ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3 : จะบ้าตาย!!รถไฟชนกัน[100%]
18.45 น.~
เวลาผ่านไปพักใหญ่ วง4boys ก็ยังไม่กลับมาเสียที..ฝนก็ยังไม่หยุดตก ฉันชักหงุดหงิดแล้วนะ...
หิวก็หิว...ทำไมไม่มาซักทีโว้ย!!!
"ก๊อกๆ..."
ใครมาอีกล่ะเนี่ย..??
ฉันลุกแล้วรีบเดินไปที่ประตูขณะดูทีวีอยู่ ส่วนแป้งมันเข้าห้องน้ำยังไม่ออกมาเลย ฉันส่องผ่านช่องตาแมวก็พบกับปาล์คและใครอีกคนไม่รู้ฉันมองไม่ถนัด
ปาล์คไม่ได้หยิบกุญแจห้องไปหรือไงนะ..
'คลิ๊ก!!'
ฉันเปิดประตูออกอย่างช้าๆ ก็พบกับปาล์คและ...ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งไม่ใช่คนที่มาตอนเที่ยง แต่เป็นอีกคน!!
หล่อนแต่งชุดเดรสสีดำสั้นๆ ผมมัดรวบตึง หน้าตาแต่งแต้มด้วยสีโทนเข้ม สภาพเหมือนหลุดมาจากย่านฮาราจุกุก็ไม่ปาน ส้นสูงที่หล่อนใส่ี่สูงมาก ม๊าก มาก
การแต่งตัวของหล่อน ช่าง..แรดได้ใจฉันมาก
"ทำหน้าตกใจทำไมน่ะ=.=;;;"
ปาล์คมองด้วยสายตาเอือมๆใส่ฉัน ก่อนที่จะแนะนำฉันกับผู้หญิืงที่พามาด้วยเพราะกลัวว่าเธอจะเข้าใจผิด
"นี่..ซอล รุ่นพี่ผมฝากให้ดูแลเธอ เพราะเขาไปต่างจังหวัด"
"อ่อ..ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"
"ค่ะ=.=!!"
ฉันพูดเสียงจิก ก่อนที่จะส่งสายตาโหดๆใส่ปาล์คพร้อมกับเสียงหัวเราะหึๆในลำคอ
วันนี้ล่ะแก!! รถไฟได้ชนกันแน่!!! เหอะๆๆๆๆ=O=;;
"หัวเราะอะไร หึๆ ฉันได้ยินนะ" ปาล์คถามอย่างสงสัยเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของฉัน ฉันรีบใช้มือดึงเสื้อลากเขามาคุยเงียบๆ กลัวว่ากิ๊กอีกคนของอีตานั่นจะได้่ยิน
"อะไรเล่า!!" ปาล์คพูดเสียงเครียด เมื่อเห็นท่าทีไม่ค่อยน่าไว้วางใจของฉัน ฉันจึงค่อยๆเอามือป้องหูเพื่อกระซิบบอกเขา
วันนี้ฉันจะยอมใจดีหนึ่งวันบอกกรรมที่จะตามสนองนายให้แล้วกันนะ..
"กิ๊กนายอีกคนอยู่ในห้องน้ำ"
"ว่าไงนะ!?!"
อีตานั่นอุทานเสียงดังอย่างตกใจจนกิ๊กที่ฉันไม่รู้ชื่อชะเง้อมองอย่างสงสัย เผลอๆแป้งมันก็อาจจะได้ยินเสียงที่ปาล์คอุทานด้วยก็เป็นได้
"ได้ยินไม่ผิดหรอก วันนี้นายตายแน่ ฮ่าๆ" ฉันหัวเราะอย่างสะใจเล็กๆ ทำให้อีตานี่ถึงกับหน้าเสียขึ้นมาทันที แล้วรีบละตัวออกจากฉันไปหากิ๊กที่ยืนอยู่หน้าประตูอย่างร้อนรน
"นับดาวจ๋าา เราลงไปหาซื้ออะไรกินกันเถอะ" ปาล์คบอกกับแฟนสาวเสียงสั่นทำให้เธอขมวดคิ้วอย่างงุนงง
อ่า..ฉันได้ข้อมูลเพิ่มแล้ว กิ๊กอีกคนของอีตานี่ชื่อนับดาวนี่เอง..
"เราพึ่งกินกันมาเองนะ"
"เอ่อ นั่นสินะ งั้น..เราไปดูหนังกันเถอะ" อีตานั่นพยายา่มชวนนับดาวให้ออกไปข้างนอกทุกวิถีทาง แต่ดูนับดาวก็ไม่ได้คล้อยตามอีตานี่เลยแม้แต่น้อย
"ไม่เอาอ่ะ ร้อนก็ร้อน นับดาวขี้เกียจออกไปแล้ว นับดาวอยากนั่งตากแอร์เล่นที่นี่มากกว่า"หล่อนพูดพร้อมกับแทรกตัวเข้ามาในห้องที่ปาล์คพยายามยื้อไม่ให้หล่อนเข้า จังหวะเดียวกับเสียงประตูห้องน้ำที่เปิดออก และนั่น ทำให้หน้าของปาล์คถอดสีอย่างตกใจ
"ซอล ปาล์คกลับมาแล้ว ระ..เหรอ..." แป้งมันชะงักทันทีเมื่อเห็นนับดาวกิ๊กของอีตาปาล์คกำลังยืนจังก้าอยู่ที่ด้านหน้าของเธอ
โอ้..ซวยแล้วล่ะ ปาล์คเอ๋ย ฉันอุตส่าห์มีน้ำใจบอกนายให้รู้ก่อนแล้วนะ ถึงคราวเคราะห์ของนายแล้วล่ะ งั้นฉันจะทำหน้าที่เป็นพลเมืองดียืนเชียร์ผู้หญิง 2 คนนี้ให้ตบกันแล้วกันนะ(เอ๊ย!!ไม่ช่ายยยย)
"ผู้หญิงคนนี้ใครน่ะ ปาล์ค!!"นับดาวชี้หน้าแป้งมันด้วยเสียงดุดัน ทำให้หมอนั่นมองตาเลิ่กลั่กทำอะไรไม่ถูก
"เอ่อ..คือว่า.." ปาล์คอ้ำอึ้งพูดไม่ออก ฉันได้แต่กัดริมฝีปากตัวเองอย่างลุ้นๆ มองผู้หญิง 2 คนนั้นสลับกันไปมา นับดาวมีท่าทีโกรธจัด ส่วนแป้งมันก็แสดงสีหน้างุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
"เราเป็นแฟน ปาล์ค เธออ่ะ เป็นใคร??" แป้งมันพูดเสียงแผ่ว เมื่อนับดาวได้ยินก็ส่งเสียงกรี๊ดอย่างโกรธจัดจนแสบแก้วหู ถลึงตาใส่ปาล์คสลับกับแป้งมันจนหมอนั่นทำหน้าเจื่อน
"กรี๊ด!!!!!ฉันต่างหากที่เป็นแฟนปาล์ค แกจะมาแย่งคนรักของฉันใช่มั้ย แกตายแน่"
เพี๊ยะ!!!
ฝ่ามือของนับดาวฟาดไปยังใบหน้าเรียวสวยของแป้งมันจนเธอสะบัดหน้าไปตามแรงตบแล้วล้มลงไปกองกับพื้น แก้มเธอแดงเป็นรอยมือ แต่เธอกลับไม่ตอบโต้แม้แต่น้อย อีกทั้งยังน้ำตาคลอเบ้าทำท่าเหมือนจะร้องไห้
อืม..ซีนนี้เหมือนเคยเห็นที่ไหนเลยอ่ะ...
เออใช่!!ยังกับละครหลังข่าวไม่มีผิด-3-!!
อารมณ์ประมาณว่าแป้งมันเป็นนางเอก ส่วนนับดาวเป็นตัวร้ายกำลังตบแย่งชิง พระเอกอะไรทำนองนั้นเลย
แต่ดูสภาพหมอนี่แล้วคงเล่นเป็นพระเอกที่เล๊ว เลวอ่ะนะ
"นับดาว อย่า!!พอได้แล้ว" ปาล์ครีบดึงแขนนับดาวเมื่อหล่อนกำลังจะไปตบแป้งมันซ้ำอีกรอบ ตอนนี้หล่อนดูเป็นนางร้ายสติแตกมากอ่ะ ถ้าแสดงละครก็คงรับรางวัลออสการ์ นางร้ายสติแตกยอดเยี่ยม!!(ปรบมือๆ)
"โอเค นับดาวจะไม่ทำอะไรยัยนี่ก็ได้!!" หล่อนยิ้มมุมปาก แต่สายตาช่างขัดแย้งกับรอยยิ้มเหลือเกิน มันช่างเป็นสีหน้าที่น่ากลัวเอามากๆ
หล่อนค่อยๆบรรจงถอดส้นสูงที่หล่อนใส่ขึ้นมา โดยเปลี่ยนจากจ้องแป้งมัน หันไปจ้องมองปาล์คด้วยท่าทีโกรธแค้นแทน กะจากสายตาแล้ว ส้นสูงของหล่อน 5 นิ้วได้มั้งน่ะ!!
อย่าบอกนะว่า!!!
"อย่านะ!!!!"
ฉันรีบกระชากแขนนับดาวเมื่อหล่อนกำลังจะง้างส้นสูงฟาดหน้าปาล์ค จริงๆฉันก็ไม่ได้อยากช่วยเขาหรอกนะ แต่ส้นสูงมัน 5 นิ้วเลยนะเฟ้ย!! โดนหน้าคงไม่ใช่แค่ฟกช้ำ ตาบอด ดั้งหักได้เลยนะT^T
"เธอยุ่งอะไรด้วย ปล่อยฉัน ฉันจะเอาเลือดผู้ชายสารเลวนี่ออก" หล่อนกัดฟันพูดจนฉันเริ่มกลัวแต่ก็ยังล็อคแขนหล่อนไว้ไม่ปล่อย ฉันล่ะกลัวว่าหล่อนจะเปลี่ยนมาเล่นงานฉันแทนจริงๆ
กรี๊ด!!อุบัติเหตุจากการตบตีแย่งผู้ชาย ประกันเขาจะคุ้มครองให้มั้ยอ่ะY_Y
"อย่าทำอะไรบ้าๆน่า ถ้าเธอทำแบบนั้นจะถูกข้อหาทำร้ายร่างกายได้นะ" ฉันพยายามชักแม่น้ำทั้งห้ามาพูดให้ยัยนี่เลิกบ้า แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเลยสักนิด
"ฉันยอมเสียเงิน ถ้าแลกกับเอาเลือดหัวของไอ้เลวที่มันทำฉันแบบนี้!!" ยัยนี่เริ่มคลั่งใหญ่พยายามสะบัดมือของฉันออกอย่างแรงจนฉันเริ่มหมดความอดทน
"เลิกบ้าซะที ยัยงี่เง่า!!!" ฉันผลักหล่อนจนล้มลงกับพื้นด้วยความโกรธจนลืมไปว่าหล่อนกำลังถือรองเท้าส้นสูงขนาด 5 นิ้วอยู่ในมือ
กรี๊ด!!!!TOTฉันทำอะไรลงไป...
หาเรื่องฆ่าตัวเองชัดๆเลย ยัยซอลเอ๊ย!! ทำไมทำเรื่องงี่เง่าแบบนี้ ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ
"แก!!แกกล้าผลักฉันเหรอ!?!"
กรี๊ด!!!ฉันไม่ได้ตั้งใจ เชื่อฉันเถอะ เมื่อกี้มันอารมณ์ชั่ววูบ อย่าฆ่าฉันเลยT_T
พ่อจ๋า แม่จ๋าา ถ้าไม่อยากให้ลูกถูกฆ่าหั่นศพ รีบมารับลูกไปประเทศแคนนาเบี้ยนเร้วว!!!
"ฉันไม่ได้ตั้งใจ อ่อก..!!" ฉันพยายามจะรีบขอโทษ แต่ยัยนี่ก็พุ่งเข้ามาบีบคอฉันจนฉันเริ่มหายใจไม่ออก ฉันจะดีใจดีไหมที่ยัยนี่ไม่ฆ่าฉันด้วยรองเท้าส้นสูง แต่บีบคอทำให้ฉันขาดอากาศหายใจแทน ถึงศพบีบคอมันจะสวยกว่าศพที่ถูกรองเท้าส้นสูงตบหน้านิดนึง แต่ก็ตายคือกันแล่ะ ไม่น่าดีใจซักนิดT^T
ใครก็ได้ช่วยฉันที!!!!!!!!
"ปล่อยซอลเดี๋ยวนี้นะ นับดาว ถ้าจะทำอะไรมาทำฉันนี่ ฉันเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด"ปาล์คตะโกนห้ามเสียงดังก่อนที่จะพยายามดึงตัวนับดาวออกมา
เออ!รู้ตัวก็ดีไอ้ต้นเหตุ ฟังดููพระเอ๊ก พระเอกนะ แต่ตัวการก็นายแล่ะ อีตาบ้า!! ที่ทำให้ฉันต้องโดนแบบนี้ แง..T^Tช่วยฉันเดี๋ยวนี้นะ ถ้าฉันตายจะตามไปบีบคอนายจริงๆด้วยคอยดูสิ
"กลับมาแล้ว โทษทีที่กลับมาช้า พอดีติดฝน อ่าว..เฮ้ย!!เกิดอะไรขึ้นเนี่ย"
เสียงอันคุ้นหูที่ฉันจำได้แม่นว่าเป็นเสียงของพาสเวิร์ดดังขึ้นจากหน้าห้องที่เปิดทิ้งไว้ คาดว่าพี่ชินเซและแม็กม่าคงจะกลับมาด้วย แต่ฉันไม่มีเวลาหันไปมองหรอกนะ ตอนนี้ฉันจะขาดอากาศหายใจตายอยู่แล้ว อ่อก!!~
"พลั่ก!!"
ก่อนที่ฉันจะขาดอากาศหายใจตาย พี่ชินเซและพาสเวิร์ดก็มาช่วยปาล์คดึงยัยนับดาวสติแตกจนหลุดออกมาได้สำเร็จ ทั้งสี่คนนั้นลงไปนอนแอ่งแม้งกับพื้นเรียบร้อย ส่วนฉันที่รอดพ้นจากการถูกบีบคอก็เข่าทรุดทันที หากช้าไปกว่านี้อีกเพียง 5 วินาทีฉันคงได้ตายเป็นผีเฝ้าห้องแน่
ทรมานชะมัดเลย คนที่จะขาดอากาศหายใจตาย ฉันได้สัมผัสความรู้สึกนั้นก็ครั้งนี้นี่แล่ะ(แงT_T!!ไม่น่าดีใจสักนิด)
"แฮ่ก..แฮ่ก.."
ฉันหายใจหอบถี่ๆเพื่อเอาออกซิเจนเข้าร่างกาย ตอนนี้ฉันเริ่มหน้ามืดจะล้มลงไปกับพื้นเสียให้ได้ ยังดีที่มีมือของแม็กม่ารับหัวฉันได้ทันก่อนที่มันจะกระแทกพื้น โอย..โลกมันดูหมุนไปหมด เวียนหัวจะตายอยู่แล้ว!!
'เพี๊ยะ!!!!'
เสียงตบหน้าฉาดใหญ่ของใครบางคนดังขึ้น แน่นอนฉันไม่ได้เป็นผู้ถูกกระทำ ถึงตอนนี้ตาฉันจะพร่านิดๆ แต่ก็พอเห็นเหตุการณ์ว่ายัยนับดาวที่ลุกขึ้นมาได้ใช้ฝ่ามือตบหน้าปาล์คฉาดใหญ่จนมุมปากของเขามีเลือดไหลซิบๆ
"ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ขออย่าให้ได้เจอะได้เจอกันอีกเลย!!" หล่อนตะคอกเสียงดังด้วยความเคียดแค้น ฉันแอบสังเกตเห็นน้ำตาที่เอ่อล้นบนใบหน้าของหล่อน ดูท่าหล่อนก็คงจะเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่น้อย
หล่อนผลักปาล์คอย่างแรงจนเขาล้มลงอีกครั้ง ก่อนที่จะวิ่งร้องไห้ออกไปจากห้อง
ฉันเหลือบไปมองแป้งมันที่อยู่ในเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นกำลังยืนร้องไห้อย่างหนัก มือบางๆกำลังกำหมัดแน่น เธอกัดริมฝีปากของตนเองจนห้อเลือด ฉันรู้สึกสงสารเธอจริงๆ
"ผ..ผมขอโทษ" และนั่นก็เป็นเสียงที่เล็ดลอดออกจากปากของปาล์คที่ฟังยังไงก็เป็นคำพูดที่ไม่น่าให้อภัยแม้แต่น้อย เขาดูไม่ได้สำนึกผิดอะไรกับเรื่องนี้เลย ทั้งๆที่ควรจะมีจิตสำนึกกับการที่ทำร้ายจิตใจผู้หญิงถึงขนาดนี้บ้าง ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาถึงเลวได้ขนาดนี้
แน่นอน ไม่มีเสียงตอบรับใดๆจากปากของแป้งมัน เธอเช็ดน้ำตาที่เอ่อล้นเต็มใบหน้าก่อนที่จะวิ่งออกไปจากห้อง เสียงปิดประตูดังจนพอรู้ได้ว่าเธอกำลังเสียใจมากแค่ไหน
เลว นายมันเลวที่สุดเลยไอ้บ้าปาล์ค!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น