คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [os] jsuga- JEALOUSY
Author: niaact
Translation: hyunjinyoo
Paring: JHOPE x SUGA
Rating: PG-13
#ฟิคแปลฮก
บ้าเอ้ย
'ยุนกิ นายสัญญากับโฮซอกไว้แล้วนะว่าจะไม่ทำตัวงี่เง่าเป็นเด็กๆอีก’ ครับ ผมพูดกับตัวเองอยู่ล่ะ
แต่ผมจะทำอะไรได้ล่ะ ก็ตอนนี้ผมโกรธมากที่ช่วงนี้โฮซอกเอาแต่ไปเล่นกับแทฮยอง อะไรอะไรก็แทฮยอง เขาแทบจะลืมผมไปแล้วด้วยซ้ำ ทำไมต้องแทฮยองล่ะ
ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนโซฟา จ้องไปข้างหน้าแบบไร้จุดหมาย ผมเคยคิดนะว่า
เขารักผมจริงๆรึเปล่า?
ทำไมผมจะต้องยอมเขาตลอดเวลาเลยล่ะ?
โฮซอกเคยบอกผมว่า ‘ยุนกิ นายต้องเลิกทำตัวเป็นเด็กๆ แล้วก็หยุดนิสัยขี้หึงแบบนี้ด้วยนะ’
อะไรกัน ก็เขาไม่ใช่หรอที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้? ทำไมเขาไม่เคยจะรู้อะไรเลยล่ะ
ว่าผมเองก็พยายามแล้วนะ
ผมพยายามไม่ทำตัวเป็นเด็กๆ แล้วก็พยายามจะใจเย็นลงกว่าเดิม แต่ก็เพราะเขานั่นแหละที่ทำลายทุกอย่าง เอาแต่ไปเล่นกับเมมเบอร์คนอื่นๆ แกล้งคนนู้นคนนี้
แล้วผมล่ะ? ผมเป็นแฟนเขานะ
ก็เพราะทำตัวแบบนี้ แล้วใครมันจะไม่หึงบ้างล่ะ... ไม่อยากให้ผมขี้หึงหรอ?
ก็ถ้าเขายอมเล่นกับเมมเบอร์คนอื่นน้อยลง แล้วสนใจผมมากกว่านี้ก็ดีน่ะสิ
“ยุนกิ?” อะไรกัน โฮซอกมานั่งบนโซฟาข้างผมตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ?
“อ..อ้าว หวัดดี” ผมจะพยายามทำตัวปกติที่สุดแล้วกันนะ
“เป็นอะไรรึเปล่า?” เกลียด... ผมล่ะเกลียดโฮซอกจริงๆ
“ไม่มีอะไร ทุกอย่างปกติดี”
“โกหกไม่เก่งเลยนะ”
“อะ..อะไร?”
“บอกฉันมา นายเป็นอะไรรึเปล่า? ตอนฉันมานั่งนายดูตกใจ ไม่สบายหรอ?”
“ฉัน-สบาย-ดี-จริง-จริง”
“โอเคๆ” เขาพูดแบบนั้น แต่ก็ยังไม่ยอมลุกออกไป เขายังคงนั่งอยู่ข้างๆผม
เงียบ
เงียบมากๆ
จะพูดอะไรดีล่ะ
“นายโกรธฉัน” โฮซอกพูด แล้วผมก็ถอนหายใจออกมา
“มันดูออกขนาดนั้นเลยรึไง?”
“ทำไมล่ะ?” เขาเริ่มจ้องหน้าผม
“...” แต่ผมก็แค่ยักไหล่แทนการตอบ
“อย่าบอกนะว่าหึงอะไรอีก”
“...”
“บอกตั้งกี่ครั้งแล้วว่าอย่าทำตัวแบบ...”
“ฉันเคยสงสัยนะ”
“...”
“นายรักฉันจริงๆรึเปล่า?”
ทีนี้ผมเริ่มจ้องหน้าเขาบ้าง สีหน้าเศร้าๆของผม เขาคงจะพอมองออกนะว่าผมไม่ได้พูดเล่น
โฮซอกไม่ตอบ แต่แค่ขยับห่างออกไป เขา... เขาไม่รักผมใช่ไหม? เขาควรจะพูดอะไรสักอย่างสิ มันต้องคิดนานขนาดนั้นเลยรึไง?
“โฮซอ...”
“ทำไมถึงถามแบบนั้น?” เขาถามและมองตรงเข้าไปในตาของผม
“ทำไมฉันจะถามไม่ได้ล่ะ?”
“ไม่เชื่อใจกันหรอ”
“...” ผมน่ะหรอไม่เชื่อใจเขา
“ตอบสิมินยุนกิ เกิดอะไรขึ้นกับนาย? ทำไมถึงมาถามฉันแบบนั้น...”
“ฉันเชื่อใจนาย! ฉันก็แค่สงสัยนี่!”
“ทำไมอยู่ดีดีถึงสงสัยอะไรแบบนั้นล่ะ!” เขาตะโกน... ตะโกนใส่ผมหรอ... ไม่ใช่ผมหรอกหรอที่ควรจะโกรธ
“ก็เพราะนายนั่นแหละ เอาแต่บอกให้ฉันเลิกทำตัวงี่เง่าเป็นเด็กๆ ให้ฉันเลิกเป็นคนขี้หึงง่าย แต่ก็เพราะนายอีกไม่ใช่หรอที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ นายก็มัวแต่ไปเล่นกับเมมเบอร์คนนู้นคนนี้ ทำให้ฉันหึงเองไม่ใช่รึไง! แทฮยอง.. นายเอาแต่เล่นอยู่กับแทฮยองทั้งวัน ทั้งอาทิตย์ จนนายแทบจะลืมฉันแล้วด้วยซ้ำนะจองโฮซอก! นายไม่เคยคิดจะโทรหาหรือส่งข้อความมาให้ฉัน นายหายไปไหน ทำอะไร อยู่กับใคร ฉันไม่เคยรู้เลยสักอย่าง หรือนายลืมว่านายมีแฟนแล้ว? อยากให้ฉันเลิกทำเป็นเด็ก เลิกขี้หึงใช่ไหม? งั้นนายก็เลิกทำตัวแบบนี้สิ! ฉันพยายามแล้ว พยายามที่จะเป็นผู้ใหญ่ให้มากขึ้น ฉันพยายามจะไม่งี่เง่าแล้วนะ...”
“...”
“ฉันสงสัยเพราะนายเอาแต่บอกให้ฉันเลิกเป็นแบบนั้นแบบนี้ แต่นาย นายไม่เคยเปลี่ยนเลยโฮซอก... ฉันเหนื่อยเป็นนะโฮซอก นายไม่แม้แต่จะตอบคำถามของฉันด้วยซ้ำ... มันตอบยากขนาดนั้นเลยหรอ...”
แก้มผมเปียกไปหมดแล้ว ผมร้องไห้หรอ... น่าอายจริงๆเลยนะ
“ยุนกิ” เขาดึงผมไปกอด และผมก็กอดตอบเขา คิดถึงสุดๆเลยล่ะ ทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมาเขาเอาแต่อยู่กับแทฮยอง แต่ตอนนี้เขากลับมาอยู่ในกอดของผมแล้วนะ
“นายก็รู้ว่าฉันรักนาย มินยุนกิ ฉันรักนายมากมากที่สุดเลย ขอโทษ... ขอโทษนะ ฉันเอาแต่บอกให้นายเลิกงี่เง่า แต่จริงๆฉันเองต่างหากที่ต้องเลิกงี่เง่า ขอโทษที่เอาแต่ไปเล่นกับแทฮยองจนไม่ได้ใช้เวลาอยู่กับนาย แต่เรายังเป็นบังทัน และฉันต้องทำให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมแบบที่ไม่ได้มีแค่เราสองคน แต่มีเราทั้งเจ็ดคนไง... ขอโทษนะที่เพราะฉันถอยห่างออกมาเลยทำให้นายต้องคิดมาก แล้วก็ขอบคุณนะมินยุนกิที่พยายามเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นเพื่อเรา ฉันเองก็จะทำตัวให้ดีขึ้นเพื่อเราเหมือนกันนะ” เขากอดผมแน่นมากขึ้น
ยิ้มทั้งน้ำตาน่ะคุณเคยเป็นไหม?
ไม่รู้สิ ทุกครั้งที่ผมพยายามจะเกลียดหรือโกรธเขา ก็ต้องจบแบบนี้ตลอดเลย...
โฮซอกกอดผมหลวมๆ และจูบผมเบาๆที่หน้าผาก
“ฉันรักนายนะมินยุนกิ”
ผมแพ้เขาแล้วจริงๆ
END
------
มาแย้วววว ชอบจริงๆเลยพล๊อตขี้หึงแบบนี้
แต่หายากในฟิคบังทันนะไม่รู้ทำไม... ฮือฮือ
เดี๋ยวเรื่องต่อไปอาจจะเป็นช้อตฟิคบ้างแล้วค่ะ สัก 2-3ตอน
ชอบหรือไม่ชอบยังไง เม้นบอกเบย!
หรือไปสกรีมบอกในแท็ค #ฟิคแปลฮก ก็ได้นะคะ (*ФωФ)ゞ
ความคิดเห็น