คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : BLOWN : No defiance
“เอาล่ะ ลองใส่ซะ!”
จูเนียร์ทิ้งบอร์ดของมาร์คลงบนพื้นทันทีที่ทั้งคู่ลงจากระเช้าที่พาพวกเขามาบนเนินสำหรับมือใหม่ เขานั่งลงแล้วใส่บอร์ดของตัวเองเพื่อเป็นตัวอย่าง มาร์คทำตามทุกอย่างที่จูเนียร์ทำถึงแม้จะดูงุ่นง่านไปบ้างแต่มาร์คก็ใส่บอร์ดที่เท้าสำเร็จในที่สุด จูเนียร์เข้าไปเช็คบอร์ดของมาร์คอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดพลาด
“อันดับแรกนายต้องทิ้งน้ำหนักที่เท้าให้เท่ากันทั้งสองข้างแล้วย่อขาลงเล็กน้อยก็จะทำให้เคลื่อนที่ไปข้างหน้า แล้วถ้านายอยากจะเบรคก็แค่กดน้ำหนักลงไปที่ส้นเท้าให้ด้านหน้าบอร์ดยกขึ้นเล็กน้อย”
หลังจากที่มาร์คทำตามที่จูเนียร์บอกร่างของเขาก็ค่อยๆเคลื่อนที่ไปข้างหน้า มาร์คสามารถเรียนรู้การเล่นบอร์ดได้อย่างรวดเร็ว และในที่สุดเขาก็สไลด์ลงไปถึงพื้นราบโดยมีจูเนียร์ตามมาติดๆ
“ง่ายแค่นี้เองเหรอเนี่ย พาฉันไปเล่นที่ที่ยากกว่านี้เถอะ”
“ก็ได้ แต่นายเตรียมเจ็บตัวได้เลย นายต้องล้มอีกหลายครั้งแน่”
ทำเป็นเก่งไปเถอะ เดี๋ยวนายจะได้สัมผัสถึงความเจ็บปวด จูเนียร์พามาร์คไปขึ้นกระเช้าที่พาไปเนินสูงระดับกลาง ในใจของจูเนียร์ก็ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตารอที่จะเห็นมาร์คล้ม มาร์คยังคงไม่สะทกสะท้านต่อความสูงและความชันของเนินหิมะที่เพิ่มขึ้น จูเนียร์สไลด์บอร์ดให้ตัวเองเข้าไปยืนอยู่ตรงหน้ามาร์ค
“เดี๋ยวนายค่อยๆเคลื่อนตัวตามฉันมาช้าๆนะ”
“ไม่จำเป็นหรอกน่า ฉันเล่นเป็นแล้ว”
“นายเป็นคนขอให้ฉันมาสอนนายนะ เพราะฉะนั้นนายก็ต้องฟังฉันเข้าใจมั้ย?”
มาร์คพยักหน้าเป็นเชิงตกลงถึงแม้จะรู้สึกขัดใจนิดหน่อยนะ จูเนียร์สไลด์บอร์ดถอยหลังลงมาก่อนให้มาร์คเคลื่อนตัวตามมา ความชันที่มากขึ้นทำให้บอร์ดเลื่อนเร็วขึ้นดังนั้นจูเนียร์จึงต้องใช้บอร์ดของตัวเองเป็นตัวขวางให้มาร์คเคลื่อนตัวช้าลง แต่ดูเหมือนว่ามาร์คจะเบื่อการลื่นลงไปช้าๆจึงพยายามสไลด์ให้ตัวเองเคลื่อนที่เร็วขึ้น
“นี่! นายเลิกพยายามเร่งตัวเองให้เร็วขึ้นได้มั้ย ถ้าทำแบบนั้นเดี๋ยวเราจะได้ล้มทั้งคู่นะ”
ยังไม่ทันขาดคำจูเนียร์ก็ล้มหงายหลังกระแทกกับพื้นหิมะเย็นๆ แถมยังถูกร่างของมาร์คทับอยู่ข้างบนอีกด้วย จูเนียร์ผลักร่างของมาร์คออกไปแล้วดันตัวเองให้ลุกขึ้น
“ฉันบอกนายแล้วไงว่าอย่าทำแบบนั้น อวดเก่งแบบนี้ฉันก็จะปล่อยให้นายเล่นเองเลยละกัน”
จูเนียร์สไลด์บอร์ดตัวเองไปตามพื้นลาดเอียงอย่างชำนาญ ถึงเขาไม่ได้เล่นสโนว์บอร์ดมาหลายปีแล้วแต่ทักษะของเขาก็ยังดีเหมือนเดิม จูเนียร์หยุดหลังจากที่เคลื่อนที่ห่างจากมาร์คมากพอแล้ว
“สไลด์ลงมาหาฉันที่นี่”
จูเนียร์ต้องตะโกนเพื่อให้มาร์คได้ยิน มาร์คที่เพิ่งลุกขึ้นจากการล้มเมื่อกี้ได้ยินจูเนียร์ก็รีบสไลด์ตามลงมา แต่ประสบการณ์อันน้อยนิดของมาร์คบวกกับเนินที่ชันมาก เมื่อไม่มีคนดูแลใกล้ชิดทำให้เขาเคลื่อนตัวลงมาได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้นก็ล้มลงไม่เป็นท่า
ปึก!
เสียงร่างใหญ่ของมาร์คกระแทกกับพื้นหิมะเข้าอย่างจัง มาร์คสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดและความเย็นได้ทันที หมวกไหมพรมที่เขาสวมไว้ก็กระเด็นหลุดออกจากศีรษะของเขา
“ลุกขึ้น!”
“นายควรเข้ามาดูฉันสิ ฉันเพิ่งจะล้มนะ”
“เพิ่งจะล้มแค่ไม่กี่ครั้งเอง ฉันบอกให้นายเตรียมเจ็บตัวไว้แล้วหนิ”
มาร์คลุกขึ้นอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก เขาหัวเสียที่จูเนียร์ไม่สนใจที่เขาเจ็บตัวเลย มาร์คค่อยๆเคลื่อนตัวลงมาอย่างระมัดระวังมากที่สุด แต่ในที่สุดเขาก็ล้มลงอีกจนได้
ปึก!
“ลุกขึ้นมา!”
ปึก!
“ลุกขึ้นมา”
ปึก!
“ลุกขึ้น!”
“เดี๋ยวก่อนสิ ขอฉันพักก่อนนิดนึงไม่ได้เหรอ”
“ไม่ได้ ตอนนี้พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน เราต้องรีบลงไปแล้ว”
มาร์คล้มลงบนพื้นหิมะไม่รู้กี่ครั้งๆต่อกี่ครั้งจนตอนนี้ร่างกายของเขาระบมไปหมดทั้งตัวแล้ว จูเนียร์รู้สึกสะใจที่เขาได้เอาคืนมาร์คบ้าง แต่ที่เขาทำไปไม่ใช่เพราะว่าเขาอยากจะแกล้งมาร์คหรอกนะ ก่อนหน้านี้ตอนที่จูเนียร์เริ่มหัดเล่นสโนว์บอร์ดใหม่ๆครูฝึกก็สอนเขาแบบนี้เช่นกัน หลังจากที่มาร์คล้มลุกคลุกคลานบนพื้นหิมะอยู่นานเขาก็ถึงพื้นราบในที่สุดด้วยสภาพที่อิดโรย
หลังจากที่คืนอุปกรณ์และทานอาหารเย็นเสร็จเรียบร้อยแล้วทั้งคู่ก็ขึ้นมาอาบน้ำพักผ่อนบนห้องพัก จูเนียร์ที่อาบน้ำเสร็จแล้วก็กำลังนั่งเช็ดผมตัวเองอยู่บนเตียง พลาดคิดไปด้วยว่าคืนนี้เขาจะทำอย่างไรให้รอดพ้นจากการจู่โจมของมาร์คได้
“นายต้องรับผิดชอบกับรอยพวกนี้นะ”
มาร์คโวยวายทันทีที่ออกมาจากห้องน้ำ เขาสวมเสื้อกล้ามและกางเกงขาสั้นโดยไม่กลัวหนาวเพราะในห้องมีเครื่องทำความอุ่นที่ทำให้อุณหภูมิห้องสูง ตามตัวของมาร์คเต็มไปด้วยรอยช้ำและรอยถลอกจากการล้มหลายครั้ง
“ฉันไปทำอะไรนายล่ะ นายล้มของนายเอง”
“ฉันล้มก็เพราะนายสอนฉันไม่ดีไง”
จูเนียร์หยุดเถียงกับมาร์คแล้วส่ายหัวอย่างเอือมระอากับผู้ชายตรงหน้า เขาลุกจากเตียงไปหยิบยาทาสำหรับทาแผลถลอกและฟกช้ำในกระเป๋าส่งให้มาร์ค
“อะไร?”
“เอาไปทาซะ จะได้เลิกบ่นสักที”
“นายก็ทาให้ฉันสิ”
มาร์คเดินหนีไปนั่งลงบนเตียงโดยไม่หยิบยาทาแผลจากจูเนียร์ จูเนียร์ตามไปนั่งข้างมาร์คโดยพยายามจะไม่พูดอะไร บางทีถ้าเขาทำตัวดีๆกับมาร์คไว้อาจจะทำให้มาร์คไม่ทำอะไรเขาก็ได้ จูเนียร์ค่อยๆทายาลงบนแผลที่ต้นแขนของมาร์ค ความเย็นของเนื้อครีมทำให้มาร์คขนลุกไปทั้งตัว จูเนียร์คลึงมือวนบนผิวของมาร์คเพื่อนให้ยาซึมลงผิวได้ดี สัมผัสแบบนั้นเป็นการกระต้นอารมณ์ของมาร์คให้พลุ่งพล่านยิ่งขึ้น สิ่งที่จูเนียร์คิดว่าจะทำให้มาร์คไม่ปลุกปล้ำเขาในคืนนี้กลับกลายเป็นว่าเป็นการปลุกอารมณ์หื่นกระหายของมาร์ค จูเนียร์ยังคงทายาบริเวณอื่นๆที่เป็นแผลบนร่างกายของมาร์คจนถึงบริเวณขาด้านในซึ่งถือว่าเป็นจุดอ่อนไหวต่อประสาทสัมผัสมาก
“ไม่ไหวแล้วจูเนียร์!”
ร่างของจูเนียร์ถูกจับกดลงบนเตียงโดยมีร่างของมาร์คทับอยู่ด้านบน ตาคู่นั้นของมาร์คจ้องเขาไปในตาของจูเนียร์ เขานิ่งราวกว่าถูกดวงตาคู่นั้นสะกดไว้และไม่แม้แต่จะขัดขืน อาจจะเป็นเพราะเขาอาจจะทำใจมาก่อนแล้วกับสิ่งที่เขารู้ดีว่ามันจะต้องเกิดขึ้นเมื่อทั้งคู่ต้องมาค้างคืนด้วยกัน
“นายจะทำอะไรน่ะ?”
จูเนียร์รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนโง่ที่ถามคำถามอะไรแบบนั้นออกไปทั้งที่รู้ว่ามาร์คกำลังจะทำอะไรเขา จริงๆแล้วประโยคนี้ไม่ได้ต้องการคำตอบหรอก แต่มันเหมือนกับเป็นประโยคที่เชิญชวนอีกฝ่ายมากกว่า มาร์คโน้มตัวลกมาจูบที่ต้นคอของจูเนียร์ก่อนจะเป็นเป็นไซร้แทน มาร์คทำอย่างนั้นไม่นานแล้วเขาก็นิ่งไปพร้อมกับกระซิบอะไรบางอย่างกับจูเนียร์
“ที่คราวนี้นายไม่ขัดขืนฉันเลยเพราะนายวางแผนมาแล้วใช่มั้ย?”
“หืม? แผน?”
“นายวางแผนให้ฉันเล่นจนเหนื่อย จะได้ไม่มีแรงมาทำอะไรนายล่ะสิ นายเก่งมากเลยนะจูเนียร์ ตอนนี้ฉันเพลียจนไม่มีแรงทำอะไรนายแล้ว”
แล้วมาร์คก็นอนหลับขณะที่ยังบนร่างของจูเนียร์อย่างนั้น จูเนียร์ยอมกับความคิดของมาร์คจริงๆ เขาไม่ได้วางแผนอะไรมาก่อนทั้งนั้น คนที่มีความคิดเชื่อมโยงแบบเด็กๆคงมีแค่มาร์คคนเดียวเท่านั้นแหละ แต่อย่างไรก็ตามจูเนียร์ก็รอดพ้นจากมาร์คนี้ได้ เขาปล่อยให้มาร์คนอนอยู่บนตัวเขาอย่างนั้นและพยายามคิดทบทวนถึงความรู้สึกตัวเองว่าทำไมครั้งนี้เขาถึงยอมมาร์คได้อย่างง่ายดาย
ปล.ก่อนอื่นต้องขอโทษทุกคนที่อัพช้ากว่าที่บอกนะ พอดีว่าช่วงนี้ไรท์งานเยอะมากจริงๆ ตอนต่อไปอาจจะมาอัพวันศุกร์ไม่ก็วันเสาร์นะ ตอนนี้จูเนียร์ก็ค่อนข้างชัดเจนกับความรู้สึกตัวเองในระดับหนึ่งแล้วเนาะ แต่จะกลับไปคบกับมาร์คแบบเดิมก็ยังคงไม่ง่ายหรอกนะ ไหนจะเรื่องที่มาร์คเคยนอกใจ ไหนจะเรื่องยูคยอมอีก ไรท์นี่ปวดหัวแทนเนียร์เลย ยังไงก็ให้เวลามาร์คพิสูจน์ตัวเองหน่อยนะ ขอบคุณทุกคอมเม้นด้วยจ้าาา
ความคิดเห็น