AKUREI / High King of Fantasy ราชันพิภพมาร (BL)

AKUREI

High King of Fantasy

ราชันพิภพมาร

By   Shiro Sumire

. Song : 和楽器バンド / 細雪 (เพลงเปิดเรื่องค่ะ) .

เรื่องย่อ...

“เจ้าจะยอมมาปรนนิบัติข้าดีๆ หรือจะให้ข้าสั่งสอนเจ้าต่อหน้าคนพวกนี้”

“...นี่มันเรื่องอะไรกัน”

มามิรุ แทบจะล้มทั้งยืนเพราะไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะถูกผู้ชายด้วยกันฉุดกระชาก ราวกับเขาเป็นสาวน้อยผู้บอบบางอย่างเช่นในตอนนี้ หากย้อนเวลากลับไปเมื่อสิบนาทีก่อน เขายังเป็นเพียงแค่เด็กหนุ่มไฟแรงที่กำลังนั่งปั่นงานให้ทันเส้นตายจนกระทั่งโรคหัวใจกำเริบ 

พอรู้สึกตัวอีกทีเขาก็มาอยู่ในร่างของ ‘อิโอริ’ หนุ่มหล่อหน้าหวานหนึ่งในตัวเอกของนิยายวายเรื่อง เกมกลอสุรา แนวแฟนตาซีย้อนยุคที่เขาเคยวาดภาพประกอบให้จนดังเป็นพลุแตก และเพราะเริ่มจะจำได้รางๆ ว่าคนเขียนเรื่องเคยขอเอาเขาไปเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างตัวละครตัวนี้ขึ้นมา จึงไม่แปลกที่เขาจะรู้สึกคุ้นชินกับร่างกายใหม่ได้อย่างรวดเร็ว

แต่ในความโชคดีก็ยังมีความโชคร้ายปะปนมาด้วย เพราะยังไม่ทันทำอะไรเขาก็ถูกชายหนุ่มปากร้ายที่จ้องจะลวนลามเขาดึงตัวลงมาจากรถม้า ซ้ำยังถูกเหวี่ยงกระเด็นจนเกือบตกจากสะพาน เคราะห์ดีที่ได้ ‘ซางาระ’ ชายหนุ่มลึกลับผู้ปกปิดใบหน้าซีกล่างด้วยผ้าสีขาวเข้ามาช่วยเอาไว้ เขาจึงรอดพ้นจากเหตุการณ์ในครั้งนั้นมาได้ แต่ใครจะไปนึกล่ะว่าผู้ชายที่มีกลิ่นอายแปลกประหลาด (?) คนนั้นจะเป็นพระเอกของเรื่อง แถมยังชอบมาวนเวียนอยู่ใกล้ตัวเขาจนน่าหวั่นใจอีกต่างหาก

“ท่านจะเดินตามข้ามาทำไม เรือนรับรองของท่านอยู่ทางโน้น เชิญกลับไปได้แล้ว”

“ข้าแค่อยากมาดูให้แน่ใจ”

“ห๊า”

“แขนข้างนั้นเจ็บมากหรือไม่?”

เพียงแค่คำพูดกับสัมผัสบางเบาจากฝ่ามือของอีกฝ่ายก็ทำให้เขารู้สึกประหม่า แขนขาพลันแข็งทื่อ ใบหน้าเริ่มร้อนผ่าวขึ้นมาซะอย่างงั้น

นี่เขาควรจะทำยังไงเพื่อไม่ให้ถูกสกิลพระเอกเล่นงานอีกดีล่ะเนี่ย เพราะถ้าขืนปล่อยไว้มีหวังฉากเรทสุดร้อนแรงที่เขาเคยวาดตามเนื้อเรื่องจะต้องเกิดขึ้นจริงๆ อย่างแน่นอน ไม่ได้การแล้ว! เขาต้องหาทางทำอะไรสักอย่างเพื่อหยุดยั้งเรื่องบ้าๆ นั่นให้ได้ ยังไงเขาก็เป็นผู้ชายจะให้ทำเรื่องแบบนั้นกับผู้ชายได้ยังไงกัน!!

บอกกล่าว : นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิง ตัวละครและเนื้อเรื่องที่ปรากฏอยู่ในนิยายไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์ที่มีอยู่จริง

-  OPEN  02/01/2019  -

. THANK YOU THEME .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .