คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Part 3 -->> อย่าทำให้ฉันหึง..!
"คือว่า.. อาจารย์ทำการลาโรงเรียนให้พวกเธอ1อาทิตย์เพื่อไปพักร้อนกันที่เกาะเชจู เพื่อให้พวกเธอสนิทกันเร็วขึ้น การทำงานจะได้ง่ายขึ้น..เรื่องก็มีแค่นี้แหละ" อาจารย์ว่า...
"เกาะเชจู....หูวววววว!!!" ทั้งห้าคนพูดขึ้นมาพร้อมกัน ตาลุกวาวเป็นประกาย..
"ไปเมื่อไหร่ฮะ?" ชางมินรีบหันไปถามอาจารย์ทันที
"จันทร์หน้า.." อาจารย์พูดแล้วยิ้มเมื่อเห็นนักเรียนทุกคนดีใจ..
"เย้ๆๆๆ" ทุกคนลุกขึ้นกระโดดโลดเต้น..
"แจฮะ..เราไปถ่ายรูปกันนะ" ชางมินเกาะแขนแจแล้วพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
"อื้อ.. ไปเล่นน้ำด้วย!~"แจเสริม แล้วยิ้มกว้าง..
"โอ๊ยยยย ช้านตื่นเต้นจังเลย~ ไม่ได้ไปเกาะเชจูมานานเท่าไหร่แล้วน๊า~" ยูชอนว่า พลางทำท่าคิด
"ช่างเถอะ ว่าแต่..อาจารย์จะไปกับเราด้วยมั๊ยครับ" จุนซูถามอาจารย์ แล้วเอามือดึงชายเสื้อยูชอนเป็นเชิงเรียกให้ฟัง..
"ไม่หรอก..อาจารย์จะปล่อยให้พวกนายไปกันเอง โตแล้ว.." อาจารย์พูดนิ่งๆ..
"ว๊า..แย่จัง.. ไม่เป็นไรนะฮะ เดี๋ยวผมจะเที่ยวเผื่อให้~" ยูชอนพูด พลางทำท่าทางเพ้อฝัน.. "สาวๆสวยๆ บนหาดทรายขาว.. >[]<!! .. อ๊ากก.. สุดยอดไปเล๊ยยย!"
"นี่แน่ะ..!" จุนซูเขกเข้าที่หัวยูชอนเบาๆ "หมั่นไส้จริงเชียว.."
"......." แจที่ยืนเงียบอยู่หันไปมองยุนช้า..
"หืม??.." ยุนทำเสียงในลำคอเป็นเชิงถามว่ามีอะไร.. แจจึงเอ่ยถามเบาๆ
"นาย..ไม่ดีใจเหรอ..?"
"อ้อ..ก็ดีใจน่ะสิ.." ยุนว่า พลางยิ้มนิดๆ
"แล้วทำไมทำหน้าตาแบบนั้นล่ะ?" ถามต่อด้วยความเป็นห่วง.. เพราะร่างสูงนั้นดูหน้าตาไม่ค่อยสบาย..
"หา..? แบบไหนหรอ?" ถามกลับงงๆ
"ก็..แบบว่า.. ดูไม่ค่อยดีน่ะสิ.." แจว่า แล้วเอามือทาบที่หน้าผากของร่างสูงเบาๆ "ไม่ได้เป็นไข้นี่.."
"อ่อ..ปล่าวน่ะ.. ฉันแค่มึนๆนิดหน่อย.." ยุนตอบ แล้วเอามือไปดึงมือของแจที่ทาบที่หน้าผากลงมาช้าๆ..
'อ๊ะ..มือยุน.. อุ่นจังเลย..><' แจคิด..พลางจ้องหน้ายุนใจเต้นตุ๊บตับ
สายตาทั้งสองคู่สอดประสานกันอย่างอบอุ่น..แต่ก็ถูกขัดขึ้นด้วยเสียงของชางมินที่นั่งอยู่ใกล้ๆ...
"แจฮะ..ผมอยากไปเที่ยวกะแจเร็วๆจัง..ไปเล่นน้ำด้วยกันนะ สัญญานะ..
"อะ..อ่อ ..อื้ม สัญญาๆ" พูดพลางยิ้มบางๆให้ชางมิน
"นี่..ชางมิน..นายอายุเท่าไหร่กัน ทำไมถึงหน้าเด็กจัง.." ยูชอนที่ยืนมองอยู่ จู่ๆก็เอ่ยถามขึ้นเสียงดัง
"อ๊ะ..ผมหรอ?...ผมอายุ16ฮะ" ชางมินตอบเสียงเล็กๆ ทำให้ยิ่งดูเหมือนเด็กเข้าไปอีก
"อ้าว แล้วทำไมนายถึงมาอยู่ปีเดียวกับเราได้หละ..16เนี่ยน่าจะอยู่ไฮสคูลปี1นะ" ยุนโฮพูดขึ้นพลางทำท่าวางมาด
"ฮะ..ผมเรียนดี พอมาสอบเข้าที่นี่ก็เทียบชั้นเข้าปี2ได้เลย..^^" ชางมินว่ายิ้มๆ
"อย่างนั้นนายก็ต้องเรียกพวกเราว่าพี่..เข้าใจมั๊ย?" ยุนโฮพูดเสียงเข้ม
"ได้ฮะ" ชางมินยิ้มร่า ก่อนจะโค้งหัวน้อยๆให้ทุกคน..
"พี่แจจุง พี่ยุนโฮ พี่จุนซู พี่ยูชอน ฝากตัวด้วยนะฮะ~" ชางมินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงร่าเริง
"อืม.." ยุนโฮพยักหน้า ก่อนจะยิ้ม..
"ว่าแต่...." ชางมินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"อะไรหรอ?" จุนซูถาม..
"ผม...." น้ำเสียงของชางมินแผ่วลงเรื่อยๆ..
"อะไร..นายไม่สบายตรงไหนเหรอ?" แจจุงยื่นมือมาทาบที่หน้าผากของชางมินด้วยความเป็นห่วง ทำให้ยุนโฮที่ยืนอยู่ข้างๆมองอย่างไม่สบอารมณ์
"ผม....หิวข้าว...=o=~" ชางมินว่าเสียงอ่อย ก่อนจะเอามือลูบท้องป้อยๆ..
"อ่า... นะ - -"..." แจจุงลดมือลง ก่อนยุนโฮจะเสนอขึ้น..
"ไปกินร้านหน้าโรงเรียนกันมั๊ย?"
"ร้าน..คุณป้าน่ะเหรอ?" จุนซูเอ่ยถามเสียงใส
"ใช่ๆๆ นายก็เคยไปกินเหรอ" ยุนโฮถามตาโต(ไม่รู้จะตื่นเต้นอะไรของมันนักหนา .. - -* -- มินจี)
"อื้อออ~ อร่อยมากเลยแหละ!~" จุนซูพูดต่อพลางยิ้มร่า... "โดยเฉพาะต็อกโบกีนะ...อื้อหืมมม~ อร่อยมากกก"
"งั้นจะรออะไรกันอยู่ล่ะ.." ยูชอนที่เงียบอยู่นานพูดขึ้น.. "ไปเร็วๆเห๊อะ..ช้านก้อหิวจะตายแล้ววว...- -""
ทั้งห้าคนขออนุญาตอาจารย์ไปทานอาหารกันที่ร้านคุณป้าหน้าโรงเรียน.. โดยมีชางมินเดินก้าวฉับๆนำหน้าไม่พูดกับใครเลยจนกระทั่งถึงร้าน...
"ป้าฮะ ต็อกโบกี1" ชางมินตะโกนขึ้นหลังจากเปิดประตูร้านเข้าไปได้ไม่ถึง1นาที
"2ฮะๆ" จุนซูว่า..
"ผมขอเนงมยอนฮะ..อากาศข้างนอกร้อนเป็นบ้าเลย.." ยูชอนว่า
"นายกินอะไรล่ะแจจุง.." ยุนโฮถามแจจุงที่กำลังมองไปรอบๆร้าน..
"เนงมยอนดีกว่านะ..อากาศร้อนจริงๆอย่างที่ยูชอนว่าแหละ.." แจจุงตอบ เลื่อนเก้าอี้แล้วนั่งลงช้าๆ..
"งั้นเนงมยอนอีก2ที่ฮะ" ยุนโฮตะโกนบอกป้าเจ้าของร้าน
"จ้าๆๆ" ป้าขานรับ ก่อนจะเดินเข้าครัวไปทำอาหาร..
"นี่ๆ..ว่าแต่ไปเที่ยวเกาะเชจูเนี่ย.. วางแผนจะทำอะไรกันบ้างน่ะ" จุนซูเอ่ยถามขึ้น ขณะที่ทุกคนเงียบ..
"อาบแดดดด~" ยูชอนพูดขึ้นอย่างร่าเริง "ผิวสีแทนน่ะสวยจะตาย..><"
"ผมจะไปหาอาหารทะเลอร่อยๆกินฮะ" ชางมินว่าเสียงใส
"อืม...ฉันอยากไปเล่นน้ำทะเลน่ะ" แจจุงว่า.. "ดูพระอาทิตย์ตกตอนเย็นด้วย.."
"แล้วยุนโฮล่ะ?.." จุนซูถามยุนโฮ ที่กำลังทำท่าคิดหนัก.. "ว่าไง?"
"ฉันเหรอ...อืม... ฉัน.. อยากมีช่วงเวลาที่น่าจดจำกับแจจุงน่ะ.." ยุนโฮบอกแล้วหันไปสบตาแจจุง.. ทำเอาชางมินที่นั่งอยู่ข้างๆ หันมามองหน้ายุนโฮอย่างหงุดหงิด..
'ทำไมต้องมองแจจุงแบบนั้นด้วยนะ - -* .. อิ๊..พูดก็น่าหมั่นไส้... ไม่ยอมง่ายๆหรอกนะ' ชางมินคิด
"พี่แจจุง..~ ไปดูพระอาทิตย์ตกกะผมนะฮะๆๆ" พูดแล้วเกาะแขนแจ มองหน้าอ้อนๆ
"อ๊ะ..อื้อๆ ได้สิ" ตอบรับชางมิน ก่อนจะยิ้มหวาน
"...^_____^~" ชางมินหันไปยิ้มร่าให้ยุนโฮอย่างผู้มีชัย.. ทำให้ยุนโฮทำท่าฟึดฟัดๆอย่างหงุดหงิด
"เป็นอะไรไปยุนโฮ" ยูชอนที่นั่งอยู่ฟังตรงข้ามมองหน้ายุนโฮอย่าง งงๆ..
"ไม่เป็นไรหรอก.." ยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม แล้ววางกระแทกลงกับโต๊ะแรงๆ..
"...พี่แจจุงฮะ.. ดูนั่นสิๆ.. สวยจังเลยเนอะ~" ชางมินชี้ไปที่ภาพแขวนฝาผนังรูปชายหาด..
"อื้อ.. อยากไปเที่ยวเร็วๆจังเลยเนอะ" แจจุงยิ้มรับ .. ก่อนจะหันไปถามยุนโฮที่นั่งข้างๆ
"....." ยุนทำแก้มป่อง งอนๆ (ถ้านึกภาพไม่ออกให้ไปดูในDangerous loveตอนยุนโดนแจไม่ให้นอนด้วย เอิ้กๆ - Minji)
"เป็นอะไรไปหละนั่น?.." มองร่างสูงงงๆ ก่อนจะหันไปมองป้าเจ้าของร้านที่ทำอาหารได้รวดเร็วทันใจ..
"มาแล้วๆ" ป้าค่อยๆยกอาหารออกจากถาด วางลงบนโต๊ะ .. "ทานให้อร่อยนะจ๊ะ.."
"คร๊าบบบบ" ตอบรับคุณป้า ก่อนจะลงมือกินอาหารกันอย่างหิวโหย...
"อ๊ะ..! ไอ้นี้มันอร่อยจิงๆเลย ><" ชางมินคีบอาหารเข้าปากคำใหญ่..
"....." โต๊ะทั้งโต๊ะเงียบลงอีกครั้ง.. มีเพียงเสียงเคี้ยวจั๊บๆของ5หนุ่มหล่อ..(เอ๊ะ หรือว่า4หนุ่มหล่อ 1หนุ่มสวย – Minji // อยากตายเหรอครับ? – แจจุง // ขอโทดค่ะ - --" - Minji)
"ป้าฮะ..ขออีกจาน..!" ชางมินโพล่งขึ้นมาหลังทานอาหารของตัวเองหมดภายในเวลาไม่ถึง3นาที
"จ้า" ป้าขานรับแล้วเดินหายไปในครัวอีกครั้ง..
อาหารทั้งหมดบนโต๊ะ ถูกกินเข้าไปอย่างรวดเร็วจนหมดเกลี้ยง.. โดยเฉพาะชางมิน ที่ดูเหมือนจะกินไปเยอะที่สุด ที่กำลังนั่งแผ่หลาด้วยความอิ่ม..
"ป้าครับบบ...เท่าไหร่ครับ..?" ยูชอนตะโกนถามป้าเจ้าของร้าน.. และเสนอตัวขอเลี้ยงเพื่อนๆเอง..
หลังจากทั้งห้าคนออกจากร้านแล้ว ก็ตรงสู่ห้องดนตรีอีกครั้ง.. แต่ดูท่าว่า.. ชางมินกำลังเริ่มง่วงนอน เนื่องจาก.. หนังท้องตึง..หนังตาจึงหย่อน.. (- -* ห้ามหลับ ไม่งั้นตัดค่าตัว -- Minji)
"ฮ้าววววว~" ชางมินทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้ตัวริมสุดของห้อง..ก่อนจะหาวออกมาเสียงดัง
"ง่วงแล้วเหรอ..?" ร่างบางทิ้งตัวลงนั่งข้างๆก่อนจะหันไปถามชางมินยิ้มๆ
"อื้อออออๆ" ตอบลากเสียงยาว ยกมือขึ้นขยี้ตาเหมือนเด็กๆ ก่อนจะซบลงที่ไหล่แจจุง..
"อ๊ะ..." ไม่ทันได้ตั้งตัว แต่ก็นั่งนิ่งๆให้ร่างโปร่งซบได้อย่างสบายอารมณ์
"แจจุง.. มานี่ซิ" ยุนโฮตะโกนเรียกร่างบางที่โดนซบอยู่ให้เดินมาหา..
"...ห๊ะ.. มีอะไรเหรอ?.. ชางมินซบไหล่ฉันอยู่.. ลุกไม่ได้.." แจจุงตอบ พลางเหล่ตาไปมองหน้าของร่างโปร่งที่ซบไหล่ หลับตาพริ้มมีความสุขอยู่ข้างๆ..
"........" ยุนโฮมองแจจุงอย่างหงุดหงิด ก่อนจะหันไปมองกระจกบานใหญ่ตรงหน้า.. แล้วเริ่มเต้น..
".............." ทุกคนจ้องไปที่ยุนโฮที่กำลังเต้นปล่อยให้ร่างกายพลิ้วไหวราวกับไม่มีกระดูก..
"...O_O" แจจุงถึงกับอึ้งในฝีมือการเต้นของร่างสูง.. ถึงจะรู้จักกันมาถึงหลายปี แต่ยุนก็ไม่เคยเต้นให้เค้าเห็นเลยซักครั้งเดียว..
"....." ชางมินค่อยๆลืมตาขึ้นมองยุนโฮช้าๆ... ก่อนจะนั่งตัวตรง..
"อ้าวว ไม่นอนแล้วเหรอ?" แจจุงหันไปถามชางมินที่นั่งตาแป๋วอยู่ข้างๆ
"ไม่ง่วงแล้วฮะ.." หันมาตอบเบาๆ ก่อนจะเดินไปหยิบเนื้อเพลงจากโต๊ะอาจารย์มาแผ่นหนึ่ง..
'My heart will go on….อย่างนั้นเหรอ?' ชางมินคิด พลางอ่านเนื้อในมือ..
"...." ร่างโปร่งสูดหายใจเข้าปอดลึกๆหนึ่งรอบก่อนจะเปล่งเสียงร้องอันทรงพลังออกมา..
"You're here, there's nothing I fear,
And I know that my heart will go on
We'll stay forever this way
You are safe in my heart
And my heart will go on and on"
เนื้อเพลงท่อนสุดท้ายถูกเปล่งออกมาจากเรียวปากสวยของชางมิน.. เสียงที่เปล่งออกมาแต่ละพยางค์นั้นช่างทรงพลังเหลือเกิน.. ทำเอาจุนซูที่ติดระดับนักร้องเรียนถึงกับอึ้ง..
".....พี่ฮะ เพราะมั๊ยฮะ?" หันมาถามร่างบางที่นั่งอยู่ใกล้ๆด้วยน้ำเสียงร่าเริง
"..เพราะ..เพราะสิ.. เพราะมากเลย.." ตอบร่างโปร่งยิ้มๆ แต่สายตากลับจ้องไปที่ร่างสูงที่เต้นอยู่หน้ากระจก..
"...พี่ฮะ....มองผมสิฮะ..." ชางมินพูดน้ำเสียงสูง.. จ้องหน้าแจจุงจริงจัง.. "เพราะจริงเหรอฮะ"
"....อะ...อื้อ... เพราะสิ" พยักหน้าตอบ พลางจ้องหน้าร่างโปร่งเล็กน้อย..
"......พี่ร้องเพลงให้ผมฟังมั่งสิฮะ...^^" ชางมินพูดยิ้มๆ ก่อนจะเดินไปรื้อหาเนื้อเพลงอีกครั้ง..
"...เอาเพลงนี้!" ชางมินวิ่งเอาเนื้อเพลงมายื่นให้แจจุง.. ก่อนจะยิ้มหวานให้หนึ่งที
"...อ่า...Incomplete…" แจอ่านเนื้อในกระดาษพึมพำๆ ก่อนจะยืนขึ้น..
ยุนโฮที้กำลังตั้งหน้าตั้งตาเต้นถึงกับหยุดชะงักทันที แล้วหันมามองหน้าร่างบางช้าๆ ก่อนจะยิ้มให้กำลังใจ..
"Even though it seems I have everything
I don't wanna be a lonely fool
All of the women
All the expensive cars
All of the money don't amount to you
I can make believe I have everything
But I can't pretend that I don't see
That without you girl my life is incomplete …"
เสียงของแจจุงต่างกับชางมินโดยสิ้นเชิง.. เสียงของแจจุงนั้นหวานหู และนุ่มนวลมากกว่า แต่เสียงของชางมินนั้นสูง หนักแน่นและมีพลังมาก..
ยุนโฮที่ยืนฟังอยู่ยิ้มออกมาน้อยๆ ก่อนจะเดินเข้ามาหาแจจุง..คนรักของตน..
"เพราะมากเลยนะ.." ยุนโฮพูดยิ้มๆ ก่อนจะหันไปพูดกะชางมิน
"เพราะกว่านายร้องตั้งเยอะ.. 5555+"
"แง่งงงงง...ยังไงผมก็ร้องเพราะกว่าพี่นั้นแหละ!" ชางมินโวยวาย แล้วเดินเข้ามาหา
"พี่แจจุงฮะ..ผมกะพี่ยุนโฮใครร้องเพลงเพราะกว่ากัน.." ชางมินถาม แล้วจ้องหน้าเอาคำตอบ
"ใช่ๆ ฉันกะชางมินใครร้องเพลงเพราะกว่ากัน.." ยุนโฮคาดคั้น
"….เพราะทั้งคู่แหละ.. แหะๆ " หัวเราะแห้งๆ แล้วพยายามเดินหนี แต่โดนร่างสูงคว้าแขนไว้
"ตอบมาเดี๋ยวนี้เลยนะโบแจ!" ยุนโฮว่าเสียงเข้ม..
"โบแจ????" แจจุงถึงกับงงในสรรพนามที่ยุนใช้เรียกตน
"ใช่แล้วโบแจ..ต่อไปนี้ฉันจะเรียกนายว่าโบแจ!" โพล่งขึ้นมาเสียงดัง "ห้ามคนอื่นเรียกด้วย!"
"อะ...ทำไมต้องโบแจด้วยหละ?" ถามร่างสูง งงๆ..
"ก็ฉันพอใจนี่...ฉันจะเรียกว่าโบแจ.." ยุนโฮว่า พลางดึงตัวแจจุงเข้ามากอด.. "โบแจเป็นของฉัน ห้ามคนอื่นแตะต้องเป็นอันขาด!"
"ฮะ..เฮ้..ปล่อยนะ" ทุบหน้าอกร่างสูง ก่อนจะพยายามดันตัวออกจากอ้อมแขนอันแข็งแกร่งนั่น..
"นายสองคน?? เป็นแฟนกันเหรอ O[]o??" ยูชอนถาม ท่าทางตกใจ..
"มะ......" เอ่ยปากปฎิเสธแต่ถูกร่างสูงพูดตัดหน้า
"ใช่แล้วววว ^______^~" เอ่ยเสียงดังหน้าตาเฉย..
"O__O!!!" ชางมินตกใจถึงขนาดทำหนังสือในมือตกพื้นดัง'ตุ้บ'
".....T T ฉะ...ช้านนน ไม่ใช่.." พอแจจุงจะเอ่ยปากบอกว่าไม่ใช่แฟนเจ้าหมียุนก้อยิ้มให้อย่างมีเลศนัย ก่อนจะกระซิบเบาๆ
"ถ้านายพูดอะไรอีก..ฉันจะจูบนาย ^^" กระซิบที่ข้างหูโบแจเบาๆ สร้างความอยากรู้ให้กับเพื่อนๆอีก3คน
"...." โบแจที่ขัดขืนไม่ได้ ได้แต่หันไปมองตายุนโฮอย่างเคียดแค้น..
'แง่งงงง อย่าให้หลุดไปได้นะ.. นายตายแน่..- -*' คิดพลางมองยุนโฮ กัดฟันกรอดๆ
"...พี่ล้อเล่นกันใช่มั๊ยฮะเนี่ย?" ชางมินถามพลางหัวเราะแหะๆ...
"พวกนายนี่..เล่นอะไรก็ไม่รู้.. เนอะจุนซูเนอะ.." ยูชอนหันไปพูดกับจุนซู
"ใช่.." จุนซูพยักหน้าหงึกหงักแล้วยิ้มแหยๆ
"....ฉันไม่ได้ล้อเล่น!!" ยุนโฮว่าเสียงแข็ง .. "โบแจเป็นคนรักของฉัน..ใครก็ห้ามยุ่ง!"
หลังจากยุนโฮเอ่ยคำนั้นจบก็จับโบแจเข้ามาจูบต่อหน้าต่อตาทุกคนในห้อง..
"...O_O..." ชางมิน ยูชอน จุนซู และไม่เว้นแม้กระทั่งโบแจต่างพากันตาค้างไปตามๆกัน..
"อ๊ะ..." ฉวยโอกาสที่ร่างสูงเผลอ ผลักร่างสูงออกจากตนโดยเร็ว พลางวิ่งไปหลบหลังเพื่อนๆอีกสามคน..
"บอกผมสิว่ามันไม่จริงน่ะฮะ.." ชางมินหันมาถามโบแจเสียงสั่น.. ทำเอาทุกคนงงในพฤติกรรมของชางมิน
"ไม่จริงๆ..ฉันกับยุนโฮไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันไม่ได้ชอบผู้ชาย เข้าใจมั๊ยๆ ยุนโฮแค่อำเล่นๆ..นายไม่ต้องตกใจนะชางมิน ฉันไม่บ้าขนาดนั้นหรอก ถ้าฉันเป็นผู้หญิง ฉันก็ไม่ชอบยุนโฮหรอกน่ะ ยิ่งเป็นผู้ชายแล้วยิ่งชอบไม่ได้ใหญ่เลย!!!" โบแจวิ่งเข้ามาอธิบายชางมินอย่างรวดเร็ว พลางหันไปมองหน้ายุนโฮสายตาเกรี้ยวกราด..
"เฮ้ออออ~ โล่งอกไปที…" ยูชอนพูดพลางยิ้มทะเล้น
"ทำไมหละ?" จุนซูหันไปถามพลางยิ้มมีเลศนัย
"ก็..ฉันกลัวจะมีเพื่อนเป็นเกย์น่ะสิ.. น่ากลัวจะตาย ><.." ยูชอนว่า.. "ว่าแต่นายจะรู้ไปทำไม?"
"ฮิๆๆ..ฉันนึกว่านายโล่งอกเพราะนายชอบยุนโฮ แล้วนายกลัวมีคู่แข่งน่ะสิ" จุนซูหัวเราะคิกคัก
โบแจเอาแต่โอ๋ชางมินตลอดห้านาที ส่วนยูชอนก็นั่งกุ๊กกิ๊กอยู่กับจุนซู.. ยุนโฮเลยกลายเป็นผู้ถูกลืม...
'...หึ.. ไอ้ชางมินมันดีอะไรนักหนานะ ถึงได้แคร์มันจัง.. ฉันต่างหากที่นายควรใส่ใจน่ะโบแจ!!' ยุนโฮตะโกนโวยวายอยู่ในใจ
"ชางมิน...ฉันไม่ได้ชอบผู้ชายซะหน่อย ไม่ต้องตกใจนะ.." เกาะแขนร่างโปร่ง หาวิธีปลอบต่างๆนาๆ ราวกับร่างโปร่งเป็นเด็กหกขวบ
"..ผมตกใจนี่ฮะ.. ตกใจมากด้วย.." ต่อว่าร่างบาง พลางทำท่าจะร้องไห้
"โอ๋ๆ อย่าร้องไห้นะ.. ฉันอยู่นี่ไง.." กอดคอร่างโปร่ง เอามือลูบหัวเบาๆทำท่าเหมือนเป็นแม่กับลูก
"...ฮึก.." กอดเอวร่างบางแน่น ซุกหน้าเข้ากับอกของร่างบาง..
'ทำไงดี..ชางมินเอาแต่ทำตัวเป็นเด็ก.. ไม่หยุดงอแงซะที.. โอ๊ยย เอาไงดีนะ..ยุนโฮกำลังจ้องอยู่ซะด้วย..ชางมินนายปล่อยมือออกจากเอวฉันซะทีเส่ะ..โอ๊ยๆๆ..ทำไงดีนะ.. โอ๊ะ!! ใช่แล้ว!! อาหารไงล่ะ!!' โบแจคิดในใจ แล้วก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมา
"อย่าร้องไห้น๊า..เย็นนี้ฉันจะทำอาหารอร่อยๆเลี้ยง ไปบ้านฉันนะ" เอามือลูบหัวร่างโปร่งๆเบา..
ได้ผล.. ชางมินปล่อยมือออกจากเอวทันที... ก่อนจะจ้องตา ทำหน้าบ้องแบ๊ว..
"จริงนะฮะ.." ถามเสียงเล็ก ก่อนจะจ้องตาโบแจไม่กระพริบ
"อะ..อ้อ.. ก็จริงน่ะเซ่ ^^" ตอบพลางยิ้มหวาน ก่อนจะพูดต่อ "อยากกินอะไรล่ะ?"
"อะไรก็ได้..ที่เป็นฝีมือของพี่ฮะ.. ผมกินทุกอย่าง" ยิ้มร่าเหมือนเด็กๆ.. พลางทำท่าคิด.. "อยากกินซุปกิมจิ!"
"โอเค..ได้เลย... เดี๋ยวฉันมานะ จะออกไปซื้อเครื่อง^^" โบแจว่า พลางทิ้งท้ายไว้กับจุนซูและยูชอน "เย็นนี้นายสองคนไปกินข้าวบ้านฉันนะ"
"ได้เลยยยย อ๊ะ..จุนซู อย่าเซ่.. โอ๊ยๆๆ มันจักจี้นะ..ฮ่าๆ..เอามือนายออกป๊ายยย" ยูชอนว่า พลางปัดมือจุนซูที่จี้เอวออก..
"อิยะฮะๆ...." หัวเราะชอบใจ..พลางยิ้มหวาน
โบแจทำท่าจะเดินออกจากห้อง แต่ยุนโฮกลับมองมาที่เค้าอย่างเศร้าๆ.. ทำให้ต้องเอ่ยปากชวนให้ออกไปคุยกับเค้าสองคนข้างนอก..
"ยุน..นายออกไปกับฉันหน่อยนะ.." โบแจว่าเสียงเบา.. ก่อนจะเดินนำออกจากห้องไป โดยหารู้ไม่ว่าชางมินยังคงเฝ้าสังเกตการณ์เรื่องเค้ากับยุนโฮอยู่ไม่ห่าง..
'ฉันไม่ปล่อยให้นายสองคนรักกันได้หรอก..' ชางมินคิดในใจ
ทั้งสองคนเดินคู่กันไปเรื่อยๆจนถึงร้านซุปเปอร์หน้าโรงเรียน.. ไม่มีใครเอ่ยปากพูดอะไรทั้งนั้น..
โบแจเดินเข้าไปเลือกซื้อผักกับเครื่องต่างๆที่เป็นส่วนประกอบของอาหารมื้อเย็นวันนี้..
"นี่ครับ" มือเรียวยื่นเงินให้กับแคชเชียร์ ก่อนจะเดินดุ่มๆออกมาจากร้าน
มือสองข้างหิ้วของพะรุงพะรังเต็มไปหมด.. ทั้งขนมขบเคี้ยว บะหมี่ถ้วย ผัก เนื้อ.. และอีกมากมาย..
"ฉันช่วยถือนะ.." ยุนโฮคว้าถุงจากมือร่างบางมาถือเกือบทั้งหมด..
"อะ...อื้อ.. ขอบใจนะ.." พยักหน้าหงึกหงัก พลางเดินก้มหน้าก้มตา.. แต่แล้วจู่ๆร่างสูงข้างๆก็หยุดเดิน
"...." หันไปมองหน้าร่างสูงงุนงง ก่อนจะเอ่ยถาม "ทำไมไม่เดินต่อล่ะ?"
"เอ่อ... ไปคุยกันก่อนได้มั๊ย" เอ่ยตอบ พลางเดินนำเข้าไปที่สวนสาธารณะแถวๆนั้น
บรรยากาศเงียบสงบในสวนเป็นใจนัก.. ลมพัดเอื่อยๆ ร่มเงาของต้นไม้..
"เอ่อ...พูดมาสิ..." ร่างบางเอ่ยขึ้นก่อนทำลายความเงียบ
"อืม...คือ.....ฉัน..ไม่อยากให้นายใกล้ชิดกับชางมินน่ะ.." ร่างสูงว่า พลางหันมาจ้องหน้าร่างบาง.. "นายก็รู้ว่าฉันรักนายนะ.."
"อะ...แต่ว่า.. ชางมินเป็นเพื่อนเรานะ" หันไปถามร่างสูง แต่ก็ต้องหลบสายตา เพราะสายตาของร่างสูงในตอนนี้ดูน่ากลัวเหลือเกิน..
"เพื่อนแล้วยังไงล่ะ?.. ฉันเป็นแฟนนายนะ!" ยุนโฮเริ่มเสียงดัง ทำให้โบแจยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่
"...ฉะ..ฉันเข้าใจ.. แต่นาย.. ก็ไม่ควรที่จะป่าวประกาศแบบนั้นนี่.." ว่าเสียงแผ่ว พลางก้มหน้างุดๆ
"..ทำไมหล่ะโบแจ.. ฉันดูออกนะ ชางมินชอบนาย.. และถ้าฉันไม่พูด ชางมินก็จะแย่งนายไปจากฉัน!!!" ยุนโฮว่า พลางหันไปจับโบแจให้หันมามองหน้า..
"...หะ..หา?.. ชางมิน?" พูดตะกุกตะกัก จ้องตายุนโฮหวาดๆ..
"ใช่..ฉันเห็น.. ฉันดูออก.. เพราะฉะนั้น นายห้ามทำให้ฉันหึง!" บีบแขนขาวๆของร่างบางแน่น..
"ปะ...ปล่อย.. ฉันเจ็บนะ.." พูดเสียงสั่น พยายามแกะมือของยุนโฮออกจากต้นแขน
"..ถ้านายทำให้ฉันหึง.. ฉันจะทำให้นายเจ็บกว่านี้อีกหลายเท่า.. เข้าใจมั๊ย?" ตะคอกใส่หน้าร่างบาง
"อะ...ยุนโฮ... นาย..ทำให้ฉันกลัวนะ.." ก้มหน้าหลบลง.. รู้สึกว่าดวงตาร้อนผ่าวเหมือนน้ำตาจะไหล..
"เงยหน้าขึ้นมาสิโบแจ..! พูดกันให้รู้เรื่อง..อ๊ะ.." จับคางร่างบางให้เงยหน้าขึ้น แต่พอเห็นน้ำตาที่ไหลจากดวงตาร่างบาง แรงมือที่บีบต้นแขนแน่นก็ค่อยๆหายไป..
"..ระ..ร้องไห้ทำไม.. นายอย่าร้องไห้สิ" รีบเช็ดน้ำตาให้ร่างบาง ก่อนจะดึงตัวเข้ามากอดแน่น.. "ฉันขอโทษนะโบแจ..อย่าร้องไห้นะ..อย่าร้อง"
".....ยุนโฮ... ฮิฮิ.." โบแจหัวเราะคิกคัก ทำให้ยุนโฮรีบปล่อย ก่อนจะจ้องหน้า
"ฮ่าๆๆๆๆ... ติดกับฉันจนได้.. ฉันรู้ว่านายแพ้น้ำตา " โบแจหัวเราะร่า ก่อนจะยิ้มหวาน... "คิดจะชนะฉันมันเร็วไปร้อยชาตินะจองยุนโฮ.."
"....อยากตายเรอะ.." บีบคอร่างบางเบาๆ ก่อนจะยิ้มมีเลศนัย.. "นายจะได้ตายทั้งเป็นแน่..คืนนี้"
"อ๋า.... ไม่อาวน๊า ยุนนนน ฉันขอโท้ดดดดด~"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เบื้องหลังการถ่ายทำ...
มินจี – ดีมากทุกคน พักได้...
มิน – หิวแล้วฮะ..
มินจี - ...อีกแล้วเรอะ?
มิก – ผมก็หิว..= ="
ยุน – ผมด้วยยยยยยย
มินจี - ...อะ..เอ่อ.. ในตู้เย็นๆ..
มิน – ตู้เย็นเหรอฮะ? *ทำหน้าตาตื่นเต้น วิ่งไปเปิดตู้เย็น*
มินจี - .....
มิน - ...น้ำเปล่า.........มีแต่น้ำเปล่านี่ฮะ
มินจี - ....ก้อ.. ให้กินน้ำเปล่าไงล่ะ ประหยัดดี กินไปเลยนะจ๊ะ .. เยอะๆก็ได้ เมื่อเช้านั่งรถมาไปเติมน้ำมันแล้วเค้าแถมมา สองลิตร...^^
มิน + มิก + ยุน- =[]=" (โคดงกเลย คนไรวะ)
มินจี – อย่ามาทำหน้าแบบนั้น.. ดูซิ แจจุงยังไม่บ่นเลย.. เน๊อะ... *หันไปหาแจจุง*
แจ - ....*เครียด* ...อ๊ากกก..ยุนโฮ.. ไม่จริง..ไม่จริง.. อ๊ากกกก ฉันไม่บริสุทธิ์แล้ว.. อ๊ากก...หมีบ้า..อ๊ากๆๆๆๆ
มิน + มิก - = =" (ตูจะโดนบทแบบนั้นมั่งมั๊ยวะ..กลัว..)
เซีย – มินจีฮะ~ โทรศัพท์..
ทุกคน - ....*ฟัง*
มินจี – *รับ* ฮัลโหล...อะ..อ๋อ.. ค่ะๆ.. *วาง*
เซีย - ...เค้าว่าไงฮะ?
มินจี - ...มีคนบอกว่า อยากอ่านฉากวายมิกเซีย~ เพราะฉะน้านนนน มินจีจัดห้ายยยยย~!!!!
มิก + เซีย – เฮือก!!!! O[]o!!!
มินจี – ลัลล้า~
ความคิดเห็น