คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
โป๊ก
“ โอ๊ย ”
“ นี่ เจ้าโดดเวรทำความสะอาดมาทำอะไรตรงนี่ห๊ะ ข้าจำได้ว่าวันนี้มันเป็นเวรของเจ้า ”
ข้าที่กำลังหลับสบายภายใต้แสงอาทิตย์ยามเย็น ต้องถูกขัดจังหวะการพักผ่อนด้วยฝีมือใครบางคน
และแน่หล่ะ คนนั้นคือ
“ ท่านอาจารย์ ! ท่านทำบ้าอะไรของท่านเนี่ย รู้มั๊ยการขัดขวางการนอนหลับผักผ่อนของคนอื่นเนี่ย มันบาปนะ >3< ”
ข้าหาข้ออ้างมาสารพัด ก็แหงหล่ะ ข้าอยากนอนนี่นา สาเหตุของความง่วงเรื้อรังของข้าก็มาจากท่านอาจารย์นั่นะแหละ
เมื่อคืนเล่นเอาซะข้าไม่ได้หลับไม่ได้นอน OoO ข้ารู้นะว่าพวกเจ้าคิดอะไร มันไม่ใช่อย่างที่พวกเจ้าคิดหรอกน่า
“ แล้วใครใช่ให้เจ้ามานอนหลับอุตุอยู่ตรงนี้ห๊ะ วันนี้เป็นเวรทำความสะอาดของเจ้า ทำไมไม่ไปทำ ? ”
ใช่ มันเป็นเวรของข้าจริงๆที่ต้องมาเจออาจารย์อย่างท่าน เฮ้อ ข้าอยากพูดออกไปแบบนี้นะ แต่ขืนพูดไปคงโดนท่านอาจารย์จับไปถ่วงน้ำตายพอดี ข้ายังไม่อยากไปตามรอยประวัติของแม่นาคพระขโนงตอนนี้ 55+
“ ท่านก็ปลุกข้าดีดีเส่ โด่ ข้าไปทำเวรก็ได้ ชิ แบร่ ” ข้าแลบลิ้นปลิ้นตาใส่อาจารย์ 55
ก็เวลาอาจารย์โกรธแล้วมันทำให้ข้ามีความสุขนี่
“ หนอย ! เจ้าเด็กบ้านี่ ไม่เคารพข้าบ้างเลยรึไงห๊ะ ”
“ โด่อาจารย์ รักดอกจึงหยอกเล่น อย่าโกรธข้าเลยนะ ” อย่าคิดว่าที่ข้าง้อเพราะข้าพิศวาทอาจารย์นะ
แต่เป็นเพราะเวลาอาจารย์ทำถ้างอนแก้มป่องเนี่ย มันอุบาตรสายตาข้าสุดๆ ไม่อยากเห็นมันนานเลยจำใจง้อแค่นั้นเอง
“ หึ ไปทำเวรซะ ไอ่ศิษย์ บ้าถ้าเจ้ายังไม่ไปภายใน 5 นาทีข้าฆ่าเจ้าแน่ ”
“ เฮ้ย คนอุตสาห์มาง้อนะ จ้าจ้า ข้าไปล้ะ บ๊ายบีอาจารย์ ” โกยเถอะโยม อาจารย์เอาจริงแล้ว
“ จ๊าก ” เฮ้ย ลูกไฟของอาจารย์นี่ มาอีกแล้ว นี่พวกเจ้าไว้ค่อยคุยกันใหม่นะ ข้าขอตัวเผ่นก่อนไม่งั้นข้าได้กลาย
เป็นเศษซากปรักหักพังที่ไม่เกรียมไปด้วยฝีมืออาจารย์แน่ แล้วเจอกัน !
“ ว๊ากกกก อาจารย์ข้าไปแล้ว ว๊ากกกก หยุดยิงนะ ๆๆๆๆๆ ว๊ากกกกก ผมข้า แง๊ๆๆๆ ”
“ ทำเวรเสร็จแล้วไปหาข้าด้วย ข้ามีเรื่องจะคุยกับเจ้า แต่ก่อนไปหาข้าไปตัดผมเกรียมๆของเจ้าออกก่อนนะ 55+ ”
......................................................................................................................................................................
ความคิดเห็น