คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3
“Yama_chan สุขสันต์วันเกิดน้า~” เสียงทุ้มหวานที่คุ้นหู ตะโกนบอกเจ้าของงานอย่างร่าเริง ชายหนุ่มทั้ง 2 หันไปมองเจ้าของเสียงนั้น ผู้ที่เดินเข้ามาหาพวกเขาเป็นชายหนุ่มร่างเล็กสวมเสื้อยืดแขนยาวแบบมีฮูดสีดำกับกางเกงขาสีเดียวกัน เรือนผมสีดำสนิทซอยสั้นจนทำให้ใบหน้าสวยสวยของร่างบางดูอ่อนเยาว์ลงไปอีกหลายปี พอเห็นคนคนนั้นเดินเข้ามา ยิ่งเห็นชัดยิ่งขึ้น สีหน้าของ Gackt ก็เปลี่ยนไป ใบหน้าแสนเรียบเฉยนั้นปรากฏร่องรอยของความตกใจเอาไว้อย่างเห็นได้ชัด ความจริงเขาไม่ค่อยแสดงสีหน้าออกมาให้ใครเห็นบ่อยนัก แต่ว่าเมื่อได้เห็น “เจ้าหญิงคางูยะ” ที่ปานนี้ควรกลายเป็นตาแก่ไปแล้ว ในรูปลักษณ์ที่ไม่เปลี่ยนไปเลยเช่นนี้ใครกันมองได้โดยสีหน้าไม่เปลี่ยน ร่างบางเบื้องหน้ายังคงรูปโฉมไว้เหมือนเดิมไม่ผิดเพี้ยนราวกับเพิ่งพบเขาเมื่อวานนี้!!!
“มาจนได้นะ Haido นึกว่านายจะไม่มาซะแล้ว” Yamada ยิ้มรับกับคำอวยพรและช่อดอกไม้ดอกโตที่ Hyde ส่งมาให้ “ขอโทษนะที่มาช้า บังเอิญมีเรื่องยุ่งๆนิดหน่อย” Hyde กล่าวขอโทษขอโพย เจ้าของงาน “ไม่เป็นไรหรอก แค่นายมาชั้นก็ดีใจแล้ว จริงสิ นี่เพื่อนเก่าชั้นสมัยมัธถยม Gakuto, Gakuto นี่เพื่อนชั้น Haido พวกนายอยู่วงการเดียวกันนี่นา รู้จักกันไว้นะ” Yamada เริ่มแนะนำให้เพื่อนเขาทั้ง 2 คนรู้จักกัน ขณะที่ Gackt ยังคงตกใจอยู่จึงจ้องมอง Hyde ตาไม่กระพริบ เขาไม่อยากเชื่อจริงๆว่าชายหนุ่มร่างเล็กที่ดูคล้ายเด็กหนุ่มตลอดเวลาคนนี้ มีอายุ มากกว่า 40 ปีไปแล้ว “ยินดีที่รู้จัก ชั้น Haido แห่ง L’arc~en~ciel จากนี้ฝากตัวด้วยนะ” รอยยิ้มอ่อนหวานที่ร่างบางหยิบยืนมาให้ ตรึงสายตาของเขาไว้ไม่ต่างจากวันนั้นเมื่อ 20 ปีก่อน เขายิ้มตอบรอยยิ้มแสนหวานของ Hyde แล้วกล่าวต่อไปว่า “ทางนี้ต่างหากล่ะครับที่ควรพูดแบบนั้น ยินดีที่ได้รู้จักครับ Camui Gackt ครับ…..เอ่อ…ขอโทษนะครับที่ละลาบละล้วง แต่ว่า Haido_san มีญาติพี่น้องที่หน้าตาเหมือนคุณบ้างรึเปล่าครับ?” Gackt ถามข้อสัณนิษฐานของเขาออกไป ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่อยากเชื่ออยู่ดีว่าคนที่เขาพบเมื่อ 20 ปีก่อนเป็น Hyde มันทำใจให้เชื่อได้ยากจริงๆ คิ้วโก่งเรียวราวเสี้ยวดวงจันทร์ของชายร่างเล็กเลิกขึ้นสูงลิบด้วยความแปลกใจในคำถามที่ได้ยิน “เอ๋?! ไม่มีนี่ ทำไมเหรอ? Camui_kun….อืม…จะว่าไปก็แปลกนะ ชั้นรู้สึกเหมือนกับว่าเคยเห็นเด็กคนหนึ่ง…มีดวงตาแบบเดียวกับดวงตาของนาย สีเทาสวยๆแบบนี้เลย….” Hyde กล่าวด้วยท่าทางเหมือนกำลังนึกถึงความหลังเมื่อนานมาแล้ว ท่าทางแบบนั้นทำให้ Gackt ชักจะเชื่อข้อสงสัยของตัวเองแล้ว “คุณพบเขาที่ไหน?เมื่อไหร่ล่ะครับ?” Gackt ถามต่อเพื่อย้ำให้ตัวเองแน่ใจ แต่เมื่อได้รับคำตอบจากคู่สนทนา เขาจึงรู้ว่าสิ่งที่เขาคิดไว้มันผิดทั้งหมดเลย “อืม…..เมื่อซัก 5 ปีที่แล้วล่ะมั้ง? บนภูเขา ที่จังหวัด K น่ะ” Hyde นั่งคิดอยู่นานกว่าจะตอบออกมาได้ “ที่จังหวัด K 5 ปีที่แล้ว!!! ไม่จริงน่า…” Gackt ทวนคำออกมาอย่างตกใจ ขณะเดียวกับที่ hyde มองอาการของคนตรงหน้าอย่างสงสัย “จริงๆนะ ชั้นไปที่นั้นเมื่อ 5 ปีที่แล้ว แล้วก็ไม่เคยได้กลับไปอีก พระจันทร์ที่นั้นสวยมากๆเลย….ว่าแต่มีอะไรรึ? Camui_kun รึว่านายเป็นคนรู้จักของเด็กคนนั้น เขาเป็นญาติของเธอใช่ไหม? มิน่าล่ะ ทั้งเธอและเขามีดวงตาที่สวยเหมือนกันเลย” Hyde ยืนยันเรื่องเล่าของเขาว่าเป็นความจริงแน่นอน แต่ hyde ไม่รู้หรอกว่าเวลานี้เด็กคนที่ว่ากำลังนั่งอยู่ตรงหน้าเขานั้นเอง….. Gackt ฟังเรื่องเล่าของร่างบางแล้วแม้ไม่อยากเชื่อแต่ไม่อาจหักใจไม่เชื่อได้ และตอนนั้นเองเขารู้สึกเหมือนได้ยินเสียงคุณลุงผู้แสนใจดีของเขาลอยเขามาในหัว
“มาจนได้นะ Haido นึกว่านายจะไม่มาซะแล้ว” Yamada ยิ้มรับกับคำอวยพรและช่อดอกไม้ดอกโตที่ Hyde ส่งมาให้
“ขอโทษนะที่มาช้า บังเอิญมีเรื่องยุ่งๆนิดหน่อย” Hyde กล่าวขอโทษขอโพย เจ้าของงาน
“ไม่เป็นไรหรอก แค่นายมาชั้นก็ดีใจแล้ว จริงสิ นี่เพื่อนเก่าชั้นสมัยมัธถยม Gakuto, Gakuto นี่เพื่อนชั้น Haido พวกนายอยู่วงการเดียวกันนี่นา รู้จักกันไว้นะ” Yamada เริ่มแนะนำให้เพื่อนเขาทั้ง 2 คนรู้จักกัน ขณะที่ Gackt ยังคงตกใจอยู่จึงจ้องมอง Hyde ตาไม่กระพริบ เขาไม่อยากเชื่อจริงๆว่าชายหนุ่มร่างเล็กที่ดูคล้ายเด็กหนุ่มตลอดเวลาคนนี้ มีอายุ มากกว่า 40 ปีไปแล้ว
“ยินดีที่รู้จัก ชั้น Haido แห่ง L’arc~en~ciel จากนี้ฝากตัวด้วยนะ” รอยยิ้มอ่อนหวานที่ร่างบางหยิบยืนมาให้ ตรึงสายตาของเขาไว้ไม่ต่างจากวันนั้นเมื่อ 20 ปีก่อน เขายิ้มตอบรอยยิ้มแสนหวานของ Hyde แล้วกล่าวต่อไปว่า
“ทางนี้ต่างหากล่ะครับที่ควรพูดแบบนั้น ยินดีที่ได้รู้จักครับ Camui Gackt ครับ…..เอ่อ…ขอโทษนะครับที่ละลาบละล้วง แต่ว่า Haido_san มีญาติพี่น้องที่หน้าตาเหมือนคุณบ้างรึเปล่าครับ?” Gackt ถามข้อสัณนิษฐานของเขาออกไป ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่อยากเชื่ออยู่ดีว่าคนที่เขาพบเมื่อ 20 ปีก่อนเป็น Hyde มันทำใจให้เชื่อได้ยากจริงๆ
คิ้วโก่งเรียวราวเสี้ยวดวงจันทร์ของชายร่างเล็กเลิกขึ้นสูงลิบด้วยความแปลกใจในคำถามที่ได้ยิน
“เอ๋?! ไม่มีนี่ ทำไมเหรอ? Camui_kun….อืม…จะว่าไปก็แปลกนะ ชั้นรู้สึกเหมือนกับว่าเคยเห็นเด็กคนหนึ่ง…มีดวงตาแบบเดียวกับดวงตาของนาย สีเทาสวยๆแบบนี้เลย….” Hyde กล่าวด้วยท่าทางเหมือนกำลังนึกถึงความหลังเมื่อนานมาแล้ว ท่าทางแบบนั้นทำให้ Gackt ชักจะเชื่อข้อสงสัยของตัวเองแล้ว
“คุณพบเขาที่ไหน?เมื่อไหร่ล่ะครับ?” Gackt ถามต่อเพื่อย้ำให้ตัวเองแน่ใจ แต่เมื่อได้รับคำตอบจากคู่สนทนา เขาจึงรู้ว่าสิ่งที่เขาคิดไว้มันผิดทั้งหมดเลย
“อืม…..เมื่อซัก 5 ปีที่แล้วล่ะมั้ง? บนภูเขา ที่จังหวัด K น่ะ” Hyde นั่งคิดอยู่นานกว่าจะตอบออกมาได้
“ที่จังหวัด K 5 ปีที่แล้ว!!! ไม่จริงน่า…” Gackt ทวนคำออกมาอย่างตกใจ ขณะเดียวกับที่ hyde มองอาการของคนตรงหน้าอย่างสงสัย
“จริงๆนะ ชั้นไปที่นั้นเมื่อ 5 ปีที่แล้ว แล้วก็ไม่เคยได้กลับไปอีก พระจันทร์ที่นั้นสวยมากๆเลย….ว่าแต่มีอะไรรึ? Camui_kun รึว่านายเป็นคนรู้จักของเด็กคนนั้น เขาเป็นญาติของเธอใช่ไหม? มิน่าล่ะ ทั้งเธอและเขามีดวงตาที่สวยเหมือนกันเลย” Hyde ยืนยันเรื่องเล่าของเขาว่าเป็นความจริงแน่นอน แต่ hyde ไม่รู้หรอกว่าเวลานี้เด็กคนที่ว่ากำลังนั่งอยู่ตรงหน้าเขานั้นเอง…..
Gackt ฟังเรื่องเล่าของร่างบางแล้วแม้ไม่อยากเชื่อแต่ไม่อาจหักใจไม่เชื่อได้ และตอนนั้นเองเขารู้สึกเหมือนได้ยินเสียงคุณลุงผู้แสนใจดีของเขาลอยเขามาในหัว
‘Gac_kun ในป่าน่ะนะ มีเหล่าภูติอยู่มากมาย และบางทีภูติเหล่านั้นก็นึกสนุก ทำให้เราได้พบกับเรื่องราวแปลกๆ เรื่องแบบนี้มีอยู่บ่อยไป รู้ไหมล่ะ Gac_kun’
Gackt หัวเราะกับตัวเอง….หัวเราะเพราะเขารู้สึกว่า ‘เรื่องแปลกๆ’ ที่ว่านั้น เขาคงพบมันเข้าแล้ว นั้นเป็นฝีมือของภูติรึ ที่ทำให้เขาได้พบกับ “เจ้าหญิงคางูยะ” ก่อนเวลาจริง ถึง 20 ปี ตอนนี้เขาไม่แปลกใจแล้วที่ Hyde ยังคงเหมือนเดิมกับที่เขาได้พบตอนยังเป็นเด็ก เพราะสำหรับ Hyde แล้วเวลาของร่างบางเพิ่งจะผ่านไปเพียงแค่ 5 ปี แต่สำหรับเขามันกลับเดินไปถึง 20 ปี แต่ไม่ว่ามันจะเป็นฝีมือการเล่นสนุกของพวกภูติหรือเป็นชะตาลิขิต เขาก็รู้สึกขอบคุณพวกมันทั้งสิ้น ขอบคุณที่มันทำให้เขาได้พบและหลงรัก “เจ้าหญิงคางูยะ” คนนี้ อย่างที่ไม่เคยรักใครมาก่อน ว่าแต่สำหรับ hyde ล่ะ ร่างบางจะจำเขาได้เหมือนกับเขารึเปล่านะ? จะคิดบ้างรึเปล่าว่าเด็กน้อยที่เคยปลอบอย่างอ่อนโยนคนนั้น ตอนนี้โตเป็นชายหนุ่มและมายืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว…..
Gackt หัวเราะกับตัวเอง….หัวเราะเพราะเขารู้สึกว่า ‘เรื่องแปลกๆ’ ที่ว่านั้น เขาคงพบมันเข้าแล้ว นั้นเป็นฝีมือของภูติรึ ที่ทำให้เขาได้พบกับ “เจ้าหญิงคางูยะ” ก่อนเวลาจริง ถึง 20 ปี ตอนนี้เขาไม่แปลกใจแล้วที่ Hyde ยังคงเหมือนเดิมกับที่เขาได้พบตอนยังเป็นเด็ก เพราะสำหรับ Hyde แล้วเวลาของร่างบางเพิ่งจะผ่านไปเพียงแค่ 5 ปี แต่สำหรับเขามันกลับเดินไปถึง 20 ปี แต่ไม่ว่ามันจะเป็นฝีมือการเล่นสนุกของพวกภูติหรือเป็นชะตาลิขิต เขาก็รู้สึกขอบคุณพวกมันทั้งสิ้น ขอบคุณที่มันทำให้เขาได้พบและหลงรัก “เจ้าหญิงคางูยะ” คนนี้ อย่างที่ไม่เคยรักใครมาก่อน ว่าแต่สำหรับ hyde ล่ะ ร่างบางจะจำเขาได้เหมือนกับเขารึเปล่านะ? จะคิดบ้างรึเปล่าว่าเด็กน้อยที่เคยปลอบอย่างอ่อนโยนคนนั้น ตอนนี้โตเป็นชายหนุ่มและมายืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว…..
‘เรื่องแปลกๆ’ ที่ว่านั้น เขาคงพบมันเข้าแล้ว นั้นเป็นฝีมือของภูติรึ ที่ทำให้เขาได้พบกับ “เจ้าหญิงคางูยะ” ก่อนเวลาจริง ถึง 20 ปี ตอนนี้เขาไม่แปลกใจแล้วที่ Hyde ยังคงเหมือนเดิมกับที่เขาได้พบตอนยังเป็นเด็ก เพราะสำหรับ Hyde แล้วเวลาของร่างบางเพิ่งจะผ่านไปเพียงแค่ 5 ปี แต่สำหรับเขามันกลับเดินไปถึง 20 ปี แต่ไม่ว่ามันจะเป็นฝีมือการเล่นสนุกของพวกภูติหรือเป็นชะตาลิขิต เขาก็รู้สึกขอบคุณพวกมันทั้งสิ้น ขอบคุณที่มันทำให้เขาได้พบและหลงรัก “เจ้าหญิงคางูยะ” คนนี้ อย่างที่ไม่เคยรักใครมาก่อน ว่าแต่สำหรับ hyde ล่ะ ร่างบางจะจำเขาได้เหมือนกับเขารึเปล่านะ? จะคิดบ้างรึเปล่าว่าเด็กน้อยที่เคยปลอบอย่างอ่อนโยนคนนั้น ตอนนี้โตเป็นชายหนุ่มและมายืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว…..THE END
ความคิดเห็น