คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 : BT = BLACK TEA 20%
"นายน่ะเหรอ 'ของเล่น' ชิ้นใหม่ของฉัน"
...!!!
เสียงทุ้มๆเรียบๆไม่แสดงอารมณ์ยินดียินร้ายอะไรดังขึ้น ในขณะที่ผมกำลังก่นด่าสาปแช่งไอ้คนที่เพิ่งผลักผมเข้ามานั่งกองกับพื้นในห้องของใครก็ไม่รู้ ทำให้ผมหันหลังกลับไปมองด้วยความตกใจ
ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีดำสนิทซอยระต้นคอ นัยน์ตาสีดำสนิทเหมือนเส้นผมแฝงความลึกลับและมีเสน่ห์ไว้ข้างใน จมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากแดงน่าสัมผัส เขานั่งไขว่ห้างเท้าคางอยู่บนโซฟาหรูหราใช้ดวงตาสีดำสนิทที่ทั้งดูลึกลับและมีเสน่ห์อย่างน่าประหลาดคู่นั้นจ้องมองมาที่ผม ทั้งท่าทาง และแววตาแบบนั้น สำหรับคนอื่นเขาจะเป็นยังไงผมไม่รู้หรอก...แต่ตอนนี้....ลางสังหรณ์ของผมมันกำลังบอกว่า....
เขา...เป็นคนที่ผมไม่ควรเข้าใกล้เลยสักนิด!!!
ความเงียบเริ่มเข้าคลอบคลุมเราสองคนจากหนึ่งวิ ไปสองวิ จากสองวิ ไปสาม...สี่...ห้า...เป็นนาทีได้แล้วมั้งเนี่ย ฮือออออ อย่างน้อยก็พูดอะไรบ้างเถอะ คนมันเกร็ง+กลัวโว้ยยยย แงงงงงงง TT[ ]TT
“คะ..คุณเป็นใคร” ในเมื่ออีกฝ่ายเงียบผมชวนคุยเองก็ได้ฟะ! (ซะงั้น(?)) แต่เสียงที่ออกมาก็อดสั่นเทาอย่างช่วยไม่ได้ ฮึก ฮึกTT
แม้เขาจะไม่ได้แสดงท่าทางไม่เป็นมิตรอะไรออกมาก็เถอะ แต่ผมก็ยังไม่ไว้ใจผู้ชายคนนี้อยู่ดีนั่นแหละ!
ผมพยายามเหลือบมองสำรวจรอบๆห้อง เผื่อว่าจะมีทางออกยามฉุกเฉินให้ให้ผมชิ่งบ้าง T^T แต่ดูเหมือนพระเจ้าจะไม่เข้าข้างเพราะเหมือนจะมีแค่ทางที่ผมโดนถีบเข้ามาเมื่อกี้เท่านั้นที่จะใช้เข้าออกได้ แงงงง TT[ ]TT ทำไงดีๆๆๆ คิดสิๆวาเลนไทน์
ระหว่างที่ผมกำลังคิดหาหนทางรอดให้ชีวิตน้อยๆของตัวเอง(?) ชายคนนั้นก็มายืนอยู่ตรงหน้าผมแล้ว! = [ ] = อ้ากกกกก มาตั้งแต่เมื่อไหร่ก๊านนนนน (ภายนอกยังนิ่งแต่ข้างในผมโหยหวนจะเป็นจะตายแล้ว อ้ากกกก)
เขาค่อยๆยื่นมือเข้ามาใกล้ผมอย่างช้าๆ แล้วลูบผมสีน้ำตาลเข้มนิดๆเหลือบแดงหน่อยๆของผมเบาๆ เอาล่ะสิ อึ้งครับ งงครับ = [ ] = ท่าทางอ่อนโยนของพี่แกตอนนี้แตกต่างจากที่แผ่รังสีมืดมนอึมครึมเมื่อกี้โดยแท้ เอ๊ะ เมื่อกี้ผมบอกว่าอ่อนโยนงั้นเหรอ?! ม่ายยยยย T^T ผมเชื่อลางสังหรณ์ของผม ผู้ชายคนนี้ต้องเป็นคนไม่ดีแน่ๆ!!! (เอาเข้าไป = =)
"อย่ามาจับนะ!!" ด้วยความที่เชื่อมั่นอย่างแรงกล้าผมจึงปัดมือเขาออกอย่างแรง แล้วก็ต้อง...รู้สึกคิดผิดมหัน!! เมื่อเขาใช้มือข้างที่โดนผมปัดไปเมื่อกี้มาจับผมของผมอีกรอบ แต่คราวนี้ไม่ได้ลูบมันอย่างอ่อนโยนเหมือนเมื่อกี้นี้ หากแต่กระชากมันขึ้นอย่างแรง!!!
"โอ๊ย!!! เจ็บนะ!! ทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย! TTOTT " ผมนิ่วหน้าร้องออกมาเมื่อความเจ็บปวดแล่นไปทั่วหนังศรีษะ เจ็บจนน้ำตาแทบเล็ดแน่ะ! ฮือออ TTOTT
"หึ! ทำดีด้วยดีๆไม่ชอบ ชอบความรุนแรง ฉันก็เลยสนองความรุนแรงให้นายไงล่ะ" ผมบอกตอนไหนว่าชอบความรุนแรงวะครับ! ผมแค่ป้องกันตัวเองเฉยๆนะเออ T^T
"เอาเถอะ ของเล่นอย่างนายท่าทางจะพังง่าย ฉันจะพยายามทนุถนอมหน่อยก็แล้วกัน" โอ้แม่จ้าว! พูดไปจิกหัวของเล่นน่ารักๆ(?)แบบนี้ไป นี่เรียก 'พยายามทนุถนอม' แล้วเหรอครับ! TT[ ]TT
ผมไม่ใช่ของเล่นของคุณสักหน่อย! ปล่อยมือสักทีสิ!" ทันทีที่ผมพูดจบประโยค คนพยายามทนุถนอมก็กระชากผมของผมอีกครั้งอย่างแรง! โฮกกกก จะกระชากอะไรนักหนาวะครับ คนเป็นของเล่น(?)ก็เจ็บเป็นเหมือนกันนะโว้ยยยย TT
"หึหึ ฉันชักถูกใจ 'แก 'แล้วสิ" อ้าวเฮ้ย! ไหงสรรพนามของผมถูกเปลี่ยนจาก 'นาย' เป็น 'แก' อย่างรวดเร็วแบบนี้อ่ะ TT ฮือออ นี่เป็นการอัพเลเวล(?)ที่ผมไม่ต้องการเลยนะเออ! อัพเร็วขนาดนี้ไม่เอา 'กู & มึง' มาใช้เลยวะครับ! =^= (ประชด) แล้วหน้าพี่แกก็นิ่งมากจนน่า...(น่าไรวะ = =) ยิ้มบ้างก็ได้ครับพี่ ยิ้มบ้างก็ด้ายยยย ได้โปรดยิ้มบ้างเถอะ เดี๋ยวคนมองอย่างผมจะเครียด+กลัวจนตายซะก่อน T^T
"ว่าแต่ของเล่นชิ้นนี้ชื่ออะไรล่ะ"
"ก่อนจะถามชื่อคนอื่น เขาต้องบอกชื่อตัวเองก่อนไม่ใช่หรือไง =O=" ทันทีที่ผมพูดจบประโยคอะเกน T^T มืออีกข้างที่ยังว่างก็เลื่อนขึ้นมาบีบที่คางผมอย่างแรงอะเกนอีกแล้วว TT^TT แงงงงงง สภาพน่าทุเรศทุรังอะไรจะขนาดนี้ ไม่เอาแล้ว! ไม่พูดก็ได้ จะเป็นคนใบ้ให้ดูเลยเอ้า! ได้โปรดอย่าฆ่าโผมมมม TT[ ]TT
"แบล็คที -*- พอใจรึยัง" พอครับ! ถึงไม่พอก็จะพอ T^T ผมยังไม่อยากตายยยย
"วาเลนไทน์....ครับ TT"
"ดี! วาเลนไทน์ต่อจากนี้...นายต้องฟังคำสั่งของฉัน ห้ามคุยกับใครถ้าฉันไม่อนุญาต และนาย...ต้องเป็นของเล่นของฉันคนเดียวเท่านั้น!!!'"
20%
ความคิดเห็น