ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [sf/os] hopega ft. bts

    ลำดับตอนที่ #3 : [os] jsuga- FIRST

    • อัปเดตล่าสุด 25 ต.ค. 58




    Author: yoyoyoonseok & Hoseok_Loves_Yoongi
    Translation: hyunjinyoo
    Paring: JHOPE x SUGA
    Rating: PG-15

    #ฟิคแปลฮก
    *ฟิคเรื่องนี้ยุนกิเด็กกว่าพี่โฮปนะคับ*






    "ยุนกิเพิ่งจะ 17เองนะไอ้วี คงยังไม่พร้อมหรอก และฉันก็ไม่อยากบังคับด้วย ยุนกิอาจจะคิดว่าฉันหื่นกามแล้วเผลอๆ อาจจะไปแจ้งตำรวจ หรือถ้าแย่ไปกว่านั้น ก็อาจจะบอกเลิกฉัน" 
    ผมพูดและถอนหายใจ

    "นายบ้าปะเนี่ย ทำไมเขาจะต้องไปแจ้งตำรวจด้วย? และฉันก็มั่นใจด้วยนะว่ายุนกิจะไม่เลิกกับนาย คิดมากไปแล้ว นี่ดีนะที่กุกกี้ของฉันเป็นคนน่ารัก แต่นายรู้อะไรไหม พอตกดึกเขาก็กลายคนที่น่าค้นหามากอะ" 

    "ไม่ๆ ฉันไม่อยากฟัง เก็บไว้รู้คนเดียวเหอะ แล้วยุนกิของฉันก็ไม่เหมือนกุกกี้ของนาย ยุนกิยังเด็ก ฉันจะรอจนกว่าเขาจะเรียนจบ"

    วีกลอกตาไปมา

    "ก็จริงที่ยุนกิยังเด็ก แต่นายก็อยู่กับเขามาตั้งแต่เขาอายุ 15แล้วไม่ใช่รึไง 2ปีแล้วนะโว้ย! แม้แต่กางเกงในยังไม่เคยเห็นเลยได้ไง! นายควรรู้ไว้นะว่ายุนกิของนายยังไม่เคยมีจูบแรก สมรรถภาพทางเพศมันตายได้นะเว้ย"



    "ไอบ้านี่.. อยากตายก่อนมันไหมล่ะ"

     

    วีลุกขึ้นยืน 
    "ถ้านายจะไม่เชื่อฉันก็ไม่ต้องเชื่อ ระวังจะสายไปล่ะ ตอนนี้กุกกี้ของฉันคงกำลังรอฉันอยู่...บนเตียงของเรา"

    ผมทำหน้าขยะแขยง


    "จำไว้นะจองโฮซอก ถ้ายุนกิเขารับเรื่องแบบนั้นกับนายไม่ได้ เขาอาจจะไม่ใช่เนื้อคู่จริงๆของนายก็ได้"

    "จะยังไงก็ช่างเหอะ ไปไกลๆเลยปะ"

    วียักไหล่เนือยๆและเดินออกจากคาเฟ่ไป






    และผมก็ถอนหายใจ




    แต่คุณรู้อะไรมั้ย




    ความจริง











    วีก็พูดถูกนะ
     

    ใช่ มันพูดถูก ยุนกิกับผมรู้จักกันมา 2ปีกว่าแล้วล่ะ ผมยังไม่เคยได้แตะริมฝีปากของเขาแม้แต่นิดเดียว แต่ผมก็โทษเขาไม่ได้หรอก ยุนกิยังเด็กมาก และก็ยังไม่มีประสบการณ์เรื่องแบบนี้ด้วย ผมนี่แฟนคนแรกของเขาเลยนะ
    ผู้ชายในวัยยี่สิบนี่มีทั้งความต้องการและความอยากเลยอะ ทุกวันนี้ผมยังต้องห้ามตัวเองไม่ให้กระโดดใส่เขาทุกครั้งที่เจอกันเลย...



    ผมถอนหายใจอีกครั้ง











    โทรศัพท์ดังแฮะ


    (โฮป ยุ่งอยู่รึเปล่าครับ?)
    ผมยกยิ้มทันทีที่ได้ยินเสียงคนตัวเล็ก


    "ไม่ครับ กำลังจะกลับบ้านพอดี"


    (มารับผมได้ไหม?)


    "ได้สิ อยู่ไหนล่ะ?"


    (ตอนนี้ผมอยู่โรงเรียนน่ะ พอดีมีโปรเจค ยากมากเลย แตผมทำเสร็จแล้วละครับ)


    "เก่งมาก! งั้นรอผมน่ะ โอเคไหม? จะไปรับเดี๋ยวนี้เลย"


    (โอเคครับ รัก...นะ)
    ผมยิ้มอีกครั้ง














    "รักกว่าครับ"




    ------

    ผมมองยุนกิที่นั่งรออยู่หน้าโรงเรียน ตอนนี้ก็มีเด็กอยู่ไม่มากแล้ว ก็นี่มันหกโมงเย็นแล้วนี่หน่า ผมรีบขับรถไปจอดตรงหน้ายุนกิ ซึ่งยุนกิเองก็รีบวิ่งมาขึ้นรถทันที

    "เหนื่อยไหม?"

    ผมถาม แต่ยุนกิส่ายหน้า


    "ไม่ครับ"


    "งั้น...ไปกันเลยนะ"


    "ครับผมม"
     







    "โฮปครับ พรุ่งนี้ก็วันเกิดโฮปแล้ว.. แต่ผมยังไม่รู้จะให้ของขวัญอะไรเลยอะ"
    ยุนกิพูดและหยิบขนมขึ้นมากิน

    "โฮปอยากได้อะไรครับ?"







    ผมอยากได้อะไรน่ะหรอ













    จูบจากคนข้างๆนี่ล่ะมั้ง











    ใครจะไปกล้าพูด... เกิดยุนกิบอกเลิกผมขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ


    "แค่นายอยู่ข้างๆฉันอย่างนี้ไปนานๆก็พอแล้ว"


    แก้มแดง.. แก้มยุนกิแดงล่ะคุณเห็นไหม?
    เวลาเขินต้องเนียนหยิบขนมกินเยอะขนาดนั้นเลยรึไงนะ น่ารักจริงๆ


    ยุนกิหลบสายตาผม เขามัวแต่ก้มหน้าก้มตากินขนมที่อยู่ในมือ ส่วนผมน่ะหรอ...












    จะห้ามไม่ให้จ้องแก้มแดงๆของคนข้างๆนี่ก็คงจะเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะ

     











    "นายนี่น่ารักจริงๆเลยนะ ยุนกิ"















    ผมขับรถออกมาเพียงไม่นานก็มาถึงบ้านของคนตัวเล็ก และตอนนี้เราสองคนก็ยืนอยู่หน้าบ้านแล้ว

    ผมก้มหน้ามองคนตัวเล็กตรงหน้าที่เอาแต่หลบหน้าผม
     


    เล่นนิ้วตัวเองสนุกรึไงนะ
     

    ผมเอื้อมไปจับมือเขาขึ้นมากุมไว้ และเขาก็เงยหน้าขึ้นมา


    "ฝันดีนะ อย่านอนดึกมากล่ะ โอเคไหม?"


    "ฝ... ฝันดีเหมือนกันนะครับ"


    ยุนกิก้มหน้ามองมือผมที่กำลังกุมมือของเขาอยู่

    ผมค่อยๆก้มหน้าตัวเองต่ำลงให้อยู่ในระดับเดียวกับเขา ขยับเข้าไปใกล้เรื่อยๆจนจมูกของเราชนกัน






    ปากชมพูอวบอิ่มนั่นมันยั่วยวนสุดๆเลยล่ะ







    ไม่ ยังไม่ได้หรอก





    ผมจุมพิตเบาๆที่ข้างริมฝีปากเล็กๆของเขาและค่อยๆขยับหน้าตัวเองออกมา


    "ฝันดีอีกครั้งนะเด็กดี เจอกันพรุ่งนี้นะ"
    ผมมองยุนกิอีกครั้งแต่เขายังยืนนิ่งอยู่เลย

    "คือ.. ผมขอโทษ ขอโทษจริงๆนะ กลัวใช่ไหม ผมสัญญ..."




     









    ด.. เดี๋ยวนะ





    หัวใจผมเหมือนจะหยุดเต้นเลย





    ไม่อยากจะเชื่อ
     




    ใครก็ได้บอกผมที หยิกผมก็ได้

     







    ยุนกิจูบผม จูบผมจริงๆใช่ไหม






    ไม่ใช่ที่แก้ม แต่เป็นที่ปาก
     






    ผมพยายามจะหยิกแขนตัวเอง ก็ไม่ได้ฝันนี่
     









    ยุนกิจูบผม







    ทำไมมันนิ่มอย่างนี้ล่ะ รู้สึกเหมือนจูบหมอนหรือมาร์ชเมลโล่อยู่เลย

    ผมแอบชำเลืองตามองยุนกิ เขาเขย่งเท้าอยู่ด้วยละ หลับตาพริ้มเชียว...

    เพียงไม่นาน เขาก็ถอนริมฝีปากออก และหลบตาผมอีกเช่นเคย




    "นี่ฉัน...ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?"

    ยุนกิเงยหน้ามองผม และยิ้มเขินๆ

    "ก็ไม่น่ะสิ คนบ้า"





    "งั้นฉัน... ฉันคือจูบแรกของนายอะสิ!!!"

    "ชู่วว เดี๋ยวแม่กับพ่อผมก็ได้ยินหรอก"
    ยุนกิห้ามผมไว้





    ให้ตายสิ ใครจะไปทนไหวล่ะ...




    "ขอโทษครับบ งั้นผม... 
     

















    ขอจูบอีกสักทีได้ไหม?"













    END




    ------


    พี่โฮซอกคนกาม
    แต่น้องยุนกิก็ใช่ย่อยเลยนะเนี่ย กิกิ
    จริงๆจะลงตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ แต่พอจะกดอัพปุ๊ปคอมก็ดับเฉยยย! 
    (yωy*)
    ยังไงก็ฝาก #ฟิคแปลฮก ด้วยน้า 
    เม้นกันเยอะๆด้วยจะดีมากเล้ย 


     
    CR.SQW

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×