ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [sf/os] hopega ft. bts

    ลำดับตอนที่ #8 : [sf] jsuga- TUTOR (3/3) end

    • อัปเดตล่าสุด 25 ต.ค. 58



     

    Author: escapingfromreality
    Translation: hyunjinyoo
    Paring: JHOPE x SUGA

    Rating: PG-15
    #ฟิคแปลฮก


     





    วันศุกร์อีกล่ะครับ หลังจากเหตุการณ์แอบจุ๊บของยุนกิฮยองเมื่อวันนั้น พอมาวันนี้เขาก็ดูเงียบๆ พูดน้อยๆ คือผมเองก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันนะ ก็มาจุ๊บผมเองไม่ใช่รึไงเล่า...

     


    “วันจันทร์นายมีสอบคณิต ฉันเลยเอาโจทย์มาให้ลองทำ”


    “ผมไม่สนใจคณิตหรอก ยังไงก็ทำไม่ได้อยู่แล้วอ่ะ”

    “มันไม่ยากขนาดนั้น”  เขาพูดพลางกางหนังสือที่เปิดหน้าโจทย์วิชาคณิตศาสตร์ไว้ที่โต๊ะตรงหน้าผม

    “อะไรอ่ะ?”

    “ก็โจทย์ไง ลองทำดู”

    “ผมบอกแล้วไงว่าผมทำไม่เป็น”

    “โอเคๆ ฉันอธิบายให้ แล้วนายก็ไปลองทำเองอีกข้อนึงแล้วกัน อย่างข้อนี้นะ มันก็...”

     






     
    อ่า จริงๆเลยนะ ผมยอมรับเลยว่าตอนนี้ผมได้แต่มอง ใช่ มองจริงๆ ตอนนี้ผมไม่ได้ยินอะไรที่เขาพูดอธิบายเลยสักคำ คุณก็ดูสิ ดูริมฝีปากกับพวงแก้มอวบอิ่มอมชมพูนั่นสิ มันตัดกับสีผิวขาวซีดของเขาได้ดีมากเลยอ่ะ เสื้อยืดสีขาวบางที่ทำให้ผมสามารถมองทะลุเห็นไปถึงไหนต่อไหนได้ขนาดนั้น นี่ยังไม่รวมกางเกงยีนส์ขายาวที่เขาใส่มาอีกนะ กางเกงขายาวที่ดันมามีรอยขาดตรงบริเวณเข่ากับตรงขาอ่อนนั่นอ่ะ













    ให้ตายเถอะ ใส่มายั่วกันรึไง

     

     

     

     

     

    “โฮซอก!! จองโฮซอก!!!"

    “ห-ห่ะ?”

    “นี่นายได้ฟังที่ฉันอธิบายรึเปล่าเนี่ย?”

    “อ่า คือ..”

    “อะไรกัน ทำไมไม่ฟังเล่าาาา”

    “คือ... มันยากนะ ที่ยุนกิฮยองแต่งตัวมาแบบนี้ ผมจะมีกะจิตกะใจเรียนได้ยังไงกัน...” พูดออกไปจนได้นะจองโฮซอก

     

     



     

    ผมนี่มันไอ้โรคจิตหื่นกามชัดๆ

     

     

     

     

    “บ-บ้า บ้ารึไง”

    “และผมก็อยากจะ...” ผมยันตัวเองให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้ และโน้มหน้าเข้าไปใกล้







    “...จูบฮยองอีกสักครั้ง” ผมกระซิบเบาๆที่ข้างหูของเขา และเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อยๆจนริมฝีปากของเราสัมผัสกัน

     

     

     


     

    ผมต้องรอถึงหนึ่งสัปดาห์เต็มเพื่อจะได้เจอหน้าเขาอีกครั้ง และในที่สุด...

     

     

     


    ปากกาที่หลุดออกจากมือของเขา ของคนที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดของผม ผมรวบเอวของคนตัวขาวข้างหน้ามาโอบเอาไว้หลวมๆ ซึ่งยุนกิฮยองเองก็เอาแขนมาโอบรอบคอของผมไว้เหมือนกัน

     

     

     



     

    เขากำลังทำให้ผมเป็นบ้า

     

     

     
     

    ผมถอนจูบออกมาและจ้องเข้าไปในตาของเขา

     

     




     

    “ผมชอบฮยองนะ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน...”

     

     

     

    ให้เขารู้ว่าผมเองก็จริงจัง

     

     


    “อื้อ...”

    “คบกับผมได้ไหม?”

    “ค-คือ ไม่รู้สิ แต่... ฉันก็เคยคิดนะ ว่าถ้าคนที่คบกับฉันเขาเก่งกว่าฉัน... ก็คงจะดี”

    “ผมแย่.. แย่เกินไปหรอ?”

    “ไม่ๆๆ คือฉันไม่ไ...”

    “ได้ ผมทำได้”

    “นาย? นายจะทำอะไร?”

    “ถ้าสอบครั้งนี้ผมได้เกรด A... ฮยองจะยอมคบกับผมไหม?”

    “เกรด A เนี่ยนะ? เอาจริงรึไง...”

    “แน่สิ!!! ฮยองต้องตอบผมมาก่อน ถ้าผมทำได้ ฮยองต้องคบกับผม... ตกลงนะ?”

     

     

     



     

    “เอาไงก็เอา”

     

     

     

    -----

     

     
    “เห้ยยยยย เพื่อนม้าาาา... ผันตัวเป็นเด็กเนิร์ดตั้งแต่เมื่อไหร่วะ?” จีมิน เพื่อนตัวสั้นที่เดินมานั่งลงที่โต๊ะข้างๆผมพูดพลางหัวเราะออกมาเสียงดัง

    “ฉันมีเหตุผล...”

    “ทำไมวะ เกิดอยากทำคะแนนสอบครั้งนี้ให้ได้เกรด ขึ้นมารึไง??”

     

     

     

     

    A” 

     





    “เดี๋ยวๆ... นี่ใช่จองโฮซอกรึเปล่าครับ?”

     


     

    -----


    ตอนนี้ผมทำได้จ้องไปที่คะแนนบนกระดาษข้อสอบอย่างหัวเสีย ผมล่ะอยากจะฉีกมันออกเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วเผาทิ้งซะให้หมด ไอ้กระดาษบ้านี่มันทำลายชีวิตผมชัดๆ






    เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้น และถูกเปิดออกด้วยคนคนเดิม ให้ตายเหอะ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกไม่อยากเจอเขาเลยจริงๆ เขาต้องผิดหวังในตัวผมแน่ๆ

     

     

    “ผลสอบออกแล้วหรอ เป็นไงมั่ง?” เขาถามทันทีที่ได้หย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ วางกระเป๋าเป้ของตัวเองลงที่พื้นข้างๆโต๊ะ และหยิบกระดาษข้อสอบของผมขึ้นไปดู

    “ผมทำไม่ได้... อย่างที่ฮยองต้องการเลยไง...”

    “นี่นายคิดว่าฉันดีใจหรอที่นายทำไม่ได้?”

     

     

     


    ใช่สิ ผมควรจะรู้ตัวอยู่แล้วตั้งแต่แรกว่ามันเป็นไปไม่ได้

     

     


    “โฮซอก... B นี่ไม่ได้หมายความว่านายทำไม่ได้นะ มันคือเกรดที่ดีที่สุดเท่าที่นายเคยได้มาด้วยซ้ำ” ยุนกิฮยองยกยิ้มมุมปากเบาๆ และมองมาที่ผม

    “...”





    “ฉันภูมิใจในตัวนายนะ”

    “ห-หมายความว่า?”

    “ฉันไม่ได้เลือกที่จะคบกับใครสักคนเพียงแค่เพราะได้เกรดเฉลี่ยดีดีหรอกนะ”

    “แล้ว... แล้วทำไมฮยองถึงบอกให้ผมทำให้ได้เกรด A ล่ะ?” ผมจ้องไปที่เขาอย่างแปลกใจ และไม่อยากจะเชื่อเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น

    “ไม่ นั่นนายพูดเองก่อนต่างหาก แล้วอีกอย่าง...”

    “...”







    “นายก็ทำให้ฉันเห็นนะจองโฮซอก ว่านายพยายามกับมันมากขนาดไหน... เพื่อฉัน”

     

     




     

    ยิ้มที่ทำให้โลกสดใสขึ้นมาได้แบบนั้น

     

     

     

     
     

    เขากำลังยิ้มให้ผมจริงๆ







    “ฮยองรู้ไหมว่าผมเครียดขนาดไหน?” ผมบ่นพึมพำ

    “ยินดีต้อนรับสู่ชีวิตจริงนะจองโฮซอก ฮ่าๆๆ”

    “ฮึ่ม... จริงสิ... แล้วข้อตกลงของเรา ฮยองห้ามแกล้งทำเป็นลืมเหมือนครั้งก่อ...”








    “ตกลง”

     

     

     

    “ห-ห่ะ?”

     

     

     

    “เอ้า ก็ตกลงไง ฉันตกลงคบกับนาย”

    “ห่ะ..."

    “หรือจะไม่.. ก็ได้นะ...”








    “เดี๋ยวสิๆ คบครับคบ”

     

     

     

     

     
     

     

    ใครก็ได้ช่วยมาตบแก้มผมเบาๆ แล้วบอกผมทีสิครับ

     

     

     

     



     

     

     

    นี่ตกลงเขาบังคับผมหรอ หรือยังไง?

     

     

     

     

     

    ถถถถ










    END






    -----


    ในที่สุดช้อตฟิคติวเตอร์ก็จบแล้วค่า
    เย้!!
    นี่ก็รีบแปลมาลงก่อนจะไปเที่ยวสงกรานต์~~
    ขอบคุณทุกเม้นและขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
    อย่าลืมติดตามเรื่องต่อๆไปนะกิกิ.. ・3・)

    .。.:* สกรีมในทวิตติดแท็ก #ฟิคแปลฮก *.:。

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×