คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : BLOWN : Intro to blown
กี่ครั้งแล้วที่ต้องเสียน้ำตาให้กับผู้ชายคนนี้ กี่ครั้งแล้วที่น้ำตาของเราไม่เคยมีความหมายอะไรกับเขาเลย ครั้งนี้มันจะเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ พอกันทีกับความอดทนแบบคนโง่ ลาก่อนมาร์ค ผมไม่ใช่ของตายสำหรับนายอีกต่อไป
จูเนียร์จับสมาร์ทโฟนของตัวเองไว้แน่น ตาจ้องมองไปยังภาพเคลื่อนไหวในจอที่เขาเพิ่งได้รับมาจากอีเมลปริศนา ร่างเปลือยเปล่าของมาร์คผู้ชายที่เป็นคนรักของจูเนียร์กำลังเคลื่อนไหวอยู่บนร่างเปลือยเปล่าของชายหนุ่มอีกคน มีจังหวะหนึ่งที่ชายคนนั้นมองมาทางกล้องและยิ้มอย่างผู้กำชัยชนะ วินาทีนั้นจูเนียร์รู้ทันทีว่าเขาคือเจ้าของอีเมลปริศนานั่น นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่จูเนียร์เห็นภาพมาร์คอยู่กับคนอื่น แต่ครั้งนี้มันเกินไปแล้ว เขาไม่สามารถทนกับภาพเหล่านี้และภาพในอนาคตที่กำลังจะตามมาอีกต่อไป จูเนียร์ปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของเขาแล้วพุ่งตัวไปที่ตู้เสื้อผ้าเก็บเสื้อผ้าและของใช้ทุกอย่างลงกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ นี่เป็นโอกาสดีที่สุดที่จูเนียร์จะหนีไปจากผู้ชายคนนี้ เขามีเวลาไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่มาร์คจะเดินทางกลับมาจากถ่ายแบบที่ต่างประเทศ ถ้าเข้าต้องเจอหน้ามาร์คอีกครั้งก็คงจะใจอ่อนและต้องกลับมาเป็นแบบเดิม
และในที่สุดจูเนียร์ก็ยืนอยู่ที่สนามบินนานาชาติลอสแอนเจลิส เขาลังเลเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าไปในเกท แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงๆหนึ่งเรียกเข้าเอาไว้ ขาที่กำลังจะก้าวหยุดชะงัก
“จูเนียร์”
เสียงที่เข้าคุ้นเคยมาตลอดเวลาสองปีที่เขาอยู่ที่นี่ เสียงของผู้ชายที่เขารักมากที่สุดและเป็นเสียงของผู้ชายที่ทำให้เขาเจ็บปวดที่สุด จูเนียร์พยายามกลั้นน้ำตาก่อนที่จะหันหลังกับไปเผชิญกับมาร์ค มาร์คเดินตรงเข้ามาหาจูเนียร์ด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
“จูเนียร์ เกิดอะไรขึ้น ฉันกลับมาถึงห้องแต่ของของนายหายไปหมดเลย ห้องข้างๆบอกว่ารถสนามบินมารับนายไป แล้วนี่นายกำลังจะไปไหน”
มาร์คพูดรัวออกมาโดยแทบไม่หยุดหายใจ มือของมาร์คจับมือของจูเนียร์ไว้แน่น จูเนียร์แอบเห็นน้ำใสๆคลอที่ตาของมาร์ค นั่นคือสิ่งที่จะทำให้เข้าใจอ่อน เขาต้องทำอะไรซักอย่างก่อนที่ตัวเองจะยอมมาร์คอีกครั้ง จูเนียร์สะบัดมือของมาร์คออกแล้วหยิบมือถือเปิดคลิปวีดีโอต้นเหตุแล้วส่งให้มาร์ค มาร์ครับมือถือจากจูเนียร์ไปดู หน้าของเขาดูตกตะลึงมากกว่าเดิมหลายเท่า จูเนียร์ไม่รอคำพูดใดๆจากมาร์ค เขารีบเดินเข้าไปในเกทโดยไม่สนใจมือถือตัวเอง เขาคิดเพียงแค่ว่าอยากจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ แล้วที่อดีตทุกอย่างไว้ที่นี่
“จูเนียร์ ฉันขอโทษ อย่าไปนะ จูเนียร์ จูเนียร์!”
มาร์คตะโกนเรียกไล่หลังมา เขาพยายามที่จะเข้ามาแต่พนักงานคงห้ามเขาเอาไว้ จูเนียร์ปล่อยให้น้ำตาตัวเองไหลออกมาให้หมด เขาสัญญากับตัวเองว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะร้องไห้ให้กับผู้ชายคนนี้ ลาก่อน...มาร์ค
ความคิดเห็น