แปลนิยายวันละนิด จิตแจ่มใส

ลำดับตอนที่ #3 : สีเทียน

คู่แต่งงานผู้เพิ่งกลับมาจากฮันนี่มูนตัดสินใจที่จะซื้อบ้าน คู่สามีภรรยานั้นมีความสุขมากเพราะพวกเขาสามารถหาซื้อบ้านมาได้ในราคาที่ถูกมาก มันอยู่ในย่านที่ดี ใกล้กับเมืองและเดินไปไม่ไกลก็ถึงแหล่งช้อปปิ้ง

วันหนึ่ง ขณะที่สามีเดินลงมาตามโถงทางเดิน เขาก็สังเกตเห็นสีเทียนสีแดงแท่งหนึ่งอยู่บนพื้น คู่สามีภรรยาไม่มีลูก เพราะฉะนั้นสามีจึงสงสัยว่าสีเทียนนั้นมาจากไหน

“บางที ผู้อาศัยก่อนหน้าอาจจะลืมเอาไว้” เขาพูดกับตัวเองในขณะที่โยนมันทิ้งถังขยะ

วันถัดมา สามีกลับบ้านมาจากการทำงานและพบสีเทียนสีแดงอีกแท่งอยู่ในจุดเดิม เขางุนงงมากและตัดสินใจที่จะถามภรรยาของเขาเกี่ยวกับมัน

เมื่อเขาถามเรื่องมันใบหน้าของภรรยาก็เปลี่ยนเป็นสีซีดเผือก เธอบอกกับเขาว่า ทุกวันตั้งแต่พวกเขาย้ายเข้ามาในบ้าน เธอก็เจอสีเทียนสีแดงในขณะที่ทำความสะอาดมาตลอด พวกมันจะอยู่ตรงจุดเดิม ตรงปลายโถงทางเดินเสมอ

ในขณะที่สามีกำลังยืนอยู่ในโถงทางเดิน ครุ่นคิดเกี่ยวกับปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาดนี้ มันเป็นในตอนนั้นเองที่เขาเริ่มจะรู้ตัวว่ามีอะไรบางอย่างไม่ถูกต้อง โถงทางเดินมันสั้นเกินไป

เขาเคาะผนังตรงปลายโถงทางเดินและได้ยินเสียงกลวง ด้วยความสงสัยเขาเริ่มลอกวอลล์เปเปอร์ออกถึงแม้ว่าภรรยาเขาจะไม่เห็นด้วยก็ตาม

ข้างหลังวอลล์เปเปอร์ พวกเขาเจอกับประตูบานเลื่อน มันเหมือนกับว่าใครบางคนซ่อนทางเข้าของตู้เสื้อผ้าหรือห้องเล็กๆไว้อย่างระมัดระวัง

สามีพบว่าประตูบานเลื่อนถูกตอกตะปูปิดแน่น เขาไปเอาค้อนจากกล่องเครื่องมือและเริ่มงัดตะปูออกทีละตัว

หลังจากดึงตะปูตัวสุดท้ายออก เขาเลื่อนประตูเปิดช้าๆเผยให้เห็นห้องลับเล็กๆ เมื่อมองเข้าไปข้างใน พวกเขาเห็นว่ากำแพงสีขาวของพื้นที่เล็กๆนั้นถูกปกคลุมไปด้วยคำที่ขีดเขียนด้วยสีเทียนสีแดง

คำที่ถูกเขียนซ้ำไปซ้ำมานั้นคือ “แม่คะหนูขอโทษปล่อยหนูออกไปแม่คะหนูขอโทษปล่อยหนูออกไปแม่คะหนูขอโทษปล่อยหนูออกไป...”

ต้นฉบับ : The Crayons

ไม่ทราบผู้แต่ง
http://creepypasta.wikia.com/wiki/The_Crayons