คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : [os] jsuga - FOOL
Author: niaact
Translation: hyunjinyoo
Paring: JHOPE x SUGA
Rating: PG-13
#ฟิคแปลฮก
ยุนกิฮยองน่ะฉลาด
แต่รู้ไหม
ถึงจะฉลาดยังไง ก็ต้องมีสักเรื่องที่เขาโง่บ้างล่ะ
“โฮซอก? นายเป็นไรป่าวอะ?”
“ห-ห่ะ?” ยุนกิหัวเราะใส่ผมที่ทำท่าทางเอ๋อๆใส่เขา แล้วก็ส่ายหน้าเบาๆ
“นายเหมือนกำลังฝันกลางวันอยู่” เขายิ้ม
“อ่า..”
“กำลังคิดเรื่องอะไรอยู่ล่ะ?” เขาถามพลางนั่งลงบนโซฟาข้างๆผม ตอนนี้เมมเบอร์คนอื่นๆไปไหนกันหมดแล้วก็ไม่รู้ล่ะ
“ฮยอง”
“หืม?”
“คิดเรื่องฮยองไง”
“ฉันเองก็คิดเรื่องนายเหมือนกันแหละหน่า” แล้วเขาก็หัวเราะ
ว่าแล้วว่าพอผมพูดไปแบบนี้ เขาก็จะหัวเราะกลับมา ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ เขาก็จะหัวเราะตอบกลับมาเสมอ เหมือนกับเขาคิดว่าผมพูดเล่นๆ
ไม่ได้ล้อเล่นสักหน่อย
นี่ล่ะมั้งเรื่องที่ยุนกิฮยอง โง่
---------------
“เป็นไรมาล่ะรอบนี้?” นัมจุนถามขึ้น
ใช่ครับ ผมมาดื่ม
“สภาพนายไม่ค่อยดีแล้วนะ กลับกันไหม?”
“อีกแปบนะ”
“นายควรจะไปบอกฮยองเขาได้แล้ว” อยู่ดีดีนัมจุนก็โพล่งขึ้นมา
“บอก? บอกอะไร?”
“ยุนกิฮยองไง บอกไปสิว่านายรักเขา”
อ่า ใช่สิ นี่มันผู้ชายไอคิว 148 นี่หน่า
“ก็พยายามแล้ว...”
“อ่า จริงๆเลยนะ ฮยองคนนั้น.. แม้แต่คอนแทคเลนส์ยังไม่กล้าใส่เองเลยนี่”
“ฮ่าๆ นั่นสินะ”
“เอางี้ ลองชวนไปเดทสิ พาไปกินเนื้อแกะเสียบไม้ที่กังนัมไรงี้อะ” เนื้อแกะเสียบไม้นั่นมันจอนจองกุกรึเปล่านะ แต่ก็น่าสนใจจัง
“แต่ฉันไม่รู้ว่...”
“เฮ้ คุยไรกันอยู่อะ” มาได้ไงกันนะคนคนนี้ “เดทอะไรหรอ?”
“อ๋ออ โฮซอกฮยองอยากพาคนคนนึงไปเดทน่ะ” นัมจุนเอาศอกมาสะกิดแขนผมเบาๆ “ใช่ไหมๆๆ”
“อ่า...” ทำสีหน้าแบบนั้นหมายถึงอะไรกัน
“นั่นแหละครับ ฮยองคิดว่าไงบ้าง?” ผมลองแกล้งถามไป
“ก็ดีมั้ง..”
“ใช่ไหมครับ แต่ว่าคนคนนั้นเขาดันไม่ค่อยเข้าใจเรื่องแบบนี้น่ะสิ”
“ฉันเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้เท่าไหร่เลยแฮะ.. นายสองคนก็ลองคิดกันดูเนอะ” ยุนกิฮยองพูดด้วยเสียงแผ่วๆ และยังคงทำสีหน้าแบบเดิม “ไปก่อนละ” และเขาก็เดินหนีไป
“เห็นสีหน้าฮยองเขาปะ ฮ่าๆๆ พวกนายสองคนนี่ตลกชะมัด” นัมจุนพูดพลางหัวเราะอย่างสะใจ ทำไงได้นะ ผมก็แค่พยักหน้าตอบไปก็เท่านั้นเอง
นี่ก็ผ่านมาอาทิตย์กว่าๆได้แล้วล่ะครับ หลังจากที่เราคุยกันเรื่องเดทวันนั้น ยุนกิฮยองเขาดูพยายามจะออกห่างจากผม เหมือนกับจะคอยหลบหน้ากันอะไรแบบนั้น
“อ่า ยุนกิฮยอง!”
“นาย.. มีอะไรรึเปล่า?”
“ฮยองเป็นอะไรไปครับ หลังๆมานี้ ฮยองเหมือนจะคอยหลบหน้าผมเลย..”
“อะไรกัน คิดเรื่องฉันอยู่หรอกหรอ? นึกว่าจะมาถามเรื่องเดทของนายซะอีก”
ให้ตายสิ ผมว่าผมพอเข้าใจแล้วล่ะ
ก๊อก ก๊อก
“ยุนกิฮยอง?”
ไม่มีเสียงตอบแหะ
ก๊อก ก๊อก
“ผมขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ”
“ผมขอโทษนะถ้าฮยองโกรธอะไรผม แต่ว่—“ ก่อนผมจะพูดจบ ยุนกิฮยองก็เดินมาเปิดประตูให้
“นายต้องการอะไร” เสียงแบบนี้ฟังดูไม่เหมือนยุนกิฮยองคนเดิมเลยนะ “นายต้องการอะไรโฮซอก”
“คือผมก็แค่—“
“เรื่องเดทอีกล่ะสิ”
“หึงหรอครับ”
“ห-ห่ะ?”
“ฮยองกำลังหึงผมใช่ไหมล่ะ” ผมเงียบไปครู่นึง “นี่ฮยองเอาแต่พูดเรื่องเดทแบบนี้ เพราะฮยองหึงใช่ไหมล่ะครับ”
“...”
“ฮยองไม่รู้ตัวหรอครับว่าตอนที่ผมบอกฮยองเรื่องเดทน่ะ ฮยองทำหน้าเหมือนผิดหวัง แล้วก็เหมือนจะหึงผมด้วย.. ไม่รู้ทำไม แต่ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนมีความหวังขึ้นมาเลย บางทีฮยองอาจจะชอบผม หรือบางทีเราอาจจะคิดเหมือนกัน แต่อยู่ๆฮยองก็หลบหน้าผม เดินหนีผมบ้างล่ะ ทำเป็นไม่ได้ยินที่ผมพูดบ้างล่ะ ผ่านมาอาทิตย์กว่าแล้วนะครับ ฮยองอยากให้มันเป็นไปแบบนี้จริงๆหรอครับ หรือจริงๆแล้วเราอาจจะคิดไม่เหมือนกันเลย.. แต่พอมาวันนี้ฮยองก็กลับมาพูดเรื่องเดทนั่นอีก แล้วแบบนี้ผ—“
“พอแล้ว” ยุนกิฮยองพูดขึ้น “แค่นี้ยังไม่รู้อีกหรอไง..”
“...”
“ทั้งๆที่ฉันก็ตอบกลับไปตลอดแท้ๆ แต่นายก็ชอบคิดว่าฉันแค่พูดมันเล่นๆนี่หน่า..
..คนโง่”
“อ่า ผมว่าจริงๆเราโง่ด้วยกันทั้งคู่ต่างหากล่ะ..”
แล้วพวกเขาก็ชวนกันไปกินเนื้อแกะเสียบไม้ออกสื่อ... #ผิด
END
----------
ตอนนี้ไม่ค่อยมีอะไยเยย.. ฮือ
มาลงแก้เบื่อนะคะ จะพยายามหาเรื่องยาวมาลงเร็วๆนี้!
อาจจะเปิดเรื่องใหม่ของกุกมิน มีใครชิปกุกมินด้วยกันมั้ยยย ถถถ
รอนะ!!! =(´Д｀)ノ
.｡.:* สกรีมในทวิตติดแท็ก #ฟิคแปลฮก นะคับบบบ *.:｡
ความคิดเห็น