คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เจอกันวันแรก
บทที่
1
เจอกันวันแรก
ฮ้าว
ต่างหน้าที่เปิดไว้มีลมพัดเข้ามาเย็นแสงยามเช้าสาดส่องเข้าแต่เอะนี่มันไม่ใช่เวลามาบรรยายนะนี่ว่าแต่กี่โมงแล้วละ เนี่ย
“เฮ้ย!!!!! ซวยแล้วสิเนี่ยจะแปดโมงแล้ว”
ผมรีบอาบน้ำอย่างรวดเร็วและผมก็วิ่งมาโรงเรียนอย่างเร่งรีบและในที่สุดเฮ้อสายจนได้สินะเออ
“เฮอ
สายจนได้สินะ”<--------ไม่ใช่ผมพูดนะ
ใครฟร่ะ
“นี่
เธอนะมาสายเหมือนกันใช่ไหม”
“อืมทำไมเหรอ นายพาชั้นเข้าได้รึไง”
“ก็ใช่นะสิเธอนะจะเข้าไปกับชั้นไมล่ะ”
“ได้หรอ
และนี่ชั้นเป็นผู้ชายนะอย่ามาเรียกเธอ”
“ห้ะ
ผู้ชายเหรอหน้าหวานน่าลองชิมจริงๆ”
“อะไรของนายน่าลองชิมเนี่ย”
“หึๆ”
ชั้นเกลียดไอ้เสียงหัวเราะนี่จังเว้ยยยยแต่มันก็พาชั้นเข้ามาได้ล่ะนะ
ผมรู้แล้วครับว่าทำไมมันถึงพาผมเข้าได้เพราะแม่งเป็นประธานนักเรียนครับพี่น้อง
แต่แล้วผมก็ยังไม่ได้ขึ้นไปเรียนเพราะมันแจ้งไปยังห้องของผมว่าให้ผมไปพบประธานนักเรียนและผมก็ยังสงสัยอยู่ว่าทำไมมันถึงเรียกแล้วเมื่อได้เห็นห้องประธานนักเรียนแม่งเป็นอันว่าต้องอึ้งและทึ้งมากๆเลยห้องแม่งสวยมากแม่งมีทั้งห้องนอนห้องนั่งเล่นห้องและต่างๆนานาห้องมันสวยมากเลยล่ะ
“นี่
นายพาฉันมาไมเหรอ”
“ป่าว
แค่พามาและก็เวลาว่างๆมานั่งเล่นได้นะ”
“อ้อ อืม”
“ว่าแต่นายชืออะไรนะ”
“พาย
ชื่อจริงพัพไพท์ อัครเมธากุล”
“เฮ้ย
นายเองเหรอที่ต้องมานอนบ้านฉันนะ”
“เอะ
ทำไมต้องไปนอนบ้านนายด้วยล่ะ”
“ก็นายดันมาขอเข้าหอช้านะสิและบ้านทีชั้นหมายถึงนะเป็นบ้านพักที่ทางโรงเรียนจัดไว้ให้สำหรับประธานนักเรียนและนักเรียนที่มาเข้าหอช้าแต่บ้านมีแค่หลังเดียวและเขารับเพียงคนเดียวซึ้งนายคือคนนั้นเข้าใจรึยัง”
“อืมเข้าใจแล้ว”
“อ้อ
วันนี้ยังไม่ต้องเข้าเรียนก็ได้เพราะเขามีแค่อบรมนิดหน่อยเองนาเบื่อตาย"
ความคิดเห็น