ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การกวนตีนของพร
หลังที่ขึ้นห้องกันมา เด็กหนุ่มที่ได้นามใหม่ว่า เจ้าชาย ก็เดินเข้ามานั่งเก้าอี๋ข้างๆผม ผมหันหน้าไปดูด้วย งอ งู ชนกันผมเลยทักทายเขาไปว่า
' นี้ นาย ชื่อครินใช่มั้ย ' คนที่ผมพูดด้วยหันหน้ามามองผมปัดๆแม่มมึงสูงยังกะเปรตแนะ กู 149 ไม่เตี้ยเนอะท่านผู้อ่าน เนอะๆ(ทุกคน - แกอ่ะเตี้ย)
มันมองผมด้วยท่าทาง เยาะเย้ย
' ว่าไงเจ้าเตี้ย ' มันพูดพลางยกมุมปากขึ้น
' ใครเตี้ยไม่ทราบเห็นงี้กูสยบศพมานับ100แล้วนะ!!!!!! 'ผมพูดอย่างเหลืออดแล้วเอาศอกแทงเข้าที่หน้าท้องมัน
' อุ็ก!! ' มันร้องอย่างจุกที่หน้าท้อง
แล้วผมก็รับวิ่งหนีมัน กล้าลองดีกะกูนัก 555+
ผมหันหลังไปเห้นมันวิ่งด้วยความเร้วสูงเพราะขามันยาวไง
ผมแกล้งหยุดแล้วสกัดขามัน มันหลบได้!
มันหันหน้ามามองผมอย่างอาฆาต
ผมเลยตีลังกา(พอดีว่าวิชาพละเนี้ยได้เกรด 4 เต็มตลอดทั้งเทอม ไม่มีใครชนะพละกำลังผมได้หรอก)
กลับหลังถอยไปแล้ววิ่งหนีเลย
- crin talk
ผมมองไอ้เจ้าเตี้ยอย่างอึ้งๆ โอ้โห คล่องชิบ แรงเยอะแล้วยังคล่องตัวอีก มันกินอะไรเป็นอาหารวะ
หญ้า? ฟาง? ? หรือ ม้า? (แต่ละอย่าง มันกินไม่อร่อยนะลูก =_= :ไรท์)
ผมละอายจริงๆแพ้กะอิแค่เด็กตัวเตี้ยๆ
จำได้ว่าเพื่อนมันชอบเรียกมันว่า พาน พาล? พน ? พร! เออ ไอ้พร! กุจะจำชื่อนี้ไว้แล้วมึงจะได้เห็นดีกันไอ้เตี้ย
กลับมาทางห้องเรียน
ผมเอนตัวนั้งเก้าอี้ข้างๆเจ้าบอลอย่างสบายใจได้แกล้งไอ้ครินแล้วฮาชิบป๋าย
แต่แม่งวิ่งโครตเร็วเลยวะ เอาสะจนผมแทบหนีไม่ทัน
ว่าแล้วก็เดินดุ่มๆมาทางผม แล้วเอานิ้วดีดหน้าผากผมดัง เปี๊ยะ! โอ้ย ไอ้เชี้ย
เจ็บโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!
ผมมองมันอย่างเคืองๆแล้วต่อยมันที่หน้าท้องมันรับได้อีกแล้วยกตัวผมลอยผมเลยเอาเท้าเหยียบหน้ามัน
....... เงียบทั้งห้อง
มันปล่อยผมลงแบบเดิมแล้วเช็ดหน้าที่โดนตีนกูประทับรอย เป้นไงละมึง อร่อยปะ หึหึหึ(หัวเราะในใจแบบชั่วร้าย)
แล้วมองผมอย่าง อาฆาตราวกับจะไม่ให้กูได้ขุดได้เกิดอย่างงั้นแหละมึง
..................--- หมดเวลาเรียน หลังโรงเรียนผมกับเจ้าบอลโจโชคก็เข้าห้อง 411 กัน พอดีว่าผมตัวเล็กเลยนอนเบียดกับพวกไอ้บอลได้สบาย
ผมเข้าครัวแด่วๆ เดิ่นๆ ไปต้มปลากิน พวกไอ้บอลก็หั่นผักบ้างหุงข้างบ้าง
ไอ้บอล หุงข้าวแล้วหั่นผัก
ไอ้โจ หั่นโสม
ไอ้โชค....นั่งล้างจานแก้วอยู่(มึงนี้หั่นเร็วมากๆ มันเป็นคนที่ทำอาหารเก่งสุดๆละ)
พักก่อน เน้อ เมื่อยแล้ว อันนี้ 60 % นะเดียวมาต่อให้
' นี้ นาย ชื่อครินใช่มั้ย ' คนที่ผมพูดด้วยหันหน้ามามองผมปัดๆแม่มมึงสูงยังกะเปรตแนะ กู 149 ไม่เตี้ยเนอะท่านผู้อ่าน เนอะๆ(ทุกคน - แกอ่ะเตี้ย)
มันมองผมด้วยท่าทาง เยาะเย้ย
' ว่าไงเจ้าเตี้ย ' มันพูดพลางยกมุมปากขึ้น
' ใครเตี้ยไม่ทราบเห็นงี้กูสยบศพมานับ100แล้วนะ!!!!!! 'ผมพูดอย่างเหลืออดแล้วเอาศอกแทงเข้าที่หน้าท้องมัน
' อุ็ก!! ' มันร้องอย่างจุกที่หน้าท้อง
แล้วผมก็รับวิ่งหนีมัน กล้าลองดีกะกูนัก 555+
ผมหันหลังไปเห้นมันวิ่งด้วยความเร้วสูงเพราะขามันยาวไง
ผมแกล้งหยุดแล้วสกัดขามัน มันหลบได้!
มันหันหน้ามามองผมอย่างอาฆาต
ผมเลยตีลังกา(พอดีว่าวิชาพละเนี้ยได้เกรด 4 เต็มตลอดทั้งเทอม ไม่มีใครชนะพละกำลังผมได้หรอก)
กลับหลังถอยไปแล้ววิ่งหนีเลย
- crin talk
ผมมองไอ้เจ้าเตี้ยอย่างอึ้งๆ โอ้โห คล่องชิบ แรงเยอะแล้วยังคล่องตัวอีก มันกินอะไรเป็นอาหารวะ
หญ้า? ฟาง? ? หรือ ม้า? (แต่ละอย่าง มันกินไม่อร่อยนะลูก =_= :ไรท์)
ผมละอายจริงๆแพ้กะอิแค่เด็กตัวเตี้ยๆ
จำได้ว่าเพื่อนมันชอบเรียกมันว่า พาน พาล? พน ? พร! เออ ไอ้พร! กุจะจำชื่อนี้ไว้แล้วมึงจะได้เห็นดีกันไอ้เตี้ย
กลับมาทางห้องเรียน
ผมเอนตัวนั้งเก้าอี้ข้างๆเจ้าบอลอย่างสบายใจได้แกล้งไอ้ครินแล้วฮาชิบป๋าย
แต่แม่งวิ่งโครตเร็วเลยวะ เอาสะจนผมแทบหนีไม่ทัน
ว่าแล้วก็เดินดุ่มๆมาทางผม แล้วเอานิ้วดีดหน้าผากผมดัง เปี๊ยะ! โอ้ย ไอ้เชี้ย
เจ็บโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!
ผมมองมันอย่างเคืองๆแล้วต่อยมันที่หน้าท้องมันรับได้อีกแล้วยกตัวผมลอยผมเลยเอาเท้าเหยียบหน้ามัน
....... เงียบทั้งห้อง
มันปล่อยผมลงแบบเดิมแล้วเช็ดหน้าที่โดนตีนกูประทับรอย เป้นไงละมึง อร่อยปะ หึหึหึ(หัวเราะในใจแบบชั่วร้าย)
แล้วมองผมอย่าง อาฆาตราวกับจะไม่ให้กูได้ขุดได้เกิดอย่างงั้นแหละมึง
..................--- หมดเวลาเรียน หลังโรงเรียนผมกับเจ้าบอลโจโชคก็เข้าห้อง 411 กัน พอดีว่าผมตัวเล็กเลยนอนเบียดกับพวกไอ้บอลได้สบาย
ผมเข้าครัวแด่วๆ เดิ่นๆ ไปต้มปลากิน พวกไอ้บอลก็หั่นผักบ้างหุงข้างบ้าง
ไอ้บอล หุงข้าวแล้วหั่นผัก
ไอ้โจ หั่นโสม
ไอ้โชค....นั่งล้างจานแก้วอยู่(มึงนี้หั่นเร็วมากๆ มันเป็นคนที่ทำอาหารเก่งสุดๆละ)
พักก่อน เน้อ เมื่อยแล้ว อันนี้ 60 % นะเดียวมาต่อให้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น