บทที่1:งานรัก
"เราเลิกกันเถอะ" คำพูดติดปากที่ฉันแทบได้พูดทุกวัน
ฉันก็ไม่ได้อยากทำงานแบบนี้หรอกนะแต่ถ้าไม่ทำฉันจะเอาที่ไหนกินละ ไหนๆนี่ก็เป็นเหยื่อรายสุดท้ายของฉันแล้ว แล้วหลังจากนี้...ฉันจะเลิกทำงานนี้แล้ว
"ทำไม?" นายแฟนทอมถาม
นายถามอย่างนี้แล้วฉันจะตอบยังไงเล่า ฉันเงียบไปประมาณ 5นาทีและด้วยมารยาร้อยเล่มเกวียนของฉัน ฉันจึงตอบนายแฟนทอมว่า
"ฉันว่าเราคงไปกันไม่รอด"
"ทำไม!!!! ห๊ะ!!! เธอมีใครไหมหรือไง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ปล่าว!!! ฉันไม่ได้มีใครใหม่ก็นายทำตัวอย่างนี้ไง ฉันถึงอยากเลิกกับนาย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
ฉันตวาดนายแฟนทอมด้วยเสียงที่ดังกว่า ตอนนี้คนทั้งร้านไอศกรีมหันมามองพวกเรากันหมดแล้ว
"..." นายแฟนทอมเงียบไปนานแล้วเดินออกไปจากร้านโดยทันที
ฉันโทรหานายโซนี่นาย
(ฮัลโหล) นายโซนี่ทักแบบเรียบๆ
"โซนี่ นายอยู่ไหนแล้ว?"
(ฉันใกล้จะไปถึงเเล้ว เดี๋ยวเธอ..ออกมารอฉันหน้าร้านได้ไหม?)
"โอเค ได้ๆเดี๋ยวฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้แหละ"
แล้วฉันก็รับวิ่งออกนอกร้านไปโดยทันที
ปึ๊ก!! โอ๊ยย!!!! ฉันวิ่งไม่ทันระวังเลยไปชนร่างสูงของใครคนหนึ่งเข้าอย่างจัง
"ขอโทษนะคะ"ว่าแล้วฉันก็วิ่งออกจากร้านมาโดยทันที
"ยัยบ้าเอ๊ย!!!! ทีหลังหัดละวังบ้างสิ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
ฉันไม่ฟังคำที่ร่างสูงบ่น
อ้อ!! ลืมแนะนำตัวไป ฉันชื่อ เฟลล์ลี่ อยู่มหาวิทยาลัย Loves Everything
ฉันพักอยู่ที่ Loving nice Apartment ส่วนโซนี่เขาเป็นทั้ง เจ้านาย และ เพื่อนของฉัน(?)
เมื่อเห็นรถของโซนี่ฉันก็รีบพาเขาเข้าร้านไอศกรีมไปคุยกันเรื่องงานทันที
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น