ลำดับตอนที่ #1
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ~**iNtro to ReMiNd**~
ปี 3-A
แซ่ด..แซ่ด..!!! เสียงนักเรียนในห้องกำลังพูดคุยกันอย่างเมามันส์
ครืดด.. ประตูบานใหญ่ถูกเลื่อนเปิดออกปรากฏร่างผอมเพรียวของอาจารย์ประจำชั้นคนใหม่ที่ย่างเข้าห้องมา
“สวัสดีจ้ะ..นักเรียนทุกคน” ส่งรอยยิ้มหวานบาดใจให้นักเรียนทั่วห้อง
“นะ..นักเรียน..คะ..เคารพ” เสียงมิโนตะ โทยะ หัวหน้าชั้น ปี 3-A พูดอย่างตะกุกตะกัก
“สวัสดีค่ะ / ครับ”
“สวัสดีจ้ะ..อาจารย์ชื่อ..”
“ครืดด..” ตามด้วยร่างสูงบางของหญิงสาวนางหนึ่งโพล่เข้ามาในห้อง
“ขอโทษค่ะ” ยิ้มแห้งๆทันทีเมื่อเห็นหน้าของอาจารย์คนใหม่
“เธอมาสายนะจ้ะ..ช่วยรออยู่ตรงนั้นสักครู่นะ” ยิ้งหวานปนโหดส่งให้นักเรียนที่เพิ่งจะเข้ามาเมื่อสักครู่
“เอาล่ะจ้ะ..อาจารย์ชื่อโคชิซาว่า ซากินะจ้ะ จะเรียกเจ๊ก็ได้..ไม่ถือกัน” ซากิยิ้มหวานอีกรอบนักเรียนต่างอึ้ง ทึ้ง เสียว กับรอยยิ้มหวานนั้น “เอาล่ะๆ นั่งได้จ้ะขอเช็คชื่อหน่อยนะ” พูดไปไม่สนใจอีกคนที่โดนทิ้งเติ่งอยู่ข้างๆ
“คือ..มี่ เอ่ย อาจารย์คะ”
“ยามาดะ โทริ..มานะจ้ะยกมือด้วยน้า” ทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินอีกคนเลยยืนฮึดฮัดอยู่ข้างหลังไปเรื่อยๆจนมาถึง “โคชิซาว่า..อยู่ไหนเนี่ย โคชิซาว่า ไอ”
“มาค่ะ..อาจารย์” ไอพูดขึ้นด้านหลังซากิที่หันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ทีนึงก่อนหันไปเช็คชื่อต่อ …..…มี่แกล้งเราอีกแล้ว
“เอาล่ะๆ..คาบนี้ฟรีนะจ้ะ..ถือสะว่าจากกันมานานละกันตามสบายนะ” สิ้นเสียงซากิทั้งห้องพากันเฮใหญ่
“อาจารย์คะ..” เสียงหนึ่งดังขัดขึ้น..ซากิหันไปยิ้มหวานให้เชิงว่ามีอะไรเหรอ “อาจารย์เป็นอะไรกับไอจังเหรอคะ”
“อืม..เป็นอะไรดีล่ะ..แม่ลูกกันมั้งไปนะจ้ะ” หันมายิ้มมุมปากให้ไอก่อนเดินออกจากห้องไป
“ไอเธอเป็นลูกอาจารย์เหรอ”
“จริงๆเหรอ”
“หน้าเหมือนกันมากเลยนะเนี่ย..สุดยอด” เสียงโวกเวกโวยวายดังไปทั้งห้องโดยไม่รู้ถึงการมาของบุคคลสำคัญของห้องนี้
“นี่..” ไม่มีเสียงตอบรับ
“เป็นแม่ลูกกันจริงงะ..ว้าว”
“เอ่อ..พวกเธอ” ไอพูดขึ้นหลังจากเงียบมานาน “หลบหน่อยได้มั้ย..ชั้นเมื่อยแล้ว” พูดเสียงเรียบฟังดูเยือกเย็นออกมาอย่างเหลืออด
“พวกเธออย่ามุงไอมากสิ..เดี๋ยวที่รักชั้นเป็นลมไปทำไง” เสียงประกาศิตของคนมาใหม่ดังขึ้นหลังจากยืนดูเหตุการณ์อยู่นาน
“ว้าย!!! ไดยะคุง..” สาวๆเปลี่ยนวงล้อมทันที..ไอเห็นก็ทำหน้าเหม็น
“ครับๆ..นั่งก่อนเถอะครับ” เท่านั้นล่ะแยกย้ายไปนั่งกันหมด..ไดยะเดินมาเท้าแขนกันไอไม่ให้เดิน “จะไปไหนเหรอที่รัก”
“ใครที่รักนาย..หยุดพูดบ้าๆนะ” ไอผลักไดยะให้พ้นทางก่อนเดินไปนั่งที่โต๊ะตัวเองที่อยู่ริมหน้าต่าง..ที่ข้างๆว่างไอถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย..ไอ้บ้า สึกิ ไม่มาอีกแล้วเหรอเนี่ย..ชิทำเป็นดัง..แอบแขวะในใจเมื่อเห็นไดยะโดนสาวๆรุมอีกรอบ
“ชิ..น้ามิยะคงพาพาไปเที่ยวเพลินเลยล่ะสิ” บ่นอย่างหงุดหงิด
“บ่นไรยะ” หันขวับไปมอง เพื่อนเจ้าปัญหาก่อนยืนยิ้มเพละอยู่
“นึกว่าจะไม่มา”
“ตอนแรกก็ว่าจะไม่มาอ่ะนะ..แต่มี่ชั้นน่ะสิ..ขู่ไม่ให้เที่ยวทั้งเดือนเลยมาเนี่ยแหละ” สึกินั่งไขว่ห้างกอดอกอย่างคนเอาแต่ใจ
“อ๋อ..ที่แท้ห่วงเที่ยว..ไอ้เราก็นึกว่าไปตายสะที่ไหนแล้วสะอีก” หนอย..อีเพื่อนบ้าห่วงเที่ยวอย่างเดียวเลยนะ
“อย่ามาด่าชั้นในใจนะ ไอ..”
“เปล่าสะหน่อย..หมดโฮมรูมโดดกัน”
“โดดคาบฟิสิกส์เนี่ยนะ..ได้ข่าวว่ามี่ชั้นจะลงมือสะแล้วว่ะ”
“หมายความว่าไง..” สึกิบุยใบ้ไปทางประตูห้องที่มีเงาตะครุ่มๆอยู่หน้าห้อง
ครืดด ..ตามด้วยร่างบางสูงเดินเข้ามาในห้องเรียน
“สวัสดีนะทุกคน..คงไม่ต้องแนะนำนะจ้ะ” นักเรียนในห้องอึ้ง ไอริ ก็อึ้ง..
“มี่แกสอนฟิสิกส์พวกเราเองเลยเหรอวะ” หันไปถามสึกิที่นั่งเฉยตั้งแต่เริ่มเรียน
“คิดว่าไงล่ะ ไอ “
“ผู้อำนวยการลงมาสอนเองเลยเหรอเนี่ย” วาตารุพูดกับยามาดะที่นั่งข้างๆ
“เอาล่ะ..ไม่เช็คชื่อนะจ้ะ..อาจารย์เชื่อว่าทุกคนมาครบทุกคน” ยิ้มสวยให้ทั้งห้อง..หารู้ไม่มันมีอะไรแฝงอยู่
“มี่ชั้นยิ้มสยองแบบนี้มีแผนแหง” สึกิคิดในใจเงียบก่อนตั้งหน้าตั้งตาเรียนต่อ
++++++++++++++++++++++++++++++++++
คุณรู้หรือไม่ว่ามีคนๆหนึ่งกลับมา รู้หรือไม่ว่าพวกเขาจะทำอะไรกัน และรู้หรือไม่ว่ามีอะไรเพิ่มเติมขึ้นมา
**
ยังจำบุคคลเหล่านี้ได้หรือไม่ ทาคายูคิ ซาสึมะ..มิยาบิ โคชิซาว่า โคชิโร่ ฮานากะ ซากิ และทีมงานจาก ShA ShA LoVe ตอนนี้พวกเขากลับมาแล้ว
to be con.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น