[FIC Y Super Junior] DIFFERENT! เพราะเราแตกต่าง [KiHae]

ลำดับตอนที่ #8 : SP : FAN! [TabloXHyukjae]

หลังจากไปตามเอพิกมาอย่างบ้าคลั่ง


ไอเลิฟเอพิกไฮ  ไอแอมไฮสคูล ~


จึงแต่งฟิก "โบลฮยอก" ในสโลแกน


"คนหน้าเหมือนมักเป็นเนื้อคู่กัน"


!!!! FAN !!! = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


Title : FAN!
Paring : tablo[seonwoong] X hyukjae



"ลีซอนอุง!!!" เสียงหวานตวาดแว้ดเรียกชายหนุ่มที่นอนหลับอยู่บนเตียงจนค่อยๆ สะลึมสะลือตื่นขึ้นมา




"...หืมม...มีอะไรฮยอกแจ โวยวายแต่เช้า"




"ข่าวนี่มันอะไรกัน!!" ฮยอกแจปาหนังสือพิมพ์ใส่หน้าคนหน้าเหมือน ซอนอุงเหลือบมองฮยอกแจเล็กน้อยก่อนจะก้มลงอ่านข่าวในมือ



'Tablo Epik High ซุ่มควงสาวร่อนทั่วห้างดัง' พาดหัวข่าวตัวบะเร่อพร้อมรูปแอบถ่ายที่บ่งบอกแน่ชัดว่าเป็นคนที่กำลังอ่านอยู่แน่นอน


"เมื่อคืนที่กลับดึกเพราะไปกับนังนี่มาใช่มั้ย!"


"...เอ่อ"

"ลีซอนอุง!! ตอบมา" เสียงหวานตะวาดแว้ด สองมือกำปั้นแน่นราวกับวาจะข่มความโกรธลง ใบหน้าขาวขึ้นสีด้วยความโกรธ


"มะ..มันไม่ใช่นะ ... ฮยอกแจ!! .. ฮยอกแจ เดี๋ยว จะไปไหนน่ะ ฮยอกแจ!" ซอนอุงวาดขายาวลงจากเตียงแล้ววิ่งตามร่างบางไป แต่ก็ไม่ทัน ฮยอกแจวิ่งออกนอกอพาร์ทเมนต์ไปซะแล้ว


"โถ่เว้ย!!"



+++++++++++++++


"กึกๆ ...ปัง!"



"อ้าว? ฮยอกแจ วันนี้ไม่อยู่กับซอนอุงหรอ" ดงแฮที่นั่งอยู่บนโซฟาถามขึ้น พลางกดรีโมตไปเรื่อยๆ


"...."ฮยอกแจไม่ตอบ เพียงแต่เดินมานั่งข้างกายเพื่อนรัก


"แกเป็นอะไรอ่ะ"


"ปะ..เปล่า ไม่มีอะไรหรอก" ฮยอกแจตอบ ดงแฮกดรีโมตเปลี่ยนช่องมาที่เอ็มเน็ตที่กำลังออกอากาศข่าวบันเทิงรายวัน


"แรพเปอร์หนุ่มทาโบลทำแฟนคลับใจหายเมื่อเจ้าตัวแอบควงสาวสวยที่ตัวเองเคยบอกว่าแอบปลื้มสวีทหวานในห้างดัง ความจริงเค้าจะเป็นอะไรกันหรือไม่ คงต้องรอเจ้าตัวมาแถลงเองแหละค่ะ ..."


"ฮยอก....นี่!"


"...ฮึก...." ฮยอกแจหดขาขึ้นมากอดไว้แล้วซบหน้าลงบนแขนที่วางตั้งไว้บนเข่า น้ำตาหยดเล็กไหลรินออกมาอาบแก้มใส มือเล็กของเพื่อนสนิทได้แต่ลูบหัวลูบหลังปลอบใจ


"อย่าคิดมากเลยแก... เค้าอาจจะไม่ได้เป็นแบบที่แกคิดก็ได้ เลิกร้องไห้เหอะน่าา~ ... "


"นายจะไปรู้อะไรดงแฮ"


"รู้สิ ซอนอุงเป็นนักร้องดัง ผู้หญิงทุกคนก็อยากเข้าใกล้ทั้งนั้นแหละ เชื่อสิ ว่าผู้หญิงคนนั้นน่ะไม่ใช่คนรักของซอนอุงหรอก.. คนที่ซอนอุงรักก็คือแกนะ ซอนอุงรักแกมากรู้หรือเปล่า"


'you are the one ONE! ~' มือถือเครื่องสีขาวแผดเสียงอยู่ข้างๆ เจ้าของ

"นั่นไง เค้าโทรมาแล้ว คุยดีๆ แล้วกัน"


"ไม่เอา... ไม่อยากคุย"


"เอ๊า! ... เฮ้ออ แล้วแต่นายแล้วกัน ชั้นพาพาดาไปเล่นดีกว่า ... คุยกันดีๆ นะ ไปล่ะ! " พูดจบคนตัวเล็กก็ชะแวบออกนอกห้องไป แต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นซอนอุงที่ยืนพิงกำแพงอยู่หน้าห้อง


"อ๊ะ! ซอนอุง.... ฮยอกแจ เอ่อ... เค้าร้องไห้น่ะ ... ทำอะไรไว้ก็รีบไปเคลียร์แล้วกัน ไม่ต้องลงไม้ลงมือเหมือนครั้งที่แล้วล่ะ .. พวกนายนี่ทะเลาะกันทีไรลำบากชั้นทุกที" ดงแฮบ่นแล้วอุ้มสุนัขตัวน้อยขึ้นแนบอก ก่อนที่จะเดินตัวเบาออกนอกอพาร์ทเม้นไป


ซอนอุงเปิดประตูแล้วก้าวเขามาในห้อง มองดูแผ่นหลังบางที่สั่นเทาเพราะกำลังสะอื้นอย่างหนัก ขายาวก้าวเข้าไปหาอย่างช้าๆ ย่อตัวลงข้างหน้าคนหน้าเหมือนแล้วยกมือขึ้นลูบหัวทุยเบาๆ


"ฮยอกแจ..." ฮยอกแจเงยหน้าขึ้นมาแล้วปัดมือออก

"อย่าเอามือที่จับนังนั่นแล้วมาแตะตัวผม สกปรก!" ขาเรียวก้าวลงจากโซฟาหมายที่จะลุกขึ้นแต่ซอนอุงดึงตัวให้นั่งลงอยู่ที่เดิมแล้วกดไหล่บางจนติดกับเบาะโซฟา


"ปล่อย!! ปล่อยผม!!" ร่าบางแดดิ้นอย่างแรง

"หยุดดิ้นซิ!!"


"ฮึ้ยย ! บอกให้ปล่อยไง ปล่อย!" ฮยอกแจตวาด ซอนอุงรวบข้อมือบางสองข้างเข้าไว้ด้วยกันก่อนจะกดจูบลงไปอย่างรุนแรง


"อื้ออ !!!! " ดวงตากลมเบิกโพลงก่อนจะนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด จูบที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดที่ไหลออกมาจากริมฝีปากบางที่ถูกบดเบียดอย่างแรง

ขาเรียวทั้งเตะทั้งถีบหน้าท้องของคนด้านบน แต่ยิ่งเตะมากเท่าไหร่ริมฝีปากก็ถูกบดเบียดแรงขึ้นเท่านั้น ฮยอกแจขืนมือออกจาการจับกุมแล้วผลักไหล่ซอนอุงออกไปอย่างแรง


'เพี๊ยะ!!'

"บ้าไปแล้วหรือไง!!!" หน้าหล่อกันไปตามแรงตบ คนตัวเล็กลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินลิ่วเข้าไปในห้องนอนก่อนจะปิดประตูลงอย่างแรง

'ปังงง!!'


ซอนอุงเดินไปเปิดลิ้นชักข้างๆห้องแล้วควานหากุญแจพวงใหญ่แล้วไขห้องออก

"เข้ามาทำไม จะไปไหนก็ไปเลยสิ! ไปหายัยนั่นไป!!"


"ฟังกันก่อนสิ พี่กับแทยอนไม่ได้เป็นอะไรกัน"

"อ๋อ.. ชื่อแทยอนงั้นสิ"

"เลิกประชดประชันสักทีได้มั้ยฮยอกแจ!"


"ถ้าพี่ไม่ชอบก็เลิกเลยก็ได้ ผมไม่คิดจะยื้อพี่ไว้หรอก!"


"ฮยอกแจ!!! เงียบ แล้วฟังได้มั้ย"

"จะแก้ตัวอะไรอีก เวลาของพี่น่ะหมดไปตั้งนานแล้ว ไสหัวออกจากห้องผมไปได้แล้ว"


"ได้! แต่ฟังไว้อย่างนึงได้มั้ย วันนั้นพี่ไปช่วยแทยอนเลือกของขวัญให้แฟนเค้า ก็แค่นั้น! ถ้าฮยอกแจอยากให้พี่ไป พี่ก็จะไป แล้วพี่จะไม่มาให้ฮยอกแจเห็นหน้าอีก" พูดจบร่างสูงก็เดินออกนอกห้องไป

ร่างบางนอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มหน้า น้ำตาใสๆ ไหลออกมาอีกรอบ แต่ฮยอกแจก็ไม่คิดที่จะปาดมันออก ความสับสนในใจก่อตัวมากขึ้นเรื่อยๆ ก่อนคนตัวเล็กจะผลอยหลับไป


--------------------------------


"เพลงนี้ ผมแต่งให้คนที่ผมรักที่สุดครับ" เสียงหล่อดังออกมาจากทีวีจอใหญ่ ชายหนุ่มสามลีกำลังนั่งดูไลฟ์สดของวง Epik High อยู่ในห้องของฮยอกแจ


"Oh! (คา จิล ซู กา ออบ ซอ โด)
ผมรู้ว่าผมไม่สามารถเป็นเจ้าของคุณได้

เน มอ ริท โซ เก ซอ รา โด
แต่คุณยังคงอยู่ในความทรงจำของผมเสมอมา

(มัน จิล ซู กา ออบ ซอ โด)
เพราะผมสัมผัสคุณไม่ได้

คือ จอน ฮอต ทเวน กู มี รา โด
มันจึงเป็นเพียงแค่ความฝันลมๆ แล้งๆ

(มัล รัล ซู กา ออบ ซอ โด)
เพราะผมไม่สามารถพูดอะไรได้เลย

มอล รี ซอ ซู มอ ซอ รา โด
ทำได้เพียงมองจากที่ไกลแสนไกล

You know I do
คุณจะรู้มั๊ยว่า...

นอล ซา รัง ฮัน ตา โก
ผมรักคุณเหลือเกิน

เน กา นู กุน จี นึน มล รา โด
แม้ว่าคุณจะไม่รู้ว่าผมคือใคร"

"เออนี่ ดงแฮ... ฮยอกแจกับซอนอุงยังไม่คืนดีกันอีกหรอ" คนหน้าแบ๊วพูดขึ้น แต่สายตาก็มองไปยังรายการ Music Bank ในช่วงไลฟ์สดของ Epik High

"อืม.. ครั้งนี้หนักกว่าเดิมอีก นี่ก็จะสามอาทิตย์แล้วยังไม่เห็นเงาหัวอีตาซอนอุงนั่นเลย"


"ฮยอกแจนายไม่คิดจะไปหาเขาเลยหรอ"

"ไปทำไม"

"ไม่รักซอนอุงแล้วหรอไง ซอนอุงเค้ายังรักนายมากเลยนะ"

"งั้นหรอ ... ไม่เห็นเกี่ยวกับชั้น"

"ไม่เกี่ยวกับนายได้ไงล่ะ นายน่ะ ไม่สงสารซอนอุงเลยหรอ ...ไปว่าเค้าว่าอะไรอีกล่ะ ถึงไม่มาให้เห็นเลยน่ะ" ซองมินพูดพลางยัดขนมเข้าปาก


"... ชั้น ไม่ได้รักคนที่ชื่อซอนอุงอีกแล้ว...." ฮยอกแจเอ่ยออกมา ทำเอาเพื่อนทั้งสองนิ่งแข็งเป็นหิน


"ก...แกว่าอะไรนะ"


"เหมือนที่พูดนั่นแหละ ชั้นไม่ได้รักเค้าแล้ว" ฮยอกแจพูดเสียงเรียบ

"แน่ใจ?" ดงแฮถาม

"นา มัน พา รา โบ เก เฮ จุล เก
ผมจะทำให้คุณมองผมคนเดียวเท่านั้น

โม ดึน กอล ทา จุล เก อิบ มัต ชุล เต
ยามที่เราจูบกัน ผมก็จะให้คุณทุกอย่าง

เซ ซา งึล ทา คา จยอ ดา จุล เก
ผมจะให้คุณทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้

ชอล เต นัล ตอ นา คา จี มต ทา เก
แบบนี้แล้ว คุณจะได้ไม่จากผมไปอีก

บู รี กอ จยอ บอ ริน คา ซือ เม คา ดุล เก
ผมจะขังคุณเอาไว้ในใจ

You are My star
คุณเป็นดวงดาวของผม

I'm your No.1 fan
ผมเป็นคนที่คลั่งไคล้คุณคนที่หนึ่ง

Baby please take my hand
ที่รัก...ได้โปรดจับมือผม"


"นะ... แ  น่" ฮยอกแจตอบเสียงอ่อย ดวงตาจ้องมองคน(เคย)รักในจอทีวี ทั้งที่เพลงเป็นจังหวะเร็วแต่แววตาของซอนอุงยามทีกล้องโคลสอัพไปใกล้ๆ กลับมีแต่ความเศร้า เหงา โดดเดี่ยว และความคิดถึงผู้เป็นที่รัก


"ชั้นไม่รู้ว่านายคิดอะไรอยู่นะ ... แต่ว่า นายน่าจะหาคำตอบได้แล้ว" ฮยอกแจหันหน้ามองซองมิน ซองมินจับมือเพื่อนรักเอาไว้แน่น

"นายรู้อยู่แล้วว่าคำตอบคืออะไร นายรู้ตั้งนานแล้ว" จบคำพูดฮยอกแจรีบวิ่งออกไปนอกอพาร์ตเม้นไปยังตึกสถานีโทรทัศน์ตึกใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลมากนัก

แฟนเพลงนับร้อยกำลังรอศิลปินในดวงใจอยู่ข้างๆ รถตู้คันใหญ่ ฮยอกแจวิ่งเข้าไปในตึกแล้วแอบขึ้นลิฟท์ไปชั้นที่กำลังถ่ายทอดสด

Epik High กำลังรอผลประกาศรางวัล Popular ของ Maltizen อยู่บนเวที รางวัลใหญ่ที่ศิลปินทุกคนคาดหวังไว้เป็นอย่างมาก ฮยอกแจเดินมาซุ่มอยู่ใกล้ๆ เวที

เอ็มซีบนเวทียื่นช่อดอกไม้ให้กับวงที่ได้ที่ 1 ซึ่งแน่นอน เพลง'FAN' ของ Epik High ขึ้นที่ 1 ได้อย่างไม่ยากเย็นด้วยพลังโหวตของแฟนคลับ สามหนุ่มแรพเปอร์ยืนยิ้มแฉ่งบนเวทีอย่างดีใจ พลางก้มหัวให้ศิลปินคนอื่นๆ ที่กำลังทยอยเดินลงจากเวทีฝั่งที่ฮยอกแจยืนอยู่


'อ๊ะ!! อึนฮยอก ซูปเปอร์จูเนียร์ หล่อกว่าในทีวีอีกแน่ะ' ฮยอกแจส่ายหัวไปมาไล่ความคิดนอกลู่นอกทางออกจาหัว รอไม่นานวง Epik High ก็ได้ฤกษ์เดินลงจากเวที ซอนอุงเดินผ่านฮยอกแจที่อยู่ในมุมมืดโดยไม่ได้สังเกต

ฮยอกแจเดินออกมาจากหลังลำโพงตัวใหญ่ ก่อนจะวิ่งไปกอดหลังซอนอุงที่กำลังเดินอยู่คนเดียวพอดี ซอนอุงสะดุ้งเล็กน้อยแล้วหันมามองคนตัวเล็กที่กอดเอวเค้าไว้

"ฮยอกแจ"

"พี่...ผมขอโทษ" ฮยอกแจกล่าวแต่หน้าก็ยังซุกอยู่ที่แผ่นหลังกว้าง ซอนอุงดึงมือฮยอกแจที่กอดเอวไว้ออกก่อนจะหันหน้ามาเจอกัน

"ผมขอโทษที่ว่าพี่ไปแบบนั้น ... ยกโทษให้ผมนะ" ซอนอุงดึงคนตัวเล็กเข้ามากอด หน้าหล่อซบลงบนไหล่เล็ก กลิ่นเครื่องสำอางค์บางๆ ลอยเตะจมูกฮยอกแจ

"พี่ก็ขอโทษนะ ... เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย .. พี่รักฮยอกแจมากเลยนะ" ซอนอุงลูบใบหน้าหวานเบาๆ ฮยอกแจยิ้มบางๆ เป็นคำตอบ

"ครับ... ผมรักพี่เหมือนกันนะ ... อ้อ! แล้วก็ยินดีด้วยนะครับ" ฮยอกแจโน้มคอร่างสูงลงมาแล้วประกบริมฝีปากอย่างแผ่วเบา บรรยากาศที่เริ่มเป็นสีชมพูขึ้นเรื่อยๆ ด้วยรอยยิ้มของคนทั้งคู่ที่มีให้กัน








"เห็นมั้ย ชั้นบอกแล้วว่าคนหน้าเหมือนกันน่ะ เค้าเป็นเนื้อคู่กัน!"



จบอย่างรั่วๆ กร๊ากกก