คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : สนใจ 4 / 100 จร๊า
ตอนที่ 4
“เชี่ยยย ก๋วยเตี๋ยวกู !!~”
ผมร้องออกมาอย่างโหยหวนอาลัยอาวอนกับก๋วยเตี๋ยวสุดที่รักที่กูได้ชิมแต่น้ำซุบ เหอะๆๆ
“ห๋า !! ซวยแต่วันแรกเลยกู”
คนตรงหน้าสะบกเบาๆก่อนจะหันมาด่ากู
“เดินไงไม่ดูคนว่ะ”
ผมที่กำลังกับก๋วยเตี๋ยวอยู่หันมาด่าทันที
“มึงนั้นแหละเดินยังไงไม่ดูทาง”
“ก็เดินเฉยๆนี้แหละมีแต่มึงนั้นแหละเดินยังไง”
“มึงนิท่าจะบร๊า ! คนน่ะคับไม่ได้มีตาหลังจะได้มองเห็นจะรู้ไหมว่ามึงยืนอยู่ส่วนมึงมองเห็นกูแท้ๆแทนที่จะหลบกลับ......”
กูกำลังเงยหน้ามาด่าให้คนที่ชนผมถึงกับต้องชะงักปากและเก็บเรียบร้อยทันทีก็คนตรงหน้ามัน !!
เงียบ....(นี่คือบรรยากาศโดยรอบตรับ)
เชี๊ยยยย แมร่งโคตรหล่อ น่ารัก ตาหวานใสแจ๋วที่ตอนนี้จ้องจะมีเรื่องกับผมอยู่
ห๋า เอ๊ย !! ไมกูไม่มองดีๆตั้งแต่แรกก่อนว่ะ
ผมคิดในใจ
“อะไร !! กลับอะไรพูดให้มันดีๆน่ะตัวเองเป็นคนผิดแท้ๆกลับมาว่าคนอื่น ดูดิเสื้อกูเปื้อนหมด...มึงจะรับ...เอ๊ยย..ทำไรว่ะ!!”
เสียงหวาน??? ของคนตรงหน้าร้องขึ้นอย่าตกใจเมื่อผมฉุดกระชากลากแขนมันออกมา
จากโรงอาหาร
“ไอ้สัส มึงจะลากกูไปไหน???”
ผมไม่สนใจลากมันมาอย่างเดียว แมร่ง ก๋วยเตี๋ยวกูธรรมดาซะที่ไหนล่ะ เดี๋ยวก็แสบหมดหรอก พอผมถึงจุดหมายผมก็หยุด
“ห๋า ถามแล้วไม่ตอบอยากมีเรื่องเหรอแล้วลากกูมาที่ห้องน้ำทำไม???”
มันถามอย่างงงๆ
“มาขี้มั้ง สาดดด ไปล้างน้ำสิว่ะเด่ยวแสบ โง่ !!”
กูด่ามันไปที ไอ้น่ารักตาคม (<<<ตรงไหน??) มันทำหน้างงก่อนจะด่าผม
“ห๋า จะรู้ไหมมึงลากมาอย่างนี้”
มันพูดแต่ก็ยอมถอดเสื้อออก
อ้า.....กล้ามเป็นมัดๆ กูฝันมานานแระอยากได้เคะถึกๆแบบนี้บ้าง(<<<<ยังไม่สำนึกตัวอีก =_=^) แมร่ง ผิวขาวชิบเนียนโคตรด้วย ตัวสูงกว่ากูนิดหน่อย (กู 180 มันคงประมาณ 188 มั้ง??) ใบหน้าเรียวตาโตคม จมูกโด่งรับกับริมฝีปากแดงๆเจ้ออ้ะ น่าจุ๊บว่ะ สเป็กกูชิบ!! กูยื่นนิ่งๆดูมันล้างตัวไปพลางๆ อ้า....หุ่นน่าล่อว่ะ >_<
“เออ...มึงชื่อไร”
ผมถามมันครับอยากรู้จักอ้ะ...มันปรายตามองนิดๆ
“แทน....”
“กูฟิก...”
มันส่งสายตาประมาณใครอยากรู้จักมึง แต่กูหน้าด้านอ้ะ ชอบมึงว่ะ !!
“ใครอยากรู้จักมึง”
มันพึมพำแต่กูได้ยินครับ หึๆ พยศแบบนี้แหละกูชอบ จนอยากได้มันมาเป็นของตัวเอง
หึหึหึ (<<<<มันหรือมึงครับ..ห้าๆ)
.
.
.
.
.
.
ต่อไปนี้มึงคือเป้าหมายของกู !!~
.
.
.
.
.
.
“แล้วมึงอยู่ห้องไร ม.ไร”
“ไม่ถามกูหน่อยเหรอว่าอยากให้มึงรู้จักกูไหม???”
มันพูดผมเลยดึงเสื้อมันมา
“เดี๋ยวกูเอาไปซักให้ แล้วมึงก็บอกกูได้หรือยัง?”
“ม.6/6”
มันพูดกูพยักหน้า
“อืม...กูม.5 งั้นมึงแก่กว่ากูดิ”
“เหรอ...งั้นมึงควรจะมีสัมมาคารวะ กูเป็นรุ่นพี่มึงน่ะและที่สำคัญกูกับมึงไม่ได้รุ้จักกัน”
มันพูดผมกระตุกยิ้ม
“กูชื่อไร...”
มันมองประมาณว่ามันจะมาไม้ไหน
“ฟิก...”
ดีใจว่ะมันพูดชื่อกูด้วย>.<
“มึงชื่อไร....”
“แทน....”
มันพูดอย่างงงๆ
“เออ....นี้ไง ?? ทีนี้เราก็รู้จักกันแล้ว....เอาไรมาก..”
กูพูดมันหันมามองอย่างอึ้งๆ เดี๋ยวมึงจะอึ้งกว่านี้อีก...เถียงกูไม่ได้อ้ะดิ๊ น่ารักว่ะ ชักอยากได้มาเป็นของตัวเองซะแล้วสิ(<<<ใครของใครกันแน่ครับ<<อย่าพูดมากน่า<<เชอะ ไม่พูดก็ได้ย่ะ) ฮึมมม... ม.6/6 กูกระตุกยิ้มอย่างนึกอะไรได้ ห้องไอ้พี่ฟี่ฟ่าสิน่ะ
หึ...เสร็จกูล่ะมึง !!!
---------------------------------70%---------------------------------
( มาต่อแล้วค่ะ )
หลังจากที่ไอ้แทนล้างตัวเสร็จผมก็ลากมันมาที่ล๊อกเกอร์ของผมก่อนจะโยนเสื้อพละที่ผมเก็บไว้ให้มัน
“อ้ะใส่ไปก่อนน่ะวันพรุ่งนี้ค่อยคืน”
“แล้วตอนไหนมึงจะเจอกู”
มันถามทำหน้างงๆ โครตน่ารักว่ะ
“หึหึ กูจะส่งให้ถึงห้อง(นอน)มึงเลย”
ผมคิดต่อในใจ หามันน่ะไม่ยากหรอกครับ ชื่อก็รู้ห้องก็รู้ น่าตาอย่างมันคงจะหาไม่ยาก
หรอก
“เออ ว่าแต่ทายาแล้วเหรอ”
ผมถาม
“หึ ทาแล้วมั้ง !! พูดไรคิดมั่งกูจะไปทาตอนไหน”
มันพูดติดจะรำคาญนิดๆ
“อืม..งั้นไปห้องพยาบาลกัน”
.
.
.
.
.
.
.
ในห้องพยาบาล....
“เปิดเสื้อดิ...ไม่งั้นจะทาได้เหรอ”
“กูทาเอง มึงไปเหอะ”
“ไม่ได้กูเป็นคนทำกูต้องรับผิดชอบ”
กูหน้าด้านจะทำอ้ะ...
“ไม่เป็นไรมึงได้แล้ว”
“ไม่ ! มานี้กูทำเอง”
ผมแย้งหลอดยามาถือไว้เองมันถอนหายใจแต่ผมยิ้ม
ผมผลักมันลงเตียงก่อนจะถลกเสื้อมันขึ้น แมร่งขาวเนียนได้อีก
“เร็วดิมองอยู่ได้มันจะหายให้มึงเองไหม ???”
ผมเลยรีบทาให้มันทันที
อืมมม...ผิวมึงลื่นมือจริงๆว่ะอกตึงๆมีกล้ามหน่อยๆ(ไม่หน่อยแล้วกรุณามองความจริงที
(=[]=)^<<<<<รัน)
“อืมมมม..นี้มึงทาหรือมึงลูบเนี๊ยทำซะอารมณ์กูขึ้น ห๋า พอแล้วยาหมดหลอดแล้วมั้ง”
ผมรีบคืนสติทันที ง่ะเขายังไม่อยากหยุดอ้า >//<
“เออๆ เสร็จแล้ว”
“เออ...แค่นี้..ถามหน่อยเหอะ..”
หึ..ไรจ๊ะยาหยี<<<กูบ้าไปแล้ว ผมหันมองมันเป็นเชิงคำถาม
“มึงเป็นเกย์เปล่านี่...”
ผมค้าง.....เออ..ก็เป็นน่ะแล้วกำลังคิดจะจับมึงด้วย ตอบอย่างนั้นไป....จะบร๊าเหร๊อ โดน
ถีบเอาน่ะสิ แต่ก็น่ะผมมันเป็นประเภทยอมรับความจริง
“อยากให้ตอบว่ายังไงล่ะ”
“เออ แล้วแต่สิครับ...”
มันพูดเพราะๆพร้อมยิ้มหวานๆทำเอาใจกูลอยเลยผมพยักหน้าโดนไม่รู้ตัว...
“เออ.....กูเป็น...และกำลัง...จีบมึงด้วย......พลัก !!”
สิ่งสุดท้ายที่ผมเห็นคือรอยยิ้มอันแสนหวานของมันพร้อมตีนเต็มๆ แล้วภาพนั้นก็เลื่อนลางไป....
ภาคแทนบรรยาย...........
“แฮ่กๆๆ.....เหนื่อยโว๊ยยย”
ใบหน้าหล่อหอบหายใจอย่างรุนแรง ก็น่ะเมื่อกี้ไม่รู้ว่าตีนลอยไปได้ไงรู้อีกทีมันก็ทำไปแล้วเลยวิ่งหนีมานี้ไง ????
“โธ่ เอ๊ย ซวยแต่วันแรกเลยกู”
เอ่อ....ปานนี้ไม่รู้ไอ้หน้าสวยจะเป็นไงบ้างเห็นมันนิ่งไปเลย จะว่าโกรธก็โกรธอยู่หรอก
แต่ใบหน้าแดงๆนีมันอะไรกัน สงสัยเหนื่อยเกินไปล่ะมั้ง ????
“ถึงจะสวยแค่ไหนกูก็ไม่เอาน่ะโว๊ย”
แทนว่ากับตัวเองเบาๆตอนแรกนึกว่าชนทอมซะอีกกะว่าจะจีบอยู่แล้วเชียวแต่พอฟังเสียง
ดีๆแมร่งเป็นผู้ชายเฉยเลย...ตกใจแทบแย่ นี้ยังบอกจะจีบเขาอีก...หน้าสวยซะขนาดนั้นทำตัวยังกับตัวเองเป็นฝ่ายรุก แต่ตัวมันก็สูงแฮะ แต่เขาสูงกว่าล่ำกว่าเท่านั้นเองและที่สำคัญเขาหล่อ !! แต่มันสวย หึ...ถ้าจะจีบจริงๆเขาคงรุก...แต่ !! ยังไงซะเขาก็ไม่ชอบผู้ชายอยู่ดีโดยเฉพาะคนที่แค่เจอหน้ากันวันเดียว !!
หวังว่าคงไม่ได้เจอกันอีกน่ะ พ่อเกย์หน้าสวย!!~
+++++++++++++++++++100%++++++++++++++++++++++
มาแล้วค่า หุหุหุ อ้าหายไปตั้งนานคือไม่มีไรหรอกค่ะ รันยุ่งมากเท่านั้นเอ๊งงง งานกีฬาสีก็จะมารันก็เป็นคณะกรรมการเตรียมงาน จัดขบวนซ้อมน้องวันที่ 27 28 29 นี้ แล้วก็เรื่องไปเที่ยวของห้องอีกวุ่นวายมากเลย รันเลยต่อช้า แต่ว่ารันเขียนตอนต่อไปเรื่อยๆอยู่น่ะค่ะ ไม่ได้ทิ้งไปไหนแค่ยังไม่ได้เอาลงเด็กดีเท่านั้นเอง ไว้ว่างรันจะมาต่อใหม่น่ะค่ะ ตอนนี้ยุ่งมากๆเลย
ปล. เม้นๆๆๆเป็นกำลังใจให้รันหน่อยน่ะค่ะ แค่คนละ 1 เม้นเท่านนั้นเองไม่เสียหายเนอะ ถ้าเม้นเกินกับที่รันตั้งไว้รันคงจะมาต่อเลย ดู ก่อนว่าคนจะอ่านของรันกันไหมถ้าไม่รันคงจะเสียใจมากแต่ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงรันก็จะมาต่ออยู่แล้ว ขอบคุณคร๊า
ปล.แค่คนล่ะ 1 เม้น มันคงไม่เสียเวลามากใช่ไหมค่ะ ขอบคุณค่ะ
Shala. la
ความคิดเห็น