คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สนใจ 2
ตอนที่ สนใจ 2
“เลิกแถวมึงเข้าโฮมรูมไหม”
ไอ้ลีฟมันพูดหลังจากผอ.ปล่อยนักเรียน
“อืม คงงั้นให้จารย์นุชิตแกเห็นหน้าหน่อยสักวัน”
กูพูดแล้วล้วงโทรศัทพ์กดโทรหากิ๊กเก่ากู
“ฮโหลฮะ”
เสียงปลายสายพูดอย่างน่ารัก
“โหล เนยอยู่ไหนอ้ะครับ”
“อืมม เนยโฮมรูมอยู่อ้ะฟิก”
เนยพูด เห็นอย่างนี้ผมเป็นเกยน่ะแถมเป็นรุกด้วย ส่วนสูงก็ประมาณ
“งั้นเนยก็โฮมต่อเถอะตอนเที่ยงเจอกันที่โต๊ะประจำน่ะ”
ผมพูดพร้อมยิ้มหน่อยๆ ไอ้นี่มันน่ารักน่ะครับตัวเล็กๆอวบๆขาวๆกลมๆปากแดงๆตาโตๆส่วนสูง
158 เอง มันอยู่ม.4 ห้อง 12 (แบบโรงเรียนผมนับจากห้องสุดท้ายเป็นห้องคิงมันอยู่ห้องครีนมี 13 ห้อง)แล้วแบบมันลูกครึ่งญี่ปุ่นมันเลยน่ารักมากๆ ปัจจุบันเป็นน้องผมเพราะมันมีแฟนแล้วโครตดุโคตรนิ่งขนาดผมยังเกรงๆเลย
“ฮะ เนยก็คิดถึงฟิกน้า บายคับ”
มันพูดแล้วก็วางสายไป
“โห ขนาดไม่ได้เป็นกิ๊กกันแล้วน่ะนิ ยังหวานขนาดนี้ระวังแฟนเขางับหัวเอาน่ะโว๊ย”
กูหันไปเจอหน้าล้อๆของไอ้ลิฟ
“ก็พี่น้องธรรมดา”
ผมหยักไหล่ตอบ พี่น้องจริงๆคับไม่มีความรู้สึกอื่นถึงไอ้เนยมันจะน่ารักมากก็ตามเถอะแต่แฟนมัน
ดุจะตายเป็นนักบาสอีก กูไม่อยากโดนรุมกระทืบน่ะครับ(ขนาดตอนนั้นยังหวาดๆเลย แมร่ง คบกับมันโดยที่กูไม่รู้อะไรเลย เดี๋ยววันหลังจะมาเล่าให้ฟังน่ะครับว่ามันเป็นยังไงเหอะๆ)ถ้ากูสานต่อจากตรงนั้นกูก็ตายอ้ะดิ >.<
“พี่น้องท้องชนกันอ้ะดิ”
ไอ้ลิฟมิวายกัดครับ
“เออ อย่าให้มีคนมาเอามึงแล้วกันกูจะสมน้ำหน้าให้”
“ไม่โว๊ย อย่างกูต้องผู้หญิงน่ารักๆๆ”
มันพูดอย่างเคลิ้มๆ เหอะ เค้าไม่ตบมึงก็บุญแระ !! น่าตายังงี้ริอาจจีบหญิงผู้ชายก็ว่าไปอย่างเหอะมึง !!
“เอ๊ย เหี๊ยลิฟเหี๊ยฟิกทางนี้โว๊ย”
ใครว่ะ กูหันไปมอง อ้อ ไอ้เชี้ยวิน ไอ้วินลุกขึ้นก่อนจะโบยมือไปมา
“เอี๊ยยยย กูอายยย”
ไอ้ลิฟตะโกนด่ามันครับ แต่ผมไม่พูดไร ทักทายมันอย่างเดียวคับ
ผวะ !!!~
“เชี้ยยยยย ตบหัวกูไม”
มันหันมาส่งสายตาพิฆาต เหอะๆ ช่างมึงสิครับ
เชี้ยวินหรือวินหนุ่มเจ้าชู้ประจำกลุ่มครับความจริงมันก็เจ้าชู้หมดทั้งกลุ่มแหละแต่เผอิญมันเป็นที่สุดของที่สุดเฉยๆไอ้วินมันหล่อคับด้วยที่มันเป็นแขกครึ่งอิตาลี่เลยทำให้มันเป็นหนุ่มเฟอเฟ็กแมนอย่างช่วยไม่ได้ ด้วยจมูกโด่งๆ ตาหวานๆ ส่วนสูง 180 อัพ (สูงกว่าผมนิหน่อย) ผิวน้ำผึ้ง มันเป็นที่นิยมของสาวๆ(แต่ผมนิต้องหนุ่มๆครับ555++) เออ ลืมบอกไปมันรวยด้วยครับบ้านมันเป็นบริษัทส่งออกขนาดใหญ่ของภาคเลยก็ว่าได้
“เออ มึงเห็นไอ้ยุเปล่าว่ะ กูโทรหามันตั้งนานแระ แมร่ง ไม่รับสักที”
วินมันพูดอย่างหงุดหงิด
“ไม่รู้ว่ะ กูก็ไม่เห็นมันเหมือนกัน”
ไอ้ลีฟพูด ส่วนผมก็นั่งฟังพวกมันคุยกันถึงเรื่อง ปิดเทอมเรื่องบ้านเรื่องโรงเรียนไรสาระที่มันจะพูดได้ก่อนที่ไอ้ลีฟจะพูดอย่างหงุดหงิด
“แมร่ง กูล่ะเกลียดประธานปีนี้ ประธานปีก่อนและประธานปีนู้นนน”
“เออ มึงเกลียดหลายประธานจังว่ะ”
วินพูดครับ
“ก็มันคนเดียวกันนิหว่า ดูดิดูมันร่างกฎมา แมร่งกฎไรนักหนาทำนู้นก็ไม่ได้นี้ก็ไม่ได้ ไอ้ห่า มันไม่
สมัครรับเลือกตั้งเลยว่ะ!!~”
“เออๆ อารมณ์เสียเข้าไประวังน่ะมึงเกลียดอย่างไหนได้อย่างนั้น หึหึหึ”
“มึงอย่ามาพูดเป็นทฤษฏีหน่อยเลยเชี้ยวิน”
“อ้าววว ก็กูพูดจริ๊ง”
“เออๆ แต่กูกับมันคงไม่ได้เจอกันหรอก”<<<<<แน่ใจ๊
ก่อนที่จะเรียน
.
.
.
.
.
.
.
.
พักเที่ยง
“โอ๊ยยยย ได้ออกมาสูญอากาศสักที กูจะตายเรียนเชี้ยไรวันแรกว่ะ หิวข้าวโว๊ยยย ”
ผมพูดก่อนจะบิดซ้ายบิดขวา ไอ้ลีฟเดินมาตบหัว
“โอ๊ยยย ห่า กูเจ็บ”
“เหรออออออ เรียนเชี่ยไรไม่รู้ เหอะ กูเห็นมึงนั่งหลับทั้งคาบ”
“เออ ทำเป็นว่ามึงไม่เป็น”
ก่อนที่พวกผมจะเดินไปโรงอาหาร
“ฟิก.......”
เสียงเรียกเบาๆดังจากข้างหลังผม
ใครว่ะ ??????
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อ้า ทักทายๆทุกคนค่า เป็นไงบ้างค่ะเนื้อเรื่องน่าเบื่อไปไหม ??? ตอบหน่อยๆน่ะค่ะวิจารณ์กันมาเยอะๆค่ะจะได้จัดการแก้ไขในส่วนที่มันไม่ดีออกไป เหอะๆตอนแรกกะว่าจะให้ฟิกเราพูด กู-มึง แบบมันจะทำให้เข้าถึงตัวฟิกมากขึ้นเพราะฟิกเป็นคนตรงๆ (หน่อยๆ) ชอบพูด กู-มึง เพราะมึงสนิทใจดีแต่รีดเดอร์ให้เปลี่ยนโอเครันก็จะเปลี่ยนค่า แต่มันอาจจะแปลกๆไปสักหน่อยเพราะรันวางคำพูดของฟิกเป็นคนคิดไรก็พูดอย่างนั้นแต่ไม่เป็นไรเอาแบบนี้ก็ได้เพราะเยาวชนยังเยอะอยู่ถ้าจะให้อ่านแต่คำสถุนก็ดูจะอะไรๆอยู่ อ้า แล้วก็ขอบคุณหลายๆคอมเม้นน่ะค่ะที่เม้นให้รัน เหอะๆๆ รันดีใจมากๆเลยที่ยังมีคนสนใจอยู่ เอาไว้รันจะมาลงต่อน่ะค่ะสำหรับตอนนี้ ขอบคุณมากค่ะ
ปล.เม้นกันเยอะๆน่ะค่ะ รันจะได้มาต่อเร็วๆเหมือนวันนี้ไง ขอบคุณค่ะ ^^
อาจจะสั้นแต่รันจะพยายามต่อเร็วๆค่ะ ^____^
ส่วนคู่ฟิก หึหึหึหึ อีกไม่กี่ตอนก็เจอค่ะไม่ตอนหน้าก็ถัดไปใจเย็นๆกันน่ะค่ะ ^
^
Shala. la
ความคิดเห็น