คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เจอกัน...ย้อนรอย...
สวัสดีคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ผมคิงน่ะคับ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนเลย ยังไงก็แนะนำตัวกันบ้างน่ะคับ
อ้า....ตอนนี้ผมตื่นเต้นจังเลย หุหุหุหุ ในที่สุดผมก็ได้แต่งนิยายเป็นของตัวเองสักทีหลังจากที่อ่านของคนอื่นมานาน =_= อืม....เรื่องของผมมันก็ไม่มีอะไรมากหรอกคับ...ผมก็แค่เป็นคนธรรมดาที่ไม่ได้พิเศษ แต่อีก 3 เดือน น่ะสิที่มันจะพิเศษจิงๆ อยากรู้มั้ยฮะ.....กระซิบๆบอกก่อนก็ได้ (อย่าเอาไปบอกมันล่ะ) ผมก็แค่อยากจะเซอร์ไพร์คนๆหนึ่ง....คนที่ผมรัก....และรักผมมากที่สุดก็เท่านั้นเอง...เดาออกแล้วใช่ม่ะว่าวันนั้นเป็นวันอะไร อ้ะ......ถึงไม่อยากรู้ผมก็จะบอกคับ....วันนั้นมันเป็นวันที่ผมพบเขาเป็นครั้งแรกและเป็นวัน....ที่พวกเราคบกันจิงๆ......หุหุหุหุ วันที่ 14 กุมภา วันนั้นแหละฮะ ทุกคนบอกรักกันทั่วประเทศ รวมทั้งผมด้วย.....อยากรู้เรื่องผมกับไอ้ที่รักมั้ยคับ.....อืมมมม....บอกก็ได้.......
.
.
.
.
หึหึหึหึ......เรื่องของผมกับไนท์นะเหรอครับ.....
อืมมม...มันยาวน่ะ.....คุณผู้อ่านจะทนอ่านเหรอ........
หืมม......ทน.....เอ๊ะ......อยากรู้อะไรเหรอฮะ......
หือ.....ให้ย้อนไปตั้งแต่คบกัน.....
อืออออ.......นานน่ะ.......เรื่องมันซับซ้อนคุณผู้อ่านก็ยังอยากจะฟังกันอยู่อีกเหรอ...
ก็ได้ๆ.....ผมเล่าให้ฟังก็ได้......
หึหึ.....จะเอาตั้งแต่เด็กเลยม่ะ......
เอาเป็นว่า.......ผมเล่าตอนเราเจอกันครั้งแรกเลยล่ะกัน.....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“คิง....รู้จักกันไว้น่ะลูก....”
เสียงอ่อนโยนของหญิงสาววัยกลางคนเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มอบอุ่นที่ส่งมา
“เอ๊ะ.....ทำไมป๋มต้องรู้จักด้วยล่ะฮะ”
เด็กน้อยวัย 7 ขวบเอ่ย
“เพราะเขาจะมาเป็นเจ้าสาวในอนาคตของลูกน่ะสิ”
“เอ๊ะ....อะไรคือเจ้าสาวเหรอฮะ...”
เด็กน้อยยังคงไม่เข้าใจ
“อืม......แม่ว่า....ไว้ลูก 17 ปีเมื่อไหร่ลูกก็จะเข้าใจเองแหละ”
“ฮะ......ป๋มจะจำไว้”
เด็กน้อยพูดพร้อมกับยิ้ม
“เธอ.....เธอชื่ออะไร”
เด็กน้อยคนนั้นถามอีกครั้ง ดวงตากลมโตที่หลบต่ำอยู่นั้นเงยหน้าขึ้นมาแก้มขาวใสกับปากชมพูเล็กๆนั้นทำเอาใจใครต่อใครเต้นแรง.....น่ารักจัง......เด็กน้อยพำพึม.....
“เราชื่อ...................................................ไนท์....”
สิ้นเสียงร่างสูงที่ถามได้แต่ยิ้ม
“อืมมม......ป๋ม ชื่อคิงคับ................................”
.
.
.
.
.
.
.
.
“ไนทททททททททททททท์..... เชี่ยไนท์โว๊ยยยยยยย ตื่นนนนนน”
ร่างสูงที่ตอนนี้ได้แต่ดูนาฬิกา จะ 2 โมงแล้ววววววว
สายแล้วโว๊ยยยยย
แก้มขาวใสดวงตาที่หลับพริ้มเหมือนกำลังสบาย........
โอ๊ยยยยย มีความสุขน่ะมึง.........เดี๋ยวเจอลูกถีบกู.....ร่างสูงได้แต่พำพึมก่อนจะ.....
ตีนที่กำลังตั้งท่าจะถีบร่างเล็กๆนั้นเต็มที ก่อนจะหยุดชะงัก มือหนาเปลี่ยนจากกำหมัดเป็นค่อยลูบใบหน้าสวยนั้น....
“อืมมมม......คิงงงง......เค้าง่วงงงงง”
เสียงร่างบางเล็ดลอดเหมือนละเมอ...
“อืมมมมคร๊าบบบบ...ตื่นเหอะ....ขอร้องล่ะ....ไอ้ที่รัก.....”
ร่างสูงพูด.....ก่อนจะนั่งลงข้างๆ
ร่างบางที่เริ่มขมวดคิ้วก่อนจะลืมตาขึ้นมา
“เอ๊ยยยยยย มาอยู่นี่ได้ไงว่ะ !!!”
พูดเหมือนตกใจสุดๆ
“แม่ใหญ่ให้มาปลุก....”
ผมพูดก่อนจะจ้องมองร่างบางที่นอนอยู่
“อืมมม....เค้าง่วงง่ะ.....”
“เหร๊ออออ......เล่นเกมส์ล่ะสิ”
ร่างบางพยักหน้า
“งั้นเร็วเหอะ 2 โมง แล้ว”
ร่างบางตาโต
“จิงง่ะ !!!”
ผมพยักหน้ายืนยันก่อนจะ
โครมมมมมม
“เชี่ยยยยยยยย ไม่บอกกูปล่อยให้กูอ้อนอยู่ได้ตั้งนาน”
ร่างบางนั้นวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็วโดยปล่อยให้ร่างสูงนอนตกเตียงอยู่นั่นแหละ
“หูยยยยย ไอ้ที่รัก มึงแสบมากกกกกกก”
.
.
.
.
.
.
นี่คือจุดย้อนรอยของเรานะคับ....
แต่....มาตอนหน้าทุกท่านอย่าแปลกใจอะไรไปล่ะ...
หึหึหึหึ...
อยากรู้แล้วเหรอ.....อยากรู้ก็ต้องติดตามน่ะคับ...
อืมมม....ว่าไปแล้วความรักของผมกะไอ้ที่รักนี้มันเป็นเรื่องที่ยากชะมัด.....
เฮ้ออออ......เหนื่อยแฮะ........เอาไว้ผมมาเล่าเกี่ยวกับไอ้ที่รักใหม่น่ะคับ...
วันนี้เอาไว้แค่นี้ก่อน....
หุหุหุหุ.....
สวัสดีคร๊าบบบบบบ เจอกันตอนหน้า
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีคร๊า ยินดีตอนรับสู่นิยายรักป่วนๆ หวานๆปนหื่น และความเฮฮา โหดๆเถื่อนๆ มิตรภาพระหว่างเพื่อน โอเวอร์ไปแหละ
รันน่ะค่ะยินดีที่ได้รู้จักทุกคน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่....อืมมมมม ที่เท่าไรว่ะ ไม่รู้แหละ ยังไงก็ฝากตัวด้วยน่ะคร๊า เม้นๆๆๆๆๆๆให้กันนิดนึงจะถือเป็นพระคุณอย่างมากกกกกก
ขอบคุณค่ะ
ติดตาม ไอ้ที่รักในตอนหน้าเร็วๆนี้น่ะค่ะ ขอบคุณที่อ่านกันอีกครั้งค่ะ !!!
ความคิดเห็น