คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER3✩ヾ : แฟนใครไม่รู้ ..♡
✩
มยองซูนั่งจดตัวเลขบนกระดานอย่างช้าๆ ซึ่งแตกต่างจากบยองฮอนโดยสิ้นเชิง บยองฮอนจึงหันหน้ามาหามยองซูด้วยความสงสัยที่อยู่ดีๆเพื่อนรัก(?)ก็เกิดขยันขึ้นมาเฉยๆ
“มึงตั้งใจเรียนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ?” บยองฮอนพูดพลางขยี้ตา ก่อนจะนั่งเท้าคางมองมยองซูด้วยความสงสัย
“อะไรของมึงวะบยองฮอน อย่าชวนกูคุยดิ กูฟังครูอยู่” มยองซูพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดก่อนที่จะตั้งหน้าตั้งตาจดตัวเลขบนกระดานต่อ ทำให้บยองฮอนแทบอยากจะเอาค้อนทุบหัวตัวเอง ! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนของเขางั้นหรอ ?! -_-
“เชี่ยแม่ง วิญญาณเด็กเรียนเข้าสิงหรอวะ” บยองฮอนบ่นพึมพำก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ออกมา เพื่อดูข้อความที่มีคนส่งมา
.H0YA
เออ มึงกูบอกให้ดงอูไปบอกอูฮยอนเรื่องแผนตอนเย็นนี้ละนะ
.L.J0E
เฮ้ยจริงดิ? แล้วตอนเย็นเจอกันที่ไหนดีวะ?
.H0YA
หน้าห้องมึงก็ได้ เดี๋ยวกูไปหา
.L.J0E
โอเคเลยมึง
“เอาล่ะวันนี้พอแค่นี้ไว้มาต่อพรุ่งนี้ เลิกเรียนได้”
“เฮ้ย มยองซู วันนี้ไปร้านขนมกับกูกับโฮย่าหน่อยดิ”
“ร้านตรงไหนวะ?”
“ร้านข้างหน้าโรงเรียนน่ะมึง ที่เด็กโรงเรียนเราไปกันเยอะๆน่ะ”
“อืมๆ แล้วจะไปเลยหรอวะ?”
“ใช่ โฮย่ามารอหน้าห้องแล้วน่ะมึง ไปกันเถอะ” บยองฮอนไม่รอช้า รีบคว้าแขนมยองซูก่อนจะลาก(?)มยอง
ซูออกไปจากห้องโดยไม่ใยดีแล้วตรงไปที่ร้านขนมทันที
“หูยยย โฮย่าอันนั้นน่ากินว่ะ พากูไปหน่อยสิ * - *” บยองฮนพูดพลางขยิบตาให้โฮย่า ก่อนที่จะลากแขนโฮย่าแล้วเดินออกไป ทิ้งให้มยองซูยืนเอ๋อเป็นเป็ดตาแตก(?)อยู่คนเดียว -_-
“ไอ่เชี่ยบยองฮอน! มึงจะทิ้งกูอีกแล้วใช่ไหมวะ..” มยองซูบ่นกับตัวเองพร้อมกับทำหน้าเศร้า ก่อนที่จะเดินดูขนมไปเรื่อยๆ
“อ่าว มยองซู” มยองซูหันไปตามต้นเสียงที่เรียกชื่อเขา อีซองยอลนั่นเอง .. ใจเขาเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะอีกแล้ว .. นี่มีอะไรกำลังเดินขบวนสวนสนามในใจเขาอยู่รึเปล่านะ !
“อ่อ ซองยอลเองหรอ” มยองซูพูดพลางมองขนมไปเรื่อยๆ ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เพราะมันสั่น มยองซูมองข้อความที่เพื่อนรัก(?) ทั้งสองส่งมาให้ ให้ตาย.. เขาอยากจะปาโทรศัพท์ทิ้งจริงๆนะ !
“นายมาทำอะไรที่นี่หรอ?” ซองยอลถามมยองซูด้วยความสงสัย ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเหมือนกัน อ่า.. อะไรกันทำไมนัมอูฮยอนถึงทำกับเขาแบบนี้ล่ะ ! คิ้วของซองยอลเริ่มขมวดเป็นปมขึ้นมา ทำให้มยองซูต้องหันหน้ามามอง
“ก็บยองฮอนกับโฮย่าให้เรามาส่งซื้อขนมน่ะสิ แต่ตอนนี้พวกนั้นทิ้งเรากลับบ้านไปแล้วล่ะ” มยองซูพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆก่อนที่จะทำเป็นดูขนมต่อไป
“อื้อ อูฮยอนก็ให้เรามาส่งเหมือนกัน แต่ว่า.. เมื่อกี้อูฮยอนเพิ่งส่งไลน์มาบอกว่ามีธุระน่ะสิ เราเลยถูกทิ้งเลยอ่ะ หูยยเซ็งเลยอ่ะ ._.” ซองยอลบ่นอุบอิบก่อนที่จะเบ้ปากเหมือนเด็กที่ได้อะไรไม่ได้ดั่งใจ มยองซูเลยอดขำไม่ได้ ทำไมอีซองยอลน่ารักแบบนี้นะ..
“ขำอะไรอ่ะมยองซู ! เราจริงจังนะ ! - 3 -” ซองยอลทำหน้าบึ้งใส่มยองซูก่อนจะหันหลังให้ ทำให้มยองซูอดที่จะขำไม่ได้จริงๆ
“ขอโทษๆ แต่เราอดขำไม่ได้จริงๆนะ ซองยอลเนี่ย.. ชอบทำตัวเหมือนเด็กเลยนะ” มยองซูยิ้มบางๆ ก่อนที่ซองยอลจะหันมาย่นจมูกใส่มยองซู
“ว่าแต่นายต้องไปบ้านเราต่อไม่ใช่หรอซองยอล?”
“อ่า ใช่ๆๆ”
“ไปพร้อมกันไหมล่ะ?”
“ก็ดีนะๆ ไปกันเถอะมยองซู~” ซองยอลพูดยิ้มๆก่อนที่จะจับที่ข้อมือมยองซูแล้วเดินลากมยองซูออกไป โดยที่ทั้งสองคนไม่รู้เลยว่า คนที่เบื้องหลังของแผนนี้กำลังมองเหตุการณ์เหล่านั้นอย่างเงียบๆ.. มั้ง
“โอ้ยยยยยมึงงง กูเขินแทนมยองซูว่ะ พูดจริง -..-” บยองฮอนเปิดบทสนทนาขึ้นพร้อมทำหน้าเขิน เหมือนเด็กผู้หญิงที่เพิ่งตกหลุมรักผู้ชายคนนึง(?)
“มึงเห็นป่ะอูฮยอน เขามีจับข้อมงจับข้อมือด้วยอ่ะ” โฮย่าเริ่มสะกิดอูฮยอนที่กำลังทำหน้าเคลิ้มกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“นัมอูฮยอนจะไม่ทนนน กูว่ามยองซูเหมาะกับซองยอลมากกว่าพี่ซึงโฮอีกว่ะ =_=”
“ทำไมวะ มึงสนิทกับซองยอลไม่ใช่หรอวะ? งั้นมึงก็น่าจะรู้จักพี่เขาดี..?” โฮย่าหันมาถามอูฮยอนด้วยความสงสัย เพราะอะไรกันที่พี่ซึงโฮถึงไม่ค่อยจะเหมาะกับซองยอล ทั้งๆที่พี่ซึงโฮเหมือนเป็นหนึ่งใน F4 ของโรงเรียนเลยน่ะสิ..
“เหอะมึง กูไม่ชอบขี้หน้าพี่เขาตั้งแต่แรกละ ถึงพี่เขาจะดูเป็นผู้ชายเพอร์เฟ็คขนาดไหน สำหรับกูนะ ยังไงกูก็ไม่ชอบว่ะ =_=”
“โหยยยมึงนี่นะๆ 55555555555555” บยองฮอนขำก่อนจะตบบ่าอูฮยอนเบาๆ ก่อนที่จะโบกมือนบ้ายบายแล้วเดินออกจากร้านขนมไป
STAR
“มยองซูบ้านนายใหญ่มากอ่ะ ! * 0 *” ซองยอลอ้าปากค้างมองมยองซูอย่างอึ้งๆ ทำให้มยองซูได้แต่ยิ้ม
“นายเป็นคนที่สามเลยนะ ที่ได้มาบ้านเราน่ะ”
“แล้วใครมาก่อนเราบ้างอ่ะ?”
“ก็.. บยองฮอนกับโฮย่าน่ะ”
“อ๋ออออ”
“เข้าไปข้างในบ้านก่อนเถอะ” มยองซูพูดก่อนที่จะเดินเข้าไปในบ้าน ซองยอลจึงทำตามที่มยองซูพูดอย่างว่าง่าย
มยองซูวางกระเป๋านักเรียนก่อนที่จะกระโดดขึ้นไปนั่งบนเตียง แล้วหยิบรีโมทมากดเปิดทีวี ซองยอลที่เพิ่งเดินเข้ามา เลยเดินไปหยิบรีโมทแล้วกดปิดทันที ทำให้มยองซูได้แต่ทำหน้างงๆ
“มาอ่านหนังสือเลยนะมยองซู” ซองยอลทำหน้ายู่ก่อนที่จะหยิบหนังสือออกมาจากกระเป๋า มยองซูเลยได้แต่นั่งนิ่งๆ ปล่อยให้ซองยอลบ่นไปคนเดียว
“ติวอะไรก่อนดีนะ.. งั้นเอาชีวะก่อนดีกว่า.. อ้ะ !” อยู่ดีๆเอวของซองยอลถูกแขนของมยองซูเกี่ยว จึงทำให้ซองยอลเซลงมานั่งที่ตักมยองซูพอดี
“เราไม่อยากติวอ่ะซองยอล..” มยองซูพูดพลางกอดเอวซองยอล คางของมยองซูเลยไปเกยไหล่ของซองยอลโดยปริยาย ว่าแต่ทำไมจู่ๆหน้าของอีซองยอลเริ่มแดงขึ้นมาล่ะ..
“มยองซู นะ..นายไม่อยากติวชีวะหรอ จะติววิชาอื่นก็ได้ เดี๋ยวเราไปเอาหนังสือก่อนนะ ._.” ซองยอลพูดตะกุกตะกักก่อนที่จะลุกไปหยิบหนังสือในกระเป๋า แต่มยองซูยังคงกอดเอวซองยอลอยู่แบบนั้น จึงทำให้ซองยอลลุกขึ้นไปไหนไม่ได้
“เราไม่อยากติวอะไรเลยน่ะ แต่ถ้าเป็นติว…. J” มยองซูพูดเว้นคำสุดท้ายเอาไว้ ก่อนที่จะยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมมองหน้าซองยอล ตอนนี้ซองยอลเริ่มสั่นนิดหน่อยแล้ว
“ตะ..ติวอะไรหรอ?”
“ติวอะไรดีน้า~ ไม่บอกดีกว่า J” มยองซูยิ้มก่อนที่จะคลายกอดลงแล้วปล่อยให้ซองยอลเดินไปหยิบหนังสือ ก็ใครใช้ให้ซองยอลน่ารักขนาดนี้กันล่ะ..
“ยะ..อย่าเล่นแบบนี้สิมยองซู.. ._. มะ.. มยองซูถ้านายไม่บอกว่าอยากจะติววิชาไหน เราจะเอาวิชาตามใจเราแล้วนะมยองซู ._.” ซองยอลพูดโดยไม่มองหน้ามยองซูเลยสักนิด มยองซูเลยยิ้มตามกับท่าทางที่ดูเป็นเด็กของซองยอล
“อื้ม เอาชีวะก็ได้” หลังจากมยองซูพูดเสร็จ มยองซูจึงเดินไปที่โต๊ะริมหน้าต่างพร้อมกับซองยอลที่หอบหนังสือกองหนึ่งมาไว้บนโต๊ะ
“เริ่มที่บทแรกก่อนนะ.. บทแรกคือบท..” มยองซูมองซองยอลที่กำลังอธิบายสิ่งต่างๆให้เขาฟังอย่างตั้งใจ พร้อมกับจดในสิ่งที่ซองยอลสอนเขา ในเวลานี้คงจะเป็นเวลาที่ดีที่สุดสำหรับมยองซู เพราะการที่มีซองยอลอยู่ใกล้ๆแบบนี้ มันก็ดีพอแล้วล่ะ..
-------------------------------------------------------------------
let's talk
ตอนที่สามมาแล้วค่ะ แฮ่ ._. .ปาดเหงื่อ
ไรท์แค่อยากให้มยองยอลมีโมเม้นมุ้งมิ้งบ้างงงถถถถถถถถถถถ ./ .
คู่กยูอูขอแอบอุบอิบไว้ก่อนนะค้าา รับรองว่าเด็ด -/ - 5555555555
ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเลย อาจจะมาอัพช้าหน่อยนะคะ ; - ;
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ~ เยิ้บบคนอ่านทุกคนน้า~ <3
สำหรับคนที่จะแลกแบนเนอร์ ไรท์รับแลกแบนเนอร์นะคะแฮ่ ._.
เอาแบนเนอร์มาแปะไว้ได้เลยนะคะ~
:) Shalunla
ความคิดเห็น