปมองทิวทัศน์ยามค่ำคืนที่นอกหน้าต่าง
“ใช่ ..พระจันทร์คืนนี้ก็สวย” Hyde ตอบรับพลางยกแก้วไวน์สีเดียวกับริมฝีปากของเขาขึ้นจิบ
“ครับ พระจันทร์ที่แม้จะนุ่มนวลและงดงามแต่ในความงามนั้นแฝงไปด้วยความเย็นชาและโหดร้าย เหมือนคุณ”ทันทีที่ฟังจบประโยค คิ้วโก่งสวยของ Hyde ก็เลิกขึ้นสูงลิบด้วยความแปลกใจ
“โหดร้าย? .ชั้นเนี่ยนะ?”
“อ้าว!ก็บอกเธอไปแล้วไม่ใช่เหรอครับ เรื่องที่ว่าจะหย่าน่ะ”
“ฮึ!ข่าวสารนี่แพร่ไวจังนะ ไปรู้มาจากไหนล่ะ?” เมื่อเห็นท่าทางอันน่าหมั้นไส้ของ Gackt มันทำให้ Hyde อดไม่ได้ที่กล่าววาจาเหน็บแหนมให้หายหมั่นไส้ และดูเหมือนว่าคนถูกเหน็บแหนมจะไม่ได้ใส่ใจอะไรกับคำพูดประชดประชันเหล่านี้ซักเท่าไหร่ แถมยังหัวเราะไปกับคำพูดเขา Hyde ด้วยซ้ำ
“หึหึหึ มันบังเอิญน่ะครับ” ก็เขาจะไม่รู้ได้อย่างไร เพราะทันทีที่ได้เห็นเขา Megumi ก็ตรงเขาเล่นงานเขาทันที เธอต่อว่าต่อขานเขาเสียยกใหญ่ นี่ถ้าเจ้าหล่อนมีมีดอยู่ในมือล่ะก็ เธอเขาเอามีดแทงเขาจนตายจมกองเลือดอยู่หน้าลิฟท์แล้วเป็นแน่
“ให้ชั้นทายนะ นายคงพบกับ Megu แล้วใช่รึเปล่า?”แววสนุกสนานเบิกบานหายไปจากดวงตากลมโตของ Hyde เมื่อเขาเริ่มพูดประโยคนี้
“ครับ เราเจอกันที่หน้าลิฟท์ เธอกำลังขนของจะ Check out ออกจากโรงแรมพอดี”Gackt กล่าวเรียบๆ ใบหน้าหวานของคู่สนทนาร่างบางยามนี้ดูหม่นหมองลงไปถนัดใจ เขาไม่อยากเห็นใบหน้ายามโศกเศร้าของ Hyde เลยมันทำให้เขารู้สึกหดหู่ตามไปด้วย
“เธอไปแล้วเหรอ? ..Gac_chan” Hyde กล่าวด้วยเสียงแหบพร่า
“ครับ .คาดว่าอย่างนั้น” Gackt ตอบเรียบๆ(อีกเช่นเคย) แต่ในความเรียบเฉย ดวงตาคู่สวยของ Gackt จ้องตรงมาด้วยความห่วงใย ในใจกำลังคิดว่า ทำไมอย่างไรจึงจะเรียกรอยยิ้ม .เสียงหัวเราะให้กลับคืนมายังร่างบางที่กำลังเศร้าอยู่นี้ได้
“ ..พระจัทร์ที่สวยงามแต่โหดร้ายน่ะ ..ไม่ใช่ชั้นหรอก .แต่เป็นเธอต่างหาก”hyde กล่าวพลางเบือนหน้าจากคู่สนทนาไปยังดวงจันทร์ที่เริ่มจะคล้อยต่ำลงมาเพราะดึกมากแล้ว
“ไม่ครับ ..แต่สำหรับผมคุณก็เหมือนดวงจันทร์ ..ช่างโหดร้าย”
“โหดร้าย? ..ชั้นไปโหดร้ายกับนายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” Hyde หันกลับเพื่อฟังเหตุผล เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไม Gackt ถึงกล่าวแบบนี้
“โหดร้ายมากเลยล่ะครับ ..ที่ไม่ยอมรับความรู้สึกของผมซะที”Gackt ยิ้มน้อยๆที่มุมปากเป็นยิ้มแฝงความเจ้าเล่ห์เฉพาะตัว ดวงตาคู่สวยจ้องมอง Hyde อย่างมีความหมาย คนทั้งคู่จ้องมองกันอยู่นานไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา จนสุดท้ายแล้ว Hyde ก็เป็นฝ่ายถอนสายตาออกไปก่อน
“ไม่เอาน่า Gac_chan ชั้นนึกว่าเราคุยเรื่องนี้กันจบไปแล้วตั้งแต่เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อนแล้วนะ นายจะรื้อฟื้อให้มันได้อะไรขึ้นมา ชั้นไม่สามารถรักใครได้อีกแล้วนายเข้าใจไหม!!!!!~”จากเสียงที่เบาเกือบเป็นเสียงกระซิบเปลี่ยนดังจนแทบจะตะโกน Hyde ทุบโต๊ะเสียงดังก่อนที่ลุกขึ้นยืนด้วยความลืมตัว จากประสบการณ์เท่าที่มี Gackt รู้สึกว่า Hyde นั้นน่าจะเริ่มมีใจให้เขา แต่อะไรบางอย่างทำให้ร่างบางปิดกั้นความรู้สึกนั้นไว้ Hyde ทำราวกับว่ากำลังกลัวอะไรบางอย่างอยู่ เหมือนกับว่าถ้า Hyde แสดงความรู้สึกนั้นออกมาอะไรบางอย่างที่ Hyde ไม่ต้องการให้เกิดมันจะเกิดขึ้นมา ดังนั้นHyde ประกาศว่าจะปิดกั้นหัวใจตัวเอง ทั้งๆที่ความจริงแล้ว Hyde ไม่น่าจะทำมันได้สำเร็จ
“คุณกำลังกลัว? คุณกลัวอะไรอยู่เหรอครับ? Haido บอกผมสิ” ชายหนุ่มเจ้าของดวงตาสีน้ำทะเลกล่าวด้วยน้ำเรียบๆ คิ้วบนใบหน้าเรียวสวยนั้นกำลังเริ่มขมวดเข้าหากันขณะที่มองใบหน้าของ hyde
“ไม่ ..ชั้นไม่ได้เป็นอะไร ..สงสัยคงจะเมาเสียแล้ว ..ชั้นว่าชั้นกลับไปนอนที่ห้องดีกว่า” Hyde กล่าวพลางหมุนตัวเดินออกไปแต่ข้อมือเรียวเล็กของ Hyde ถูก Gackt ฉุดไว้เสียก่อน
“ปล่อย” Hyde หันกลับมาตาขวางใส่ คนที่ขัดขวางการกลับห้องของเขา
“ใจคอคุณจะทิ้งผมไว้ตรงนี้เหรอครับ?” Gackt ยิ้มกริ่มกับใบหน้ายามโกรธขึ้งของร่างบาง Hyde สะบัดข้อมือให้หลุดจากการเกาะกุม
“ปล่อย .ชั้นไม่ชอบพูดอะไรซ้ำๆนะ” Hyde กล่าวด้วยอารมณ์ขณะที่พยายามแกะข้อมือของอีกฝ่ายที่กุมข้อมือเขาไว้ แต่แกะยังไงก็ไม่ออก Hydeจึงเริ่มหงุดหงิดมากขึ้น
“คร้าบ ..คร้าบ .ปล่อยแน่ ถ้าคุณตกลงว่าจะไปที่ที่หนึ่งกับผม”ยิ่งเห็น Hyde พยายามจะแกะให้หลุดจากข้อมือเขาก็ยิ่งรู้สึกสนุกยิ่งกำข้อเล็กนั้นแน่นเข้าเรื่อยๆ อยากรู้เหมือนกันว่าระหว่างเขากับ Hyde ใครจะชนะ ..
“เฮ้!นายนี่ตาบอดหรือหูหนวกกันแน่นะ ไม่เห็นรึไงว่าเขาไม่อยากไปด้วยน่ะ”เสียงกวนๆของใครคนหนึ่งดังขึ้นขัดจังหวะการเล่นสนุกของ Gackt ร่างสูงหันไปมองต้นเสียงด้วยท่าทางที่ไม่ค่อยสบอารมณ์ เขาเห็นชายหนุ่มร่างสูง(แต่น้อยกว่าเขา)ผมดำยาวประบ่าในชุดสีดำทั้งชุดมองมาทางเขาด้วยท่าทางกวนอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง
“ .Sakura!” Hyde อุทาน เมื่อเห็นว่าใครกันที่พระเจ้าส่งมาช่วยในเวลาที่เขาแพ้อย่างจนแต้มอย่างเวลานี้ นึกไม่ถึงเลยว่าจะได้มาพบกันที่นี่ Sakura คงมากับพวก tetsu และเจ้าพวกนั้นคงอยากทำเซอร์ไพร์เขาจึงไม่ยอมบอกว่า Sakura มาด้วย ทีนี้เขาพอจะเข้าใจถึงท่าทางแปลกๆของเพื่อนทั้ง 2 ก่อนหน้านี้แล้ว
‘ฮึ!ทำมาเป็นปิดบังไอ้เราก็นึกว่ามีเรื่องอะไร .ที่แท้ ’hyde คิดพลางแอบขำtetsu กับ Ken อยู่ในใจแต่พอหันกลับมามองเพื่อน(?)อีก 2 คน ที่ต่างส่งสายตาเขม่นกันอยู่ในเวลานี้แล้วมันทำให้เขาหัวเราะไม่ออกเลยจริงๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?
Hydeรีบสะบัดข้อมือของตัวเองให้หลุดจากการเกาะกุมของ Gackt แล้วรีบเดินไปขวางระหว่างคนทั้ง 2 ที่ส่งสายตาเขม่นเข่นเขี้ยวราวจะฆ่ากันให้ตายไปข้าง
‘อะไรมันจะไม่ถูกชะตากันตั้งแต่แรกแบบนี้เนี่ย’ Hyde คิดขณะที่แอบถอนใจ คนทั้งคู่เป็นเพื่อนที่เขารัก(?)มาก ดังนั้นถ้ามาไม่ถูกกันตั้งแต่แรกแบบนี้ เขาคงวางตัวลำบาก เรื่องที่จะให้ดีกันได้คงยากเพราะดันมาเขม่นเสียแต่แรกแบบนี้ แต่จะเพื่อเห็นแก่เขา เสือ 2 ตัวน่าจะมีวีธิประนีประนอมกันได้บ้างน้า~
“ ..เอ่อ saku .เอ่อ .นี่คือ Gac_chan เพื่อนร่วมงานของชั้น ..เอ่อ Gac_chan ..นี่ sakura .เพื่อนสนิทของชั้นเคยเป็นมือกลองให้กับวงของชั้นด้วย ”Hyde กล่าวแนะนำ Gackt กับ Sakura ท่ามกลางบรรยายกาศเงียบสงบแต่อึดอัดราวกับมีเครื่องเพิ่มแรงดันอากาศอยู่ในห้อง ช่างเงียบสงบและเยือกเย็นยิ่งกว่าสหรัฐกับโซเวียตสมัยสงครามเย็นเสียอีก(Y_Y ใครก็ได้ช่วยชั้นออกไปจากสถานการณ์นี้ที= Hyde)
“อ้อ!ยินดีที่รู้จัก ได้ยินเรื่องของคุณมาบ้างแล้วล่ะ คุณชาย” Sakura เน้นเสียงคำว่า “คุณชาย” หนักๆเหมือนเป็นการล้อเลียนซึ่งสร้างความฉุนให้กับ Gackt ได้ไม่น้อยแต่เพราะความที่เขาเป็นคนเก็บความรู้สึกเก่งจึงไม่มีใครดูออกว่าเขารู้สึกเช่นไรภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยของเขา
“เช่นกัน เรื่องของคุณก็ผ่านมาเข้าหูบ้างรวมทั้งเรื่องร้ายแรงเรื่องนั้นด้วย ยินดีที่รู้จัก หวังว่าเราคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะครับ Yasunori_san” และใช่ว่า Gackt จะอยู่เป็นเป้านิ่งให้อีกฝ่ายกัดเอาเสียเมื่อไหร่ เมื่ออีกฝ่ายเริ่มก่อนเขาไม่รอช้าที่จะตอบโต้กลับไปทันที Hyde เห็นท่าทางจะไม่ค่อยดี ขืนปล่อยทั้งคู่ไว้ตรงนี้คงต้องมีการฆ่ากันตายแน่ ต้องรีบแยก 2 คนนี้ออกจากกันให้เร็วที่สุด แต่จะทำไงล่ะ?
“ เอ่อ ..ตอนนี้มันก็ดึกแล้วนะ ชั้นว่าพวกเราควรจะไปนอนกันได้แล้วนะ .นะ ไปกันเถอะ” Hyde กล่าวขึ้นพลางกลืนน้ำลายอย่างฝืนคอ เขากำลังลุ้นว่าคำพูดของเขามันจะมีผลทำให้เสือ 2 ตัวกลับไปที่ถ้ำของตัวเองได้ไหม?
เมื่อได้ฟังอย่างนั้น Sakura จึงลุกขึ้นจากเก้าอี้ Hyde เห็นแล้วแอบถอนใจด้วยความโล่งอก แต่ก่อนจะเดินไปเขาหันกลับมา (นั้นทำให้ Hyde แอบตกใจอีกรอบ ‘มันจะฆ่ากันไหมเนี่ย >o<’)
“อืม .ชั้นไปก็ได้ ว่าแต่ก่อนมานี่ Tet_chan ฝากให้ชั้นมาบอกนายว่าเขามีเรื่องสำคัญจะคุยกับนาย ถ้านายว่างก็ไปหาเขาหน่อยนะ” พอกล่าวสิ่งที่ถูกฝากให้ hyde ฟังจบแล้วเขาก็เดินจากไป
“อืม งั้นเราไปกันเถอะ .อ๊ะ!ไม่ได้สิ Gac_chan นายกลับไปคนเดียวก่อนนะ เดี๋ยวชั้นกลับมา เดี๋ยว! Sakura ชั้นไปด้วย ” เหมือน Hyde เพิ่งจะนึกอะไรออกจึงเรียก Sakura ไว้ (ก็จะไปหาอย่างไง? ก็ไม่รู้เบอร์ห้องอ่ะ= Hyde) อดีตมือกลองคนเก่งของ L’arc หันกลับมาเหมือนคาดไว้แล้วว่า Hyde จะต้องรั้งเขาไว้ Hyde วิ่งไปหา Sakura ที่หยุดยืนรออยู่ไม่ไกลนัก ภาพที่เห็นนั้นยิ่งทำให้ Gackt ไม่สบอารมณ์เข้าไปใหญ่ ไม่รู้ว่าตัวเองคิดมากไปรึเปล่าที่เห็นเหมือน Sakura หันมายิ้มเยาะเขาทีหนึ่ง ตอนที่ Hyde เรียกให้หยุดเพื่อจะไปด้วย เขาไม่ชอบท่าทางกวน Teen ของไอ้หมอนี่เลยจริงๆ Gackt คิดขณะเดินกลับไปห้องคนเดียวด้วยความหงุดหงิด
ขณะเดียวกันที่ห้อง XXX อันเป็นห้องพักของหัวหน้าวงL’arc~en~ciel ผู้แสนน่ารัก(ในสายตาใครหลายๆคน)ซึ่งตอนนี้กำลังลุ้นอย่างใจจดใจจ่อว่า ‘ไม้ตาย’ ของพวกเขานั้นจะทำงานได้ผลเพียงไร
“นายว่ามันจะได้ผลไหม?อ่ะ Ken_chan” Tetsu เอ่ยถามมือกีต้าหน้าแมวที่ตอนนี้กำลังแปรงขนให้กับลูกสาวสุดที่รักอย่างใจเย็น
“เอาน่า Tet_chan ใจเย็นๆสิ เชื่อมือไอ้ saku มันเหอะน่า มันไม่เคยทำให้เราผิดหวังอยู่แล้ว” Ken กล่าวอย่างสบายใจว่าคนที่พวกเขากำลังรออยู่จะต้องขึ้นมาหาในเร็วๆนี้แน่ๆ ไม่นานนักเสียงประตูห้องก็เปิดขึ้นพร้อมกับการมาของคนที่พวกเขารอคอย
“ เข้ามาสิ ”เสียง Sakura เอ่ยเชิญ Hyde ให้เดินเข้าไปในห้อง ken ได้ยินแบบนั้นจึงหันไปคุยกับ tetsu
“เห็นไหมเล่า Tet_chan” Ken กล่าวพลางหัวเราะถูกใจที่ตัวเองคาดไว้ถูกเผง ‘ไม้ตาย’ ของเขา นี่ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยจริงๆ Tetsu ไม่ได้กล่าวอะไรเพียงแต่พยักหน้าเป็นการรับรู้เท่านั้น
“Tet_chan ไอ้หมอนี่มันบอกว่านายมีเรื่องจะคุยกับชั้น เรื่องสำคัญด้วยเรื่องอะไรเหรอ?” Hyde ถามเข้าประเด็น เพื่อ Tetsu รีบๆพูดธุระของเขามา เนื่องจากตอนนี้เขาง่วงนอนเต็มทีแล้ว
“อ้อ! เรื่องนั้นเอง .อืม .แต่ชั้นว่านี่มันดึกแล้วนะ ไว้เราค่อยคุยกันพรุ่งนี้แล้วกัน คืนนี้นายนอนที่นี่นะ พวกเราคิดถึงนายมากเลย ก็เลยคิดว่าจะนอนรวมกันในห้องนี้ .เหมือนเมื่อก่อนไง” Tetsu กล่าวตามบทพูดที่เตี๊ยมกันไว้ก่อนที่ Hyde จะขึ้นมา เขาเริ่มแผนการนี้ว่า “ยุทธการกันลูกแกะออกจากหมาจิ้งจอก” ได้เริ่มขึ้นแล้ว ทางลูกแกะ Hyde ผู้ซึ่งไม่รู้ในเรื่องนี้ ก็ตกลงอย่างไม่มีเงื่อนไข เพราะคิดบรรยากาศเก่าๆ เหมือนกัน
คืนนั้น Hyde พล่อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนพร้อมกับสมาชิกคนอื่นๆ ในค่ำคืนที่เงียบสงบ ยามที่คนทั้งหลายกำลังหลับไหลอย่างมีความสุข ในยามนั้นกระจกบานใหญ่ที่โต๊ะเครื่องแป้งได้สะท้อนให้เห็นอะไรบางอย่าง เงาของชายหนุ่มร่างเล็กที่กำลังหลับอย่างเป็นสุขสะท้อนอยู่ในนั้น เงาในกระจกค่อยๆลืมตาขึ้นจ้องมองเจ้าของเงาพร้อมกับแสยะยิ้มมุมปากอย่างน่ากลัว
(( อีกไม่นานแล้ว .อีกไม่นาน สิ่งที่ต้องการจะมาอยู่ในมือ อีกไม่นานแล้ว .อีกไม่นาน))
“haido คิดถึงคุณจัง”หญิงสาวยิ้มร่าเมื่อมาหยุดยืนอยู่ข้างหน้าสามีสุดที่รัก(เปล่าวะ) ขณะที่ Hyde ยังยืนตัวแข็งทื่อ เขาตกใจมากเพราะไม่คิดว่าจะได้เจอเธอที่นี่
“ .คะ .คุณมาได้ไง? เมงุ” Hyde ฝืนใจยิ้มกลับไปทั้งๆที่สีหน้าของเขาดูแย่มาก
“ชั้นทนคิดถึงไม่ไหวค่ะ ก็เลยบินตามมา เป็นอะไรไปคะ Haido ไม่ดีใจเหรอคะ ที่ได้พบชั้น” เธอกล่าวด้วยสีหน้ายิ้มแย้มราวกับยินดีเป็นที่สุดที่ได้พบกับสามีที่ไม่ได้พบกันนานเกือบ 2 เดือน
“แล้ว .”เธอกล่าวพลางเหลือบสายตาไปมองชายหนุ่มรูปงามอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆสามีของเธอ
เป็นเชิงเตือนให้สามีแนะนำชายหนุ่มร่างสูงให้เธอได้รู้จัก Hyde จึงหันไปมอง Gackt แล้วแนะนำเขาให้เธอรู้จัก
“ เอ่อ .นี่ Camui Gakuto_kun เพื่อนร่วมงานของชั้น .เอ่อ Gac_chan นี่ Megumi ภรรยาของชั้น” Hyde กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก ซึ่ง Gackt เห็นแล้วก็อดสงสาร Hyde ไม่ได้ แต่เขาก็ทนทำเป็นนิ่งเฉยเหมือนไม่ได้สังเกตุเห็นอะไรในดวงตาของ Hyde ที่มองมาเหมือนจะขอความช่วยเหลือจากเขา จะให้แสดงออกตอนนี้ได้อย่างไรก็ในเมื่อเจ้าของ(Hyde)ยืนอยู่ตรงนั้น คงไม่เป็นการดีแน่ๆ ตอนนี้เขาเป็นคนนอกที่ได้แต่มองว่า Hyde จะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผม Camui Gakuto ครับ” Gackt กล่าวพลางยื่นมือขาวเรียวยาวออกไปให้หญิงสาว
“เช่นกันค่ะ ชั้น Takarai Megumi ค่ะ ยินดีที่รู้จัก”หญิงสาวยื่นมือออกไปเช่นกัน
“ได้ข่าวว่าคุณสนิทกับสามีดิชั้นมากเลย”เธอกล่าวกลั้วเสียงหัวเราะ
“ครับ เราสนิทกันมากเลย” Gackt ยิ้มตอบรอยยิ้มที่จงใจปั้นขึ้นมาของเธอ
“ที่ผ่านมาคุณคงช่วยดูแลสามีดิชั้นขอบคุณมากนะคะ”เธอกล่าวขึ้นเหมือนกับจะละประโยคที่ว่า ‘จากนี้ไปคุณไม่ต้องมายุ่งกับเขาอีกแล้ว ของๆขั้น ชั้นดูแลเขาเองได้’ เอาไว้ Gackt รับรู้ข้อความที่ส่งมาให้เป็นอย่างดีแต่ แสร้งทำเป็นไม่รู้ หึ หึ หึ อยากรู้นักเจ้าหล่อนจะทำหน้าอย่างไร เขาคิดพลางกล่าวตอบ
“ไม่เป็นไร มิได้ครับ ผมต่างหากล่ะครับที่สามีของคุณช่วยดูแล นี่เมื่อวานนี้เขายังบ่นเรื่องที่ผมนอนวันละ 2-3 ช.ม. อยู่เลย” Gackt กล่าวพร้อมเสียงหัวเราะ ที่เห็นแววขุ่นเขี้ยวอยู่ในดวงตาของหญิงสาว แต่เธอก็นับเป็นนักแสดงชั้นหนึ่งที่ยังแสร้งหัวเราะกับคำพูดของเขาอยู่ได้
“อย่าง ..Haido นี่เหรอคะ? แหมคุณนี่ใจร้ายจริงเชียว ทีกับชั้นไม่เห็นเอาใจใส่อย่างนี้บ้าง” เธอป้องปากหัวเราะอย่างมีจริตพลางติสามีตัวเองที่ไม่เคยจะดูแลเธออย่างนี้บ้าง Gackt ก็ตั้งใจจะแกล้งยั่วโมโหเธอต่อแต่ว่า ..
“พอเถอะ Gac_chan นายขึ้นไปรอชั้นที่ห้องก่อนนะ เดี๋ยวชั้นตามไป ..เอ่อ .Megu หิวรึเปล่า?ทานอะไรมารึยัง? ถ้ายังเราไปห้องอะไรทานในห้องอาหารเถอะ ที่นั่นบรรยากาศดีอย่างที่คุณชอบ” Hyde กล่าวปรามไม่ให้ Gackt ต่อปากต่อคำไปมากกว่านี้ ก่อนจะเดินนำหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาของตนไปยังห้องอาหารที่คาดว่ายังเปิดรับรองพวกเขาอยู่ 
ชายหนุ่มกับหญิงสาวที่ดูสมกันราวกับภาพเขียนเดินเคียงคู่ไปยังห้องอาหารสุดหรูของทางโรงแรมที่จุดเทียนไปตามโต๊ะแทนที่จะเป็นดวงไฟนีออน ช่วยสร้างบรรยากาศ และปรับอารมณ์ของหญิงสาวให้ดีขึ้นได้อย่างไม่น่าเชื่อ
“ขอ xxxx กับ xxxx ส่วนเครื่องดื่มขอเป็น xxxx แล้วกันค่ะ”เสียงหวานใสของหญิงสาวเอ่ยกับบริการอย่างนุ่มนวล ก่อนจะหันไปถามชายหนุ่มที่นั่งสายตาเหม่อลอยออกไปนอกหน้าต่าง
“ do .haido คะ” เสียงหวานใสของเธอดึงสติ Hyde ให้กลับมาที่โต๊ะอาหารอีกครั้งก่อนที่มันจะล่องลอยออกจากความจริงไปหาใครบางคน
“อ่า~ ขอโทษ คุณว่าอะไรนะ?”Hyde ยิ้มแห้งๆให้เธอเป็นเชิงขอโทษที่เผลอใจลอย
“คุณเป็นอะไรคะ ดูเหม่อลอยชอบกล” เธอกล่าวด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“ทานอะไรหน่อยไหมคะ?”
“เปล่า .ผมสบายดี อืม ขอเป็นไวน์แก้วหนึ่งก็แล้วกัน”  Hyde สั่งเครื่องดื่มแล้วก็กลับไปทอดสายตาออกไปยังบรรยากาศยามค่ำคืนของ Taiwan อีกครั้ง ตอนนี้เขากำลังทำใจอยู่ กำลังทำใจพูดเรื่องที่ยากที่สุดสำหรับเขา
“เอ่อ .Megu ผมมีะไรบางอย่างจะบอกคุณ”เขาเริ่ม ริมฝีปากบางอิ่มสีแดงเหมือนไวน์กำลังสั่นระริกทั้งๆที่เจ้าตัวไม่ได้ตั้งใจ หญิงสาวหันมามองใบหน้าของเขาแล้วรอฟังในสิ่งที่เขากำลังจะบอก
“ผมขอโทษที่ไม่รู้มาก่อนว่าคุณต้องการอะไร ขอโทษที่ไม่ได้ดูแลคุณดีพอ คุณจะว่าผมก็ได้ ผมไม่โกรธคุณหรอก เพราะผมไม่ดีเอง”ริมฝีบางบางของ Hyde ยังคงพูดไปเรื่อยๆทั้งๆที่มันยังสั่น
“เดี๋ยว Haido นี่คุณพูดถึงเรื่องอะไรคะ” Megumi เอ่ยถามขึ้นเธอเริ่มรู้สึกไม่ดีกับคำพูดแปลกๆของสามีด้วยเซ้นน์ของผู้หญิงเธอรู้สึกได้ว่าสิ่งที่เขากำลังจะพูดออกมาต้องไม่ใช่คำว่า “ผมรักคุณ” แน่ๆ
“Megumi เราหย่ากันเถอะ”
“คุณว่าอะไรนะคะ!!!!!~”
จากนาทีเปลี่ยนเป็นชั่วโมงนับตั้งแต่หญิงสาวผู้ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาวิ่งออกไปจากห้องอาหารทั้งน้ำตานองหน้า ชายหนุ่มร่างบางผู้เป็นสามีก็ยังคงนั่งทอดสายตาออกไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย จนไม่รู้สึกเลยว่ามีใครบางคนมายืนอยู่ที่เก้าอี้ที่ครั้งหนึ่งมันเคยรองรับร่างของหญิงสาวผู้เป็นภรรยาของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่
“นั่งด้วยคนนะครับ” เสียงทุ้มต่ำที่แสนนุ่มนวลเอ่ยขึ้นฉุดสติที่กำลังล่องลอยของชายหนุ่มผู้มีอายุมากกว่าให้หันกลับมามองต้นเสียง
“อ่า .Gac_chan”เสียงทุ้มแต่หวานหูหลุดชื่อคู่สนทนาออกมาเบาๆ ดวงตากลมโตของ Hyde จ้องมองร่างสูงอย่างพึงพอใจ ก่อนที่ริมฝีปากบางเฉียบจะคลี่ยิ้มออกมาให้คู่สนทนาอย่างเป็นกันเอง
“นั่งสิ ดื่มอะไรหน่อยไหม?” Hyde กล่าวพลางยกแก้วไวน์ขึ้นชวน Gackt นั่งดื่มเป็นเพื่อน
“ก็ดีครับ ขอเป็น Vodka แล้วกัน” Gackt สั่งเครื่องดื่มกับบริกรที่เรียกมาแล้วจึงทรุดตัวลงนั่งตรงข้ามกับชายหนุ่มร่างบางผู้มีใบหน้างดงามราวหญิงสาว
“วิวสวยดีนะครับ” เสียงทุ้มต่ำน่าฟังของ Gackt กล่าวขึ้นมาลอยๆ ขณะทอดสายตาออกไปมองทิวทัศน์ยามค่ำคืนที่นอกหน้าต่าง
“ใช่ ..พระจันทร์คืนนี้ก็สวย” Hyde ตอบรับพลางยกแก้วไวน์สีเดียวกับริมฝีปากของเขาขึ้นจิบ
“ครับ พระจันทร์ที่แม้จะนุ่มนวลและงดงามแต่ในความงามนั้นแฝงไปด้วยความเย็นชาและโหดร้าย เหมือนคุณ”ทันทีที่ฟังจบประโยค คิ้วโก่งสวยของ Hyde ก็เลิกขึ้นสูงลิบด้วยความแปลกใจ
“โหดร้าย? .ชั้นเนี่ยนะ?”
“อ้าว!ก็บอกเธอไปแล้วไม่ใช่เหรอครับ เรื่องที่ว่าจะหย่าน่ะ”
“ฮึ!ข่าวสารนี่แพร่ไวจังนะ ไปรู้มาจากไหนล่ะ?” เมื่อเห็นท่าทางอันน่าหมั้นไส้ของ Gackt มันทำให้ Hyde อดไม่ได้ที่กล่าววาจาเหน็บแหนมให้หายหมั่นไส้ และดูเหมือนว่าคนถูกเหน็บแหนมจะไม่ได้ใส่ใจอะไรกับคำพูดประชดประชันเหล่านี้ซักเท่าไหร่ แถมยังหัวเราะไปกับคำพูดเขา Hyde ด้วยซ้ำ
“หึหึหึ มันบังเอิญน่ะครับ” ก็เขาจะไม่รู้ได้อย่างไร เพราะทันทีที่ได้เห็นเขา Megumi ก็ตรงเขาเล่นงานเขาทันที เธอต่อว่าต่อขานเขาเสียยกใหญ่ นี่ถ้าเจ้าหล่อนมีมีดอยู่ในมือล่ะก็ เธอเขาเอามีดแทงเขาจนตายจมกองเลือดอยู่หน้าลิฟท์แล้วเป็นแน่
“ให้ชั้นทายนะ นายคงพบกับ Megu แล้วใช่รึเปล่า?”แววสนุกสนานเบิกบานหายไปจากดวงตากลมโตของ Hyde เมื่อเขาเริ่มพูดประโยคนี้
“ครับ เราเจอกันที่หน้าลิฟท์ เธอกำลังขนของจะ Check out ออกจากโรงแรมพอดี”Gackt กล่าวเรียบๆ ใบหน้าหวานของคู่สนทนาร่างบางยามนี้ดูหม่นหมองลงไปถนัดใจ เขาไม่อยากเห็นใบหน้ายามโศกเศร้าของ Hyde เลยมันทำให้เขารู้สึกหดหู่ตามไปด้วย
“เธอไปแล้วเหรอ? ..Gac_chan” Hyde กล่าวด้วยเสียงแหบพร่า
“ครับ .คาดว่าอย่างนั้น” Gackt ตอบเรียบๆ(อีกเช่นเคย) แต่ในความเรียบเฉย ดวงตาคู่สวยของ Gackt จ้องตรงมาด้วยความห่วงใย ในใจกำลังคิดว่า ทำไมอย่างไรจึงจะเรียกรอยยิ้ม .เสียงหัวเราะให้กลับคืนมายังร่างบางที่กำลังเศร้าอยู่นี้ได้
“ ..พระจัทร์ที่สวยงามแต่โหดร้ายน่ะ ..ไม่ใช่ชั้นหรอก .แต่เป็นเธอต่างหาก”hyde กล่าวพลางเบือนหน้าจากคู่สนทนาไปยังดวงจันทร์ที่เริ่มจะคล้อยต่ำลงมาเพราะดึกมากแล้ว
“ไม่ครับ ..แต่สำหรับผมคุณก็เหมือนดวงจันทร์ ..ช่างโหดร้าย”
“โหดร้าย? ..ชั้นไปโหดร้ายกับนายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” Hyde หันกลับเพื่อฟังเหตุผล เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไม Gackt ถึงกล่าวแบบนี้
“โหดร้ายมากเลยล่ะครับ ..ที่ไม่ยอมรับความรู้สึกของผมซะที”Gackt ยิ้มน้อยๆที่มุมปากเป็นยิ้มแฝงความเจ้าเล่ห์เฉพาะตัว ดวงตาคู่สวยจ้องมอง Hyde อย่างมีความหมาย คนทั้งคู่จ้องมองกันอยู่นานไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา จนสุดท้ายแล้ว Hyde ก็เป็นฝ่ายถอนสายตาออกไปก่อน
“ไม่เอาน่า Gac_chan ชั้นนึกว่าเราคุยเรื่องนี้กันจบไปแล้วตั้งแต่เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อนแล้วนะ นายจะรื้อฟื้อให้มันได้อะไรขึ้นมา ชั้นไม่สามารถรักใครได้อีกแล้วนายเข้าใจไหม!!!!!~”จากเสียงที่เบาเกือบเป็นเสียงกระซิบเปลี่ยนดังจนแทบจะตะโกน Hyde ทุบโต๊ะเสียงดังก่อนที่ลุกขึ้นยืนด้วยความลืมตัว จากประสบการณ์เท่าที่มี Gackt รู้สึกว่า Hyde นั้นน่าจะเริ่มมีใจให้เขา แต่อะไรบางอย่างทำให้ร่างบางปิดกั้นความรู้สึกนั้นไว้ Hyde ทำราวกับว่ากำลังกลัวอะไรบางอย่างอยู่ เหมือนกับว่าถ้า Hyde แสดงความรู้สึกนั้นออกมาอะไรบางอย่างที่ Hyde ไม่ต้องการให้เกิดมันจะเกิดขึ้นมา ดังนั้นHyde ประกาศว่าจะปิดกั้นหัวใจตัวเอง ทั้งๆที่ความจริงแล้ว Hyde ไม่น่าจะทำมันได้สำเร็จ
“คุณกำลังกลัว? คุณกลัวอะไรอยู่เหรอครับ? Haido บอกผมสิ” ชายหนุ่มเจ้าของดวงตาสีน้ำทะเลกล่าวด้วยน้ำเรียบๆ คิ้วบนใบหน้าเรียวสวยนั้นกำลังเริ่มขมวดเข้าหากันขณะที่มองใบหน้าของ hyde
“ไม่ ..ชั้นไม่ได้เป็นอะไร ..สงสัยคงจะเมาเสียแล้ว ..ชั้นว่าชั้นกลับไปนอนที่ห้องดีกว่า” Hyde กล่าวพลางหมุนตัวเดินออกไปแต่ข้อมือเรียวเล็กของ Hyde ถูก Gackt ฉุดไว้เสียก่อน
“ปล่อย” Hyde หันกลับมาตาขวางใส่ คนที่ขัดขวางการกลับห้องของเขา
“ใจคอคุณจะทิ้งผมไว้ตรงนี้เหรอครับ?” Gackt ยิ้มกริ่มกับใบหน้ายามโกรธขึ้งของร่างบาง Hyde สะบัดข้อมือให้หลุดจากการเกาะกุม
“ปล่อย .ชั้นไม่ชอบพูดอะไรซ้ำๆนะ” Hyde กล่าวด้วยอารมณ์ขณะที่พยายามแกะข้อมือของอีกฝ่ายที่กุมข้อมือเขาไว้ แต่แกะยังไงก็ไม่ออก Hydeจึงเริ่มหงุดหงิดมากขึ้น
“คร้าบ ..คร้าบ .ปล่อยแน่ ถ้าคุณตกลงว่าจะไปที่ที่หนึ่งกับผม”ยิ่งเห็น Hyde พยายามจะแกะให้หลุดจากข้อมือเขาก็ยิ่งรู้สึกสนุกยิ่งกำข้อเล็กนั้นแน่นเข้าเรื่อยๆ อยากรู้เหมือนกันว่าระหว่างเขากับ Hyde ใครจะชนะ ..
“เฮ้!นายนี่ตาบอดหรือหูหนวกกันแน่นะ ไม่เห็นรึไงว่าเขาไม่อยากไปด้วยน่ะ”เสียงกวนๆของใครคนหนึ่งดังขึ้นขัดจังหวะการเล่นสนุกของ Gackt ร่างสูงหันไปมองต้นเสียงด้วยท่าทางที่ไม่ค่อยสบอารมณ์ เขาเห็นชายหนุ่มร่างสูง(แต่น้อยกว่าเขา)ผมดำยาวประบ่าในชุดสีดำทั้งชุดมองมาทางเขาด้วยท่าทางกวนอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง
“ .Sakura!” Hyde อุทาน เมื่อเห็นว่าใครกันที่พระเจ้าส่งมาช่วยในเวลาที่เขาแพ้อย่างจนแต้มอย่างเวลานี้ นึกไม่ถึงเลยว่าจะได้มาพบกันที่นี่ Sakura คงมากับพวก tetsu และเจ้าพวกนั้นคงอยากทำเซอร์ไพร์เขาจึงไม่ยอมบอกว่า Sakura มาด้วย ทีนี้เขาพอจะเข้าใจถึงท่าทางแปลกๆของเพื่อนทั้ง 2 ก่อนหน้านี้แล้ว
‘ฮึ!ทำมาเป็นปิดบังไอ้เราก็นึกว่ามีเรื่องอะไร .ที่แท้ ’hyde คิดพลางแอบขำtetsu กับ Ken อยู่ในใจแต่พอหันกลับมามองเพื่อน(?)อีก 2 คน ที่ต่างส่งสายตาเขม่นกันอยู่ในเวลานี้แล้วมันทำให้เขาหัวเราะไม่ออกเลยจริงๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?
Hydeรีบสะบัดข้อมือของตัวเองให้หลุดจากการเกาะกุมของ Gackt แล้วรีบเดินไปขวางระหว่างคนทั้ง 2 ที่ส่งสายตาเขม่นเข่นเขี้ยวราวจะฆ่ากันให้ตายไปข้าง
‘อะไรมันจะไม่ถูกชะตากันตั้งแต่แรกแบบนี้เนี่ย’ Hyde คิดขณะที่แอบถอนใจ คนทั้งคู่เป็นเพื่อนที่เขารัก(?)มาก ดังนั้นถ้ามาไม่ถูกกันตั้งแต่แรกแบบนี้ เขาคงวางตัวลำบาก เรื่องที่จะให้ดีกันได้คงยากเพราะดันมาเขม่นเสียแต่แรกแบบนี้ แต่จะเพื่อเห็นแก่เขา เสือ 2 ตัวน่าจะมีวีธิประนีประนอมกันได้บ้างน้า~
“ ..เอ่อ saku .เอ่อ .นี่คือ Gac_chan เพื่อนร่วมงานของชั้น ..เอ่อ Gac_chan ..นี่ sakura .เพื่อนสนิทของชั้นเคยเป็นมือกลองให้กับวงของชั้นด้วย ”Hyde กล่าวแนะนำ Gackt กับ Sakura ท่ามกลางบรรยายกาศเงียบสงบแต่อึดอัดราวกับมีเครื่องเพิ่มแรงดันอากาศอยู่ในห้อง ช่างเงียบสงบและเยือกเย็นยิ่งกว่าสหรัฐกับโซเวียตสมัยสงครามเย็นเสียอีก(Y_Y ใครก็ได้ช่วยชั้นออกไปจากสถานการณ์นี้ที= Hyde)
“อ้อ!ยินดีที่รู้จัก ได้ยินเรื่องของคุณมาบ้างแล้วล่ะ คุณชาย” Sakura เน้นเสียงคำว่า “คุณชาย” หนักๆเหมือนเป็นการล้อเลียนซึ่งสร้างความฉุนให้กับ Gackt ได้ไม่น้อยแต่เพราะความที่เขาเป็นคนเก็บความรู้สึกเก่งจึงไม่มีใครดูออกว่าเขารู้สึกเช่นไรภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยของเขา
“เช่นกัน เรื่องของคุณก็ผ่านมาเข้าหูบ้างรวมทั้งเรื่องร้ายแรงเรื่องนั้นด้วย ยินดีที่รู้จัก หวังว่าเราคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะครับ Yasunori_san” และใช่ว่า Gackt จะอยู่เป็นเป้านิ่งให้อีกฝ่ายกัดเอาเสียเมื่อไหร่ เมื่ออีกฝ่ายเริ่มก่อนเขาไม่รอช้าที่จะตอบโต้กลับไปทันที Hyde เห็นท่าทางจะไม่ค่อยดี ขืนปล่อยทั้งคู่ไว้ตรงนี้คงต้องมีการฆ่ากันตายแน่ ต้องรีบแยก 2 คนนี้ออกจากกันให้เร็วที่สุด แต่จะทำไงล่ะ?
“ เอ่อ ..ตอนนี้มันก็ดึกแล้วนะ ชั้นว่าพวกเราควรจะไปนอนกันได้แล้วนะ .นะ ไปกันเถอะ” Hyde กล่าวขึ้นพลางกลืนน้ำลายอย่างฝืนคอ เขากำลังลุ้นว่าคำพูดของเขามันจะมีผลทำให้เสือ 2 ตัวกลับไปที่ถ้ำของตัวเองได้ไหม?
เมื่อได้ฟังอย่างนั้น Sakura จึงลุกขึ้นจากเก้าอี้ Hyde เห็นแล้วแอบถอนใจด้วยความโล่งอก แต่ก่อนจะเดินไปเขาหันกลับมา (นั้นทำให้ Hyde แอบตกใจอีกรอบ ‘มันจะฆ่ากันไหมเนี่ย >o<’)
“อืม .ชั้นไปก็ได้ ว่าแต่ก่อนมานี่ Tet_chan ฝากให้ชั้นมาบอกนายว่าเขามีเรื่องสำคัญจะคุยกับนาย ถ้านายว่างก็ไปหาเขาหน่อยนะ” พอกล่าวสิ่งที่ถูกฝากให้ hyde ฟังจบแล้วเขาก็เดินจากไป
“อืม งั้นเราไปกันเถอะ .อ๊ะ!ไม่ได้สิ Gac_chan นายกลับไปคนเดียวก่อนนะ เดี๋ยวชั้นกลับมา เดี๋ยว! Sakura ชั้นไปด้วย ” เหมือน Hyde เพิ่งจะนึกอะไรออกจึงเรียก Sakura ไว้ (ก็จะไปหาอย่างไง? ก็ไม่รู้เบอร์ห้องอ่ะ= Hyde) อดีตมือกลองคนเก่งของ L’arc หันกลับมาเหมือนคาดไว้แล้วว่า Hyde จะต้องรั้งเขาไว้ Hyde วิ่งไปหา Sakura ที่หยุดยืนรออยู่ไม่ไกลนัก ภาพที่เห็นนั้นยิ่งทำให้ Gackt ไม่สบอารมณ์เข้าไปใหญ่ ไม่รู้ว่าตัวเองคิดมากไปรึเปล่าที่เห็นเหมือน Sakura หันมายิ้มเยาะเขาทีหนึ่ง ตอนที่ Hyde เรียกให้หยุดเพื่อจะไปด้วย เขาไม่ชอบท่าทางกวน Teen ของไอ้หมอนี่เลยจริงๆ Gackt คิดขณะเดินกลับไปห้องคนเดียวด้วยความหงุดหงิด
ขณะเดียวกันที่ห้อง XXX อันเป็นห้องพักของหัวหน้าวงL’arc~en~ciel ผู้แสนน่ารัก(ในสายตาใครหลายๆคน)ซึ่งตอนนี้กำลังลุ้นอย่างใจจดใจจ่อว่า ‘ไม้ตาย’ ของพวกเขานั้นจะทำงานได้ผลเพียงไร
“นายว่ามันจะได้ผลไหม?อ่ะ Ken_chan” Tetsu เอ่ยถามมือกีต้าหน้าแมวที่ตอนนี้กำลังแปรงขนให้กับลูกสาวสุดที่รักอย่างใจเย็น
“เอาน่า Tet_chan ใจเย็นๆสิ เชื่อมือไอ้ saku มันเหอะน่า มันไม่เคยทำให้เราผิดหวังอยู่แล้ว” Ken กล่าวอย่างสบายใจว่าคนที่พวกเขากำลังรออยู่จะต้องขึ้นมาหาในเร็วๆนี้แน่ๆ ไม่นานนักเสียงประตูห้องก็เปิดขึ้นพร้อมกับการมาของคนที่พวกเขารอคอย
“ เข้ามาสิ ”เสียง Sakura เอ่ยเชิญ Hyde ให้เดินเข้าไปในห้อง ken ได้ยินแบบนั้นจึงหันไปคุยกับ tetsu
“เห็นไหมเล่า Tet_chan” Ken กล่าวพลางหัวเราะถูกใจที่ตัวเองคาดไว้ถูกเผง ‘ไม้ตาย’ ของเขา นี่ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยจริงๆ Tetsu ไม่ได้กล่าวอะไรเพียงแต่พยักหน้าเป็นการรับรู้เท่านั้น
“Tet_chan ไอ้หมอนี่มันบอกว่านายมีเรื่องจะคุยกับชั้น เรื่องสำคัญด้วยเรื่องอะไรเหรอ?” Hyde ถามเข้าประเด็น เพื่อ Tetsu รีบๆพูดธุระของเขามา เนื่องจากตอนนี้เขาง่วงนอนเต็มทีแล้ว
“อ้อ! เรื่องนั้นเอง .อืม .แต่ชั้นว่านี่มันดึกแล้วนะ ไว้เราค่อยคุยกันพรุ่งนี้แล้วกัน คืนนี้นายนอนที่นี่นะ พวกเราคิดถึงนายมากเลย ก็เลยคิดว่าจะนอนรวมกันในห้องนี้ .เหมือนเมื่อก่อนไง” Tetsu กล่าวตามบทพูดที่เตี๊ยมกันไว้ก่อนที่ Hyde จะขึ้นมา เขาเริ่มแผนการนี้ว่า “ยุทธการกันลูกแกะออกจากหมาจิ้งจอก” ได้เริ่มขึ้นแล้ว ทางลูกแกะ Hyde ผู้ซึ่งไม่รู้ในเรื่องนี้ ก็ตกลงอย่างไม่มีเงื่อนไข เพราะคิดบรรยากาศเก่าๆ เหมือนกัน
คืนนั้น Hyde พล่อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนพร้อมกับสมาชิกคนอื่นๆ ในค่ำคืนที่เงียบสงบ ยามที่คนทั้งหลายกำลังหลับไหลอย่างมีความสุข ในยามนั้นกระจกบานใหญ่ที่โต๊ะเครื่องแป้งได้สะท้อนให้เห็นอะไรบางอย่าง เงาของชายหนุ่มร่างเล็กที่กำลังหลับอย่างเป็นสุขสะท้อนอยู่ในนั้น เงาในกระจกค่อยๆลืมตาขึ้นจ้องมองเจ้าของเงาพร้อมกับแสยะยิ้มมุมปากอย่างน่ากลัว
(( อีกไม่นานแล้ว .อีกไม่นาน สิ่งที่ต้องการจะมาอยู่ในมือ อีกไม่นานแล้ว .อีกไม่นาน))
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น