ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เปิดเทอม
ตอนที่ [5]
เปิดเทอม
เช้าวันแรกของการมาเรียนที่โรงเรียนใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น
เปิดเทอม
เช้าวันแรกของการมาเรียนที่โรงเรียนใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น
“อุ๊ย ดูผู้ชายคนนั้นสิดูดีเป็นบ้าเลย” ผู้หญิงคนหนึ่งพูดกับเพื่อนอีกคนนึงดังขึ้นเบาๆ
“นั่นสิหล่อจังเลยสงสัยเป็นนักเรียนใหม่ ไม่ค่อยคุ้นหน้าเลยเนอะเธอว่ามั๊ย” เสียงเพื่อนของผู้หญิงคนนั้นที่เดินผ่านไปคุยกันถึงฉัน
“ว๊าย ตายแล้ว สูง ขาว หล่อ น่ารัก ดูดี มีสกุล ตามสเป็กฉันเลยอ่ะแก”เสียงกระเทยคนนึงพูดขึ้น
“ฉันจองนะยะคนเนี้ย” เสียงผู้หญิงอีกคนในกลุ่มนั้นดังขึ้น
เสียงทุกๆเสียงที่ฉันได้ยินเมื่อย่างก้าวเข้ามาในโรงเรียนใหม่แห่งนี้ล้วนเป็นคำชมทั้งสิ้น ก็คนมันหน้าตาดีอ่ะนะช่วยไม่ได้หนิ ลองบริหารสเน่ห์ซักหน่อยดีกว่า
“เอ่อ ขอโทษนะครับไม่ทราบว่าตึกที่ประจำอยู่ของนักเรียนม.ปลาย ปี 2 ไปทางไหนครับ”ฉันเลือกที่จะเดินไปถามผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งหน้าตาก็ดีไม่น้อย
“เทพบุตรสุดหล่อ อยู่ ม.ปลาย ปี 2 เหมือนกันหรอคะ ไม่ทราบว่าอยู่ห้องไหนคะ” น้ำเสียงของผู้หญิงคนนั้นหวานทันทีที่ตอบ
“ผมชื่อ แอลฟี่ อยู่ม.ปลาย ปี 2 ห้อง B ไม่ทราบว่าอยู่ตึกไหนครับ” ฉันแกล้งทำน้ำเสียงอ้อนนิดๆใส่
“ชื่อ ดูดีเหมือนหน้าตาเลย แต่เอ๊ะเมื่อกี๊บอกว่าอยู่ห้องไหนนะ”
“ห้อง B ไงยัยมะนาวที่นี้แกดีใจได้ยัง”เสียงเพื่อนอีกคนตอบ
“กรี๊ด เทพบุตรสุดหล่ออยู่ห้องเดียวกับชั้น”
“แหมชื่อมะนาวเนี่ย เปรี๊ยวจี๊ดสมตัวจริงๆ”ฉันแกล้งหยอดคำหวานๆไปอีก
“ขอบคุณคะ เมื่อกี๊ที่ถามน่ะ เดี๋ยวพวกเราพาไปส่งที่ห้องเลยนะพอดีอยู่ห้องเดียวกันเลย โชคชะตาฟ้าลิขิตจริงๆเลยถึงบันดาลให้เรามาเจอกัน” ยัยมะนาวพูดแล้วรีบจูงมือฉันไปทันที
“เอ่อ ผมเดินเองได้” ฉันรีบบอกทันทีเมื่อเห็นคนอื่นๆมองมา
“อุ๊ย ขอโทษค่ะ แต่มือนิ่มจังเลยยังกับมือผู้หญิงแน่ะ”
“เอ่อ...อ๋อ ผมเป็นคนที่ชอบบำรุงผิวเลยทาครีมทุกวัน ไม่งั้นก็ไม่หล่อสิครับ”
“จริงด้วยค่ะ”
“เอาล่ะ นักเรียนวันนี้ครูมีเพื่อนใหม่มาแนะนำให้รู้จัก”
“กรี๊ด แอลฟี่ กรี๊ดๆ” เสียงยัยมะนาวกับพวกกรี๊ดดังลั่นขนาดฉันอยู่ข้างนอกห้องยังต้องอุดหูเลย
“พอๆสราลีหยุดกรี๊ดได้แล้ว” อาจารย์สั่งทันทีเพราะทนเสียงไม่ไหว
“ขอโทษค่ะ อาจารย์”
“รู้ดีจริงๆนะสราลีว่าเพื่อนใหม่ชื่ออะไร”อาจารย์พูดออกมาทำเอาเพื่อนๆในห้องหัวเราะเสียงดัง
“แหะ แหะ” ยัยมะนาวหัวเราะเบาๆ
“แอลฟี่เข้ามาสิ เข้ามาแล้วแนะนำตัวให้เพื่อนๆรู้จักด้วย” อาจารย์ขวักมือเรียกฉันทันที
“เอ่อ สวัสดีครับผมชื่อ นายธนาณัติ วิรุฬธนา หรือเรียกว่า แอลฟี่ก็ได้ครับ ผมมีน้องสาว 1 คนชื่อแอลฟ่า”
“พวกเธอมีอะไรจะถามแอลฟี่กันไหม” อาจารย์ถามขึ้น
“หนูมีค่ะ คือหนูอยากจะถามว่าแอลฟี่มีแฟนยัง”
“ใครใช้ให้ถามแบบนี้ ยัยสราลี เอ้าตอบเค้าไปสิ” อาจารย์แกล้งดุตอนแรกแล้วก็ยุให้ตอบตอนหลัง
“เคยมีอยู่บ้างนิดหน่อย”
“เคยมีหรอ แสดงว่าตอนนี้ยังว่างอยู่ล่ะสิ”
“ก็ประมาณนั้น”
“มีใครจะถามอีกมั๊ย” อาจารย์ต่อทันที
“ผม อยากรู้ว่าน้องสาวของเค้าสวยมั๊ย” มีผู้ชายคนหนึ่งยกมือขึ้นถามทันที
“นายปาร์เก้ อย่ามาหัวงูในห้องเรียน” อาจารย์ดุทันที ที่แท้นายนั่นก็ชื่อปาร์เก้นี่เอง
“แน่นอนเค้าเป็นฝาแฝดกับชั้น ถ้าชั้นหน้าตาดียังไงน้องก็หน้าตาดียังงั้นแต่ขอบอกไว้ก่อนน้องชั้นสวยๆแถมเป็นนักบาสตัวโรงเรียนอีกต่างหาก”ฉันได้ทีบรรยายสรรพคุณตัวเองทันที
“โห สปอร์ตเกิร์ล สเป็กของชั้นเลย” ปาร์เก้พูดพลางทำหน้าตาเคลิ้มตามคำพูด
“พอๆ ครูว่าวันนี้พอแค่นี้ เอาล่ะแอลฟี่นายไปนั่งที่ว่างข้างๆปาร์เก้นั่น”
“ครับ” ฉันรับคำแล้วค่อยๆเดินไปนั่งข้างๆนายปาร์เก้
“ยินดีที่ได้รู้จักแอลฟี่ ฉันชื่อปาร์เก้”
“อือ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน ว่าแต่นายหัวงูจริงป่ะ”
“มาวันแรกก็กวนตรีนเลย เปล่าเว้ย ถามเล่นๆแค่นั้นเอง” คนถูกถามตอบตามมาดที่กวนๆ
“นึกว่าจริง ท่าทางหน้าตานายมันบอกน่ะ” ฉันได้ทีแหย่ซ้ำเติมเข้าไปอีกเพื่อเป็นการตีซี้เพื่อนๆในห้อง
“อย่างงั้นเลยหรอ ชั้นหน้าตาเหมือนขนาดนั้นเลยหรอ” ถามพลางทำหน้าตากวนๆเหมือนเดิม
“อืม”
“นายเป็นคนแรกที่บอกฉันตรงๆอย่างงี้ คนอื่นๆไม่กล้าพูดอย่างนายหรอก”
“นี่ ขอถามอะไรหน่อยดิ ไอ้คนที่นั่งริมหน้าต่างนั่นมันเป็นใบ้รึเปล่า เห็นนั่งเงียบเป็น สากกะเบือตั้งแต่ชั้นเข้ามาแล้ว” ฉันชี้ไปทางผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งหน้าตาดีมากๆคนหนึ่ง
“มันชื่อไอ้ฟิวส์ อย่ายุ่งกับมันเลยมันกำลังอกหักอยู่”
“หรอ อกหักจากใคร”
“นายเห็นคนที่นั่งแถวนู้นมั๊ย คนที่นั่งข้างหน้ายัยมะนาวนั่นแหละ”
“อือฮื้อ ก็สวยดี”
“แพมเค้าไม่ค่อยชอบยุ่งกับพวกผู้ชายเท่าไหร่นัก แล้วอย่าพูดมากล่ะเดี๋ยวโดนไอ้ฟิวส์มันอัดเอา”
เสียงออดพักกลางวันดังขึ้นเวลาประมาณ 11.55 น.
“โอ๊ยเรียนวันแรกน่าเบื่อชะมัดเลย ไปหาอะไรกินดีกว่า”ฉันบอกพลางบิดขี้เกียจ
“นายธนาณัติ อาจารย์ใหญ่ให้ไปพบแน่ะ” เสียงอาจารย์เดินมาบอกที่ห้อง
“อืม ขอบคุณครับผมจะไปเดี๋ยวนี้”
“อะไรวะ แค่วันแรกอาจารย์ใหญ่เรียกพบเลย แสดงว่าแกต้องมีประวัติชัวร์” ปาร์เก้พูดถามขึ้นอย่าง งงๆ
“ประวัติบ้าบอน่ะสิ อะไรว๊า วันแรกโดนเรียกพบซะแล้วซวยชะมัดเลย”
“ไปเหอะน่า รีบๆอาจารย์ใหญ่ที่นี่ ท่านไม่ชอบรอนาน” ปาร์เก้รีบผลักไสไล่ส่งให้ฉันไปเผชิญหน้ากับผู้มีอำนาจสูงสุดในโรงเรียน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น