คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Tale 2: Tsuki to Usagi !! 1
Title : inu to usagi monogatari | Tale 2: Tsuki to Usagi !! 1 (ดวงจันทร์กับกระต่าย)
Author : Mikoto
Pairing :GH (HG ... maybe ... 5555) , TH
Rate : Don't know
Genre : CB
Warning : ก็แค่สนอง NEED ตัวเอง ว่าจะสามารถเขียนเนื้อเรื่องให้เป็นโลกคู่ขนานกับโปรเจค Yg ได้ไหม?
Status : END Tale
“ห้าววว” เสียงห้าวอย่างเกียจคร้านหลุดออกมาจากปากเล็กๆ ของร่างบอบบางที่ปกคลุมด้วยขนสีขาวปุกปุยของคุณกระต่าย ดวงตากลมโตสีดำขลับราวกับถ่านไม้ เวลานี้ขุ่นมัวไม่ส่องประกายดังเก่าด้วยความเบื่อหน่าย ดวงตาคู่นั้นกลอกไปมา มองเหล่าพ้องเพื่อนที่กำลังทำงานอยู่อย่างขะมักเขม้นด้วยแววตาเฉื่อยชา
... ใช่ ... เวลาตอนนี้คุณกระต่ายกำลังเบื่ออย่างสุดๆ เลยทีเดียว ...
... แต่ว่าทำไมกันนะ? ...
‘ทำไมเวลาเดินช้านักน้า’ คุณกระต่ายบ่นอยู่ในใจ แต่เพียงลำพัง พลางเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาเป็นรอบที่เท่าไหร่คนมองก็ไม่อยากจะนับแล้ว
ความจริงแล้ววันนี้เวลาก็เดินไปเรื่อยๆ ตามจังหวะของมัน ไม่ได้เร็วขึ้น หรือช้าลงอย่างที่ถูกกล่าวหาแต่อย่างใด เพียงแต่ว่าเป็นเพราะการรอคอยต่างหากที่ทำให้รู้สึกว่าวันนี้เวลาเดินช้ากว่าปกติ
... รอคอย? ...
คุณกระต่ายกำลังรออะไรอยู่กันนะ?
คำถามนี้เกิดขึ้นในใจของคนอ่านทุกท่าน พอดีกับที่ความอดทนในการรอคอยของคุณกระต่ายที่หมดลง ร่างขาวปุกปุยน่านักน่าฟัดนั้นวางมือจากงานที่กำลังอยู่ ขณะที่กำลังจะเดินออกไปนั่นเอง ...
“จะกลับแล้วเหรอ?” เสียงคุณหมานั่นเองที่กล่าวทักขึ้นมาก่อน คุณหมามองร่างขาวๆ ผ่านแว่นสายตากรอบสีดำ ในดวงตาคู่นั้นส่อแววสงสัยออกมาอย่างไม่ปิดบัง
ท่าทางเบื่อหน่ายของคุณกระต่ายหรือจะรอดพ้นจากสายตาของคุณหมาไปได้ รวมทั้งเรื่องที่คุณกระต่ายเอาแต่มองนาฬิกาก็ด้วย เพียงแต่คุณหมาไม่รู้เท่านั้นเองว่าคุณกระต่ายกำลัง ‘รอ’ อะไรอยู่
โดยปกติแล้ว คุณกระต่ายเป็นคนมุ่งมั่น และมีความรับผิดชอบ จึงมักจะทุมเทให้กับงานอย่างมากเสมอ เพราะเรือลำนี้คือสิ่งที่คุณกระต่ายรักมากที่สุด น้อยครั้งนักที่แสดงท่าทางเบื่อหน่ายเช่นนี้ออกมาให้เห็น นอกเสียจากว่าจะมีสิ่งอื่นที่น่าสนใจยิ่งกว่างานในเวลานี้
... แล้วสิ่งนั้นมันคืออะไรกันนะ? ...
“อืม ... แล้วเจอกันพรุ่งนี้” คุณกระต่ายพยักหน้ารับง่ายๆ แล้วเดินหายออกไป ทิ้งให้คุณหมามองตามหลังไปด้วยความสงสัยที่ยังค้างคาอยู่ข้างใน
... แน่นอนว่าถ้าคุณหมารู้ว่าคุณกระต่ายกำลังจะไปไหนคงจะต้องไม่ชอบใจแน่ๆ ...
... เพราะสถานที่ที่คุณกระต่ายกำลังไป ก็คือ ...
...「月の場所」...
... ที่อยู่ของของพระจันทร์ ...
....................................................................
ขณะที่ชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังเบื่อถึงขีดสุด ชายหนุ่มอีกคนก็ยังคงเป็นคนที่งานยุ่งอยู่เช่นเดิม งานไหลเข้ามาให้ทำอยู่เรื่อยๆ ไม่เว้นว่าง แม้ว่าจะเพิ่งกลับจากทริปก็ตาม
ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ...การให้สัมภาษณ์ลงหนังสือพิมพ์ในหัวข้อที่เกี่ยวกับเพื่อนสนิท (?) ของเขา บทสัมภาษณ์นี้เป็นการรวบรวมเอาความเห็นที่เกี่ยวกับคนคนนั้นจากบุคคลที่มีชื่อเสียงในวงการต่างๆ
"วันนี้พอแค่นี้ล่ะครับ ขอบคุณมากนะครับกัคคุโตะซัง" นักข่าวที่มาสัมภาษณ์กล่าวขอบคุณ เมื่อการสัมภาษณ์จบลง ชายหนุ่มเจ้าของชื่อค้อมตัวลงเล็กน้อยเป็นเชิงขอบคุณเช่นเดียวกัน
"จะว่าไปแล้วกัคคุโตะซังก็รู้จักกับโยชิกิซังมานานแล้วสินะครับ" นักข่าวคนนั้นชวนคุย ขณะที่เก็บของลงกระเป๋าเตรียมจะกลับ
"อืม" กัคคุโตะตอบรับไปเรียบๆ ขณะที่นึกสงสัยว่านักข่าวคนนี้กำลังจะพูดอะไรออกมากันแน่
“กัจจัง!!... ไปกัน ...” เสียงทุ้มหวานดังแว่วมาก่อนที่จะได้เห็นตัวเสียอีก เสียงนั้นทำให้บทสนทนาของชายหนุ่มสองคนที่ค้างอยู่ต้องหยุดชะงักลงโดยพลัน
“อ๊ะ ขอโทษยังทำงานอยู่เหรอ? งั้นฉันออกไปรอข้างนอกนะ” เช่นเดียวกับตัวเจ้าของเสียงเมื่อเห็นว่าเป้าหมายของตนเองกำลังมีแขก ก็เตรียมจะเดินออกไปข้างนอก แต่ชายหนุ่มหนึ่งในนั้น ที่คุ้นตากันดีว่าเป็นนักข่าวจากหนังสือพิมพ์แห่งหนึ่ง กลับเรียกเขาเอาไว้เสียก่อน
“ตามสบายเถอะครับไฮโดะซัง ผมกำลังจะกลับแล้ว ขอตัวก่อนนะครับ กัคคุโตะซัง” นักข่าวคนนั้นกล่าวกับชายหนุ่มร่างสูงเจ้าของห้องแล้วก็เดินจากไป
TBC..............
ความคิดเห็น